Hij hangt aan het Kruis vol wonden en daarom moet elke trouwe gelovige ziel terecht zijn medeleven met Hem betuigen. Vooral de vrome geestelijken die aan de wereld hebben verzaakt. Merk daarom eerst op hoe ernstig Christus leed en werd verwond in Zijn mooie en onschuldige voeten, waarmee Hij door het land wandelde en het Woord van God predikte, waarmee Hij de golven van de zee betrad, zonder een boot en zonder menselijke hulp, door die deugd en macht waardoor Hij alle dingen schiep. Waarmee Hij ook de wind en de zee kon gebieden en gebruiken zoals Hij verkoos. Maar helaas wat een wonderbaarlijke verandering en wat een onbegrijpelijke verordening van God, de Auteur van alle schepselen en de opperste Geneesheer van lichamen en zielen die veel kreupelen en zwakkeren een plotselinge mogelijkheid gaf om te lopen, is nu zo fel verwond in Zijn voeten, zo doorboord met ijzeren nagels dat Hij niet eens kan lopen, maar zoals de boze dief aan het Kruis wordt vastgehouden door wrede banden.

Elke voet werd vastgemaakt van de smetteloze Christus die volgens de Profeet de bannelingen verloste, de blinden het licht deed zien, de verslagenen oprichtte, de rechtvaardigen beminde. En waarom dit? Zeker om de banden van onze zonden te verbreken en de zondevlekken van onze voeten te wassen die heel vaak rennen, wandelen, spelen en dansen. O, hoe grimmig zondigen zij, die de armen onderdrukken, die verstoring veroorzaken in de kerk en hen lastig vallen die bidden, die oneerbaar zijn geworden door vele lichtzinnige daden en losbandig gedrag. Wee degenen die lauw zijn geworden in goede werken en troost zoeken in nieuws en externe zaken, want als deze door één spijker van de vreze des Heren vastgezet waren, zouden ze zeker bereidwillig zijn om te denken aan het Lijden van Christus. Allen kunnen iets lezen van de Heilige Schrift, waardoor ze geraakt kunnen worden, ontstoken tot de liefde van Christus door wie ze al het bittere en zoete van de wereld zouden overwinnen.

Gezegend zijn de voeten van hen die klaar zijn om te horen over God, die ijdele dingen terzijde schuiven, zich naar de Kerk haasten, vaak in gebed, hun zintuigen beteugelen om rond te dwalen, zodat ze met een goed geweten kunnen zeggen: "Ik heb mijn voeten in bedwang gehouden van elke kwade manier zodat ik Uw woorden kon naleven.” Gezegend zijn de voeten die de stappen van Jezus volgen tot zelfs naar het Kruis en die daar staan uit liefde ​​en huilen met Maria in plaats van naar banketten te gaan en te helpen bij vertoningen. Christus was ook zwaar gewond in Zijn heilige handen, waarmee Hij vaak zegeningen gaf, de zieken aanraakte en ze genas, waarmee hij brood nam en at, waarmee Hij Zijn lichaam heiligde en aan Zijn discipelen gaf voor hun troost, maar O liefdevolle God, waarom hebt U zoveel geleden in uw handen en hebt U daar zoveel bloed vergoten? Wie heeft de Hemel uitgestrekt zonder te zwoegen en de aarde met wonderbaarlijke schoonheid versiert. "Ach, heilige God, machtige en onsterfelijke, kijk naar uw handen, die de eerste mens hebben gevormd in het Paradijs, perfect en zonder ondeugden.

Nu zijn uw handen, helaas, door slechte mensen en goddelozen doorboord met ijzeren nagels van de Joden en aan de zijde van uw vrienden uitgestrekt op het Kruis. U bent vervloekt door allen en als het grootste schandaal beschouwd. Maar O goede, allerliefste Jezus, U draagt dit onrecht en geweld gewillig en geduldig voor onze eerste ouders en hun kinderen, U verscheurd het handschrift van het besluit en uw heilig Bloed wast de erfzonde weg. De erfzonde die er gekomen was door de aanraking van de verboden boom en het eten van de fatale appel waaruit de dood door de zonde is voortgekomen. Daarom zou de redding terugkomen door het lijden. Daarom, op vraag van gerechtigheid, strekte u beide handen uit op het Kruishout om de schuld weg te vegen en onder de impuls van naastenliefde besprenkelden Uw bloedende handen alle zondaars.

O, hoe dankbaar en aanvaardbaar was dat offer voor ons wanneer U, liefdevolle Jezus, enige Zoon van God, U presenteerde als een eeuwigdurend offer om het aangezicht van God, de Almachtige Vader,  te kalmeren. Wij die U in veel dingen hebben beledigd en die onszelf niet kunnen rechtvaardigen dan enkel door de tussenkomst van uw heiligste Lijden en Dood aan de Kruisboom. Eenmaal onze heiliging en verlossing werden bewerkstelligd en gehoor werd gegeven aan de smart van alle zonden en de bitterheid van Christus’ wonden en we zo eeuwige redding verkregen, bleek ook de genegenheid van Zijn naastenliefde tegenover zijn vijanden, zijn mildheid voor al degenen die Hem hebben getroffen. Heel vaak bad Christus en leerde Zijn discipelen om te bidden. Soms met gebogen knieën, soms met ogen naar de hemel, maar nergens vinden we Hem zo droevig en liefdevol biddend wanneer Hij met uitgestrekte handen en voeten, al zijn ledematen uiteengetrokken en gewond, Hij bad voor zijn vijanden op het altaar van het Kruis.

Want toen stortte Hij een gebed uit dat het zoetst was in de oren van de Vader, dat Hij hen zou vergeven die tegen Hem gezondigd hadden. Om de boosheid te onderdrukken van mensen die snel boos zijn en traag om goed te doen aan hun vijanden, ontving Christus de grootste wonden in Zijn handen, en leerde allen goed te doen en kwaad te lijden. Want het is een zeer grote winst als een man niet de vergelding van wraak, maar de gave van het gebed terugbetaalt aan zijn vijanden. Wacht u daarom, o mens, die arm, zwak en wreed bent, niemand met kwade woorden of goddeloze daden te verwonden of bedroeven, want het is iemand voor wie Christus heeft geleden en is gestorven. Want elke ziel die trouw in Hem gelooft en echt Zijn geboden houdt, is kostbaar in Zijn ogen. Maar het is gepast dat u het goede denkt over uw naaste en hoopt op betere dingen voor hem. Zo iemand is al goed, of kan door genade snel eerherstel bieden. Betoon daarom naastenliefde en smeekt ook God de Vader dat Hij vijanden tot beter inzicht brengt. En als iemand u onrecht heeft aangedaan, vergeef hem dan van harte om de liefde van Jezus Christus, die u in vele dingen heeft gespaard.

Want Hij was liefhebbend en meedogend tegenover allen. Hij verachtte geen armen, Hij vermeed de melaatsen niet, Hij spotte niet met de zwakkeren, Hij troostte de bedroefden, Hij kalmeerde degenen die woedend waren, Hij ontving degenen met berouw, Hij gaf Zijn leer aan degenen die dwaalden, Hij verdedigde de onschuldigen, Hij sterkte degenen die wankelden, Hij betoonde liefdadigheid tegenover allen en nog wonderbaarlijker was, dat Hij niet stopte met bidden hoewel Hij werd geslagen en verwond. Christus gaf een uitstekende lering in Zijn Lijden door het kwade te verdragen en door het goede te troosten aan zowel zieke als gezonde mensen. Hij trok als het ware met de twee armen van Zijn liefde zowel vijand als vriend tot Zich. Hij houdt geen rekening met de misdaden van de mensen als zij zich met God verzoenen, alle overtredingen vergeven van hun vijanden, en bovendien de onderlinge naastenliefde bewaren. Christus heeft ook zeer veel pijn geleden in Zijn heiligste Hoofd, het belangrijkste deel van Zijn lichaam, voor alle lagere leden, die wij zijn, die in Hem geloven en aan Hem gehecht zijn door geloof en liefde.

Want elke trouwe gelovige ziel, die een levend en gezond lid is, behoort te lijden en te worden verwond tezamen met Christus, het Hoofd, in al Zijn pijnen voor het lid dat geen medelijden voelt en treurt om zijn gewonde en zieke Hoofd. Dit lid is ofwel corrupt ofwel vol ondeugd. Daarom, als u een lid van Christus bent, en dat u in de geest van Christus leeft, geef dan nu gehoor aan het Hoofd van Christus, de Zoon van de levende God. Overweeg door welke scherpe doornen het Hoofd voor uw zonden werd doorboord. Het is moeilijk te zeggen hoe pijnlijk en diepgaand deze pijn was in het heilige en nobele Hoofd van Jezus, dat verheven is boven alle hoofden van Heiligen. Het heilig Hoofd waarvan geen enkel haar op de grond was gevallen, tenzij door de goddeloze Joden, de bewakers van de Prefect, die furieus haren uit Zijn heiligste Hoofd trokken, of met onwaardige handen haren uit Zijn heilige baard rukten.

Want zij worden verondersteld vele beledigingen en slagen op Christus te hebben toegebracht: die niet afzonderlijk worden vermeld door de Evangelist. Hoe dan ook, de Heilige Lukas vertelt ons dat ze godslasteringen en vele andere dingen uitten tegen Hem. Ze bespotten Hem openlijk als een dwaas en er waren nog anderen die extra perverse en beledigende woorden eraan toevoegden. Sommigen waren wreder dan brute beesten en sloegen Hem. Misschien trapten ze zelfs naar de heilige voeten van Jezus, die met veel tranen door Maria Magdalena waren gewassen en gezalfd. O Heer God, hoe diep drongen de punten van de doornen in uw heiligste hoofd, hoe verscheurden ze de tere huid van uw vlees met botten en zenuwen zodat er uit de wonden bloedstromen vloeiden van uw hoofd, over uw ogen, in uw oren en gezicht en uw mooie gelaat en al zijn vroegere schoonheid volkomen verduisterden. O goddeloze en opstandige generatie, waarom bestraft u uw broeders zo zwaar, waarom onderdrukt u de liefdevolle en nederige mensen en martelt u Zijn Hoofd. U beschuldigt Hem valselijk dat Hij zich Koning noemt. Hij heeft nooit koninklijke versieringen overeenkomstig de stijl van de wereld gedragen.

Hij droeg geen schoenen en wenste geen kroon. Hij bracht geen mens pijn door woord of daad. Hij verloste zelfs degenen die onrecht waren aangedaan en onderdrukt werden door de duivel. Dochters van Jeruzalem en alle vrome gehuwde vrouwen, kom en kijk naar Christus, de Koning, Jezus van Nazareth, de ware en vrede stichtende Salomo, ontsproten uit het koninklijk huis van David. Zie hoe hij op de dag van zijn kroning wordt gekroond met een doornenkroon door zijn slechte stiefmoeder, de synagoge. Terwijl de duivel de jaloersheid van de priesters aanmoedigt, huilen Zijn Allerheiligste Moeder Maria en de Heilige Maria Magdalena overvloedige tranen en is heel haar gezelschap volkomen verlaten. Ook de discipelen wenen die verstrooid zijn in de Joodse menigte uit schaamte en verdriet bij het zien van de doornige diadeem die wreedaardig op het heilige Hoofd van Christus werd gedrukt.

Pilatus schreeuwde voor de woedende menigte "Ziehier, jullie Koning". Bedenk, al jullie gelovigen, of u ooit hebt gehoord of gelezen van zo’n schande en zo bittere pijn en aan alle heilige koningen of profeten vanouds als nu in deze tijd doorstaan door de Heer der Profeten, door de Koning der Engelen, door de prelaat van alle priesters, door het Lam van God die kwam om de zonden van de wereld weg te nemen door marteling. Hij die tevoren schitterde door tekenen en grote vermogens wordt nu het meest oneerbiedig met veel spot behandeld en wordt met gesels geslagen. Hij die door de prinsen buitengewoon geëerd zou moeten worden en die ontvangen zou moeten worden als de ware Koning en Hogepriester, wordt nu door hen onteert met ongehoorde beledigingen en martelingen, met een doornenkroon voor al het gedane werk en in tegenstelling tot de vele gunsten die ze hebben ontvangen.