Het Lijden van Christus is inderdaad de schat van de Kerk, die niet uitgeput kan raken, maar van oneindige kracht en waarde is. Want hierdoor wordt elke schuld betaald: elke zonde wordt vergeven; en aan de boeteling wordt het Koninkrijk der Hemelen beloofd en gegeven: dat gedurende vele duizenden jaren gesloten werd gehouden. O zoete verzoening om het aangezicht van God te sussen, o waardig offer voor het herstel van verloren genade, o grootste voldoening om elke smet van zonde van de zonen van Adam weg te wassen. De val van Adam die zorgde voor de erfzonde.

Sinds de zondeval vond Christus geen mens vrij van zonde daarom kwam Hij om allen te bevrijden door liefde. Hij bracht voldoening voor allen. Door Zijn mededogen wilde Hij het, door Zijn goddelijkheid kon Hij het, door Zijn mensheid volbracht Hij het werk van verlossing. Vandaar dat de Heilige Paulus zei: “God was in Christus en verzoende de wereld met Zichzelf.” Want door Christus, smeken we u, wees met God verzoend. U weet en heeft gehoord voor wie Christus heeft geleden en om welke reden Hij zich heeft vernederd om deze dood te ondergaan, namelijk voor alle mensen van elke leeftijd en geslacht, geboren uit de stam van Adam.

5 Hoelang heeft Christus geleden

We overwegen nu hoelang Christus de pijn heeft verdragen. Dit maakt deel uit van het geduld waarmee Hij Zijn lijden heeft verdragen. Dit zorgt voor een grote bemoediging voor de zwakkeren en bedroefden. Let op en lees aandachtig alle boeken van het Heilige Evangelie en u zult duidelijk zien dat het hele leven van Christus vanaf het begin van Zijn geboorte tot het opgeven van de geest werd geleefd in grote armoede, vervolging en verleiding, in zwoegen en vermoeidheid, in minachting en beledigingen van de goddeloze mens en uiteindelijk voltrokken werd in de dood aan het Kruis en er dus geen periode voorbij ging zonder verdrukking zolang Hij in de wereld leefde. Maar gelet op de specifieke dag en het uur van zijn lijden, begon de droefheid van de doodsangst en de komende dood vanaf de avond van het allerheiligste avondmaal, toen Hij Zijn discipelen voorzegde dat Hij diezelfde nacht zou verraden worden door één van hen, en in de handen van zondaars zou overgeleverd worden.

Zijn lijden ging door tot na het uur van zijn begrafenis, ja, zelfs tot de derde dag waarop Hij opstond uit de dood. Vanaf toen verscheen Hij aan zijn discipelen, levend, vrolijk en glorieus. Zwaar was de zonde van de mens dat nauwelijks kon uitgeboet worden door zo’n lang lijden en zo’n grote pijnen. Het was noodzakelijk dat de Zoon van God zou worden gekruisigd en sterven. De menselijke zwakheid is buitengewoon groot en vatbaar voor kwaad vanaf zijn jeugd. Bovendien gebeurt het ook dat mensen zondigen door vele gelegenheden en verleidingen in diverse seizoenen en tijden, zowel overdag als 's nachts, vaak bewust, vaak in onwetendheid, zodat een dag of uur schaars is die voorbij gaat zonder zonde en belediging tegen God. Daarom moeten minder mensen wanhopen in het verkrijgen van vergeving omwille van de veelvuldigheid van zijn misdaden.

Onze Heiland, Jezus Christus, heeft voor ons de zwaarste kwellingen geleden voor verschillende uren. Een hele nacht en dag droeg Hij het lijden voor de zonden van de mensenzonen: en zeer dikwijls vloeide Zijn kostbaarste Bloed. Hij hield zich ook aan de zeven canonieke Uren om Zijn Vader te prijzen: niet door een hymne te zingen maar door te lijden en te bidden voor ons. Alle religieuzen werden door het voorbeeld van Christus aangeleerd om dagelijks deze zeven uren aan te bieden aan God, omdat Christus zich aanbood als brandoffer aan God in de geur van zoetheid op het altaar van het Kruis en als een uitverkoren ram, gevangen in de doornstruiken van zonde, werd geofferd voor Isaak, dat betekent voor al de uitverkorenen.

De Heilige Petrus schrijft aan de gelovigen van Christus en roept hen op tot dankbaarheid, zeggende: “Want gij zijt niet verlost met vergankelijke dingen, zoals goud en zilver, gij zijt verlost uit het zinloze bestaan dat gij van uw vaderen had geërfd. Gij zijt verlost door het kostbaar bloed van Christus, het lam zonder vlek of gebrek.” Onze Verlosser, de Heer Jezus Christus, wilde daarom al heel lang in Zijn Allerheiligste lichaam zoveel pijn verdragen. Hij wilde het handschrift van onze veroordeling wegnemen om ons op te wekken voor vurigheid van zware boetedoening en om ons alle dagen van ons leven een ​​voorbeeld van groot geduld te geven. En geduld is voor ons hoogst noodzakelijk, zolang we dit ellendige leven leiden, vol van beproevingen; want niemand is veilig, zelfs niet één dag of uur, van de valstrikken van de duivel en de ondergang van de zonde, in welke plaats, orde of ambt hij zich bevindt.

Tenzij hij van boven elk uur in de gaten wordt gehouden en bewaakt door de genade van God. Te midden van deze kwalen en gevaren moeten we vooral onze toevlucht nemen tot het Lijden van de Heer, en rusten onder de boom van het Kruis, als onder de schaduw van de Goddelijke bescherming en diep en vaak mediteren over het geduld van Christus. Zijn geduld in het lijden heeft de meeste kracht om al de bitterheid van ons lijden te verzachten en om lasten te verlichten, door welke man of geest dan ook men kan verontrust zijn. Bestudeer daarom, naar het voorbeeld van Christus en Zijn Heiligen om alle tegenkantingen van dit leven te dragen met een gelijkmatige geest, en vast te houden aan geduld als uw wapenrusting. Klaag niet over de duur, noch over de bitterheid of de kwelling; maar bedenk dat Christus langer afschuwelijker zaken heeft geleden voor u en daarom zou u dezelfde weg moeten volgen. Want in het lijden voor Christus zult u veel verdiensten verkrijgen en u zult daardoor vele goede zaken oogsten.

Ten eerste eert u God meer dan ooit als u elke tegenwerping uit Zijn hand met goede wil neemt. U maakt de Engelen blij, die in de hemel zich verheugen over uw uithoudingsvermogen. U bent een voorbeeld voor de naaste, indien u ongerechtigheid verdraagt. U zult de duivel in verwarring brengen indien u dankbaar bent, wanneer u onrecht wordt aangedaan en u veracht wordt. U zult uw kroon verdubbelen want u zult grotere genade ontvangen hier op aarde en daarna grotere heerlijkheid ontvangen in het hiernamaals. Elke huidige inspanning is klein en dit leven is kort, maar de beloning in de toekomst is groot en de rust is oneindig. In feite zult u zo dikwijls een martelaar van God worden: als u bereidwillig pijn lijdt voor God. Denk daarom niet dat God tegen u is, als u in deze wereld vertrapt wordt. Verheug u liever dat u hier vernederd wordt, zodat u hierna met Christus verheerlijkt kunt worden voor altijd.

Want dikwijls is voorspoed schadelijker dan tegenspoed en vleierij bedriegt sneller dan bittere schuld. Verzwak daarom niet in uw kwellingen om de naam en liefde van Christus, maar wees voortdurend een geduldige ziel, zoals Christus en alle Heiligen. Zij ondergingen pijn en overwonnen de vijand. Want door tegenspoed te lijden, wordt een mens heiliger; helderder dan goud, transparanter dan glas: vrijer van ondeugd, perfecter in deugd; meer acceptabel voor Christus, meer zoals de Heiligen. Hij wordt sterker tegen zijn vijanden, beminnelijker voor zijn vrienden. Elke mens wordt ook waakzamer in zelfbeheersing, meer bereid om medelevend te zijn, nederiger, voorzichtiger en discreet. Hij wordt vuriger in het gebed, meer voorbereid op de Hemel en meer beveiligd tegen de Hel. Dit zijn de goede vruchten van heilig geduld en die zijn vooral duidelijk in het bitterste Lijden van Christus.

Dit wordt voorgesteld als een voorbeeld voor ons allemaal. Want dit allerheiligste Lijden was het bitterste van al het lijden die de Heiligen hebben doorgemaakt; in nederigheid, de meest diepzinnige; in naastenliefde, de meest voortreffelijke; in gehoorzaamheid, de meest volmaakte; in geduld, de sterkste; in zuiverheid, de meest onberispelijke; in winst, de meest heilzame; in verdiensten, de meest waardige; in remedies, de meest doeltreffende; in voldoening voor allen, het meest aanvaardbare; in opoffering, de meest dankbare; in verlossing, de meest vruchtbare; in mysteries, de meest voorkomende; in zoetheid van alle deugden, de meest geurige, verkieslijk voor alle wetenschappen, kunsten en medicijnen.

Zo groot, zo hoog, zo lang, zo diep, zo lief, zo vroom, zo onstuimig, zo liefdevol, zo vurig, zo geruststellend, zo hartig, zo deugdzaam is het Lijden van onze Verlosser dat het door geen enkel menselijk woord volledig kan worden geprezen; door geen tongen van Engelen kan het waardig worden ontvouwd, maar het is altijd nieuw en fris, altijd stimuleert het en versterkt het, instrueert en ontsteekt het harten. Vooral voor degenen die, alle dingen verachtend, hun troost zoeken in de wonden van Jezus Christus.

6 Al de plaatsen waar Christus beledigingen en pijn heeft geleden

Op de Olijfberg heeft Jezus driemaal gebeden; daar heeft Hij uit droefheid en angst bloed gezweet en in het gebed heeft Hij zich perfect overgegeven aan de Wil van Zijn Vader. In de tuin van Gethsemane werd Hij gezocht en opgepakt door de Joden. Hij vluchtte niet, maar ging naar hen toe om ze te ontmoeten. Hij werd door Judas verraden, en gekust door een valserik. Hij werd door gewapende dienaars vastgegrepen en gebonden, door een gemene groep als een goddeloze dief. Hij werd met geweld voortgesleept en naar de stad gebracht in de duistere nacht met toortsen en lantaarns. Hij werd streng bewaakt omdat ze bang waren dat Hij zou ontsnappen of door iemand zou bevrijd worden. In het huis van Annas werd Hij het eerst ondervraagd over Zijn leer en Zijn discipelen; en wanneer Hij er een goed antwoord had op gegeven kreeg hij een zware klap op het gezicht door een van de bewakers.

In het huis van Kajafas, de hogepriester, waren er vele tezamen gekomen om te getuigen tegen Hem. Hij werd onderworpen aan tal van misstanden en spotternij. Zijn aangezicht werd besmeurd met spuug, geslagen; en Hij werd veroordeeld de dood waardig te zijn. En toen het licht werd, werd Hij publiekelijk met de handen vastgebonden, door de straten geleid naar de zaal van Pilatus waar een oordeel werd uitgesproken. Hij werd zwaar veroordeeld als een overtreder van de Wet en een verleider van het volk. Vandaar dat Hij werd overgebracht naar het hof van Herodes. Daar werd Hij bespot en bekleed met een wit kleed. Hij werd als een dwaas behandeld en teruggezonden naar Pilatus; aan alle kanten bespot, van alle kanten beschuldigd. Hij was nergens veilig, nergens gerust gelaten. Hij werd door allen gehaat en hatelijk gemaakt voor iedereen.

Hij is als verdoofd: zonder dat Hij de scheldwoorden hoort, lijdt Hij binnenin verdriet. Na wrede slagen en vele wonden te hebben ontvangen, alsof Hij dit leven onwaardig is, werd Hij met het schandelijke kruis de stad uit geleid en naakt opgehangen tussen dieven op de plaats van Golgotha. En toen alle dingen in vervulling waren gegaan die over Hem geschreven waren, in de schoot van de aarde, namelijk in een nieuw gebeeldhouwd graf, wordt Hij eerbiedig begraven door de rechtvaardige mannen, Jozef en Nicodemus, en weenden de heilige vrouwen met veel zuchten en tranen. Zie hoeveel plaatsen Christus bezocht heeft in Zijn lijden, hoe vaak Hij daar Zijn kostbare Bloed vergoot, hoeveel beledigingen Hij met slagen onderging. Hij heiligde Zijn volk en reinigde de gemene plaatsen waar mensen vaak zondigen en God beledigen.

Wie zou al het kwaad dat nog steeds openbaar en privé wordt gedaan op vele plaatsen kunnen tellen? Het wordt gepleegd zowel in huizen als op pleinen, in tuinen, in steden, in bergen en valleien, in velden en bossen, in zalen en aardse paleizen. Christus is er niet aanwezig. Er wordt geen geween gehoord over het Lijden van de Redder maar enkel ijdelheid van ijdelheden, geroddel en gelach op de banketten van Herodes, met zijn keurvorsten. Wee hen die zich op deze wijze hebben afgescheiden van Hem, Die hen heeft verlost. Zij die hun blik richten op de wereld en God de rug toekeren. De meelevende Heer houdt echter niet op voor hen te huilen en Zijn dwalende schapen tot berouw op te roepen. Want Hij liet de mensen een grote hoop na op Zijn genade in zo'n geduldig verdragen van al het onrecht en verdriet in Zijn bitterste Lijden en vooral op die plaatsen, waar Hij heen werd gesleept en verwond.

Hij roeide de boosheid van de mensen uit en reinigde onreine plaatsen, hoewel Hij door velen vreselijk getroffen werd in Zijn allerheiligste Lichaam. Hij, die vanouds een vloek op de wereld legde vanwege de zonden van mensen, beloofde nu door het vergieten van Zijn heilig Bloed alle boetelingen een zegen en vergeving van zonden. Bovendien bracht Hij door het woord van Zijn verkondiging de afgoeden van de heidenen en de tempels van de demonen ten val en vernietigde Hij de altaren en de namen van valse goden. En in plaats van de heiligschennende ritus van de heidenen en de kalveren van de Joden, stelde Hij het ware en nieuwe offer van Zijn kostbare Lichaam in om op veel plaatsen te worden gevierd. Daarom heeft Hij in vele streken vele tempels en altaren ingewijd ter ere van Zijn Naam en de Heiligen zodat het geloof van Christenen standvastig kan blijven en de goddelijke eredienst kan bloeien met de lofprijzingen van hymnes.

Ja, ook om de Woning van Zijn heerlijkheid te versieren, en om het Huis van gebed met de heiligste relikwieën luisterrijk te maken. Hij plaatste daar de vrome en kostbare symbolen van Zijn lijden als een eeuwig gedenkteken en richtte het heilig Kruis op als een zegevierend teken van de overwonnen dood. Het heilig Kruis is een teken van verbond en vrede tussen God en de mens en is als een teken van onbevreesdheid en zege over de duivel. Het is daarom passend dat nu op verschillende plaatsen door alle gelovigen van Christus, door groot en klein, door arm en rijk, door wijzen en ongeschoolden, door zwakkeren en sterken, door prelaten en onderdanen, over de hele wereld, het lijden van Christus wordt verkondigd, geprezen en verheerlijkt en hoger verheven dan elke naam in de Hemel en op aarde, voor alle beledigingen en pijnen die Hij ontvangen heeft.

U moet dan ook omwille van de devotie, op deze heilige Goede Vrijdag, in gedachten alle plaatsen van Het Lijden van de Heer aanschouwen en Jeruzalem doorkruisen in geest. U moet uw ogen richten op het beeld van de Gekruisigde met diep medelijden. U moet de heilige wonden van Jezus Christus overwegen. Hoe groot en talrijk ze waren. Verlang dan naar vergeving, dat Hij u genadig vergiffenis schenkt voor de keren die U Hem hebt beledigd en Zijn Wet hebt overtreden. U kunt ook de altaren van uw Kerk bezoeken, en knielen op de grond. Het altaar drie of vijf keer kussen ter nagedachtenis aan het Bloed van Christus dat uitgestort werd op aarde. U moet ook, omwille van de liefde en eer van Christus, altijd alle plaatsen van heilige Kerk toegewijd aan God eerbiedig houden en ook alle kloosters en hospices, waar het religieuze leven wordt beoefend en waar God wordt gediend.

Verheugt u in hun goede daden, dat u daardoor een ​​deelhebber kunt worden van al het goede dat daar dag en nacht gedaan wordt tot lof van God. Wie echt treurt om zijn zonden en een vast doel stelt om zijn leven in de toekomst te verbeteren, zal snel vergeving van God verkrijgen. Hij zal ook veel vertrouwen krijgen in de goddelijke genade, die in elke zaak en smeekbede het lijden van Christus als zijn hulp neemt en meer vertrouwt op de verdiensten van Christus en de gebeden van de Heiligen dan op zijn eigen werken en deugden. Onze werken worden streng onderzocht en worden zelden helemaal zuiver bevonden. En daarom is het nodig om zijn toevlucht te nemen tot nederigheid en de remedie van de biecht. Altijd om de genade van God te zoeken en om onze hoop op redding in Christus te plaatsen. Hij die alleen volmaakt is in alle dingen. Hij alleen kan onze onvolkomenheden snel en volledig helen en meer genade schenken aan de nederigen en berouwvollen van hart.

7 In welke leden heeft Christus geleden

U zou moeten overwegen welke immense pijnen Christus heeft geleden in elk deel van Zijn lichaam en in de vijf zintuigen van het lichaam. O wat wrede slagen heeft Hij ontvangen in de geseling, hoeveel duizenden wonden werden op Hem uitgewerkt. Hoe dikwijls werd Hij getroffen op dezelfde plaatsen. Hoe pijnlijk voelde dit alles aan en toch behield Hij Zijn vrede. Hij strekte zijn hand niet uit en bewoog geen voet of ander lid van de slagen; maar gaf vrijwillig Zijn hele lichaam aan de beulen over opdat Hij ten volle zou voldoen aan de zonden van alle mensen. Want zoals het in een visioen aan een bepaalde geestelijke werd getoond, zo vaak als Christus een slag van een beul ontving bood Hij het meteen aan, aan de Vader uit liefde voor ons.

Hij smeekte ook dat de Vader onze misdaden zou vergeven. Want de zo geliefde Zoon klaagde niet één keer tegen de Vader, omdat Hij Hem aan een dergelijk lijden blootstelde. Hij heeft degenen die hem wreed hebben gemarteld niet bedreigd. Hij was niet boos op hen die schandalig op Hem spuwden, noch vervloekte Hij hen die Hem vals beschuldigden. Hij was bedroefd en heeft het lijden doorstaan. Hij heeft voor zijn beulen gebeden, opdat zij vergeving zouden ontvangen, zeggende: "Vader, vergeef hen, want zij weten niet wat zij doen." Maar wat was de oorzaak van zo'n lijden en grenzeloos verdriet? Het is zeker de vele zonden van mensen, die in hun vele leden het vaakst zondigen met hun vijf zintuigen en God echt beledigen. Door de leden van hun lichaam zouden zij God kunnen dienen en veel goeds doen, maar helaas is hun vrees voor God uitgedoofd en geven ze zich met moedige durf over aan verschillende ijdelheden en slechte genoegens.

Ze zondigen en worden slaven van ondeugd, en leden en vaten van de demonen. Daarom had Christus, de Zoon van God, medelijden met de mensen en had Hij de wens om zondaars te genezen en te verlossen van de valstrikken van de duivel. Hij heeft ernstige en aanhoudende martelingen in Zijn heiligste lichaam ontvangen en verdragen, zodat Hij door lichamelijk lijden in Zijn vijf zintuigen medicijnen in onze ziel kon brengen. Hij leerde bovendien dat alle geneugten van het vlees, die oorlog voeren tegen de geest, vermeden en verstorven moeten worden. God, die gehecht was aan Zijn schepselen, wilde de mens niet voor altijd straffen voor zijn zonden en het verzaken van het hoogste goed, en daarom onderging de liefhebbende Heer Jezus deze tijdelijke straf in eigen persoon en onderging Hij de dood van het vlees voor onze zonden zonder enige schuld van Zijn eigen om de toorn van de Vader te kalmeren en ons te verlossen van de eeuwige pijn.

Maar richt nu het oog van het hart op de verschillende ledematen die werden doorboord met wonden en stort tranen uit medelijden. Begin vanaf de voetzool en ga tot de kruin van het hoofd, want het gehele lichaam van Jezus was vol van de bitterste kwelling. Want als u nu in zo’n pijn verkeerde, of in bed lag door ziekte, zou degene die met u sympathiseerde, u niet aangenaam zijn en degene die u achteloos voorbij ging, u niet mishagen? Kijk dan naar de Heer Jezus, die geleden heeft voor u en die gewond en gedood werd voor u. Overweeg dit en verzucht tenminste als u geen traan kunt vergieten. Want toen de Heilige Stefanus werd gestenigd, rouwden de gelovige mensen om hem. En zie hier een grotere Heilige dan Stefanus, die boven alle Heiligen is verheven.