|
De H.
Familie in het Noorden van Egypte deel 2
De Tenhemelopneming van de Maagd Maria wordt speciaal gevierd door miljoenen
Christenen en Moslims in de kerk en elke augustus is er een feestelijke
gebeurtenis die moulid wordt genoemd.
Moulids in Egypte vieren de geboorte van iconische Islamitische of Christelijke
figuren en worden bijgewoond door de volgelingen van de twee religies, hoewel
meer volgelingen van een religie hun respectievelijke moulid bijwonen.
Moslims, waaronder degenen met hoofddoeken, waren in de kerk van Musturud om de
oude heiligdommen te zien of op zoek naar zegeningen. Uiteindelijk hebben de
Moslims een diep respect voor Maria en Christus, en de voorouders van vele
islamitische Egyptenaren waren in het begin eens Christen.
Na ongeveer 2 maand in Musturud geleefd te hebben was de volgende
verblijfplaats ten noordoosten van Musturud in Sebennytos, dat nu gekend is als
Samannud. Tezamen is er een spoor van de H. Familie van meer dan 3500 km en
zijn er 31 plaatsen, acht grotten en 18 waterbronnen, en 13 bomen te zien.
In Samannud herbergden en beschermden de boeren de
vreemdelingen na een vijandige ontmoeting met het volk van Bubastis.
We komen aan in de oude Maagd Maria Kerk, die ook gekend is als St. Abanoub, in
het hart van een drukke marktplaats.
 Maagd Maria Kerk in Samannud
Sebennytos, was de hoofdzetel van de 30ste Egyptische dynastie. Men
denkt dat de H. Familie 17 dagen in de stad is gebleven.
Muurreliëfs
van Nectanebo II (links) en van Nectanebo I (rechts) van de 30ste dynastie in
het Egyptisch museum van Cairo die oorspronkelijk van Sebennytos komen
Houten banken en een marmeren tafel met daarop de tekst Dit is de kom waarin
de Maagd Maria haar deeg kneedde werden in de plaats achter in de kerk
geplaatst.
 De
kom werd geplaatst in de buitenplaats van de kerk en werd in een glazen kast
geplaatst.
Bezoekers die in de buitenplaats zitten waren meest jonge misdienaars van de
kerk die net gedaan hadden met bidden. Hymnen konden worden gehoord van binnen
de kerk. Intussen zong een diaken, die een witte tuniek met rode strepen droeg,
een Koptische melodie.
De houten deur van de kerk lijkt oud en is versierd met kleine kruisen over de
hele deur, en aan de andere kant zagen we het altaar en de iconostasis van de
oude kerk. Als de mensen baden, hoorden we dikwijls ontferm u over ons van de
gelovigen.
Priester Abanoub van de Maagd Maria Kerk, had het druk met
het gebed in de zondagsmis. De kerk zat vol, en we kwamen tegen het einde van
de mis, juist op tijd voor de Eucharistische maaltijd.
De priester en zijn mede-celebrant stonden in het midden,
voor het altaar. Een van hen droeg het brood, de andere de wijn, en vrouwen die
hoofddoekjes op handen, liepen naar voor om het lichaam van Christus te
ontvangen of het offer, dat gesymboliseerd wordt door de het geconsacreerde
brood en zijn bloed dat gesymboliseerd wordt door de geconsacreerde wijn.
Dit ritueel dat gekend is als Eucharistisch sacrament, is een van de 7 sacramenten
van de Koptische Kerk. De Mis eindigde en het volk ging uiteen. Sommige
bezoekers gingen naar de bron, die 52 m van de kerk is gelegen.
Sacrament : een
directe handeling van Jezus Christus, die teruggaat op het woord en leven
van Jezus Christus. De sacramenten zijn ingesteld door Jezus. Het ontvangen van
de sacramenten is zowel recht als plicht van de gelovige.
Een sacrament wordt steeds
toegediend in en door de Kerk, daarom vindt de toediening altijd plaats in
liturgische vorm. Men ontvangt de heilzame werking, waardoor men wordt
opgenomen in het sacramentele leven van de Kerk.
De Katholieke Kerk kent
zeven sacramenten: het doopsel, het vormsel, de H. Communie, de biecht, de
ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk. Doopsel, vormsel en
eucharistie vormen samen de sacramenten van de christelijke initiatie.
Doopsel, vormsel en de priesterwijding kunnen slechts eenmaal in het leven
worden ontvangen, zij laten een eeuwigdurend merkteken van de Godheid in de
ziel achter.
Het heilig oliesel
(ziekenzalving) gecombineerd met de (laatste) communie (het viaticum)
en/of de (laatste) biecht wordt het laatste sacrament (of sacrament
van de zieken) genoemd.
We volgden een van de kerkdienaars die ons naar de bron
leidden, die volgens de traditie geopend was gedurende Jezus tijdens zijn
17-daagse verblijf in Sebennytos, op
dezelfde plaats waar de kerk later werd gebouwd.
 Priester Abanoub bij de H. Bron
De bron lijkt in grote mate op degene in Musturud. Jezus raakte de grond aan met
zijn voeten en sindsdien stroomt water uit de bronnen. We gingen dichterbij de
born en zagen dat het was gesloten door een metalen deksel, en dat er kleine
kraantjes werden afgetakt zodat de kerk zich kan bedienen van het bronwater
voor Moslim en Koptische bezoekers.
 Bron
De H. Familie ontving hier een grote verwelkoming en warme begroeting, zie
priester Abanoub, en dit warm onthaal werd aan hen gegeven omdat Jezus zijn
gave gebruikte om de doden terug tot leven te wekken. Toen Jezus in de stad
kwam, zag hij een dode man en bracht hem terug tot leven, zodat de mensen van
de stad versteld stonden en Maria een grote marmeren kneedkom gaven voor het
brood te kneden voor haar zoon en haar man, en voor Salome, hun oude metgezellin.
De kerk was in staat om de kneedkom veilig te bewaren tot
op vandaag, voegde hij eraan toe toen hij naar de glazen kast met de kom liep.
Hij vertelde het verhaal van de kerk die dateert van de 5de eeuw. De
huidige kerk werd gebouwd op de plaats van een oudere kerk. Hij vertelde dat
het altaar en de iconostasis oude monumenten waren die teruggingen tot 550 n. Chr.
 H. Abanoub
De kerk heeft de overblijfselen in het bezit van de H. Abanoub, een 12-jarige
jongen die werd gemarteld tot de dood erop volgde door de Romeinen in Egypte,
evenals 8000 Egyptenaren die werden gedood door de Romeinen omdat ze zich
hadden bekeerd tot het Christendom. Volgens
priester Abanoub, werden ze op 1 dag gedood.
 preekstoel in de Samannud Kerk
|
