Xandernieuws
5/11/2018
Veel Europese moslims vooral van de tweede en derde
generatie- zetten zich juist af tegen onze samenleving, weigeren te integreren,
en zijn in veel opzichten zelfs radicaler dan hun landgenoten in hun
oorspronkelijke thuislanden. Zo geniet dictator Erdogan onder de Turken in
Europa nog meer steun dan in Turkije zelf.
Deze ontwikkelingen worden in Turkije met gejuich begroet.
Alaparslan Kavaklioglu, lid van Erdogans heersende AK Partij en hoofd van het
parlementaire comité van Veiligheid en Inlichtingen, wees eerder dit jaar trots
op het feit dat de meest voorkomende babynamen in Brussel Mohammed, Malih en
Aisha zijn. Europa heeft dit probleem:
alle nieuwkomers zijn moslims uit Marokko, Tunesië, Algerije, Afghanistan,
Pakistan, Irak, Iran, Syrië en Turkije. De moslimbevolking zal groter worden
dan de christelijke, en daar is niets tegen te doen. Europa zal moslim worden.
Met Allahs hulp zullen wij hier doeltreffend zijn, daar ben ik zeker van.
In 2017 riep Erdogan alle Turken in Europa op om niet
slechts drie, maar vijf kinderen te maken, want jullie zijn de toekomst van
Europa. In bijvoorbeeld Berlijn is de stapsgewijze islamitische machtsovername
duidelijk zichtbaar. Daar patrouilleren ongehinderd autos met het logo van de
Turkse speciale politie (Özel Harekat) door de straten van de stadsdelen waar
veel Turken wonen. De Duitse autoriteiten zeggen machteloos te zijn om dit te
stoppen.
De Europeanen die in naam van multiculturalisme en
diversiteit achter onbeperkte massa immigratie staan negeren de aard van de
landen met een moslim meerderheid waar de immigranten vandaan komen. Het gebrek aan mensenrechten en vrijheid
van meningsuiting, het misbruik van vrouwen en homos, eerwraakmoorden,
antisemitisme, en geweld tegen niet-moslims en afvallige moslims zijn
kenmerkend voor die landen. In plaats van dat ze aan deze ketenen willen
ontsnappen nemen veel migranten ze simpelweg mee naar Europa, schrijft de
Turkse journalist Uzay Bulut voor The Gatestone Institute.
En wat is de reactie van Europa hierop? In plaats van te eisen dat de immigranten
zich voegen naar de Europese gebruiken en wetten, capituleren veel Europeanen
voor de nieuwe realiteit. Met bijvoorbeeld als gevolg dat Sharia rechtbanken
als paddenstoelen uit de grond schieten, en zelfs Europese rechtbanken het
Sharia recht inmiddels erkennen en bevestigen, zoals in het razendsnel
islamiserende Londen gebeurt.
|