Dagelijks vermeerdert mijn tevredenheid over het leven, en het geeft mij duizenden redenen en gelegenheden om God te verheerlijken!

Alleen willen wat God wil en logica, voor wie echt verliefd is op Hem.

Groot is het lijden in het leven, wanneer alles wat overblijft om te leven de droom van te sterven is. De hoop om te eindigen en zo te beginnen. Het is hard om te leven, maar het is allemaal gemakkelijker met de hoop dat alles tot een eind zal komen.

Het is in het dagelijks leven dat we moeten leren zien wat God van ieder van ons verlangt.

… de ziel die leeft van God… het leven dat in stilte voorbij gaat, is zingen met het hart.

Het is nog geen tijd… wees zelfverzekerd.

Ga verder, ga verder, ga verder… zonder naar de zijkanten te kijken, ogen op het kruis van Jezus gericht, het hart brandend van liefde. Volg, zonder naar de zijkanten te kijken… liefde staat je niet toe te stoppen, of naar de bloemen te kijken, of naar de dieren of naar de weg, enkel naar Hem… niet meer zien dan de liefde van God die ons wacht aan het Kruis, Maria. Ga verder, ga verder… zonder een ander licht of gids dan liefde, liefde, liefde.

Niet iedereen durft de paden in te gaan die naar Hem leiden.

Verwijder uit je hart wat je belemmert en je zult God erin vinden.

Over San Rafael : Zijn grote aantrekkingskracht op de gekruisigde Christus was een bron van liefde en kracht om het lijden en de vernederingen van zijn fragiele gezondheid te verdragen. Dat was zijn gekte, zoals hij het noemt: waanzin voor Christus en voor Zijn kruis, wat hem ook tot een deel van zijn glorie maakt. In de wereld lijd je veel, maar je lijdt weinig voor God. De christen houdt niet van zwakte en lijden zoals Christus is, en hij die van Christus houdt, houdt van zijn kruis.

God is in het hart van de mens, dat weet ik. Maar let op, God leeft in het hart van de mens wanneer dit hart is losgemaakt van alles wat het niet is, wanneer dit hart beseft dat God op de deur klopt en al zijn kamers veegt en schoonmaakt, en dat  bereid is Hem te ontvangen. Hij, die de Enige is die je kan gelukkig maken.

Laat mensen zwijgen: laten we zwijgen, zodat we in stilte luisteren naar het gefluister van liefde, van nederige liefde, geduldige liefde, van de immense, oneindige liefde die Jezus ons biedt, vanop zijn Kruis, zijn armen volledig open. De wereld, in zijn gekte, luistert niet naar U.

Grijp de kleine dingen van het dagelijks leven, gewone leven. Om een heilige te zijn is het niet nodig om grote dingen te doen, maar enkel kleine dingen op een grootse wijze te doen.

Enkel het Kruis van Christus verspreidt licht op het pad van dit leven. God is in het onthechte hart, in de stilte van gebed, in het vrijwillig offer van pijn. God is in het Kruis en zolang we het Kruis niet liefhebben zullen we Hem niet zien of voelen. Als de wereld en de mens dat eens wisten, maar ze weten het niet. Ze zijn druk bezig in hun interesses. Hun hart is vol van dingen die niet van God zijn.

Over San Rafael : Gefascineerd door God ontdekte hij dat het monastieke leven zijn weg was, omdat hij voelde dat God hem riep om alleen te leven om Hem te zoeken in een verborgen leven, dat van niet-zijn, om er alleen voor God te zijn.

Christus roept ons allemaal op verschillende manieren. We moeten onze troost, onze goederen, onze honger naar Hem van Hem krijgen.

Mijn middelpunt is Jezus, het is zijn Kruis.

Elke dag ben ik gelukkiger in mijn volledige overgave, in Zijn Handen. Ik zie Zijn wil, zelfs in de meest onbeduidende en kleine dingen die gebeuren. In alles vind ik een les, dat dient om beter Zijn barmhartigheid voor mij te begrijpen. Ik hou van Zijn plannen met mijn hele wezen en dat volstaat.

Het is moeilijk om uit te leggen waarom iemand houdt van lijden! Maar ik geloof dat het kan uitgelegd worden omdat het geen lijden is op zichzelf, maar eerder dat het in Christus is, en wie Christus liefheeft, houdt van zijn Kruis.

Om het Kruis te smaken, om te leven als zieke, onbekend, door allen in de steek gelaten- enkel U en op het Kruis. Hoe zoet is de bitterheid, de eenzaamheid, het verdriet, de pijn, overwonnen en opgelost in de stilte, zonder hulp. Hoe zoet zijn de tranen vergoten naast Uw Kruis.

Ah! Als ik wist hoe de wereld te vertellen waar echt geluk is! Maar dit begrijpt de wereld niet omdat om het Kruis te begrijpen moet men het Kruis liefhebben. Om het lief te hebben moet men lijden en niet alleen lijden maar het lijden liefhebben. In dit, Heer, zijn er maar weinig die U volgen naar Calvarie.

Hoe zoet is het te wachten met een vredig hart.

Intussen houdt niemand me van bidden met het punt van mijn potlood, die met immense liefde de figuur van Christus die dood is op het Kruis schetst.

Ik zou graag heilig willen zijn, en niemand weet het.

Mijn roeping is te lijden, te lijden in stilte voor de hele wereld

Laat ons die nog op aarde zijn onszelf troosten. Laat ons onszelf troosten met de hoop, ons troosten met de gedachte dat het God is die wacht op ons en dat zijn komst niet zal uitgesteld worden

Oh God! Wat hebt U bewerkt in San Rafael, een volgeling in de wetenschap van het Kruis van Christus, schenk ons dat we door zijn voorbeeld en voorspraak, boven alles van U houden en de weg van het Kruis volgen met open hart, zodat we kunnen deelnemen aan de paasvreugde. Door Jezus Christus onze Heer. Amen.

Mediteer een moment over het leven van Christus, en je zult zien dat er geen zelfbeschikking is. Je zult zien dat de Zoon van God onderworpen is als mens, je zult zien dat Jezus gehoorzaam is, iemand met een vredige sereniteit die enkel één levenswet kent en dat is het doen van de wil van Zijn Vader.

De beproeving kwam, de bekoringen, soms drukt het Kruis me teneer. Aan de ene kant, de wereld, aan de andere kant, eenzaamheid. Allemaal verbonden met grote ellende, met grote zwakheid, met tegenstrijdigheden… Maar Christus komt en zegt mij: Er is vrede.

In de rust en stilte van de tempel, heeft mijn ziel zich aan God overgegeven.

De dwaze wereld, luister niet, dwazen die dronken op hun eigen geluid vliegen, luister niet naar Jezus, die lijdt en liefheeft vanop het Kruis. Maar Jezus heeft zielen nodig die in stilte luisteren naar Hem. Jezus heeft harten nodig die zichzelf vergeten en ver van de wereld zijn, die waanzinnig liefhebben, met pijn in hun hart dat verscheurd is door het zien van zoveel vergetelheid.

Hoeveel dingen zou ik kunnen zeggen over God, over deze God die mij zo graag ziet!

Ik geef er niet om of de dag koud is, of ze bewolkt is, of ze winderig is, of de zon schijnt, of niet. Waar ik om geef is de rapen pellen, in vrede zijn, gelukkig en tevreden, mijn blik gericht op de H. Maagd, en het lofprijzen van God.

Enkel God zou de ziel mogen absorberen

Geloof me, broeder, spreek, bespreek, bestudeer al wat je wil, maar altijd aan de voet van het Kruis van de Heer.

Vluchten uit droefheid en zorgen; God en alleen God.

Ik voel dat niets in de wereld mij bevredigt… enkel God, enkel God… enkel God!

Het is belangrijk om God in alles te zien, geen moment in ons leven te verspillen.

Ik denk aan de grootheid van God, en ik zou willen blaren en blaren vullen met alles wat in mijn gedachten komt.

Heer, Heer, zoals het hert verlangt naar een stroom, zo is ook mijn ziel.

In de donkere nacht van de wereld… verspreidt enkel het Kruis van Christus licht op de levensweg… Christus en Zijn Kruis zijn de weg, de waarheid en het leven.

God bevindt zich in het onthechte hart, in de stilte van het gebed, in het lijden als een vrijwillig offer, in het legen van de wereld en zijn schepselen. God is aan het Kruis en zolang we het Kruis niet liefhebben, zullen we Hem niet zien, zullen we Hem niet voelen. Zwijg, mensen, en stop met lawaai maken! O Heer, hoe gelukkig voel ik mij in mijn terugtocht, hoe heb ik U lief in mijn eenzaamheid, ik zou U graag willen aanbieden wat ik niet langer heb, want ik heb U alles gegeven! Vraag, Heer. Maar wat kan ik U geven? Mijn lichaam, U hebt het al, het is van U; mijn ziel, Heer, voor wie zucht zij, zo niet voor U, opdat U aan het einde bezit van haar neemt? Mijn hart is aan de voeten van Maria, wenend van liefde en wil niets meer dan U. Mijn wil: wil ik hetgeen waarnaar U niet verlangt, Heer? Vertel mij; vertel mij, Heer, wat Uw wil is, en ik zal de mijne in overeenstemming met die van u brengen. Ik hou van alles dat U mij stuurt en geeft, of het nu gezondheid is, of ziekte, of het een of het ander is. Neem mijn leven, Heer, wanneer U maar wilt. Hoe kun je niet gelukkig zijn? Als de wereld en de mensen het eens wisten! Maar ze zullen het niet weten: ze zijn te druk bezig met hun interesses, hun harten zijn te vol met dingen die niet van God zijn. De wereld leeft teveel voor een aards doel; mensen dromen van dit leven waarin alles ijdelheid is, en daardoor kunnen ze geen echt geluk vinden, dat is de liefde van God is. Ze kunnen dit geluk misschien wel begrijpen, maar om het te voelen, zijn er maar heel weinig die afstand doen van zichzelf en het kruis van Jezus nemen, zelfs onder de religieuzen. Heer, U laat de dingen toe! Uw wijsheid weet wat het doet. Maar houd me in Uw hand en laat mijn voeten niet glijden, want wat moet ik zonder U die mij te hulp schiet? En "als de Heer het huis niet bouwt" (Ps 127,1) ... O Heer, ik houd van U! Tot wanneer, Heer?

Laat me leven aan de voet van Uw Kruis zonder na te denken over mezelf, zonder iets te willen, maar te kijken naar het goddelijk bloed dat de aarde overspoelt ... laat me huilen, Heer, maar huilen om te zien wat ik voor U kan doen, hoeveel heb ik U beledigd door van Uw Kruis verwijderd te zijn geweest ... laat me treuren over de vergetelheid waarin de mensen verkeren, zelfs de goeden ... laat me, Heer, leven aan de voet van Uw Kruis ... dag en nacht, in werk en rust, in gebed en studie, in eten en slapen, altijd, altijd ... wat is de wereld ver van mij, wanneer ik aan het Kruis denk. Hoe kort is de dag waarop ik deze met Jezus op Golgotha doorbracht. Hoe zoet en rustig is het lijden in het gezelschap van de gekruisigde Jezus.