Over de kunstenaar:

Hij is een van de beste schilders, misschien wel de beste levende kerkschilder ooit. Hij is nooit gestopt met schilderen volgens de glazuurtechniek van Leonardo Da Vinci, oud-meesterlijke schildertechniek om olieverf te schilderen (laag voor laag), terwijl hij ook nog de techniek beheerst van de grote schilder Michelangelo. Hij heeft zich nooit aangepast aan de moderne kunst. Op zijn schilderijen kan men duidelijk herkennen wat hij van plan was te schilderen. Hij werd door verschillende academies ontslagen - waaronder ook de beste kunstacademie in Florence - en wel met de woorden dat hij niets kon bijleren omdat hij alles al kende. Hij studeerde theologie en heeft zich dan op kunst en schilderen geconcentreerd. Het heeft twee jaar geduurd voordat het schilderij van God de Vader af was.

Beschrijving van de afbeelding van God de Vader:

God de Vader wil afgebeeld worden zoals Hij is:

als een liefhebbende Vader die vol verlangen Zijn kinderen verwacht, om ze weer in de armen te kunnen sluiten. Tot dusverre is de tegenstander door de eeuwen heen erin geslaagd om een God de Vader af te schilderen die ofwel oud, afstandelijk, dreigend of machtig lijkt. Dit is niet God de Vader:

Hier ziet u een God de Vader, voor wie niets belangrijker is dan de terugkeer van Zijn kinderen.
Hier ziet u een God de Vader, die niet ouder is dan tussen de 50 en 60 jaar.
Hier ziet u een God de Vader, die liefde en verlangen weerspiegelt in Zijn ogen.
Hier ziet u een God de Vader, die voorbereid is op de belangrijkste viering die ooit zal plaatsvinden:
De tweede komst van Zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus, die als Rechter zal komen om alle kinderen volgens hun eigen besliste weg te oordelen. 

Over God de Vader:
God de Vader draagt een koninklijke kroon, die door de pieken de 12 stammen van Israël aanduiden, die zullen regeren in het nieuwe Jeruzalem, geleid door de 12 apostelen.
Hij draagt Zijn mooiste gewaad voor het grote feest, bestaande uit goud, juwelen, edelstenen en parels, versierd met brokaat en ornamenten.

De edelstenen van de Heilige Schrift:
Uit Zijn Hart ontspringt een regenboog. De regenboog staat voor de verbondenheid tussen de Vader en Zijn kinderen. Ook komt deze regenboog uit het Hart, omdat de kinderen door de Vader uit volle liefde zijn geschapen. De regenboog leidt naar het kruis (hoofd van het kruis), omdat daar de kinderen eerst door de kruisdood van de Zoon weer een toegang tot de Vader verkregen. Het kruis is dood, maar tegelijkertijd ook verlossing en opstanding.
God de Vader draagt geleund op Zijn rechterbovenbeen Zijn Zoon, kwellingen lijdend aan het kruis. 

Zowel de blik van de Vader als ook de blik van de Zoon zijn gericht op het kind dat representatief is voor alle kinderen. De blik van de Vader is vol verlangen, beminnend, barmhartig, maar ook bedroefd. Vol verlangen omdat Hij al zo lang naar Zijn kinderen verlangt, zoveel geduld had en altijd met weemoed aan hen dacht in de hoop dat allen naar Hem zouden terugkeren. Liefhebbend, omdat Hij Zijn kinderen oneindig liefheeft, zo liefheeft, dat we het niet kunnen peilen en ons niet kunnen voorstellen. Barmhartig, omdat Hij door Zijn dood de barmhartigheid in de wereld zond, zodat de mensen al deze barmhartigheid, dus Zijn Zoon aanvaarden. Verdrietig, omdat Hij weet dat niet alle kinderen ‘ja’ tegen Hem zeggen en naar Hem zullen terugkeren.

Zijn armen heeft de Vader wijd geopend, om wachtend Zijn kinderen te kunnen ontvangen

Maar om tot de Vader te geraken, moet het kind eerst het kruis van het leven en lijden op zich nemen. Het moet ook gereinigd en verlost worden door het kruis om tot de Vader te geraken. Alleen langs de Zoon geraakt het kind tot de Vader. De Zoon is de schakel tussen kind en Vader. Het kruis is ook de schakel, want door het kruis zijn de kinderen verlost geworden en kregen weer toegang tot de Vader. Bovendien is er zonder kruis geen leven en geen opstanding. De Zoon Jezus Christus staat tussen de Vader en het kind, want Hij is de Weg en de Waarheid en alleen door Hem bereiken we de Vader. Net zo kijkt de Zoon naar het kind, omdat de Zoon verenigd in de Vader dezelfde liefde voor de kinderen voelt als de Vader en ook zo al Zijn hoop zet dat alle kinderen via Hem geraken tot de Vader. Het lijden echter staat niet langer op de voorgrond bij de tweede komst,  maar de vreugde. Hij komt echter ook niet meer als Verlosser, maar als Rechter. Dit alles wordt ook aangetoond door het feit dat de regenboog, die als Zegel van verbondenheid en vriendschap tussen God en de mensen uit het Hart van de Vader,  ontspringt, daar waar de mens geschapen werd - in liefde -, in het kruis en wel aan het hoofd van het kruis naar binnen stroomt. 

De regenboog is er slechts voor de helft, omdat slechts een deel van de kinderen zal terugkeren. De regenboog vloeit in het kruis, omdat ons leven niet alleen een weg is van vreugde, maar ook van het kruis. (Wie zijn kruis opneemt en Mij volgt, zal het eeuwige leven ontvangen). Op het einde staat hopelijk de vreugde. Maar pas na het lijden en de weg van het kruis kan de volmaakte vreugde worden gevonden bij de Vader.

Evenzo komen er uit de regenboog lichte stralen, die dan vanuit het kruis naar het kind stromen. De snijwonde in het Hart van Jezus vormt het middelpunt van de afbeelding want door het Kostbare Bloed, door de snijwonden van Zijn Hart kwam de verlossing en weer de toegang tot de Vader. Door deze hartwonde boort zich de dwarsbalk van het kruis, die de verbinding tussen het Vaderhart en het kind afbeeldt, daar waar het kind werd geschapen. Op dezelfde manier boort zich de lange balk van het kruis door de wonde. Dan zien we het kind. 

De visionaire symboliseert alle kinderen van deze wereld. Het kind draagt een wit kleed dat werd gewassen in het Bloed van het Lam. Eveneens draagt zij een hoofddoek (mantilla), die de orde en de traditie, de eerbied en de waardigheid voor God moet weergeven. Het kind heeft nog afstand tot de Vader, daar het op weg is naar de Vader, maar nog door het kruis moet gaan. Door de Waarheid en de Weg (Jezus Christus) bereikt het uiteindelijk de Vader wanneer het eerlijk al zijn zonden berouwt, zich tot Jezus Christus bekent en zijn zonden heeft uitgeboet. Evenzo werd het gezuiverd in het Bloed van het Lam, dat Jezus Christus is. Het kind knielt omdat het de eerbied en de waardigheid van de Drievuldigheid tot uitdrukking brengt (elke knie moet buigen en elke mond moet bekennen dat Jezus onze Heer is). De verlangende blik van het kind gaat naar de Heer en door de Heer naar de Vader. Hij vormt een rechte lijn, want alleen zo is de weg naar de Vader mogelijk. 

Boven God de Vader verschijnt de Heilige Geest als een duif. Alle drie vormen de Drievuldigheid (God de Vader, Zoon en Heilige Geest). Deze stralen eenmalig, bij de tweede komst zichtbaar voor allen. Het goud van de mantel van de Vader staat voor de goddelijke Gerechtigheid die de tweede komst van de Heer Jezus Christus als Rechter weergeeft. Voor de viering van de tweede komst van Christus werd de hele Hemel versierd en voorbereid. Een feest dat alles overtreft. Geen viering, noch in de Hemel noch op aarde, was tot nu zo mooi en rijkelijk geweest. Achter de troon van de Vader ziet men alle engelenkoren in rijen staan om het feest muzikaal te openen en te begeleiden. 

Belofte van de Vader gegeven aan de visionaire:

Wie het beeld in zijn huis of in zijn woning heeft en het vereert en bemint, zal niet verloren gaan, maar beschermd worden. De Vader zelf zal voor deze zielen zorgen. 

Bron : herzmariens.ch en de nieuwe website DAS-HAUS-LAZARUS.CH