De zaak Asia Bibi

De hoorzitting werd hervastgelegd op 13 oktober 2016, maar die morgen toen het de beurt was van “Asia Bibi versus de staat”, weigerde een van de drie rechters in de zaak te zetelen, en dat leidde ertoe dat er een uitstel was voor een onbepaalde tijd. De rechter diende later zijn ontslag in, door een handgeschreven brief aan Mamnoon Hussain, de President van Pakistan, zonder een specifieke reden aan te geven voor zijn ontslag. Op 26 april 2017 wees het Hoofd van Justitie in Pakistan een verzoek af voor de hoorzitting van de zaak van Asia Bibi in de eerste week van juni, ingediend door haar advocaat Saiful Malook.

Op 8 oktober 2018 hadden de drie rechters hun oordeel klaar op de laatste wettelijk beroep. Op 31 oktober 2018 besliste het Hooggerechtshof in een 56 pagina’s tellend oordeel door CJP Mian Saqib Nisar, en een afzonderlijke opinie van rechter Asif Saeed Khosa dat Asia vrijgesproken was van de beschuldigingen van godslastering nadat haar beroep van 2015 tegen haar straf werd ingewilligd. Het hof oordeelde dat ze vrij mocht gelaten worden.

In zijn verdict schreef Rechter Khosa het volgende:

De verklaringen die door Mohammed Idrees en Mohammed Amin Buhari gedaan zijn voor de rechtszaak onthulden dat de zogenaamde godslastering werd gepleegd door de christelijke beschuldigde nadat haar Moslim medewerksters de religie van de beschuldigde hadden beledigd en haar religieuze gevoelens had gekwetst enkel omdat ze geloofde in Jezus Christus en een volgeling was. Volgens de Heilige Koran is het geloof van een Moslim niet volledig tot hij in alle Heilige Profeten en Boodschapper van de Almachtige Allah gelooft met inbegrip van Jezus Christus (Isa zoon van Maryam) (Vrede zij met Hem) en al de geopenbaarde Heilige Boeken van de Almachtige Allah met inbegrip van de Heilige Bijbel. Vanuit dat perspectief was het beledigen van de religie van de beschuldigde door haar Moslim medewerksters niet minder godslasterlijk.

In het laatste oordeel werd gezegd dat een van Noreens beschuldigers de Ashtiname van Mohammed had overtreden, een “verbond dat gemaakt werd door Mohammed met de Christenen in de zevende eeuw maar tegenwoordig nog altijd geldig”. Rechter Khosa verklaarde ook dat de twee vrouwen die de beschuldigingen hadden geuit tegen Noreen “geen aandacht hadden voor de waarheid” en dat de bewering dat ze Mohammed publiekelijk had gelasterd een “verzinsel was dat een eigen leven was gaan leiden”. Het Hooggerechtshof van Pakistan oordeelde ook dat de “tegenstellingen en onsamenhangende verklaringen van de getuigen een schaduw van twijfel wierpen op de versie van de feiten”.

Asia Noreen was de Bijbel aan het lezen toen ze het nieuws hoorde, waarop ze uitriep “Ik kan niet geloven wat ik hoor, word ik nu vrijgelaten? Laten ze mij echt vrij?... Ik weet niet wat gezegd, ik ben heel gelukkig. Ik kan het niet geloven.” Noreens dochter Eisham Ashiq zei dat het nieuws van de vrijlaten “het mooiste moment was in mijn leven… Ik wil mijn moeder omhelzen en dan vieren met mijn familie. Ik ben God dankbaar dat hij geluisterd heeft naar onze gebeden.”

Als antwoord op het verdict, protesteerden Islamitische groepen in de straten van Pakistan en blokkeerden wegen en richten schade aan. Er waren protesten in Lahore, Islamabad, Karachi, Peshawar en Multan. Een leider van een Islamitische partij, Fazal-ur-Rehman riep op voor “vreedzame” protesten en verklaarde dat Bibi’s vrijlating “niet aanvaardbaar was”. Protesteerders van een andere Islamitische partij Tehreek-i-Labbaik Pakistan zeiden dat het verkeer zou geblokkeerd blijven tot Asia Bibi werd opgehangen. De snelweg van Islamabad werd door ongeveer duizend protesteerders geblokkeerd. De leider van de partij, Afzal Qadri riep ook op voor de dood van de drie rechters die waren betrokken bij het proces van beroep. Hij verklaarde: “De Rechters verdienen het om gedood te worden… Hun veiligheidsagenten, hun chauffeurs of hun chefs zouden hen moeten vermoorden.” De Rode Zone van Islamabad werd afgeschermd door militairen om het publiek op afstand te houden. De premier Imran Khan deed een strenge waarschuwing tegenover de groepen die oproer veroorzaakten tegen de beslissing. Hij beëindigde zijn oproep met “breng de staat niet tot op het punt dat er geen andere optie meer is dan actie te ondernemen.” Op 1 november adviseerde de Verkeerspolitie pendelaars om geen snelwegen te nemen wegens de ordesituatie in het land. Christelijke scholen in Lahore sloten voor een onbepaalde periode omwille van veiligheidsredenen. De regering van Pakistan legde ook het mobiele telefoonnetwerk plat op 2 november. Voor de aankondiging van de vrijlating op 31 oktober vastten en baden de christenen in Pakistan. Saif-ul-Mulook, de advocaat die Asia Noreen verdedigde, verklaart dat “zijn leven niet meer hetzelfde is sedertdien; hij komt nauwelijks buiten, leef in een voortdurende staat van extreme waakzaamheid en werd overspoeld met bedreigingen.” Christian Today en de South China Morning Post schreven dat hij nu een “gemakkelijke prooi” is voor extremisten. Kardinaal Joseph Coutts van de Rooms-Katholiek Kerk bad dat “er geen gewelddadige reactie van de extremisten zou komen”.

De beslissing werd geprezen door mensenrechtengroeperingen en organisatie die het opnemen voor vervolgde christenen, zoals International Christian Concern, Open Doors en Aid to the Church in Need. De voorzitter van Open Doors, David Curry zei: “We slaken een zucht van opluchting vandaag… want de beschuldigingen aan haar adres omwille van haar christelijke identiteit en valse beschuldigingen tegen haar zijn tegengehouden. We hopen dat Pakistan nu bijkomende stappen zal ondernemen om religieuze vrijheid aan te bieden en fundamentele mensenrechten in het land.” Omar Waraich, Amnesty International’s directeur van Zuid-Azië omschreef de uitspraak als een “mijlpaal”. Neville Kyrke-Smith van Aid tot he Church in Need verkondigde : “Vandaag is de dageraad van nieuwe hoop voor verdrukte minderheden”. De Commissie van Mensenrechten in Pakistan bracht een verklaring uit op 1 november en verwelkomde de vrijspraak, en verklaarde dat “Van een perspectief van mensenrechten, heeft het Hooggerechtshof verschillende van de meest problematische aspecten van het toepassen van de wetten van godslastering onderlijnt. Het vermoeden van onschuld wordt te gemakkelijk bedolven door morele verontwaardiging, die steevast de zwakkeren en ondergepriviligeerden tegen de meerderheid opzet.”

De Franse journaliste Anne-Isabelle Tollet schreef samen met Noreen een bibliografie getiteld “Blasphemy : A Memoir: Sentenced to Death over a Cup of Water” (2013). Noreen is ongeletterd en Tollet kon haar niet in levende lijve ontmoeten wegens gevangenisreglementen, maar ze was toch in staat om door interviews met Noreens man het boek samen te stellen. Noreens man gaf de vragen en antwoorden tussen hen door. Tollet kwam ook in contact met de andere leden van Noreens gezin: haar kinderen en zuster, en kende Shahbaz Bhatti voor zijn moord. In 2015 maakte Poolse filmmakers een film over Asia Bibi.

Ashtiname van Mohammed

De Ashtiname of Mohammed, ook gekend als het Verbond of Testament van Mohammed is een document dat een charter is dat zogezegd geratificeerd is door de Islamitische profeet Mohammed. Hij verleent bescherming en ander privileges aan de volgelingen van Jezus de Nazarener, en werd gegeven aan de Christelijke monniken van het St Catharina Klooster. Het is vergezeld met een afdruk die de hand van Mohammed vertegenwoordigt.

Āshtīnāmeh is een Perzisch woord dat “Boek van Vrede” betekent, een Perzische term voor verbond.

Vertaling van de Ashtiname door Anton F. Haddad

Dit is een brief dat uitgegeven werd door Mohammed, Ibn Abdullah, de Boodschapper, de Profeet, de Getrouwe, die gezonden werd aan alle mensen als zorg vanwege God aan al Zijn schepselen, dat ze geen uitvlucht tegen God zouden hebben hierna. Waarlijk God is Almachtig, de Wijze. Deze brief is gericht tot degenen die de Islam omarmen, als een verbond gegeven aan de volgelingen van Jezus de Nazarener in het Oosten en Westen, het verre en het dichtbije, de Arabieren en de vreemdelingen, de bekenden en onbekenden.

Deze brief bevat de eed aan hen gegeven, en hij die dit ongehoorzaam is wat erin is opgenomen zal beschouwd worden als een ongelovige en een overtreder van waartoe hij bevolen wordt. Hij zal aanzien worden als degenen die de eed van God heeft aangetast, geen geloof heeft gehecht aan Zijn Testament, Zijn Autoriteit heeft verworpen, Zijn Religie heeft geminacht, en Zijn vloek over zich heeft geroepen, of hij nu een Sultan is of enige andere gelovige van de Islam. Wanneer Christelijke monniken, toegewijden en pelgrims verzamelen, of het op een berg of in een vallei is, of schuilplaats, of veelbezochte plaats, of plein, of kerk, of in huizen van aanbidding, staan we waarlijk achter hen en zullen we hen beschermen, en ook hun bezittingen en hun zeden, door Mij, door Mijn Vrienden en Mijn Assistenten, want ze zijn Mijn onderdanen en vallen onder Mijn Bescherming.

Ik zal hen vrijstellen van wat hen kan verstoren; van de lasten die betaald worden door anderen als een eed van trouw. Ze moeten niets van hun inkomen geven behalve hetgeen wat ze graag willen-ze moeten niet beledigd zijn, of verontrust, of gedwongen. Hun rechters zouden niet veranderd mogen worden of verhinderd worden om hun religieuze orde uit te oefenen, noch zouden de monniken mogen gestoord worden in het uitoefenen van hun religieuze orde, of zouden de kluizenaars gestopt mogen worden om in hun cellen te leven.

Niemand is toegelaten om deze Christenen te beroven, of enige kerk, huis van aanbidding te plunderen, of iets van de zaken die in deze huizen staan te stelen en het naar de huizen van de Islam te brengen. En hij die iets steelt zal degene zijn die de eed van God heeft aangetast, en in waarheid Zijn Boodschapper ongehoorzaam is geweest.

De Jizya (Historische jaarlijkse belasting geheven op niet-Moslim onderdanen, dhimmi genoemd, die permanent verbleven in Moslim landen die onder de Islamitische Wet stonden.) zou niet toegepast mogen worden op hun rechters, monniken en degenen wiens bezigheid het aanbidden van God is, noch mag er iets anders van hen worden afgenomen, of het nu een boete, een taks of enig ander onrechtvaardig recht is. Waarlijk, ik zal hun verbond houden, waar ze ook mogen zijn, op zee of op het land, in het Oosten of Westen, in het Noorden of Zuiden, want ze vallen onder Mijn Bescherming en het testament van Mijn Veiligheid, tegen alle dingen die zij verafschuwen.

Geen taksen of tienden zouden mogen ontvangen worden van degenen die zich toegewijd hebben aan het vereren van God in de bergen, of van degenen die de Heilige Landen cultiveren. Niemand heeft het recht om zich te bemoeien met hun zaken, of enige actie tegen hen te ondernemen. Waarlijk, dit geldt voor wie dan ook en niet voor hen; men zou in de oogstseizoenen eerder een Kadah moeten geven voor elke Ardab van tarwe (ongeveer 5 schoven en en half) als provisie voor hen, en niemand heeft het recht om tegen hen te zeggen ‘dit is teveel’, of hen een taks te laten betalen.

Voor degenen die eigendommen bezitten, de rijken en de handelaars, zou de verkiezingstaks niet meer mogen zijn dan 12 drachmas per hoofd, per jaar. (ongev 200 dollar tegenwoordig)

Ze mogen niet door iemand opgelegd worden om een tocht te ondernemen, of naar de oorlog worden gestuurd of wapens te dragen; want de Moslims moeten vechten voor hen. Twist of discussieer niet met hen, maar handel volgens de vers dat in de Koran staat die zegt: ‘Twist of discussieer niet met het Volk van het Boek maar in hetgeen wat het best is’ [29:46] Zo zullen ze begunstigd leven en beschermd tegen alles wat hen beledigd door de Opgeroepenen van de religie (Islam), waar ze ook mogen zijn en waar ze ook mogen verblijven.

Zou er een Christelijke vrouw getrouwd zijn met een Moslim, mag zo’n huwelijk niet plaatsvinden behalve na haar toestemming, en ze mag niet verhinderd worden om naar haar kerk te gaan voor gebed. Hun kerken moeten geëerd worden en ze mogen niet weerhouden worden om kerken te bouwen of klooster te herstellen.

Ze mogen niet gedwongen worden om wapens of stenen te dragen; maar de Moslims moeten hen beschermen en hen verdedigen tegen anderen. Het is de plicht van iedere volgeling van de Islam deze eed niet tegen te werken of ongehoorzaam te zijn tot de Dag van de Verrijzenis en het einde van de wereld.

Asia Bibi’s echtgenoot vraagt om asiel voor zijn gezin in de UK na de vrijspraak van godslastering