De zegenrijke geboorte van de Heiligste Maria, onze Meesteres

De dag bestemd voor de bevalling van de heilige Anna en voor de geboorte van Maria, was aangebroken, een allergelukkigste dag voor de wereld. Deze geboorte geschiedde op de 8^ste dag van september, precies 9 maanden na de Ontvangenis van de ziel van onze heiligste Koningin en Vrouwe. De H. Anna werd voorbereid door een innerlijke stem, de stem van de Heer, die haar meedeelde, dat het uur van de geboorte was aangebroken. Op deze aankondiging wiep zij zich neer voor de Heer, vervuld van de vreugde van de H. Geest, en smeekte de hulp van Zijn genade en Zijn bescherming af tot het verkrijgen van een voorspoedige geboorte. Zij voelde een beweging in haar schoot, zoals dit eigen is aan de geboorte van mensenkinderen. Tegelijk werd het gezegendste kind Maria door goddelijke voorzienigheid en kracht tot zeer grote zielsverrukking gebracht.

Zodoende kwam Maria in de wereld zonder dat zij dit door haar zintuigen gewaar werd want hun werking en vermogens waren opgeschort. Omdat Zij het gebruik van Haar verstand had, zou Zij het binnentreden in de wereld door Haar zintuigen gevoeld hebben indien deze toen op de natuurlijke wijze functioneerden. Maar de Almachtige had dit anders geregeld opdat Maria de zintuiglijke ervaring, welke met de geboorte gepaard gaat, bespaard zou blijven. Zij werd zuiver en zonder smet geboren, schoon en vol van genade. Zij toonde daarmee aan, dat Zij vrij was van de wet van de schatplichtigheid van de zonde. Hoewel Zij in wezen zoals andere dochters van Adam geboren werd, gebeurde Haar geboorte toch onder een zodanige omstandigheden en in zo’n staat van genade, dat dit de wonderbaarlijkste en schone geboorte van de hele schepping was, welke voor eeuwig tot lof van Haar Ontwerper zou strekken.

Om middernacht trad dit goddelijke Licht naar buiten en scheidde de nacht van het oude Verbond met zijn voormalige duisternissen van de nieuwe dag van genade, waarvan nu het morgenrood weldra zou verschijnen. Zij werd gekleed, behandeld en verzorgd zoals alle zuigelingen hoewel haar ziel verwijlde in de Godheid. Men gedroeg zich tegenover Haar als tegenover elke andere zuigeling hoewel Zij alle mensen en engelen in wijsheid overtrof. Haar moeder wilde niet, dat andere handen dan de hare haar aanraakten. Zij deed haar zelf de luiers aan, en de H. Anna werd hierbij niet gehinderd door haar baring want zij was vrijgesteld van de barensweeën en geboortepijnen, welke andere moeders in de regel moeten ondergaan in zo’n omstandigheden.

Zo ontving de H. Anna Maria in Haar armen, die haar Dochter was, maar tegelijk de meest uitgelezen Schat van het heelal, slechts ondergeschikt aan God, en verheven boven alle andere schepselen. Onder innige vreugdetranen offerde zij deze Schat aan de goddelijke Majesteit. Zij bad ook om de noodzakelijke verlichting om Gods wil te leren kennen en daarnaar te handelen volgens Zijn welbehagen in de dienst van haar Dochter. De Heer antwoordde haar in haar binnenste en zei haar dat ze tegenover de buitenwereld het hemelse King moest behandelen zoals andere moeders hun dochters behandelen zonder enig vertoon van eerbied, maar die eerbied tegenover Haar, inwendig moest bewaren, onder het vervullen van haar moederlijke plichten tegenover Maria en Haar op te voeden met alle denkbare moederliefde en moederzorgen.

De H. Anna vervulde al deze wensen. Zij maakte gebruik van wat haar was toegestaan en van al haar moederlijke rechten zonder haar eerbied te verliezen. Zij genoot van haar heiligste Dochter, omhelsde en liefkoosde Haar op dezelfde wijze als andere moeders met hun dochters deden. Maar het gebeurde steeds met een passende eerbied en in het volle besef van het verborgen en goddelijk geheim dat slechts bekend was aan de moeder en Dochter nl. dat uit Maria de goddelijke Zoon zou geboren worden. Het was toen ook de eerste keer dat Maria de engelen in lichamelijke vorm met hun deviezen en gewaden zag, en het Kind Maria vroeg hen met Haar in te stemmen in lofprijzing van de Allerhoogste en Hem in Haar naam te verheerlijken.

Op het moment van de geboorte van de heiligste Maria zond de Allerhoogste de Aartsengel Gabriel als afgezant naar de heilige Aartsvaders in het voorgeborchte om het vreugdevolle nieuws over te brengen. De Hemelse afgezant daalde onmiddellijk neer, verlichtte de diepe spelonken en bracht vreugde aan de rechtvaardigen, die daar verbleven. Hij deelde hen mee, dat de dageraad van het eeuwig geluk was aangebroken en dat het herstel voor de mensen, dat zo ernstig werd gewenst en verwacht door de heilige Aartsvaders en voorspeld was door de Profeten, een begin had genomen omdat Zij, die de Moeder van de Messias zou worden, nu geboren was. Zij zouden nu spoedig de verlossing door de Allerhoogste en diens glorie aanschouwen.

De gebeurtenissen bij de geboorte van onze heiligste Maria volgden elkaar op in een korte tijdspanne. Haar eerste zinnen die ze sprak was het herkennen van Haar ouders en andere schepselen. De armen van de Allerhoogste begonnen nieuwe wonderen in Haar te verrichten, ver boven het begrip van de gewone mens, en het eerste en meest overweldigende was het zenden van ontelbare engelen om de Moeder van het eeuwige Woord met ziel en lichaam naar de hoogste Hemel te brengen ter voltrekking van Zijn verdere oogmerken voor Haar. De engelen gehoorzaamden het goddelijk bevel en ontvingen het kind Maria uit de armen van haar H. moeder Anna, en vormden een processie, en brachten onder vreugdegezangen de ware Ark des Verbonds, Maria voor een kortstondig verblijf in de tempel van de God in de hoogste Hemel, waar Zij later tot alle eeuwigheid Haar plaats zou verkrijgen. De engelen erkenden en vereerden Maria als hun Koningin en Meesteres. Zij, die de Moeder van hun Heer zou worden, en de bron van genade en glorie, welke zij reeds bezaten, want door de voorziene verdiensten van de Heer, waren zij de ontvangers geworden van de goddelijke weldaden. De engelen waren verheugd en helemaal in bewondering bij het zien van dit nieuwe wonderbare werk van de Allerhoogste!

Gedragen op engelenhanden kwam het kind Maria in de hoogste Hemel, waar Zij zich vol liefde voor de troon, in de aanwezigheid van de Allerhoogste, neerwierp. Zij was in de Hemel als kind en werd ontvangen door de persoon van het Goddelijk Woord, dat Hij had uitverkoren als Moeder en als Koningin van het Heelal. Hoewel Haar werkelijke waardigheid en het doel van deze onuitsprekelijke geheimen onbekend waren voor Maria, werden toch Haar kinderlijke eigenschappen door de goddelijke kracht in staat gesteld om deze gunsten op passende wijze te ontvangen. Nieuwe genaden en gaven werden Haar toebedeeld, waardoor haar vermogens overeenkomstig verheven werden. Haar geestkracht werd niet slechts verlicht en ontvankelijk gemaakt voor nieuwe genade en licht, zij werd ook in overeenstemming gebracht met de goddelijke manifestatie en de Godheid vertoonde zich in het nieuwe licht, dat Haar waardig werd geacht, en werd Haar intuïtief duidelijk op een klare, intens verheven wijze. Dit was de eerste keer, dat de heiligste ziel van Maria de H. Drie-eenheid in een onversluierd zalig schouwen zag.

De enige getuigen van Maria’s glorie in dit zalig schouwen van de geheimen, welke Haar terug geopenbaard werden, van de goddelijke uitwerking in Haar zuiverste ziel, was God, de Bewerker van dit ongehoorde wonder, en de verbaasde engelen, die in bepaalde mate deze geheimen in God Zelf, weerspiegeld zagen. De Koningin, gezeten aan de zijde van de Heer, die Haar Zoon zou zijn, keek Hem in de ogen en bereikte meer met haar gebed dan alle Heiligen samen. Maria bad dat Zijn beloofde komst van de Hemel naar de aarde en Zijn huwelijk met de menselijke natuur door de hypostatische vereniging tot vervulling zou geraken in de persoon van het Woord. Reeds meerdere malen had Hij dit aan de mensen plechtig beloofd, door de Aartsvaders en Profeten, en nu smeekte Maria Hem het herstel van de menselijke natuur, door zo vele eeuwen heen verwacht temidden van de toenemende zondigheid en het verderf der zielen, toch te willen bespoedigen. De Allerhoogste hoorde de hem zo aangename smeekbede van Zijn Moeder. Hij ging daar genadig op in en verzekerde Haar, dat spoedig Zijn belofte vervuld zou worden, en dat Hij zou afdalen naar de wereld en de menselijke natuur zou aannemen en verlossen. In dit goddelijk tribunaal en raadskamer van de H. Drie-eenheid werd besloten de Kind-Koningin een naam te geven.

Omdat er geen passende en wettige naam te vinden is buiten het onveranderlijke wezen van God zelf (want van daaruit worden in oneindige wijsheid alle dingen overeenkomstig hun juist gewicht en maat meegedeeld en bepaald), wenste Zijne Majesteit Zelf deze naam in de Hemel te geven en op te leggen. Hij deelde daarbij aan de engelen mee, dat de drie goddelijke Personen vóór alle eeuwigheid tot de zoete namen van Jezus en Maria hadden besloten, dat deze namen hun welbehagen uitmaakten, en Zij ze hadden gegrift in hun eeuwige geheugens, om daar de Objecten te vormen, tot welker dienst alle dingen geschapen zouden worden. Terwijl ze hierover en over vele andere geheimen ingelicht werden, hoorden de heilige engelen een stem van de troon, afkomstig van de Persoon van de Vader:

Onze Uitverkorene zal Maria genoemd worden, en deze naam zal krachtig en schitterend zijn. Zij, die deze naam zullen aanroepen met oprechte genegenheid, zullen overvloedige genaden ontvangen. Zij, die deze naam eren, en hem met eerbied zullen uitspreken, zullen getroost en verkwikt worden. In die naam zullen zij het geneesmiddel voor hun kwalen vinden, schatten te hunner verrijking, en het Licht, dat hen naar de Hemel zal leiden. Deze naam zal verschrikkelijk zijn voor de krachten van de Hel, hij zal de kop van de slang verpletteren, en hij zal roemrijke overwinningen behalen over de hellevorsten.

De Heer beval de engelen, deze heerlijke naam aan de H. Anna bekend te maken, zodat hetgeen in de Hemel besloten was, op aarde zou uitgevoerd worden. Het Hemelse Kind, in ootmoedige houding voor de troon neergezonken, bedankte op passende en menselijke wijze het eeuwige Wezen en ontving Haar naam met bewonderenswaardige vreugde. Zij verkreeg nog vele voorrechten en genaden op dat moment. De heilige engelen eerden en erkenden de heiligste Maria als de toekomstige Moeder van de Wereld en als hun Koningin en Meesteres, gezeten aan de rechterhand van Haar Zoon. Zij toonden hun grote verering voor Haar heilige naam door zich neer te werpen toen hij van de troon klonk in de stem van de eeuwige Vader, in het bijzonder voor degenen die deze naam als devies op hun borst droegen. Zij allen uitten zich in lofgezangen over deze grote, verborgen geheimen. De werkelijke reden van alles werd voor de Kind-Koningin verborgen want haar waardigheid als Moeder van het mensgeworden Woord werd Haar niet geopenbaard totdat de tijd voor de Menswording zou zijn aangebroken.

Onder hetzelfde eerbiedige vreugdebetoon keerden de engelen terug om Haar weer in de armen van de H. Anna te leggen. Dit hele gebeuren was voor de H. Anna geheim gehouden, want één van de engelbewaarders had de plaats van Maria ingenomen en tot dit doel een stoffelijk lichaam aangenomen. Bovendien verbleef de H. Anna gedurende een groot deel van de tijd, waarin het Hemelse Kind in de Hemel was opgenomen, in een zielsverrukking van de hoogste bespiegeling, waarin haar verheven geheimen betreffende de waardigheid van “Moeder van God” waartoe Haar kind geroepen zou worden, werden ontsloten. Maar zij wist niet wat er met het Kind zou gebeuren. Op de 8^ste dag na de geboorte van de grote Koningin daalde een menigte engelen, gehuld in fraaie gewaden uit de Hemel. Zij droegen een wapenschild, waarop de naam MARIA gegraveerd was in prachtige schitterende letters.

Zij verschenen aan de H. Anna en zeiden haar, dat de naam van haar dochter MARIA zou zijn, dat de heilige Voorzienigheid deze naam had uitgezocht en hen had opgedragen deze naam en het bericht daarover uit de Hemel naar de aarde te brengen. Zij droegen Joachim en haarzelf op, het kind die naam te geven. Anna riep haar echtgenoot en tezamen bespraken zij deze beschikking van God over de naam van hun dochter. De meer dan gelukkige vader nam deze naam vreugdevol en met oprechte hartelijkheid aan. Zij nodigden hun verwanten en een priester uit en gaven het Kind onder plechtig feestbetoon de naam MARIA. Ook de engelen deelden in dit gebeuren met mooie en ontroerende muziek, welke slechts door Anna en haar heiligste Dochter werden gehoord. Zo werd dus aan de goddelijke Prinses in de Hemel door de H. Drie-eenheid een naam gegeven op de dag van Haar geboorte, op aarde ontving Zij die naam 8 dagen later.

Voor de gewone stervelingen was de poort van de Hemel nog niet open en moest gewacht worden tot Jezus op het Kruis was gestorven. Deze Mens die opsteeg van de wereld om de eeuwige poorten van de Hemel te openen, was niet zomaar een mens en niet onder de wet van de zonde viel, maar dat Hij waarachtig God en waarachtig mens was, die sterk en machtig in de strijd, de duivel die in de wereld regeerde, van zijn rijk had beroofd en hem had overwonnen. En hij was de Heer van de deugden zoals iemand, die ze als Meester beoefend had, met macht over hen, zonder enige tegenstrijdigheid door zonde of tekorten. Als de Heer der deugden en als de Heer der glorie, kwam Hij in triomf, deugden en eerbewijzen uitdelen aan de door Hem verlosten, voor wie Hij, als mens geleden had en gestorven was, en die Hij als God omhoog hief tot het eeuwige en zalige schouwen, na de boeien van de zonde gebroken te hebben.

Omdat dit het werk was van Maria’s Zoon, de waarachtige God en mens, schonk Hij Maria, als de Heer van de deugden en genaden, deze gaven, verhief Hij Haar en rustte Hij Haar daarmee uit, vanaf het eerste moment van Haar Onbevlekte Ontvangenis. Bovendien was er geen zonde in Maria te vinden en was eer dus geen hinderpaal, zoals voor andere sterfelijke wezens, om de eeuwige poorten van de Hemel binnen te gaan. De machtige arm van Haar Zoon behandelde Haar als Meesteres van alle deugden en als de Koningin van de Hemel. Omdat Hij zich zou vormen en tot Zichzelf de menselijke natuur zou aannemen, uit Haar vlees en bloed. Daarom maakte Hij Maria tevoren gereed.

Maria : Jezus maakte mij gelijk aan Zichzelf in zuiverheid en vrijwaring van zonden en in andere goddelijke gaven en voorrechten. Omdat ik niet de slavin van de zonde was, beoefende ik de deugden niet als een onderdaan maar als een meesteres, zonder tegenstrijdigheden maar met gezag, niet als kinderen van Adam, maar zoals de Zoon van God, die ook mijn Zoon was. Om deze reden openden de engelen, die de eeuwige poorten bewaakten, ze voor mij omdat zij zagen, dat de Heer mij zuiverder had gemaakt dan de meest verheven geesten in de Hemel, en mij tot hun Koningin en tot Meesteres van de hele schepping had verheven. God schiep welbehagen in de nederigheid van zijn dienstmaagd, opdat in alle eeuwigheid de Scheper van zo’n wonderkind geprezen zou kunnen worden. Doe eveneens zoals ik deed, volg mijn richtlijnen op, zegen en verheerlijk Hem voor deze zegeningen, welke Hij mij geschonken heeft.

Oefening voor mensen : Bij het morgengloren elke dag knielen en bidden tot de Allerhoogste. Hem bedanken en prijzen voor Zijn onveranderlijk Wezen, Zijn oneindige volmaaktheden, en voor onze schepping. Wij moeten ons als Zijn schepsels beschouwen en het werk van Zijn handen. We moeten Hem zegenen en aanbidden. We moeten Hem eer bewijzen in Zijn pracht en Godheid als de oppermachtige Heer en onze Schepper en Schepper van alles wat bestaat. Wij moeten ons opofferen met diepe nederigheid en overgave aan Hem en Hem vragen deze dag en ook de verdere dagen van ons leven helemaal volgens Zijn wil over ons te willen beschikken. Hij moet ons leren dit alles te volbrengen, zodat het tot Zijn meerdere eer en glorie is. Dit moeten we gedurende de dag in onze werken laten zien, en inwendig steeds de raad van God vragen. We moeten Zijn raad, goedkeuring en zegen over al onze handelingen vragen.

Maria : Spreek mijn zoetste naam steeds met grote godsvrucht uit. Ik zou willen dat jullie overtuigd zouden zijn van de grote voorspraak en privileges, die de Almachtige aan deze naam verleend heeft, zozeer zelfs dat toen ik deze in de Godheid zag, ik zeer onder de indruk kwam en dadelijk bereid was iets passends terug te doen en wanneer ik iemand hoor die mij aanspreekt met die naam, dan word ik vervuld van dankbaarheid en word ik aangespoord tot grotere ijver in dienst van de heer, die mij deze naam heeft gegeven.

Het was een voorschrift van de Wet, dat een vrouw die een dochter ter wereld had gebracht, gedurende twee weken als onrein geacht werd en gedurende 66 dagen na de geboorte in de staat van zuivering moest verblijven, precies het dubbele van tijd die voor de zuivering noodzakelijk was na de geboorte van een mannelijk kind. Zodra de zuiveringstijd verstreken was, diende zij in de tempel te verschijnen, waar zij een lammetje van 1 jaar als brandoffer voor de dochter of de zoon moest offeren en ook een jonge duif of tortel, als uitboeting voor de zonde. Dit moest gebeuren bij de deur van het tabernakel, waarbij de priester gesmeekt werd de offeranden op te dragen en voor haar te bidden, waarna zij beschouwd werd zuiver te zijn.

De bevalling van de H. Anna was zuiver en onbesmet zoals dit helemaal paste bij haar Hemelse Dochter, in wier zuiverheid de moeder deelde. Hoewel er vanwege dit feit geen bijzondere zuivering nodig was, voldeed zij toch aan deze wettelijke verplichting. Hoewel zij niet onder de strafbepalingen daarvan viel, vond zij het toch noodzakelijk om in de ogen van de mensen daaraan te voldoen. Daar hernieuwde de H. Anna de belofte, om haar Eerstgeborene op de passende leeftijd aan de tempel te offeren. Terwijl ze deze belofte hernieuwde, werd zij door nieuwe genaden en ingevingen van de Allerhoogste verlicht, en in haar hart hoorde zij een stem, welke haar aanzette deze belofte trouw te vervullen en het Kind aan de tempel op te dragen binnen drie jaar tijd. Het was als het ware de echo van de stem van de heiligste Koningin, die in haar gebed het hart van God beroerd had, op dat zij zou weerklinken in het hart van haar moeder. Maria voelde in de tempel een dusdanige brandende liefde en een zo diepe nederigheid om de Heer te dienen. De H. Anna werd te verstaan gegeven dat het welbehagen waarmee God uitzag, maar zo’n offer en de liefde, waarmee het Hemelse kind dit offer wilde brengen, geen langer uitstel toeliet.

Gebed tot het H. Kind Maria

O lief Kind Maria, bestemd om de Moeder van God te zijn en onze soevereine en liefdevolle Moeder, door de wonderen van genade die U op ons doet neerkomen, luister naar mijn nederig verzoek. In de noden die mij treffen, vooral in mijn huidige situatie en beproeving, plaats ik al mijn vertrouwen op U. O Heilig Kind, door de voorrechten die U alleen verleend werden en door de verdiensten die U hebt verkregen, wees genadig voor mij. Toon mij dat de bron van geestelijke gunsten en de voortdurende genaden die U verdeelt onuitputtelijk zijn, omdat Uw macht bij het Hart van God onbegrensd is. Wil mij door de immense overvloed van genaden waarmee de Allerhoogste U heeft verrijkt vanaf het eerste moment van Uw Onbevlekte Ontvangenis, het verzoek (noem uw verzoek) toestaan als het volgens de Goddelijke Wil is, O Hemels Kind. Ik zal eeuwig de goedheid van Uw Hart prijzen.