Georganiseerde christendom sterft uit: Iedere week sluiten er 100 tot 200 kerken – Xander 28/11

Kerken wijten leegloop vaak aan veranderende samenleving, maar hebben ze het misschien (ook) aan zichzelf te wijten? – Mensen prikken eenvoudig door typisch Westerse varianten van het evangelie heen

Het georganiseerde, geïnstitutionaliseerde christendom is aan het uitsterven, vooral in de Verenigde Staten, dat decennialang het ‘christelijkste land ter wereld’ werd genoemd. Jaarlijks verdwijnen daar tussen de 6000 en 10.000 kerken, wat neerkomt op 100 tot 200 per week. Hoewel ruim 70% van de Amerikanen zich nog christen noemt is het kerkbezoek gedaald tot onder de 20%. Veel leegstaande kerkgebouwen zijn omgebouwd tot bars, hotels, bed&breakfasts en Airbnb’s, een enkele in een overdekte speeltuin, lasergame hal of skatepark. In Europa en ook Nederland is de ontkerkelijking al veel verder gevorderd. Hier zijn veel kerken juist omgevormd tot moskeeën.

Gulle giften worden minder, kerken raken leger

Duizenden christelijke kerken in Amerika zijn ’s zondags akelig leeg en zijn op sterven na dood. Dat proces van ontkerkelijking is al decennia aan de gang. Het aantal Amerikanen dat zich met niet een religie of geloof associeert is de afgelopen 25 jaar gestegen van 6% tot 25%, waarmee het de grootste groep (niet)’gelovigen’ in het land is geworden. Onder jong volwassenen van 18 tot 29 is dat percentage zelfs al gestegen tot 39%, tegen 10% in 1986.

Amerikanen zijn nog wel gulle gevers: in 2015 kregen kerken, synagogen, tempels en moskeeën bij elkaar ruim $ 373 miljard aan giften. Dat was echter nog maar de helft van het bedrag in 1990.

Vroeger dienden kerken nog als belangrijke buurtcentra waar omwonenden en andere mensen elkaar konden ontmoeten, zo geeft Michael Snyder van de End of American Dream blog als commentaar op een artikel over dit onderwerp in The Atlantic. Die functie lijkt getuige de –op enkele uitzonderingen na- angstvallig lege kerken goeddeels verloren te zijn gegaan. Veel kerken hebben het aantal diensten daarom noodgedwongen teruggeschroefd naar één per week. (1)

Nederlanders nog minder religieus

Noch het Atlantic artikel, noch Snyder gaat in op de achterliggende oorzaken van de teloorgang van het georganiseerde christendom in Amerika en zeker ook Europa, waar dat proces nog verder is gevorderd. Zo was het aantal Nederlanders dan zegt godsdienstig te zijn drie jaar geleden gedaald tot 50%, waarvan 24% katholieken en 16% protestanten. Van de Nederlandse volwassenen bezoekt nog maar 16% regelmatig een kerk, moskee of ander religieus gebouw.

Geen borden boven de ‘levens’snelweg

In kerken wordt heel vaak de verklaring gegeven dat steeds meer mensen in onze moderne samenleving denken of vinden dat ze ‘God niet meer nodig’ hebben, en/of zich liever met wereldse c.q. ‘hedonistische’ zaken bezighouden. Bij gesprekken met ongelovigen of ex-kerkleden blijken echter nogal eens andere overwegingen een grote rol te spelen.

Wat veel niet-gelovigen bijvoorbeeld stoort is dat kerken en christenen het leven op even naïeve als simplistische wijze reduceren tot een soort splitsing op de snelweg; alsof er boven de (levens)weg grote borden hangen met pijlen naar rechts voor de weg naar de hemel / naar God, en pijlen naar links voor die naar de hel / naar de duivel.

Wie heeft er de juiste versie?

In dat kader wordt nogal eens gewezen op het feit dat er alleen al binnen het christendom vele honderden stromingen zijn die het –op grond van hetzelfde ‘heilige Boek’ (nog los van de talloze verschillende vertalingen)- vaak hartgrondig met elkaar oneens zijn, en uit naam van hun versie van God hun volgelingen vaak hemelsbreed verschillende dingen opleggen (of juist toestaan).

Om in dezelfde analogie te blijven: als de rechter borden boven de snelweg worden gevolgd, dan volgen daarna nog eens honderden afslagen die allemaal beweren naar de ‘juiste’ kerk en ‘juiste uitleg’ van de Bijbel en God te leiden. Hoe kan een niet-gelovige dan ooit weten welke afslag de juiste is?

Daarom wordt niet gekeken naar theologie of naar kerkgebouwen, maar voornamelijk naar het gedrag, de uitingen en de woorden van de mensen die er komen. Christenen maken het er dan al snel zelf naar totaal niet meer serieus te worden genomen als ze beweren dat zij zelf, of tenminste hun kerk of hun groep het toch echt bij het meest of zelfs enige juiste eind heeft, terwijl de puur statistische kans daarop niet hoger dan 0,2% is.

De reactie is dan vaak dat er weliswaar veel kerken zijn, maar slechts één evangelie. Als dat zo is, waarom dan al die enorm verschillende uitleggingen en verklaringen, en die vaak tegenstrijdige vereisten waar je aan moet voldoen om ‘een goede gelovige’ te zijn? Als het allemaal zo duidelijk en eenvoudig is, waarom dan niet één kerk en één algemeen geaccepteerde uitleg van de Bijbel?

Realiteit heel anders dan wordt beloofd

Wat velen ook dwars zit –om niet te zeggen: spuugzat zijn- zijn die voortdurende hooghartige en minachtende dreigementen en veroordelingen, niet enkel van de ‘ongelovige zondaars’ , maar ook van degenen die op wat voor manier dan ook ‘afwijken’, of het wagen vragen te stellen bij hun kerk en het daar voorgespiegelde Godsbeeld of aangeleerde manier van geloven. Die veroordelingen zijn in feite een moderne variant van de eeuwenlang succesvol gebleken tactiek waarmee men vroeger de kerken nog wel vol kreeg, namelijk door letterlijk te dreigen met hel en verdoemenis.

Valsheid Westerse evangelie wordt doorzien

Waar men ook doorheen prikt is het na de Tweede Wereldoorlog in eigenlijk alle Westerse kerken diep doorgedrongen ‘voorspoedsevangelie’ -of ‘geluksevangelie’ zoals Corry ten Boom het voorspelde-, dat er met al zijn varianten op neerkomt dat God altijd het beste met je voorheeft en goed voor je zorgt, mits je maar aan dit of dat voldoet en deze of gene regels volgt. En natuurlijk op de ‘juiste manier’ gelooft.

Dat dit totaal niet in overeenstemming met de realiteit van het echte leven –niet alleen ver weg, maar ook in de directe omgeving van familie en vrienden, of die nu gelovig zijn of niet- is overduidelijk, maar weerhoudt Westerse christenen er niet van te blijven denken en preken dat ze door dit te geloven de zegen van God op hun leven hebben (en min of meer zelfs kunnen ‘afdwingen’, ook al wordt dat meestal niet letterlijk zo gezegd).

Als andere christenen dan toch iets vreselijks overkomt, dan hebben die dat automatisch aan zichzelf te wijten (‘gebrek aan geloof’, ‘verborgen zonden’, ‘verkeerde denkbeelden’, e.d.). Met dit valse evangelie zijn alleen al in Nederland honderdduizenden mensen de kerken uitgejaagd, niet zelden compleet gebroken en kapot gemaakt.

Bovendien blijkt uit onafhankelijke statistieken dat christenen nergens substantieel minder vaak ongelukken of ernstige ziektes krijgen, of minder vaak een ongelukkig huwelijk hebben of scheiden, om maar een paar dingen te noemen (en als er op sommige punten al enig verschil is komt dat altijd omdat de kerk in kwestie zaken zoals scheiden, roken, drinken e.d.. verbiedt).

Tijd voor een spiegel, of blijft het veroordelende vingertje?

Dus voordat kerken en christenen weer met het vingertje naar ‘de grote boze wereld met al zijn duivelse verleidingen’ wijzen, zouden ze wellicht eerst eens in de spiegel moeten kijken en bij zichzelf te rade gaan?

In hoeverre zijn ze werkelijk nog een ‘zoutend zout’ en ‘lichtend licht’ van hun grote voorbeeld Jezus Christus, die het verlorene, afgewezene, mislukte, zieke en zondige juist opzocht en zonder te veroordelen steunde en troostte, maar die de vrome religieuzen van zijn tijd –die toen ook al precies meenden te weten wat God allemaal wel en niet wil, en hoe je je precies moet gedragen om ‘gezegend’ te worden- met de voor die tijd grofste beledigingen scherp veroordeelde? En die zijn volgelingen nergens een zo prettig mogelijk leven, maar juist moeilijkheden en verdrukkingen voorzegde, en daar met zijn eigen leven een niet mis te verstaan voorbeeld van gaf?

Zeker is het absoluut niet, maar het zou zo maar kunnen dat de kerken weer een beetje voller worden als die Jezus en Zijn oorspronkelijke evangelie weer centraal worden gesteld, en het eeuwige impliciete en expliciete afwijzen en veroordelen van degenen die niet helemaal of helemaal niet voldoen aan het plaatje van ‘de juiste gelovige’, eindelijk wordt losgelaten.

Want dat de paar door het voorspoedsevangelie volgelopen kerken (*overigens voor 90% gevuld met mensen afkomstig uit andere kerken) op zeker moment weer leeg zullen lopen of uit elkaar zullen vallen omdat de voorspoed, het succes, de gezondheid en het geluk dat belooft en gepreekt wordt geen waarheid wordt, lijkt slechts een kwestie van tijd.

Noot (Claudia) : Jezus heeft altijd het beste met je voor, ook al loop je volledig op het verkeerde pad. Zelfs al geloof je niet in Hem. Hij is ook niet Degene die veroordeelt als je bijvoorbeeld een op de klippen gelopen huwelijk hebt, of aan de drank bent geraakt. Wat Hij dan wel doet is een uitweg bieden. Hoe je het ook draait of keert : Zijn wetten zijn wetten van leven, het zijn de 10 geboden die gegeven zijn om uit de miserie te geraken. Hij zal ook Zijn wetten niet opdringen, je bent volledig vrij ze te volgen.

Als je ongeluk hebt in je leven, dan ben je gewoon als al de rest van de mensen. IEDEREEN HEEFT ONGELUK OF WORDT MET MOEILIJKHEDEN GECONFRONTEERD IN ZIJN LEVEN. Het is niet omdat je gelovig bent dat je gelukkig zult zijn. DAT HEEFT JEZUS NOOIT BELOOFD!!! Hij heeft gezegd dat er aan het ongeluk een einde komt als je bij Hem in Zijn Koninkrijk zal leven. Het is niet perse NU dat je gelukkig zult zijn, trouwens geluk op aarde is maar een flauwe afgezwakte vorm van geluk. Het echte ware eeuwige volle geluk is bij Jezus in Zijn Koninkrijk!!!

Bovendien is Jezus geen jojo, die je enkel kunt roepen als je geld nodig hebt, of een partner aan je wilt binden, of nog andere zaken. Hij ziet alles met betrekking TOT JE ZIEL, TOT HET EEUWIG LEVEN. Ten eerste moet je een relatie met Hem opbouwen en met Hem spreken. Niet alleen als je Hem nodig hebt. En ten tweede moet je er rekening mee houden dat Zijn wegen niet noodzakelijk jouw wegen zijn. Hij ziet heel je leven, jij enkel een momentopname.

Mensen geloven niet meer dat een goed geleefd leven beloond wordt en dat een slecht leven waar je de medemens het bloed onder zijn nagels hebt gehaald zal bestraft worden. Ze geloven niet in de Hemel of de Hel. Dat maakt het natuurlijk moeilijk om iemand te overtuigen. Maar in de Waarschuwing zal IEDEREEN OP DE HELE PLANEET ZIEN DAT ER EEN HEMEL IS EN EEN HEL. DAN ZAL ER GEEN TWIJFEL MEER MOGELIJK ZIJN. DE VRAAG IS ALLEEN: ZAL DE MENS HIERUIT ZIJN LES TREKKEN OF ZAL HIJ GEWOON VERDER LEVEN ALSOF DE WAARSCHUWING EEN ZINSBEGOOCHELING WAS.

De mens van tegenwoordig is om moedeloos van te worden. Ze vinden allemaal dat ze goed bezig zijn. Maar uiteindelijk zijn ze ver verwijderd van THE REAL THING. ZE ZIJN ALLEEN GOED VOOR ZICHZELF EN HOOGSTENS VOOR HUN KINDEREN EN FAMILIE MAAR DE REST VALT BUITEN DE BOOT. ER ZIJN ZO WEINIG MENSEN DIE NOG IETS OVER HEBBEN VOOR EEN ANDER ZONDER BIJBEDOELINGEN. EN DAN WILLEN ZE – ALS ZE ERIN GELOVEN – TOCH IN DE HEMEL KOMEN.

Wat er tegenwoordig van christenen gevraagd wordt is dat ze getuigenis geven dat ze in Jezus geloven. Maar velen doen hun mond niet open. Ze zijn bang om uitgelachen te worden, bekritiseerd te worden, beledigd te worden. Maar na de Waarschuwing zal er MOETEN GEWERKT WORDEN AAN EVANGELISATIE OM ZOVEEL MOGELIJK MENSEN TE REDDEN EN NAAR JEZUS TE BRENGEN. ER ZIJN MAAR TWEE MOGELIJKHEDEN - EN DAT IS DE EEUWIGE WAARHEID - EEUWIG LEVEN BIJ JEZUS IN DE HEMEL OF EEUWIG LEVEN BIJ DE DUIVEL IN DE HEL. EN DE KEUZE LIGT BIJ JOU, NIEMAND ANDERS.