DE ADVENT, EEN PERIODE VAN OVERWEGING, BOETEDOENING EN GEBED

Broeders en zusters:

We bereiden ons voor om de Advent te vieren, de “tijd van verwachting” die ons elk jaar wordt aangeboden als een tijd van genade en barmhartigheid zodat we als kinderen van God, de kans krijgen om te groeien en naar definitieve bekering kunnen overgaan.

We moeten deze liturgische viering dieper beleven, meer mystiek, zodat we het mysterie van het Kind in de Kribbe kunnen beleven en verinnerlijken. Hij leidt ons naar de laatste Parousia waarin de nieuwe Schepping van de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde zal beginnen waarover gesproken wordt in het Boek Openbaring.

Deze tijd van verwachting van onze kant, broeders en zusters, is geen fictie, MAAR HET IS DE GROOTSTE WAARHEID DAT EEN MENS KAN BELEVEN, maar spijtig genoeg is de lamp die vol olie zou moeten zijn, gevuld van menselijk ego. Dat ego is zo moeilijk voor de mens om er afstand van te nemen en dan is er ook geen definitieve verzoening mat Christus mogelijk.

HET IS ADVENT, BROEDERS EN ZUSTERS, EN HET IS DE TIJD TUSSEN HET “NU” EN HET “NOG NIET”, HET “NU” VAN DE MENSWORDING EN HET “NOG NIET” VAN DE ESCATOLOGISCHE VERVULLING.

DAT KIND IN DE KRIBBE IS AANWEZIG IN ONS MIDDEN EN ZIJN AANWEZIGHEID ZAL BLIJVEN TOT HET EINDE DER TIJDEN.

We leven temidden van een mensheid die Goddelijke Liefde ontbreekt, respect tegenover de naaste. Er is hoogmoed die de mens bij de duivel haalt. We leven temidden van ongerechtigheid en miserie van het menselijk hart. We leven temidden van de dood van onschuldigen. We leven met mensen die de komst van Kerstmis niet kennen, want ze leven niet alleen in miserie, maar ook temidden van oorlog dat hen geen respijt geeft. We leven temidden van degenen die opgroeien met honger en dorst en overleven omdat ze geloven en niet verzaken aan hun geloof in God, en nog vervolgd worden op de koop toe.

Laat ons daarvoor, broeders en zusters, de definitieve beslissing van bekering offeren aan het Kind Jezus, dat we elk moment waardig zijn kinderen van God genoemd te worden en onze naaste lief te hebben als onszelf, niet als vijanden behandelen.

Laat ons deze Kerstmis niet beleven vanuit commercieel of wereld oogpunt, maar eerder kijken naar de toestand waarin we leven, laat ons geestelijk transcenderen en alles bekijken vanuit het oogpunt van hoop, het bidden voor elkaar, of te werken voor elkaar en de BARMHARTIGE LIEFDE DELEN IN HET MYSTERIE VAN DE MENSWORDING DIE ONS TOT DEELNEMERS MAAKT IN DE KIEM VAN DE GODDELIJKE LIEFDE EN DAT LATER DE MENS WORDT VAN DE REDDING VAN DE MENSHEID.

Voor de kinderen van God: luisteren naar de stem van Degene die preekte in de woestijn moet vruchten afwerpen en ons motiveren om mensen te zijn die openstaan voor de Liefde van God, voor de naaste en boodschappers van vrede te zijn die altijd elke broeder en zuster doen ontwaken. Het is de bedoeling dat de Heer ons niet vindt met gekruiste armen en met een gesloten mond, maar dat we VOORTDUREND EEN VURIG VERLANGEN KOESTEREN NAAR DE GEBOORTE VAN JEZUS IN ONSZELF EN HEM VERWACHTEN OM ALLES VOOR CHRISTUS TE ZIJN EN ALLES VOOR MARIA.

Luz de Maria