Linda Noskewicz 9/11/2018

Ik neem aan dat de tijd hier irrelevant is vandaag, omdat dit artikel gaat over een droom die ik vorige nacht had. Gedurende de Mis deze morgen, toen ik aan het bidden was, maakte God zijn betekenis ervan duidelijk. Daarom post ik het hier. Er waren extreem diepe en belangrijke betekenissen.

De droom begon, en ik kon het zien door de ogen van een vrouw. Ik kon alles zien, haar emoties voelen en de fysieke aspecten van de droom.

Deze vrouw was in een oud huis met vele kamers, maar ze waren allen donker en rommelig door zaken die er stonden. Er waren overal dozen te zien, en meubels en rekken met nieuwsbladen, en boeken. Het stond vol spullen.

Er was een kleine keuken waar er drie vrouwen waren – volwassen vrouwen met een bejaarde vrouw – die op de grond zaten. Ze waren wat kleine dingen aan het uitzoeken voor de oudere dame. Ze leken onbeduidend te zijn, maar voor sentimentele waarde brachten ze deze dingen naar de oudere dame. Het waren haar kleine persoonlijke kostbaarheden. Er waren ook grote zakken rijst en bonen en zakken aardappelen in de keuken. De bejaarde vrouw was kalm, tevreden en vredevol. Ze sprak niet, maar de andere vrouwen waren aan het klagen tegen elkaar als ze aan het werken waren. De keuken had wat licht terwijl de rest van het huis donker was – het was duister alsof het een bewolkte dag was wanneer de gordijnen van het huis dichtgetrokken zijn. Alles was donker en triest.

De kamers van het huis zouden groot geweest zijn, maar de rommel stond overal. Er was nauwelijks ruimte om rond de dingen te lopen. De muren waren geschilderd in vaal groen en blauw, en er waren scheuren en vlekken op te zien. De vrouw vond ze ouderwets, maar amusant.

Het leek mij dat haar uitgebreide familie er was. Er waren vele neven en nichten van alle leeftijden – jongens, meisjes, mannen en vrouwen. De man van de vrouw lette niet op haar. Ze was druk in haar geest en hart bezig om zijn aandacht te krijgen, maar hij negeerde of meed haar en toonde een sterkere voorkeur voor het gezelschap van andere vrouwen en meisjes. Deze vrouwen begonnen ook zijn vrouw te negeren. Dit zorgde ervoor dat ze zeer jaloers was en boos – ik kon haar woede voelen. Het was alsof ze hen allen zou neerslaan met haar woede en haat. Het was fysiek, en ze wilde ze diep treffen.

Plotseling werd het huis getroffen door een lichte aardbeving. Het was genoeg om dozen van de rekken te doen vallen en er waren een paar dingen gebroken. De vrouw was enkel licht gealarmeerd door de beving. Niemand leek de nieuwe scheuren in de muren te bemerken, en ze waren niet bang van de aardbeving.

De vrouw was zo woedend en jaloers dat niemand van haar familieleden bij haar wilden zijn. Haar man en een groep vrouwen en meisjes verlieten het huis om iets anders te doen (het voelde alsof het iets onzuivers was). De vrouw was zich niet bewust van hun vertrek. Wanneer ze ontdekte dat ze haar in de steek hadden gelaten, werd ze nog bozer. Ze was gewoon om in het middelpunt van de belangstelling te staan, daarom werd haar woede, jaloersheid en drang naar geweld aangewakkerd. Ze wilde naar iemand uithalen.

Ze ging naar de keuken om daar tegen de vrouwen haar beklag te doen. De twee jongere vrouwen lachten met haar toestand. Ze zeiden : Waarom zou iemand bij haar willen blijven? Het is geen wonder dat haar man samen met de andere meisjes en vrouwen haar heeft verlaten.

De vrouw is opnieuw woedend door hun reactie en spot. In haar woede maakt ze zich vuil. Ze wil haar kledij wassen en gaat naar de badkamer in het huis. Maar de badkamer is nog vuiler dan het vuil op haar kledij. Er was nauwelijks water in de badkamer en het was er vuil en donker.

Er was een tweede aardbeving – heviger dan de eerste. Verschillende zaken vallen en breken. Boeken vallen op de grond en er is meer chaos. De scheuren in de muren zijn nog groter geworden. Degenen die nog in het huis zijn letten er niet op. Ze zoeken zelfs niet om te schuilen. De vrouw is wat banger geworden.

De vrouw wil haar vlekken op de kleren wassen en ze komt een servies, kristallen glazen en champagne glazen tegen. Ze zegt aan de vrouwen in de keuken om het servies en de glazen in te pakken zodat ze de volgende keer niet breken als het huis beeft! Haar vraag klinkt dreigend.

Daarna gaat de vrouw naar buiten. Het is dag maar niet zonnig. Ze komt bij een douche dat buiten is gesitueerd en uit ronde stenen bestaat. Er is een rood gordijn voor de douche, maar kan niet helemaal dicht geschoven worden. De mannen en jongeren van de familie zijn ook buiten waar de douche is gelegen. De vrouw wil een douche nemen, maar er is geen zeep. Ze doet haar kleren af om zich te wassen omdat ze het vuil op zich voelt. Al de mannen en jongens keken naar haar met lust – het was haar eigen familie! Ik voelde mij ziek in mijzelf.

Ik kon de schaamte en blootstelling van de vrouw voelen – hoe oncomfortabel en ziek ze zich voelde. Ze probeerde vlug te douchen en ondertussen kwam een andere grote aarbeving die het huis en de grond doet beven. Een deel van de stenen muur rond de douche breekt, en nu kunnen de mensen op de straat haar zien. Ook zij kijken vol lust naar haar.

Ze deed vlug haar kleren aan maar zag dat haar kleren nog altijd vuil waren. Ze besluit dat ze properder is dan ze eerst was en dat voelde toch beter aan. Ze gebruikte de vuile kleren, maar was niet zo afkerig ervan.

Ze keert terug  naar het huis en opnieuw is er een geweldige aardbeving. Vele zaken vallen op de grond en zijn gebroken. Ze roept opnieuw naar de vrouwen in de keuken en herinnert hen eraan dat de glazen moeten beschermd worden. Maar wanneer ze terugkeert naar de kamer om het servies en de champagneglazen te inspecteren, is alles gebroken en verspreid op de grond.

Al de kristallen glazen zijn gebroken, uitgezonderd 2. Ze denkt: Wel, ik heb ten minste nog deze twee mooie kristallen glazen. Maar wanneer ze er een oppakt is er een barst in en breekt ze in haar hand. Ze is verwonderd en denkt: Wel, ik heb ten minste nog 1 mooi kristallen glas. Ze neemt het tweede glas en het breekt ook, zelfs al waren er geen barsten in. De vrouw werd kwader. Ik kon ook meer gewelddadigheid in haar woede voelen dan voorheen. Toen ze voor het gebroken servies en glazen stond, was eer nog een aardbeving die het huis zeer hevig deed schokken – genoeg dat ze uit angst naar buiten vluchtte.

Het was nacht. Er waren vele mensen buiten op straat bij haar, maar niemand leek zich zorgen te maken over de aardbevingen. Ze waren niet bang. Dit bracht mij in verwarring toen ik dit zag. (De meeste mensen zouden bang zijn gedurende een reeks aardbevingen.) Op dat moment zag zij (ik dus door haar) in de verte een vuurhaard. Ik kon de hitte op mijn wangen voelen.

Het was een vuur dat een grote stad aan het vernietigen was. Ik wist dat het een groot vuur was, omdat de stad zo ver weg was, en toch was het vuur zo groot en woedde fel. Toen de vrouw keek, dacht ik aan de grootte van het gevaar waarin alle mensen rond mij waren. Ik was er zeker van dat ze in groot gevaar waren, maar niemand onder hen maakte zich zorgen of wist dat ze in gevaar waren. Niemand deed iets. Ze waren niet bang, en de vrouw was maar een beetje bang. Ze stonden maar te staren naar het vuur.

Dank je wel voor jullie geduld, lezers. Ik weet dat het een lange beschrijving was van de droom. Ik zou de droom waarschijnlijk vergeten zijn, maar er was een reden voor. Toen ik bad deze morgen in de Mis gedurende de Consecratie, sprak God tot mij. Hij zei dat Hij me wilde vertellen wat de droom betekende. Daarom bad ik en luisterede en probeerde alles te herinneren zodat ik het kon opstrijven en delen. Dit vertelde Hij mij:

Het duistere, smerige huis vertegenwoordigt de hele wereld en de duisternis dat het heeft ingenomen. De verschillende kamers zijn de verschillende landen in de wereld, en in de droom zijn ze allen vuil en afgebroken, behalve 1 – maar het was ook aan het aftakelen. Het was de keuken, en het was zo klein. Er konden niet veel mensen in de keuken.

De vele aardbevingen vertegenwoordigen de meerdere waarschuwingen van God aan ons. Steeds opnieuw, de ene sterker en ernstiger dan de anderen. Maar niemand let erop.

De man en de vrouwelijke familieleden die het huis verlieten ondanks de aardbevingen, die zijn vrouw verlieten en al het werk negeerden wat er moest gebeuren om het huis te kuisen, vertegenwoordigen het gebrek aan aandacht dat de mensen hebben voor Onze Vader – hoe ze Zijn waarschuwingen en oproepen negeren. De mensen negeren Hem compleet, omdat ze entertainment willen en ze haten discipline. De wereld richt zich op entertainment en onmiddellijk bevrediging. Ondanks al Zijn oproepen, doen de mensen wat ze gewoonlijk doen.

Degenen die de vrouw in de steek lieten, haar bespotten of haar gevoelens negeerden vertegenwoordigen deze met een gebrek aan medelijden, naastenliefde en generositeit. De wereld heeft geen liefde. Daarom is er zoveel geweld. Mensen bemerken degenen niet die mededogen nodig hebben.

De kristallen glazen en servies vertegenwoordigen de hebzucht in de wereld. De grote rijkdom en weelde dat de mensen waarderen boven al het andere tot het punt dat velen zullen liegen, bedriegen, doden en anderen hun leven vernietigen om geld te hebben. Degenen die dit doen voelen geen sympathie of schaamte.

God zei dat het punt wanneer de vrouw ziet dat haar glazen en servies gebroken zijn, een tijd is dat de rijkdom van alle mensen zal weggenomen worden omdat de mensen hun liefde voor rijkdom boven Hem plaatsen. Ze zullen niets meer hebben. De rijken zullen arm zijn.

De vuile badkamer en douche vertegenwoordigen wat zonde doet met onze ziel. Het is zoals vuil op onze tempel – ons lichaam en ziel – dat Hij ons gaf. Het is vuil en afzichtelijk. Het vertegenwoordigt ook de staat van de wereld en al zijn smerigheid – al de zonden van de wereld. Het druppelende water in de douche vertegenwoordigt hoe weinig mensen naar de Biecht gaan om zich te reinigen voor Jezus, om de Communie te ontvangen. Velen ontvangen de Communie zonder eerbied.

De blootstelling van de vrouw in de douche is de schaamte die mensen zullen voelen bij het blootleggen van hun eigen zonden – dat wat vele priesters en bisschoppen nu voelen.

Haar naaktheid en de ziekelijke lust van degenen die naar haar keken vertegenwoordigen de seksuele perversie in de wereld – homoseksualiteit, het seksuele misbruik van jonge mannen en vrouwen, pedofilie, transgenderisme, het probleem van homoseksualiteit in de Kerk en al de dingen die zo gemakkelijk aanvaard worden maar die niet natuurlijk zijn en die Gods schepping perverteren. Het voelde zoals een ziekte voor mij in mijn droom. Het was als chaos.

De vrouw begon zich bang te voelen voor de aardbevingen, maar haar woede, jaloersheid, ijdelheid, verwerping, en haar verlangen naar rijkdom (het gebroken glas) houden haar angst tegen. Deze vertegenwoordigt de predominante kwaliteiten van de mens op dit moment. De mens heeft een wereld gecreëerd en leeft in een wereld van haat, woede, geweld, hebzucht, trots en ijdelheid; de verwerping van anderen; en het streven naar rijkdom ondanks alles. De doodzonden, met lust (seksuele perversies) en hebzucht leiden de wereld naar zijn vernietiging. Wanneer de mensen God verwerpen, verliezen het morele kompas dat Hij ons geeft.

Uiteindelijk is de oudste vrouw (ongeveer 80 jaar) die op de oncomfortabele vloer zat in de kleine keuken de vertegenwoordiging van de mensen die nederig en zachtmoedig zijn en die bidden. De oudste vrouw was de enige persoon die vredig was, tevreden, arm, onbevreesd en nederig temidden van woede en chaos in de droom. Ze vernederde zich door op de vloer te zitten ondanks haar oude lichaam. Ze klaagde niet. Ze oordeelde niet over de vrouw wanneer ze klaagde dat haar man haar negeerde. Ze zocht niet om iets duurs te redden. Enkel kleine dingen – herinneringen van liefde.

God zei dat ze de enige persoon was – onder de vele mensen in het huis – die Hem kende (haar vredigheid, nederigheid en tevredenheid ondanks haar situatie). Weinig mensen kennen God intiem in deze wereld en zijn bereid om Zijn plannen voor hen te aanvaarden.

De miserie van de vrouw; het gebrek aan medelijden die ze ontving van haar man en familie; hun gebrek aan aandacht voor alles rond hen; de trots van de vrouw om in het middelpunt van aandacht te zijn; de mensen die onbevreesd waren in de straten ondanks het gevaar rond zich – deze vertegenwoordigen de mensen in de wereld die God hebben verworpen of die lauw geworden zijn in hun liefde voor Hem.

Er waren zoveel mensen buiten op straat. Elk zal het vuur, maar niemand deed iets om het te doven of iemand te redden. Ze keken er eenvoudig naar in verbazing. Het was meer entertainment voor hen, en er waren zoveel mensen. Degene zij de mensen die niet zien wat er rond hen gebeurt. Ze sluiten hun ogen voor zonde.

Nadat God dit alles had geopenbaard zei Hij: Gezegend zij degenen die leven in de Goddelijke Wil van Liefde.

Dat wilde ik delen met jullie, lezers. God zegene jullie. Blijf bidden voor de wereld, voor degenen die God dienen in de Kerk en voor degenen die God niet kennen of lauw geworden zijn. Bid dat de H. Geest in hun ziel moge wonen. En vooral, maak je geen zorgen. Ongeacht wat er gebeurt, de goeden winnen op het eind.