7 De Heiligen en de Heilige Naam

Al de Heiligen hadden een immense liefde voor en vertrouwen in de Naam van Jezus. Ze zagen in deze naam, zoals in een duidelijk visioen, al de liefde van Onze Heer, al Zijn Macht, al de mooie dingen die Hij had gezegd en deed toen Hij op aarde leefde.

Ze deden al hun wonderlijke werken in Naam van Jezus. Ze bewerkten mirakels, dreven duivels uit, genazen de zieken en troostten iedereen. Ze bevolen aan iedereen de gewoonte aan om de Heilige Naam te aanroepen. De H. Petrus en de Apostelen bekeerden de wereld met deze Almachtige Naam.

De Prins van de Apostelen, Petrus, begon zijn glorierijke carrière met het prediken van de liefde van Jezus aan de Joden in de straten, in de Tempel, in hun synagogen. Handelingen 3:6-16 Zijn eerste wonder gebeurde op de eerste zondag van Pinksteren wanneer hij naar de Tempel ging met de H. Johannes. Een lamme man, die welbekend was bij de Joden, die de Tempel bezocht, strekte zijn hand uit en verwachte een aalmoes te krijgen. Doch Petrus sprak: “Zilver of goud heb ik niet; maar wat ik heb geef ik u. In de naam van Jezus Christus de Nazoreeër: gebruik uw voeten!” Hij pakte hem bij zijn rechterhand en hielp hem overeind. Op hetzelfde ogenblik kwam er kracht in zijn voeten en enkels, met een sprong stond hij overeind, begon te lopen en ging lopend en springend met hen de tempel binnen, terwijl hij God verheerlijkte. Heel het volk zag dat hij liep en God verheerlijkte. Zij herkenden hem als de man die altijd bij de Schone Poort van de tempel zat te bedelen, en waren buiten zichzelf van verbazing over hetgeen met hem gebeurd was. 

Terwijl hij zich aan Petrus en Johannes vastklampte, liep al het volk verbaasd rond hen te hoop in de Zuilengang van Salomo. Toen Petrus dit zag, richtte hij het woord tot het volk: “Mannen van Israël, waarom verwondert gij u toch hierover en waarom staart ge ons aan, als hadden wij uit eigen kracht of vroomheid bewerkt dat deze man loopt? De God van Abraham, Isaak en Jakob, de God van onze vaderen, heeft zijn dienaar Jezus verheerlijkt, die gij hebt overgeleverd, en voor Pilatus verloochend, ofschoon deze van oordeel was Hem in vrijheid te moeten stellen. Maar gij hebt de Heilige en Gerechte verloochend en als gunst de vrijlating van een moordenaar gevraagd. De leidsman ten leven daarentegen hebt gij gedood. God heeft Hem evenwel uit de doden doen opstaan; daarvan zijn wij getuigen. Omwille van het geloof in zijn Naam heeft zijn Naam deze man, die ge ziet en kent, weer kracht gegeven. Het geloof door Hem verleend, heeft de man deze gaafheid van leden geschonken ten aanschouwe van u allen.” 

Ontelbare keren sinds de dagen van de Apostelen is de Naam van Jezus verheerlijkt geweest.

We zullen een paar van deze talloze voorbeelden aanhalen, die ons tonen hoe de Heiligen al hun kracht en troost putten uit de Naam Jezus.

H. Paulus

De H. Paulus was op een bijzondere manier de prediker en leraar van de Heilige Naam. Eerst was hij een erge vervolger van de Kerk, bewogen door een valse ijver en haat tegen Christus. Onze Heer verscheen hem op de weg naar Damascus en bekeerde hem, Hij maakte van hem de grote Apostel van de heidenen en gaf hem zijn glorierijke missie, dat erin bestond Zijn Heilige Naam kenbaar te maken aan koningen en het gewone volk, aan Joden en Heidenen, aan alle volkeren.

De H. Paulus was vervuld van een brandende liefde voor Onze Heer en begon zijn grote missie. Hij verdreef het heidendom, verwierp de afgoden, bracht verwarring bij de filosofen van Griekenland en Rome, vreesde geen vijanden en overwon alle moeilijkheden, al in de Naam van Jezus.

De H. Thomas van Aquino spreekt over hem: “De H. Paulus droeg de Naam van Jezus op zijn voorhoofd omdat hij het verheerlijkte door het aan alle mensen te verkondigen. Hij droeg het op zijn lippen omdat hij het graag aanriep. Op zijn handen uit liefde om het in zijn brieven te schrijven. In zijn hart, want zijn hart brandde van liefde in Naam van Jezus. Hij vertelt het zelf: “Ik ben het niet die leeft, maar Christus leeft in mij.”

De H. Paulus vertelt ons op zijn eigen manier twee grote waarheden over de Naam van Jezus. Eerst en vooral vertelt hij ons over de oneindige kracht van deze Naam. “In de Naam van Jezus zal elke knie zich buigen in de Hemel, op Aarde en in de Hel.” Elke keer we “Jezus” zeggen, geven we oneindige vreugde aan God, aan de Hemel, aan Gods Heilige Moeder en aan de Engelen en Heiligen.

Op de tweede plaats vertelt hij ons hoe de Naam van Jezus te gebruiken. “Wat je ook doet in woord of daad, doe alles in de Naam van Onze Heer Jezus Christus.” Hij voegt eraan toe: Of je nu eet of drinkt, of iets anders doet, doe het allemaal in de Naam van Jezus.

Dit advies hebben alle Heiligen gevolgd, zodat elke daad ze deden uit liefde voor Jezus was, en daarom verkregen ze met elke daad en gedachte verdiensten en genaden. Het was door deze Naam dat ze Heiligen werden. Als we dit advies van de Apostel volgen, zullen ook wij een hoge graad van heiligheid bereiken.

Hoe kunnen we alles doen in Naam van Jezus? Door een gewoonte aan te leren om dikwijls in de loop van de dag de Naam van Jezus te herhalen. Dit is niet moeilijk, het vraagt enkel goede wil.

De H. Augustinus, de grote Kerkleraar, vond zijn behagen in het herhalen van de H. Naam. Hij vertelt ons dat hij veel plezier beleefde in boeken die veelvuldig deze troostende Naam gebruikten.

De H. Bernardus voelde een wonderbaarlijke vreugde en troost in het herhalen van Jezus’ Naam. Hij voelde het aan zoals honing in zijn mond en een aangename vrede in zijn hart. Ook wij zullen een immense troost en vrede vinden in onze ziel als we de H. Bernardus navolgen en dikwijls deze H. Naam herhalen.

De H. Dominicus Guzman bracht zijn dagen door al predikend en in gesprekken met de ketters. Hij ging altijd te voet van plaats naar plaats, zowel in de hitte van de zomer als in de koude en regen van de winter. De Albigenzen, die hij probeerde te bekeren, waren meer zoals demonen die losgelaten waren uit de Hel dan sterfelijken. Hun leer was berucht en hun misdaden enorm. Toch slaagde de H. Dominicus erin 100.000 van deze goddelozen te bekeren, zodat velen onder hen beroemd werden voor hun heiligheid. Wanneer hij ‘s nachts door zijn werk vermoeid was, vroeg hij enkel één beloning, en deze was de nacht door te brengen voor het H. Sacrament, zodat hij zijn ziel kon uitstorten uit liefde voor Jezus. Wanneer zijn arme lichaam te vermoeid was, leunde hij met zijn hoofd tegen het altaar en rustte hij wat, waarna hij opnieuw zijn intieme conversatie met Jezus verder zette. In de morgen droeg hij de Mis op met de vurigheid van een serafijn zodat zijn lichaam soms was verheven in de lucht in een extase van liefde. De Naam van Jezus vulde zijn ziel met vreugde en behagen.

De H. Jordanus van Saksen, die de H. Dominicus Guzman opvolgde als eerste magister-generaal van deze bedelorde, was een bekende prediker. Zijn woorden gingen recht tot het hart van zijn toehoorders, vooral als hij over Jezus sprak. De H. Jordanus reisde door heel Europa waar hij vooral in universiteitssteden studenten en professoren wist te winnen voor de dominicanen en vele kloosters stichtte. Er waren zoveel mensen aangetrokken door de welsprekendheid van de H. Jordanus dat wanneer zijn bezoek aan een stad werd aangekondigd, de abt van het klooster ineens een grote hoeveelheid witte stof aankocht om habijten te maken voor degenen die zeker bij de Orde zouden willen toetreden. De H. Jordanus zorgde voor 1000 postulanten voor het habijt onder wie de meest beroemde professoren van de Europese universiteiten.

De H. Franciscus van Assisi, de brandende serafijn van liefde, vond zijn behagen in het herhalen van de geliefde Naam van Jezus. De H. Bonaventuur zegt dat zijn gezicht oplichtte van vreugde en zijn stem tedere accenten kreeg als hij deze Allerheiligste Naam aanriep.

Het is dan ook geen wonder dat hij op zijn handen en voeten de stigmata ontving van de vijf wonden van Onze Heer, een beloning van zijn brandende liefde.

De H. Ignatius van Loyola had een zodanige voorliefde voor deze H. Naam dat hij zijn grote orde, niet zijn eigen naam gaf, maar dat hij ze de “Sociëteit van Jezus” noemde. Deze goddelijke Naam is een schild en verdediging van de Orde geweest tegen zijn vijanden en een garantie van de heiligheid van zijn leden. Glorierijk is inderdaad de grote Sociëteit van Jezus.

De H. Franciscus van Sales twijfelde niet om te zeggen dat degenen die de gewoonte hebben dikwijls de H. Naam te gebruiken zeker mogen zijn van een heilige en gelukkige dood te sterven.

En er kan inderdaad geen twijfel hierover bestaan, omdat elke keer we “Jezus” zeggen, we het reddende Bloed van Jezus gebruiken voor onze ziel, en we tegelijk God smeken om te doen zoals Hij heeft beloofd en ons alles te verlenen wat we vragen in Naam van Jezus. Allen die een heilige dood wensen kunnen het veilig stellen door de Naam van Jezus te herhalen. Niet alleen zal deze praktijk voor ons een heilige dood verkrijgen, maar het zal onze tijd in het Vagevuur verminderen en ons mogelijk bevrijden van dit afschuwelijk vuur.

Vele Heiligen brachten hun laatste dagen door in het voortdurend herhalen van "Jezus, Jezus."

Al de Kerkleraars zijn het eens als ze vertellen dat de duivel zijn ergste bekoringen bewaart voor onze laatste momenten, en dat hij de geest van de stervende persoon vervult met twijfels, angsten en verschrikkelijke bekoringen – in de hoop van de onfortuinlijke ziel naar de Hel te sleuren. Gelukkig zijn degenen die in hun leven de gewoonte hebben aangeleerd om de Naam van Jezus te aanroepen.

Feiten zoals deze kunnen we terugvinden in de levens van al de grote dienaren van God die Heiligen werden en de hoogste graden van heiligheid hebben verworven door dit eenvoudige middel.

De H. Vincent Ferrer, één van de meest beroemde predikers dat de wereld ooit heeft gekend, bekeerde de meest verlaten criminelen en transformeerde hen in de meest vurige Christenen. Hij bekeerde 80.000 Jodeb en 70.000 Moren. Er worden 3 mirakels gevraagd door de Kerk bij de heiligverklaring van een Heilige, terwijl in de bul van heiligverklaring van de H. Vincent, 873 mirakels werden vermeld.

Deze grote Heilige brandde van liefde voor de Naam Jezus en met deze Goddelijke Naam bewerkte hij buitengewone mirakels.

Wij kunnen, zondig als we zijn, met deze Allermachtigste Naam, elke gunst en elke genade verkrijgen. De zwakste sterveling wordt sterk, de meest gekwelde vindt troost en vreugde.

Wie kan er dan zo dwaas of nalatig zijn om niet de gewoonte te leren van dikwijls “Jezus, Jezus, Jezus," te herhalen. Het neemt geen tijd in beslag, het is niet moeilijk en het is een onfeilbare oplossing voor elk kwaad.

De Heilige Gonçalo van Amarante was een Portugese Katholieke priester die een Dominicaanse broeder en eremiet werd na zijn terugkeer van een lange pelgrimstocht dat hem tot Rome en Jeruzalem voerde. Hij bewerkte mirakels en werd bekend voor zijn eenzaamheid en stilte om beter met God te communiceren. Hij bereikte een hoge graad van heiligheid door de veelvuldige herhaling van de H. Naam.

De Zalige Aegidius Rodriguez van Santarem was een Dominicaan die lange tijd in Santarem (Portugal) woonde. Als hij erop uitgestuurd werd om te preken, viel het de toehoorders op, dat hij zo'n innerlijke vrede uitstraalde. Die vredigheid verliet hem nooit; niets was in staat hem uit zijn evenwicht te brengen. Men zegt, dat hij het klaarspeelde om zelfs de meest verstokte zondaars op het rechte pad terug te brengen. Hij haalde zijn kracht uit het herhalen van de H. Naam en hij werd zelfs verheven in de lucht in extase.

Degenen die veelvuldig de Naam Jezus herhalen krijgen een grote vrede in hun ziel, en die vrede kan de wereld niet geven, enkel God, een vrede dat alle begrip te boven gaat.

De H. Leonardus van Porto Maurizio (Italië) koesterde een tedere devotie voor de Naam Jezus en op zijn voortdurende missies leerde hij de mensen de wonderen van de H. Naam. Hij deed dit met zoveel liefde dat de tranen uit zijn ogen vloeiden en van allen die hem hoorden. Hij smeekte hen een kaartje met deze Goddelijke Naam op hun deuren te hangen. Daar werd gehoor aan gegeven met goede resultaten als gevolg, en velen werden op die manier gered van allerlei ziekten en rampen.

Er was een man die verhinderd was om dit te doen omdat het appartementsgebouw waarin hij leefde behoorde aan een Jood, die hevig weigerde om de Naam van Jezus op de deur te plaatsen. Dan besliste de man de Naam op zijn ramen te plaatsen. Enige dagen later brak een hevige brand uit in het appartementsgebouw, en vernietigde alle appartementen van de Jood, en het appartement van de Christen werd gespaard.

Dit feit werd openbaar gemaakt en zorgde ervoor dat het geloof en vertrouwen in de H. Naam van de Redder werd versterkt. Het was zelfs zo dat de hele stad van Ferrajo zo getuige was van deze buitengewone bescherming.