Tegelijk vernieuwde Zij innerlijk tegenover de Heer Haar gelofte van zuiverheid, die Zij afgelegd had en het mystieke huwelijk, dat de Allerhoogste met Haar gevierd had. De H. Gabriël antwoordde :

Vrouwe, het is de goddelijke kracht mogelijk om van U een Moeder te maken, zonder de medewerking van een man. De H. Geest zal bij U blijven in een nieuwe gedaante en de kracht van de Allerhoogste zal U overschaduwen, opdat het Heiligste der heiligen uit U zal geboren worden en Hij zal de Zoon van God genoemd worden. En ziet, Uw nicht Elisabeth heeft eveneens een zoon ontvangen in haar onvruchtbare jaren en het is nu de zesde maand na haar ontvangenis, want niets is onmogelijk bij God. Hij, die haar die onvruchtbaar was, kan laten ontvangen, kan ook teweeg brengen, dat Gij, Vrouwe, Zijn Moeder zal worden. Uw maagdelijkheid zal bewaard blijven en Uw zuiverheid zal mooier zijn dan ooit. Aan de Zoon, die Gij zult baren, zal God de troon van zijn vader David geven, en zijn rijk zal geen einde nemen in het huis Jacob. Gij zijt niet onbekend, O Vrouwe, met de profetie van Jesaja, dat een Maagd ontvangen zal en een zoon zal baren, wiens naam zal zijn, Emmanuel, God met ons. Deze profetie is onfeilbaar en zij zal vervuld worden in Uw persoon. Gij kent eveneens het mysterie van het braambos dat Mozes zal branden, zonder dat het door vuur verteerd werd.

Dit betekende, dat de twee naturen, goddelijke en menselijke, zullen verenigd worden op een dusdanige wijze, dat de laatste niet door de eerste verteerd zal worden, en dat de Moeder van de Messias ontvangen zal en een zoon al baren, zonder haar maagdelijke zuiverheid geweld aan te doen. Herinner U ook, Vrouwe, de belofte van de eeuwige God aan de Aartsvader Abraham, dat na de gevangenschap van vier generaties, zijn nageslacht zou terugkeren naar dit land. De geheimzinnige betekenis hiervan was, dat in deze, de vierde generatie* de mensgeworden God het hele geslacht van Adam door Uw medewerking van de onderdrukking door de duivel zou verlossen. En de ladder, gezien door Jacob in zijn slaap, was een uitdrukkelijk beeld van de koninklijke weg, welke het eeuwig Woord zou openen: waarbij de stervelingen zouden kunnen opstijgen naar de Hemel en de Engelen konden neerdalen naar de aarde. Naar deze aarde zal de Eniggeborene van de Vader zich begeven om omgang te hebben met de mensen en hen de schatten van zijn Godheid mee te delen en hen deelgenoot te maken aan zijn deugden en onveranderlijke, eeuwige volmaaktheden.

*Het geheim van deze vierde generatie is dat er vier generaties zijn: de eerste die van Adam, zonder vader of moeder; de tweede die van Eva, zonder moeder; de derde, onze eigen generatie, voortkomende uit een vader en een moeder; de vierde die van onze Heer Jezus Christus, voortkomende uit een Moeder, zonder vader.

Door deze en vele andere woorden onderrichtte de Engel de heiligste Maria, opdat Zij door Zich de oude beloften en profetieën uit de H. Schrift te herinneren en door het vertrouwen, dat Zij daarin en in de oneindige macht van de Allerhoogste had, de aarzeling bij het aanhoren van de Hemelse Boodschap, zou overwinnen. Maar omdat de Vrouwe Zelf de Engelen in wijsheid, voorzichtigheid en in alle heiligheid overtrof, wachtte Zij met Haar antwoord, opdat dit in overeenstemming met de goddelijke wil gegeven zou worden en het grootste van alle geheimen en sacramenten van de goddelijke macht waardig zou zijn. Zij dacht erover na, dat van Haar antwoord de belofte van de H. Drie-eenheid afhing, de vervulling van alle beloften en profetieën, het offer, waarin de Godheid Haar grootste welbehagen stelde en dat Haar het meest aanvaardbaar was, de opensluiting van de paradijspoorten, de overwinning en de triomf over de Hel, de Verlossing van het hele menselijk geslacht, de genoegdoening aan de goddelijke rechtvaardigheid, de instelling van de nieuwe wet van de genade, de verheerlijking van de mensen, de verheugenis van de Engelen, en alles, wat betrekking had op de Menswording van de Eniggeborene van de Vader en Zijn aanneming van de gedaante van een dienstknecht in Haar maagdelijke Schoot.

Het was een groot wonder en onze bewondering waard, dat al deze mysteries en andere, die daarbij betrokken waren, door de Almachtige aan een nederig Meisje werden toevertrouwd en afhankelijk werden gesteld van haar “fiat”. Maar het was passend en veilig, dat Hij ze overliet aan de beslissing van deze moedige Vrouwe, want Zij was in staat ze met grootmoedigheid tegemoet te treden, zodat Zijn vertrouwen in Haar niet misplaatst was. De werken, welke in het goddelijk Wezen plaats hebben, hangen niet af van de medewerking van de schepselen, want zij hebben daar geen deel aan, noch zal God voor de uitvoering van de werken binnenin medewerking van hen verwachten. Maar in de werken buitenaf en de voorwaardelijke werken, waaronder de Menswording het meest verheven was, kon Hij zonder de medewerking van de heiligste Maria en zonder Haar vrijwillige toestemming, niets verrichten. Want Hij wenste dit grootste van alle werken buiten Hemzelf, in Haar en door Haar te bewerkstelligen en Hij wenste, dat wij deze weldaad aan deze Moeder van Wijsheid en onze Herstelster te danken zouden hebben.

Daarom overwoog en inspecteerde deze grote Vrouwe nauwkeurig dit uitgestrekte veld van de waardigheid van Gods Moeder, vooraleer Haar “fiat” te geven. Zij omgordde Zich met meer dan menselijke sterkte en Zij ondervond en zag hoeveel voordelen deze daad met de Godheid zou opleveren. Zij begreep de wegen van Zijn verborgen welwillendheid en tooide Zich met sterkte en schoonheid. En nadat Zij in Zichzelf te rade was gegaan en gesproken had met de Hemelse boodschapper Gabriël over de majesteit van de hoge en goddelijke sacramenten en Zij Zich in uitgelezen conditie bevond om deze boodschap, die Haar gezonden werd, te ontvangen, werd Haar zuiverste ziel als gedrenkt en opgeheven in bewondering, eerbied en de hoogste intensiteit van goddelijke liefde. Door de hevigheid van deze ontroering en bovenaardse liefde werd Haar zuiverste hart – als het ware door de natuurlijke uitwerking daarvan – samengetrokken en samengedrukt met een dusdanige kracht, dat er drie druppels van Haar zuiverste bloed uitsijpelden, die na hun weg gevonden te hebben naar de natuurlijke plaats voor de daad der ontvangenis, door de kracht van de goddelijke en H. Geest werden getransformeerd tot het Lichaam van Christus onze Heer. Zo werd de substantie, waaruit de heiligste menselijkheid van het Woord tot onze Verlossing is samengesteld, geleverd en bijgedragen door het zuiverste hart van Maria, door niets anders dan de kracht van haar waarachtige liefde. Op hetzelfde moment, met een nederigheid die nooit genoeg geprezen kan worden, sprak Zij deze woorden uit, die het begin van onze verlossing waren:

Fiat mihi secundum verbum tuum. Mij geschiede naar uw woord.

Bij het uitspreken van dit “fiat”, zo lieflijk voor Gods oren en zo gelukkig voor ons, gebeurden er in één ogenblik vier verschillende dingen:

·         Het heiligste Lichaam van Christus, onze Heer, werd gevormd uit drie druppels bloed voortgekomen uit het hart van de heiligste Maria.

·         De heiligste ziel van de Heer werd geschapen net zoals andere zielen.

·         Ziel en lichaam werden verenigd, zodat zijn volmaakte menselijkheid werd samengesteld.

·         De Godheid verbond Zich in de Persoon van het Woord met de menselijkheid, die tezamen een samengesteld wezen in hypostatische vereniging werd, zo was Christus, waarlijk God en waarlijk Mens, gevormd.

Dit alles gebeurde in de lente, op de 25 maart bij het aanbreken, het gloren van de dag, op hetzelfde uur waarop onze eerste vader Adam gemaakt werd en in het haar 5199 van de schepping van de wereld, dat overeenkomt met de telling van de Roomse Kerk in haar Lijst van Martelaren, opgetekend onder de leiding van de H. Geest. Hiermee kwam overeen dat de wereld in de maand maart geschapen was, en dit zou dan het begin zijn van de schepping. Op hetzelfde moment, waarop de Almachtige de totstandkoming van de hypostatische vereniging in de schoot van de heiligste Maria vierde, werd de Hemelse Vrouwe opgeheven tot het zalig aanschouwen en openbaarde de Godheid Zich aan Haar, duidelijk en intuïtief. De geheimen van de inscripties waarmee Zij getooid was en die de Engelen tentoon spreidden, werden Haar stuk voor stuk verklaard. Het goddelijk Kind begon op natuurlijke wijze te groeien in de holte van de schoot, gevoed door de substantie en het bloed van Zijn heiligste Moeder, precies zoals dit het geval is bij anderen mensenkinderen. Het was echter vrijer en bevrijd van onvolmaaktheden waaraan andere kinderen van Adam in die plaats en gedurende die periode aan blootgesteld zijn.

Maria was echter vrij van elke overtolligheid die veroorzaakt werd door zonde, en die in andere vrouwen normaal zijn en op natuurlijke wijze plaats hebben bij de vorming, instandhouding en groei van de kinderen. Want het noodzakelijk materiaal, dat eigen is aan de besmette natuur van de afstammelingen van Eva, en dat in Haar ontbrak, werd door Haar geleverd en toegediend door de uitoefening van heldhaftige daden van deugd, en in het bijzonder door liefde. Door Haar brandende ziel en Haar liefdevolle genegenheid werden Haar bloed en lichaamsvochten veranderd, waardoor de goddelijke Voorzienigheid voor de voeding van het goddelijk Kind zorg droeg. Zo werd op natuurlijke weg de menselijkheid van onze Verlosser gevoed, terwijl Zijn Goddelijkheid zich verlustigde me Haar heldhaftige deugden. De heiligste Maria leverde aan de H. Geest, tot de vorming van dit lichaam, zuiver en helder bloed, vrij van zonde en alle zondige neigingen. En welke onzuivere en onvolmaakte stoffen door andere moeders voor de groei van hun kinderen ook geleverd worden, leverde Maria in allerzuiverste en uitgezochte substantie.

Want deze was opgebouwd en aangebracht door de kracht van haar liefdevolle neigingen en haar andere deugden. Op dezelfde wijze werd alles gezuiverd, wat tot voedsel voor Maria moest dienen. Want omdat Zij wist, dat haar voedsel tegelijk de Zoon van God tot onderhoud en voeding moest dienen, nam Zij dit tot Zich onder zulke heldhaftige daden van deugd, dat de Hemelse Engelen zich afvroegen, hoe het mogelijk was de gewone menselijke handelingen te verbinden met bovenaardse hoogten van verdienste en volmaaktheid in Gods ogen. De Engelen verheerlijkten de Almachtige door onuitsprekelijke lof en jubel, in vereniging met deze allergelukkigste Moeder zegenden zij Hem in Zijn naam en dankten Hem uit naam van het menselijk geslacht, dat onkundig was van deze grootste van al Zijn weldaden en genaden.

Maria : De Heer is oneindig in zijn genade en zijn liefde kent geen grenzen, zodoende verzorgt en helpt hij iedere ziel, die Hem ontvangt en Hij vindt daar zijn welbehangen in, alsof dat de enige ziel was, die Hij geschapen had en alsof Hij mens was geworden alleen voor haar. Daarom moet u met alle liefde, waartoe uw ziel in staat is, Hem dankbaarheid geven uit naam van de hele wereld voor zijn komst en voor de verlossing van ons allen. En indien u met levendig geloof overtuigd bent dat dezelfde God – Die neerdaalde in mijn schoot om het menselijk vlees aan te nemen – ook u zoekt, roept, verheugt en aan u alleen denkt, alsof u het enigste schepsel was, bedenk dan waartoe zijn bewonderenswaardige neerbuigendheid u verplicht. Zet deze bewondering om in levende daden van geloof en liefde, want dat Hij zich verwaardigt om naar u te komen dankt u helemaal aan de goedheid van de Koning en Heiland, omdat u Hem nooit zou kunnen vinden, noch bereiken.

De heiligste ziel van Christus werd op het moment dat de Menswording plaats had, verheerlijkt door intuïtief aanschouwen en liefde. De krachten van zijn verstand en wil verenigden zich onmiddellijk met de Godheid zelf, zodat zijn menselijke vermogens in hun meest volmaakte handeling verbonden werden met het wezen van God zelf. Hij was vanaf het eerste begin de Godmens. Het wonder rond dit sacrament is dat zoveel grootheid van de onmetelijke Godheid in zo’n klein bestek besloten was, niet groter dan het lichaam van een bij of een kleine amandel. Bovendien was er niet alleen de hoogste glorie maar ook de mogelijkheid voor het lijden ingesloten, want de menselijkheid was tegelijk verheerlijkt en had de mogelijkheid tot lijden in zich. Zij was zowel een Allesomvattende als een Reiziger, zij bezat de Hemel hoewel zij nog op pelgrimstocht naar de Hemel was. Op het moment van zijn ontvangenis ontving Hij de heiligmakende genade en de gaven van de Heilige Geest. Hij bezat alle deugden, behalve geloof en hoop, want deze zijn onverenigbaar met het zalig aanschouwen. Hij kon niet zondigen, noch werd er bedrog in Zijn mond gevonden. De allerheiligste ziel van Christus dronk van de directe bron van Godheid en kon dit doen zonder begrenzing of beperking. Daarom waren alle deugden en volmaaktheden in volheid in Hem aanwezig.

De allerheiligste ziel van Christus begon onmiddellijk de Godheid te zien en te kennen zoals Zij in Zichzelf is en zoals Zij verbonden was met zijn heiligste menselijkheid. Zij beminde Haar met de hoogste zalige liefde en aanschouwde de minderwaardigheid van de menselijke natuur in vergelijking met het wezen van God. De ziel van Christus verdeemoedigde zich diep en in deze deemoed dankte zij het onveranderlijk wezen van God voor haar schepping en de weldaad van de hypostatische vereniging, waardoor zij –hoewel zij menselijk bleef- werd opgeheven tot het wezen van God. Zij zag in dat haar heiligste menselijkheid in staat was tot lijden en was afgestemd op het bereiken van het doel van de Verlossing. In deze kennis bood zij zich aan als Verlosser, in offerande voor het menselijk geslacht, waarbij zij de mogelijkheid tot lijden aanvaardde en daarvoor de eeuwige Vader dankte uit eigen naam en uit naam van het menselijk geslacht. Christus was Zich bewust van de samenstelling van zijn heiligste menselijkheid, de substantie waaruit deze gemaakt was en wist hoe de heiligste Maria door de kracht van haar liefde en haar heldhaftige deugden deze substantie geleverd had.

Hij nam bezit van deze woonplaats, dit heilig tabernakel en verlustigde zich in de uitgezochte schoonheid ervan. Het had Zijn welbehagen en Hij reserveerde als zijn eigen bezit de ziel van dit volmaaktste en zuiverste Schepsel voor alle eeuwigheid. Hij gaf lof aan de eeuwige Vader voor Haar schepping en voor de grote genaden en giften die Haar waren geschonken, voor Haar vrijstelling als zijn Dochter van de gewone wet van de zonde, terwijl toch alle andere nakomelingen van Adam met deze schuld waren belast. Hij bad voor de allerzuiverste Vrouwe en voor de H. Jozef en vroeg de eeuwige zaligheid voor hen beiden. Al deze daden waren zeer verheven en werden door Hem als waarachtige God en waarachtige Mens gesteld. Alleen al de daad van gehoorzaamheid, waardoor de heiligste menselijkheid van het Woord Zichzelf aan het lijden onderwierp en de glorie van zijn ziel verhinderde zich mee te delen aan zijn lichaam, zou overvloedig voldoende geweest zijn voor onze redding.

Maar hoewel dit voldoende genoegdoening zou gegeven hebben voor ons heil, kon niets zijn grote liefde voor de mensheid bevredigen dan de volle maat van de doeltreffende liefde, want dit was het doel van Zijn leven: dat Hij dit zou verteren in demonstraties en tekenen van een dusdanige hevige liefde, dat het verstand van mensen noch Engelen dit ooit zou kunnen begrijpen. En indien in het eerste ogenblik van zijn intrede in de wereld al onmetelijke rijkdommen vergaard werden, welke schatten, welke hoeveelheden van verdiensten moet Hij dan wel niet hebben vergaard, toen Hij dit leven verliet na zijn Lijden en Dood op het Kruis na 33 jaar van zwoegen en uitsluitend goddelijke werkzaamheid! De Heer werkte uitsluitend voor ons. En indien Hij de school van lichamelijke ondervinding van dit leven wenste binnen te gaan en te volgen, dan was dat om ons te leren en ons te verrijken door zijn gehoorzaamheid, terwijl Hij zijn oneindige verdiensten en zijn voorbeeld voor ons achterliet, opdat wij op verstandige wijze zouden onderricht worden in de kunst van het liefhebben.

De heiligste Maria zag in een visioen klaar en duidelijk het geheim van de hypostatische vereniging van de goddelijke en menselijke natuur in de Persoon van het eeuwige Woord, en de H. Drie-eenheid bevestigde Haar in de titel en de rechten van Moeder van God. Zij was dit omdat Zij de natuurlijke Moeder van een Zoon was, die even zeker en waar eeuwige God als mens was. Hoewel Zij niet direct meewerkte aan de vereniging van de Godheid met de menselijkheid, verloor Zij hierdoor niet het recht om Moeder van God te worden genoemd, want Zij werkte mee door het materiaal te verschaffen en al haar vermogens in te spannen, in zover dit een ware Moeder betaamt; en meer dan een gewone moeder, omdat de ontvangenis in Haar plaats had zonder hulp van een man. De Maagdelijke Moeder begreep in dit visioen ook de verdere geheimen van het leven en de dood van de liefste Zoon en van de Verlossing van het menselijk geslacht, tezamen met die van de nieuwe wet van het Evangelie, welke van kracht zou worden.

Zij zag Zichzelf in de onmiddellijk nabijheid van de Godheid en vervuld van de volheid van goddelijke gaven en wijsheid, was Zij helemaal verzonken in nederigheid en liefde. Zij aanbad de Heer in Zijn oneindig wezen, en eveneens in Zijn vereniging met de heiligste menselijkheid. Zij dankte Hem voor de waardigheid van Moeder van God, welke Haar geschonken was en voor de gunsten daardoor aan het hele menselijk geslacht gegeven. Zij dankte ook namens alle mensen. Zij bood Zichzelf als een aanvaardbare offerande in zijn dienst aan, bij de opvoeding en voeding van haar lieflijke Zoon, gereed om te helpen en mee te werken (voor zover dit Haar mogelijk zou zijn) bij het werk van de Verlossing en de H. Drie-eenheid accepteerde Haar en stelde Haar aan als Helpster bij dit sacrament. Zij vroeg ook om nieuwe genaden en goddelijk licht om Haar te leiden bij de waardige uitoefening van Haar taak als Moeder van het mensgeworden Woord, opdat Zij hem zou behandelen met de eerbied en grootmoedigheid, welke God Zelf toekwam.

Toen Zij uit haar extase kwam, was Haar eerste daad Zich neer te werpen en Haar allerheiligste Zoon, God en Mens, ontvangen in haar maagdelijke schoot, te aanbidden, want dit had Zij nog niet gedaan met haar uitwendige en lichamelijke vermogens. Niets wat gedaan kon worden in dienst van haar Schepper liet deze Moeder ongedaan. Vanaf die tijd was Zij zich bewust van nieuwe en goddelijke inwerkingen op haar heilige ziel zowel als in haar uitwendige en inwendige vermogens. Maar deze Moeder was niet alleen zo innig verbonden met de menselijkheid en de Godheid van haar heiligste Zoon in vreugde, maar ook in lijden en pijn. In de hoogst mogelijke navolging van haar lieflijke Zoon leefde zij om zowel vreugde als leed met Hem te delen. De herinnering aan wat Haar zo levendig geschilderd was betreffende het Lijden en Dood van haar heiligste Zoon, was als een zwaard dat haar hart doorboorde.

Hoewel het hele leven van Christus en van zijn heiligste Moeder een voortdurend martelaarschap en lijden, gelijkend op dat van het Kruis was, en gevuld was met doorlopende smart en lijden, was er in het zuiverste hart van de heiligste Maria nog dit bijzonder facet van het lijden, dat Zij met de innerlijke blik van een meest liefhebbende Moeder steeds geconfronteerd werd met het lijden, de kwellingen, de pijnigingen en de dood van haar Zoon. Door deze voortgezette smart van 33 jaar nam Zij de lange vigilie van onze Verlossing op Zich, en gedurende deze hele tijd was dit sacrament in Haar hart verborgen zonder dit geheim te delen met anderen of getroost te worden door andere schepselen.

Maria : Omdat Christus de ware God is en ik zijn Moeder, moeten jullie jezelf vernederen in herinnering aan jullie lage menselijke natuur en de grootheid van de Godheid. Dit moeten jullie in het bijzonder doen als jullie de Heer in het Heilig Sacrament van de Eucharistie ontvangen. In dit Sacrament komt mijn heiligste Zoon met Godheid en menselijkheid naar jullie toe en blijft Hij bij jullie op een nieuwe, onbegrijpelijke wijze. Zijn grote neerbuigende minzaamheid is zeer duidelijk, maar zij wordt te weinig geëerd door de mensen, noch wordt zij beantwoord op een wijze die Zijn Liefde waardig is. Bid dat alle volkeren hun ware God mogen belijden, aanbidden en danken voor zijn menswording tot hun aller heil. Dank Hem voor de weldaden, die Hij aan allen heeft geschonken, of ze Hem nu kennen of niet, belijden of verwerpen.

De schenking van glorie voor het lichaam en de ziel van Maria

Het lichaam en de ziel werden door Zijn aanwezigheid verheerlijkt en de schenking van de glorie werd zowel voor het lichaam en de ziel bestemd. Drie van deze gaven kreeg de ziel: schouwen, kennen en genieten. Vier gaven kreeg het lichaam: helderheid van het licht, een onlijdelijk lichaam, fijne en geestelijke natuur en beweeglijkheid van het lichaam (om de geest te kunnen volgen die zeer vaardig is om naar God te streven). Dit waren allen uitwerkingen van het intuïtieve schouwen dat uit de glorie van de ziel voortkomt.

De heiligste Maria had tot op bepaalde hoogte reeds in dit leven deel aan deze gaven, in het bijzonder na de Menswording van het Woord in Haar maagdelijke schoot. Het geestelijk huwelijk werd voltooid in de heiligste Maria door de allerverhevenste en uitgelezen aanschouwing dit Haar toen geschonken werd. Maar voor de andere gelovigen is de Menswording als het ware een huwelijk dat voltooid zal worden in hun hemels vaderland. Zij was ook gevrijwaard van elke smet van erfzonde en bevestigd in de genade door haar zondeloosheid. De vooruitgeziene verdiensten van Jezus vonden door Haar hun toepassing, omdat Zij Zijn Moeder was. Door haar kortstondig visioen van de glorie van de Godheid werd Zij de waarborg voor alle kinderen van Adam, dat dezelfde beloning aan hen gegeven zal worden, indien zij de genade van hun Verlosser gebruiken om haar te verdienen. Christus was uiterst verheugd toen Hij ontdekte dat zijn vurigste liefde en zijn oneindige verdiensten onmiddellijk vrucht droegen in Haar, die tegelijk zijn Moeder, zijn eerste Bruid en de bruidskamer van zijn Godheid was, en dat deze beloning ten goede kwam aan de Enige. Door deze voorrechten en gunsten aan zijn Moeder mee te delen, gaf Christus zich over aan zijn liefde voor Haar en in Haar voor alle mensen. Toch was dit hele gebeuren in Haar niet van blijvende aard, maar werd het naarmate de tijd verstreek van moment tot moment hernieuwd, volgens haar pelgrimsstaat.

God schonk ons op die dag ook het recht op onze Verlossing, gebaseerd op het huwelijk van de menselijke natuur met Hemzelf. In de voltooiing van dit geestelijk huwelijk door de heiliging van de heiligste Maria en de schenking aan Haar van de gaven van glorie, ligt de belofte aan ons van dezelfde beloning, indien wij er ons zelf waardig toe maken door de verdiensten van zijn heiligste Zoon. Maar in de zegeningen van deze dag verhief de Heer zijn Moeder zo ver boven alle glorie van de heiligen dat alle Engelen en mensen, zelfs in hun hoogste sferen van het zalig aanschouwen en de liefde, nooit die hoogte zullen kunnen bereiken, welke de heiligste Maria toen besteeg. Hetzelfde is ook van toepassing op de gloriegaven die van de ziel naar haar lichaam vloeiden, want zij kwamen overeen met haar onschuld, heiligheid en verdiensten als Moeder van de Schepper.

De eerste gave van haar ziel was het klare en zalige aanschouwen. Naast dit intuïtief schouwen had Zij vele abstracte visioenen van de Godheid. Hoewel ze alle voorbijgaand waren, lieten zij in haar geest uitgelezen beelden in grote verscheidenheid na, welke Haar een duidelijk en verheven kennis van de Godheid schonken. Hierin was onze Vrouwe uitzonderlijk bevoorrecht boven alle andere schepselen, zodat Zij de blijvende uitwerking van de gloriegaven bezat. Maar gedurende de 9 maanden dat Zij Christus in haar schoot droeg, genoot Zij nog grotere visioenen en gaven van de Godheid. De tweede gave is het kennen, bezitten of bevatten. Zij bestaat uit het bereiken van het doel met de deugd van hoop, waardoor wij het laatste voorwerp najagen om het te bezitten zonder gevaar het ooit te verliezen. Dit bezitten en kennen kwam in Maria met dit visioen, want toen Zij de Godheid zag, bezat Zij Haar. En telkens wanneer Zij uitsluitend op het geloof aangewezen was, was de hoop in Haar vaster dan in enig ander schepsel. Bovendien kon Zij door haar zondeloosheid en heiligheid er zeker van zijn God nooit te verliezen. Hoewel de zekerheid niet dezelfde was als deze van heiligen in de Hemel, omdat Zij nog pelgrim was op weg naar de Hemel. Maar gedurende haar zwangerschap genoot Zij dit bezit van God door bijzondere genaden, waardoor de Allerhoogste Zichzelf openbaarde en Zich met haar zuiverste ziel verbond.