Boodschappen van de Barmhartige Liefde aan Zijn kleine zielen

DE VOLGENDE RUBRIEKEN WERDEN OVERGENOMEN VAN DE INTERNETSITE gebaseerd op de ‘Boodschappen van de Barmhartige Liefde aan Zijn kleine zielen’ door Marguerite ontvangen (huisvrouw uit Chèvremont – België)

1  J E Z U S

Jezus’ opdracht voor ons : GIJ ZULT DE HEER UW GOD BEMINNEN MET ALLE KRACHTEN VAN UW ZIEL, MET GEHEEL UW HART, EN MET GEHEEL UW VERSTAND!

Jezus : Alle wereldse roem kan niet opwegen tegen één trap van de hemelse glorie. Overvloed in dit tranendal, en nadien eeuwige armoede; of de liefde van de levende God in deze wereld reeds, en zijn glorierijk bezit in de hemel. De keuze is aan u. Want Ik zeg u: wie zoekt vindt, en hij vindt wat hij gezocht heeft.

Hoe is het mogelijk, dat u niet met vurigheid alle kruisen wenst te omhelzen om zeker het einddoel te bereiken, dat Ik u beloofd hebt als u trouw bent ? Hoe is het mogelijk, dat u zich buitensporig hecht aan lichtzinnige en onnutte dingen, aan zielloze voorwerpen die alleen maar de zucht naar eigendom vleien die in u leeft ? Ik vraag u: waartoe dient deze weelde waarin u zoveel behagen schept ? Kunt u daarmee één enkele graad van de goddelijke liefdesgloed verwerven ? Verwijdert ze u integendeel niet van wat moet en van wat zou moeten ?
Heb Ik u daarvoor geschapen ?
En als u zich zo ver verwijdert van uw bestaansreden, hoe kunt u dan dichter bij Hem komen, degene die eens zal oordelen over de liefde of de afkeer die u Hem hebt betoond en over het misprijzen waarmee u Zijn onderrichtingen hebt bejegend.
Luister naar de bedroefde en dringende oproep van uw God !
Komt tot Mij !
Herken in Mij Hem die u redden kan, de Enige die u het geluk kan schenken waarnaar u hunkert zonder het te vinden. Bij Mij is alles schoon, zuiver, edel. En Ik heb uw ziel gemaakt naar Mijn Beeld.
Daarom kunt u enkel en alleen maar gelukkig zijn in Mij.

Jezus : De waanzin van deze wereld heeft de grenzen van Mijn geduld bereikt. Het is door het Kruis dat Ik de wereld wil redden. De kracht van mijn Liefde zal hen treffen in hun vlees en in hun geest. Kijk naar degenen die jullie voorafgegaan zijn : degenen die het Kruis omhelsd hebben om gered te worden. Niet iedereen zal gered worden, want velen hebben de maat overschreden die Ik had toegestaan. Voor velen is het te laat, en dit aantal neemt dagelijks toe. Ze zijn niet meer te redden. Mijn Liefde kan niets meer voor hen doen. Mijn Gerechtigheid zal zich voor hen voltrekken. Enkel degenen, die nog tijdens dit leven tot inkeer komen door een oprecht berouw over hun zonden, zullen gered worden. Ik zal opstijgen naar de Vader samen met diegenen die gered werden door mijn Offer. Ik zal Licht brengen aan hen die niet begrepen hebben... Maar Ik zal het ontnemen aan diegenen, die nadat ze Mijn Offer hebben begrepen, Mij nog altijd beledigen.

Kinderen van de Liefde, die Mijn Hart bemint, zijn tot genade herboren. Stap voor stap volgen ze Mij op de weg naar de Hemel. Op hun weg ontmoeten ze dikwijls het Kruis, dat de Liefde hen vraagt te dragen en te offeren. Voor de kinderen van de Liefde, is het Kruis hun enige hoop geworden door het geloof in mijn Belofte: "Zij die de ziel van een arme hebben zullen gered worden". Mijn allerheiligste Moeder strekt haar handen uit naar de zielen in nood. In een smekend gebaar. Troostvol bezie Ik mijn kleintjes, die Ik ben komen redden en die in hun hart de klacht horen van hun goddelijke Vriend: de Offerende Liefde.

Niettegenstaande Mijn waarschuwingen triomfeert op vele plaatsen in de wereld het gouden kalf. Deze triomf is weliswaar van korte duur, maar toch verwoestend voor de zielen. En Ik kan er niets aan doen, want Ik eerbiedig hun vrije wil tot op de dag dat de tijden voltooid zijn en dat de Immanente Gerechtigheid in werking zal treden. Zal de wereld geslagen moeten worden? Ik ben de Liefde komen aanleren aan de mensen en de Liefde vlucht uit deze wereld die de Liefde in haar zuiverste wezen aan-tast. Bid, Mijn kinderen, zonder ophouden. Moge alles in jullie Liefde zijn. Als je hier en daar een bevestiging van hoop ziet, weet dan dat het nog maar een klein teken is van een noodzakelijke heropstanding. Jullie moeten de beslissende keuze nu maken.

2  D E  V A D E R

God de Vader : In de persoon van Mijn welbeminde Zoon heb Ik u willen ontmoeten, u mensen die Ik heb geschapen en tot leven gewekt in Mijn Liefde. Waarom wijdt u zich niet helemaal aan Hem toe? Heb Ik u niet met eenzelfde Liefde bemind?
Denk eraan : als u Hem niet kent, zal ook Ik u niet kennen !
Was het niet Zijn wens geweest bij u te blijven in de Eucharistie, dan had deze ondankbare wereld allang opgehouden te bestaan. De Liefde is bij u.
Het is dringend tijd, dat u zich dat herinnert. Bovendien moeten de plaatsen, waar Hij werkelijk tegenwoordig is, meer bezocht en geëerbiedigd worden.
Ik ben de Vader, maar Ik ben ook GOD, en als zodanig eis Ik gerespecteerd te worden in mijn Liefdessacrament dat men beledigt en belachelijk maakt. Mijn huis is geen huis meer van gebed, maar wel van de grootste geestelijke verwarring en gebrek aan eerbied. De goddeloosheid bereikt haar hoogtepunt !
Daar waar Mijn Zoon verblijft, kan Ik niet langer dergelijke ontwijding dulden. Zal Ik hen uit Mijn gezicht moeten verjagen en voor eeuwig verloochenen ? Want hun misdaad is groot. Er zal hun rekenschap gevraagd worden. In afwachting zijn ze nog Mijn Kinderen en ze zullen het blijven zolang mijn gerechtigheid geduld oefent. Als Ik hen vermaan, dan gebeurt dit omdat Ik hen liefheb en hen wens te redden. Ze moeten naar Mijn Stem luisteren. Het kwaad dat ze de zielen berokkenen is groot.
Mijn trouwe kinderen lijden door hun schuld.

3  O N Z E  L I E V E  V R O U W

Jezus : MARIA, zuiver pronkjuweel van Mijn Hemel. Middelares tussen Mij en de mensen. Kanaal langs waar Mijn Genade tot bij jullie vloeit. Maria, stralende Ster, heersend over al de zielen in de hemel en op aarde. Misken haar macht niet, want ze is onmetelijk. Door haar zal $atan overwonnen worden. Het gebed tot Maria is dan ook uiterst belangrijk. De daden van de mensen hebben grotere waarde, wanneer ze verricht worden in haar en door haar. Mijn Hart zindert van vreugde, wanneer ze met haar moederlijke handen uw gaven aan Mij aanbiedt. Als u beter het Hart van uw lieve Moeder kende, zou u Mijn liefdesgave meer op prijs stellen. Bemin haar en schenk haar uzelf. Het is veel aangenamer u uit haar handen te ontvangen. Ik zou u nooit kunnen verstoten, wanneer zij Mij om hulp en bijstand voor jullie vraagt ! Ik ben diep bedroefd wanneer Ik mijn Onbevlekte Moeder zo verwaarloosd zie, tot in de kerken toe. Geef haar weer de verering die haar toekomt ! Zij is Mijn Moeder en jullie Moeder. Zij is het Verbindingsteken tussen ons. Ik zal genadig zijn voor degenen die haar oprecht liefhebben. Zij is degene, die zonder ophouden bidt voor jullie allen. Zij is de Steunpilaar van Mijn Kerk : niets ontsnapt aan haar waakzame blik. Vertrouw jullie aan Maria toe ! Zij zal jullie noden, jullie zorgen en jullie vreugden naar Mij brengen. Vertrouw op haar ! Bemin haar met dezelfde liefde waarmee jullie Mij beminnen.
Maria : Bemin mijn goddelijke Zoon, dien Hem met hart en ziel. Mijn zegen vergezelt u. Kinderen, ik heb u bijeengebracht. Jullie hebben een plaats in mijn hart. 

4  B E Z I N N I N G  O V E R  H E T  H E I L I G  H A R T

1  Hart van Jezus, Zoon van de Eeuwige Vader

De Kerk vindt in het Hart van Christus de toegang tot God, die de Heilige Drie-eenheid is. Toegang tot de Vader, tot de Zoon en tot de Heilige Geest. Deze ene God - tegelijk EEN en DRIEVOUDIG - is een onuitsprekelijk mysterie van ons geloof. De oneindige God woont in ongenaakbaar licht, maar tezelfdertijd heeft Hij de mogelijkheid geschapen om door het Hart van deze Mens te worden omhelsd. Deze Mens is Jezus van Nazareth of Jezus Christus. Door het Hart van Zijn Zoon nadert God de Vader ook tot onze harten en komt Hij tot ons. Ieder van ons is gedoopt ‘in de naam van de Vader, van de Zoon en de H. Geest’. Ieder van ons is na zijn geboorte ondergedompeld in de Drieëne God : in de Ene, levende God die ons leven schenkt. Die God belijden wij als God, de Heilige Geest die, uitgaande van de Vader en de Zoon, ‘het leven geeft’.

Het Hart van Jezus is ‘door de Heilige Geest in de schoot van de Maagd Maria gevormd’. God, die ‘het Leven geeft’ en die ‘Zich meedeelt aan de mensen’, begon het heilswerk door mens te worden. Juist door Zijn maagdelijke ontvangenis en Zijn geboorte uit Maria, is Zijn menselijk hart ontstaan en ‘door de Heilige Geest in de schoot van de Moedermaagd gevormd’. Aan dat Hart willen wij onze arme menselijke harten helemaal toevertrouwen : onze harten die op zo vele wijzen worden beproefd en op zo vele manieren worden verdrukt. Maar onze harten vertrouwen ook op de almacht van God en op de verlossende almacht van de Heilige Drie-eenheid! 

2  Hart van Jezus, door de Heilige Geest in de schoot van de Moeder-maagd gevormd   

Dit betreft een fundamenteel artikel van de geloofsbelijdenis. Hier belijden wij ons geloof in ‘Jezus Christus, eniggeboren Zoon van God’, die ‘uit de hemel is neergedaald en het vlees heeft aangenomen door de Heilige Geest uit de Maagd Maria, en mens geworden is’. De heilige mensheid van Christus is dus het werk van de goddelijke Geest en van de Maagd van Nazareth. De evangelist Mattheus bevestigt dat zeer duidelijk, als hij de woorden aanhaalt van de engel aan Jozef: ‘Het kind in haar schoot is van de Heilige Geest’. Ook de evangelist Lucas bevestigt dat met de woorden van de engel Gabriël tot Maria: ‘De Heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen’.   De Geest heeft de heilige mensheid van Christus gevormd : Zijn Lichaam en Ziel met heel Zijn verstand, wil en vermogen om te beminnen. In één woord : HIJ heeft zijn Hart gevormd. Het leven van Christus staat volledig onder het teken van de Geest. Alles komt van de Geest : Zijn wijsheid die de Wetgeleerden en zijn medeburgers verstomd doet staan, de liefde die de zondaars tot Hem laat komen en hun vergeving schenkt, de barmhartigheid die zich neerbuigt over de ellende van de mens, de tederheid die de kinderen zegent en omarmt, het medeleven dat de smart van de bedroefden lenigt. De Heilige Geest richt Jezus' stappen en leidt Hem op weg naar Jeruzalem, waar Hij het offer van het Nieuwe Verbond zal opdragen, waardoor het vuur zal oplaaien dat Hij op aarde is komen brengen.         

Anderzijds is de mensheid van Christus ook het werk van de Maagd. De Geest heeft het Hart van Jezus gevormd in de schoot van Maria, die als moeder en als opvoedster op een actieve wijze met Hem heeft meegewerkt. Als moeder heeft zij bewust en vrij ingestemd met het verlossings-plan van God de Vader, door in stilte het mysterie van het Leven te aanbidden, dat in haar ontkiemd was en er zich ontwikkelde. Als opvoedster heeft zij het Hart van haar Zoon gevormd door, samen met de H. Jozef, Hem in te wijden in de tradities van het uitverkoren volk, Hem op te voeden in de liefde voor Gods Wet en Hem in te leiden in de spiritualiteit van de "arme van Jahweh". Zij heeft Zijn verstand helpen ontwikkelen en zij heeft ook een onfeilbare invloed uitgeoefend op Zijn karakter. Hoewel zij wist dat haar Kind haar ver oversteeg - want Hij was "de Zoon van de Allerhoogste" - heeft zij toch niet minder aandacht besteed aan Zijn menselijke opvoeding.

Daarom is het Hart van Jezus een afstraling van het wonderbare werk van de Heilige Geest en bovendien ook een afspiegeling van Zijn Moeder. Dat het hart van elke mens, en zeer zeker van elke christen, mag zijn als het Hart van Christus : volgzaam in het werk van de Geest en volgzaam voor de stem van Zijn Moeder.

3  Hart van Jezus, wezenlijk verenigd met het Woord van God    

De uitdrukking ‘Hart van Jezus’, doet ons onmiddellijk denken aan de mensheid van Christus en ze legt ook de nadruk op de rijkdom aan gevoelens en medelijden met de zwakken, de voorkeur voor de armen, de barmhartigheid voor de zondaars, de tederheid voor de kinderen. Ze doet ons denken aan de kracht waarmee de hypocrisie, de hoogmoed en het geweld aan de kaak wordt gesteld. De uitdrukking onderstreept de zachtmoedigheid voor tegenstanders, de ijver voor de glorie van de Vader en de vreugde voor zijn mysterieuze en voorzienige tekenen van genade. De uitdrukking ‘Hart van Jezus’, is voor ons een verwijzing naar de feiten van Zijn lijden, naar de droefheid bij het verraad van Judas, naar Zijn ontreddering in de eenzaamheid, Zijn angst voor de dood, Zijn kinderlijke en gehoorzame overgave in de handen van Zijn Vader.

Maar vooral drukt ‘Hart van Jezus’ de Liefde uit, die onophoudelijk opwelt uit dit Hart: de oneindige Liefde voor de Vader en de grenzeloze Liefde voor de mens. Dat Hart, dat zo rijk is aan menselijkheid is nu ‘verbonden met de Persoon van het Woord van God’. Jezus is het mensgeworden Woord van God : in Hem is er slechts één Persoon namelijk de eeuwige Persoon van het Woord. Maar hij heeft twee naturen : de goddelijke en de menselijke natuur. Jezus is één in de ondeelbare realiteit van Zijn wezen. Hij is tezelfdertijd volmaakt in Zijn godheid en volmaakt in onze mensheid.        

Wat Zijn goddelijke natuur betreft, is Hij gelijk aan de Vader en in Zijn menselijke natuur is Hij gelijk aan ons. Hij is de waarachtige Zoon van God, alsook waarachtig Mensenzoon. Vanaf de menswording is het Hart van Jezus verenigd geweest met de Persoon van het Woord van God, en zo zal het altijd blijven.

In verband met de vereniging van het Hart van Jezus met de Persoon van het Woord van God kunnen we zeggen : in Jezus bemint God op een menselijke wijze, lijdt Hij menselijk, verheugt Hij zich menselijk. En andersom : in Jezus verwerft de menselijke liefde, het menselijk lijden en de menselijke glorie haar goddelijke intensiteit en kracht.

Maria heeft dag na dag in geloof geleefd aan de zijde van haar Zoon Jezus : zij wist dat het vlees van haar Zoon geboren werd uit haar maagdelijk vlees. Maar zij wist ook dat Hij - als ‘Zoon van de Allerhoogste’ - oneindig ver boven haar stond. Het Hart van haar Zoon was immers ‘wezenlijk verenigd met het Woord’. Daarom hield zij van Hem als haar Zoon en tegelijk aanbad zij Hem als haar Heer en God. Dat zij voor ons mag verkrijgen dat ook wij Christus, God en Mens, boven alles liefhebben en aanbidden, ‘uit geheel ons hart, geheel onze ziel en geheel ons verstand’. Door hierin haar voorbeeld te volgen, zullen wij het voorwerp zijn van de goddelijke en menselijke voorliefde van het Hart van Jezus.

4  Hart van Jezus, oneindige Majesteit, Huis van God en Poort van de Hemel             

Door het onbevlekte hart van Maria willen wij gaan naar het goddelijk Hart van haar Zoon, naar het Hart van Jezus, oneindige Majesteit!
De oneindige Majesteit van God is verborgen in het menselijk Hart van de Zoon van Maria. Dat is het Hart van het Verbond. Dat Hart betekent de grootste nabijheid van God voor de harten van de mensen en voor de menselijke geschiedenis. Dat Hart is de wonderbare ‘Welwillendheid’ van God : het menselijk Hart dat brandt van goddelijk leven: het goddelijk leven dat ontvlamt in het hart van de mens.                              

In de Allerheiligste Eucharistie ontdekken wij, ‘door het geloof’, hetzelfde Hart : het Hart van de oneindige Majesteit, dat door de menselijke Liefde van Christus, de Godmens, blijft kloppen.
Hoe diep heeft de heilige Paus Pius X, vroegere patriarch van Venetië, deze liefde ervaren : hoe heeft hij ernaar verlangd, dat alle christenen reeds van de kinderjaren af tot de Eucharistie zouden naderen in de heilige Communie zodat zij zich zouden verenigen met dit Hart, dat er is voor de mensen en dat tegelijk ‘Huis van God en Poort van de Hemel’ is.

HUIS : door de eucharistische Communie wordt het Hart van Jezus het verblijf van ieder menselijk hart en POORT : in ieder van die menselijke harten opent Hij het vooruitzicht van de eeuwige vereniging met de heilige Drie-eenheid.
Moeder van God! Breng ons dichter bij dat goddelijk Hart : het Hart van oneindige Majesteit, Huis van God en Poort van de hemel. Dat Hart, dat vanaf het ogenblik van de Boodschap van de Engel is beginnen kloppen bij uw maagdelijk en moederlijk Hart.

5  Hart van Jezus, heilige Tempel van God, Woontent van de Allerhoogste 

Samen met Maria – en door haar Onbevlekt Hart – richten wij ons tot het goddelijk Hart van haar Zoon : als heilige Tempel van God én Woontent van de Allerhoogste. Het menselijk Hart dat zozeer gelijkt op andere mensenharten en tegelijk toch : Hart van Gods Zoon. Indien het waar is, dat in zekere zin iedere mens in Zijn Hart ‘woont’, dan woont God ook in het Hart van de Man van Nazareth : Jezus Christus. Het Hart van deze Mens is ‘Tempel van God’. God de Zoon is één met de Vader, Hij is het Eeuwige Woord, ‘God uit God, Licht uit Licht.... geboren, niet geschapen’. De Zoon is één met de Vader in de H. Geest, die de ‘geest’ is van de Vader en de Zoon en, in de Goddelijke Drieëenheid, de Zelfstandige Liefde.

Het Hart van de Mens Jezus Christus is dus, in drievoudige betekenis, ‘Tempel van God’. Het is de inwendige tempel van de Zoon, die één is met de Vader in de Geest, door de eenheid van de Godheid. Welk een ondoorgrondelijk verblijf is het mysterie van dat Hart, dat ‘Tempel van God’ is en ‘Woontent van de Allerhoogste’ ! Het is tegelijkertijd het waarachtige ‘Verblijf van God temidden van de mensen’, want het Hart van Jezus omvat alle mensen in Zijn inwendige Tempel. Wij verblijven er allen, omringd door de eeuwige Liefde. In het Hart van Jezus kunnen op allen de woorden van de Profeet worden toegepast: ‘Mijn Liefde voor u duurt eeuwig, Ik blijf u altijd trouw’.

Dat de kracht van die eeuwige Liefde, die woont in het goddelijk Hart van Jezus, heel speciaal mag meegedeeld worden aan de jongeren ! In hen moet de H. Geest op een bijzondere wijze zijn intrek nemen. Dat hun hart - naar het voorbeeld van Christus - een ‘heilige Tempel van God’ mag worden en ‘Woontent van de Allerhoogste’.                                              

Wij zijn tempels van God en de Geest van God woont in ons, zoals Paulus schrijft. En door het Onbevlekt Hart van Maria blijven wij verbonden met het Hart van Jezus, die de ‘Tempel van God’ is, de heiligste en meest volmaakte ‘Woontent van de Allerhoogste’.

6  Hart van Jezus, gloeiende oven van Liefde   

Willen wij, samen met de moeder van God, onze harten naar het Hart van haar goddelijke Zoon wenden. Oven van liefde. Een oven brandt, en brandend verteert hij alles, zowel het hout als andere brandbare stoffen.

Het Hart van Jezus, het menselijk Hart van Jezus brandt van Liefde. Zijn Hart is er vol van. En die Liefde is de Liefde voor de Eeuwige Vader en de Liefde voor de mensen : Zijn aangenomen dochters en zonen. Een brandende oven heeft de neiging langzaam uit te doven. Het Hart van Jezus is echter een onuitblusbare oven. Het is net als met de ‘brandende doornstruik’ in het boek Exodus, toen God zich aan Mozes openbaarde. De brandende doornstruik.... ‘verbrandde echter niet’.

De brandende liefde in het Hart van Jezus is in feite de H. Geest, in wie de Zoon zich verenigt met de Vader. Het Hart van Jezus, het menselijk hart van de Godmens, is helemaal vervuld van de ‘levende vlam’ van de drievoudige Liefde die nooit uitdooft.

Hart van Jezus, gloeiende oven van Liefde. Al gloeiend verlicht die oven de duistere nacht en verwarmt hij de verkilde lichamen van de reizigers. Wij willen bidden tot de Moeder van het Eeuwige Woord, zodat het Hart van Jezus - die gloeiende oven van Liefde - nooit stopt met te branden in ieder leven, in het leven van ieder van ons. Dat de eeuwige Liefde, die nooit uitdooft of vermindert, ons de Liefde mag openbaren, zodat ze de duisternis van de nacht verlicht en de harten verwarmd. Hoe verheugt de Kerk zich omwille van dit goddelijk Hart, dat de harten van de mensen doet ontbranden !

Terwijl wij danken zeggen voor die unieke Liefde, die in staat is de wereld en het leven van de mensen om te vormen, richten wij ons, in vereniging met de Onbevlekte Maagd, tot het Goddelijk Hart dat niet ophoudt ‘een brandende oven’ te zijn. Brandend, zoals de ‘doornstruik’ die Mozes zag aan de voet van de berg Horeb.

7  Hart van Jezus, schatkamer van Gerechtigheid en van Liefde   

Laten wij het mysterie van de Menswording overwegen, samen met de Maagd van Nazareth. ‘Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond’ : het herinnert ons telkens weer aan dat verlossend ogenblik, waarop onder het Hart van de Maagd van Nazareth het Hart van het Woord, de Zoon van God, begon te kloppen. In haar schoot is Hij mens geworden, door de H. Geest. De Mens werd ontvangen in de schoot van Maria, en dus werd daar ook het Hart ontvangen. Zoals ieder menselijk hart is ook dit Hart het centrum. Het is het heiligdom waar op heel bijzondere wijze het geestelijk leven klopt. Het hart is het onvervangbare klankbord van alles wat de menselijke geest bezig houdt. Ieder mensenhart is geroepen om te kloppen op het ritme van de gerechtigheid en de liefde. Dat is de maat van de waarachtige waardigheid van de mens.   

Het Hart van Jezus klopt op het ritme van de Gerechtigheid en de Liefde volgens de maat van God zelf ! Het is het Hart van de Godmens. In dat Hart zal heel de Gerechtigheid van God ten volle vervuld worden en in zekere zin ook de gerechtigheid van de mens tegenover God. In het menselijk Hart van de Zoon van God biedt de gerechtigheid van God zich aan de mensheid aan. Die gerechtigheid is dus de gave van de Liefde in de geschiedenis van de mensheid, van de eeuwige Liefde: ‘zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven’.

Hart van Jezus, schatkamer van gerechtigheid : in U heeft de Eeuwige Vader aan de mensheid de Gerechtigheid aangeboden die er woont in de H. Drieëenheid, in God zelf. De Gerechtigheid die van God is, is de definitieve grondslag van onze rechtvaardiging. Die gerechtigheid komt tot ons door de Liefde. Christus heeft ons liefgehad en heeft zich overgeleverd voor ons. Maar juist door die zelfopoffering uit liefde, die machtiger is dan de dood, heeft Hij ons gerechtvaardigd ! Hij is ‘opgewekt om onze rechtvaardiging’.

8  Hart van Jezus, vol goedheid en Liefde            

Tot het Hart van de Zoon spreken doorheen het Hart van de Moeder. Wat is er mooier dan de dialoog tussen die twee Harten? Aan die samenspraak deelnemen? Het Hart van Jezus is een ‘gloeiende oven van Liefde’, omdat de liefde iets heeft van de natuur van het vuur, dat brandt en verteert om te verlichten en te verwarmen. Op het ogenblik van het offer op Calvarië, werd het Hart van de Verlosser niet door het vuur van het lijden vernietigd. Ja, als mens is Hij gestorven, zoals de Romeinse honderdman vaststelde, toen hij de zijde van Christus met een lans doorstak, maar in Gods heilsplan is dat Hart levend gebleven, zoals de Verrijzenis het openbaart. En zie, juist het levende Hart van de opgestane en verheerlijkte Verlosser is ‘vol goedheid en Liefde’ : oneindig en overvloedig overstromend. De overvloed van het menselijk Hart krijgt in Christus zijn goddelijke maat.

Zo was Zijn Hart reeds tijdens Zijn aardse leven. Het Evangelie getuigt ervan. Die volheid van liefde openbaarde zich door de goedheid : door de uitstralende goedheid, bestemd voor allen - op de eerste plaats voor degenen die lijden en voor de armen. Voor allen volgens hun behoefte en volgens hun meest concrete verwachtingen. Zo is het menselijk Hart van de Zoon van God ook na de gebeurtenissen aan het Kruis en het Offer, vervuld van Liefde en goedheid. Het is zelfs nog vermeerderd.

De dialoog, tussen het Hart van de Moeder en het Hart van de Zoon, is begonnen op het ogenblik van de Boodschap. Laten wij ons met die dialoog verenigen.

9  Hart van Jezus, peilloze diepte van alle deugden

De Mens werd ontvangen onder het Hart van Maria. De Zoon van God werd ontvangen als mens. Wij overwegen heel het leven van Jezus, geboren uit Maria, in het licht van de ontvangenis, in het licht van het mysterie van de Menswording. Door deze aanroepingen, via het Hart van Jezus, zoeken wij ons een idee te geven van dat innerlijk leven. Dat Hart is beslissend voor de diepte van de mens. In ieder geval geeft dit Hart de maat aan van de diepte, hetzij in de innerlijke ervaring van ieder van ons, hetzij in de betrekkingen tussen de mensen onderling. De diepte van Jezus Christus, die wordt aangegeven door de maat van zijn Hart, is onvergelijkbaar groot. Ze gaat die de mens ver te boven, omdat ze niet alleen menselijk is maar ook goddelijk. Die god-menselijke diepte van het Hart van Jezus is de diepte van de deugd : van alle deugden.

Als waarachtig mens, uit Hij de innerlijke taal van zijn Hart in de deugden. In feite kunnen wij in het beschouwen als zijn manier van handelen : al die deugden ontdekken en aanwijzen, zowel degene die historisch gebonden zijn aan de kennis van de menselijke moraal, als de kardinale deugden (voorzichtigheid, rechtvaardigheid, matigheid, sterkte) en alle anderen die daaruit voortkomen.                                                       

De aanroeping spreekt op prachtige wijze van de "peilloze diepte" van de deugden van Jezus. Die afgrond, die diepte, onderstreept de bijzondere graad van volmaaktheid van elk van zijn deugden en van de specifieke kracht. Die diepte en kracht van elk van zijn deugden komen voort uit de Liefde. Naargelang alle deugden dieper geworteld zijn in de Liefde is hun diepte groter. Men moet hieraan toevoegen dat, behalve de Liefde, de nederigheid beslissend is voor de diepte van de deugd. Jezus zei : ‘Leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart’.

10  Hart van Jezus, alle lofprijzingen meer dan waardig       

Men moet steeds dat unieke moment in de wereldgeschiedenis overwegen, waarop de Zoon van God mens is geworden onder het Hart van de Maagd van Nazareth. ‘Zie, gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen, die gij de naam Jezus moet geven. Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden’. Toen zei Maria: ‘Mij geschiede naar uw woord’. En vanaf dat ogenblik was haar Hart bereid de Godmens te ontvangen : ‘Hart van Jezus, alle lofprijzingen meer dan waardig’.

Wij verenigen ons met de Moeder van God om het Hart van deze Mens te aanbidden, dat door het mysterie van de vereniging van de naturen tegelijk het Hart van God is. Laten wij God de aanbidding brengen die verschuldigd is aan het Hart van Jezus Christus, vanaf het eerste ogenblik van zijn ontvangenis in de schoot van de Maagd. Aanbidden wij Hem ook, verenigd met Maria, op het ogenblik van Zijn geboorte, toen Hij in uiterste armoede te Betlehem geboren werd. Brengen wij, verenigd met Maria, Hem dezelfde aanbidding voor al de dagen en jaren van Zijn verborgen leven te Nazareth, voor al de dagen en jaren dat Hij Zijn Messiaanse zending van Israël vervulde. En wanneer dan de tijd van het lijden komt, van die vernedering en schande van het Kruis, laten wij ons dan nog vuriger verenigen met het Hart van de Moeder en zeggen : ‘Hart van Jezus, alle lofprijzingen meer dan waardig’ !

Omwille van die schande en vernederingen, is Hij alle lofprijzingen meer dan waardig ! Want uiteindelijk bereikt het Hart van de Verlosser het hoogtepunt van Gods liefde. En het is juist de Liefde die alle lof waardig is ! Dat God er ons voor mag behoeden, op iets anders te roemen dan op het Kruis van onze Heer Jezus Christus, zoals Paulus schrijft, en Johannes ons leert : ‘God is Liefde’.
Jezus Christus is in de glorie van de Vader. Met die glorie omgeeft de Vader, in de H. Geest, het Hart van zijn verheerlijkte Zoon. Die glorie ook verkondigt de eeuwen door de opneming in de hemel van het Hart van zijn Moeder. En allen verenigen wij ons met haar en smeken : ‘Hart van Jezus, alle lofprijzingen meer dan waardig, ontferm U over ons’.

11  Hart van Jezus, Koning en middelpunt van alle Harten   

Jezus Christus is Koning van de harten. Wij weten dat het volk, dat de tekenen zag die Jezus verrichtte tijdens zijn Messiaanse zending in Palestina, Hem tot koning wilde uitroepen. Het volk zag in Christus de echte erfgenaam van David. Hij zou tijdens Zijn regering Israël naar het hoogtepunt van zijn roem voeren. Wij weten ook dat Jezus van Nazareth tijdens het verhoor op de vraag van Pilatus : ‘Zijt Gij de koning van de Joden?’, antwoordde: ‘Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld..... Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen, om getuigenis af te leggen van de waarheid. Al wie uit de waarheid is, luistert naar Mijn stem". Jezus is dus Koning van de harten. Hij heeft nooit een wereldse koning willen zijn, zelfs niet op de troon van David.

Hij verlangde alleen maar naar het Koninkrijk dat niet van deze wereld is, maar dat toch in deze wereld door de waarheid ontkiemt in de harten van de mensen : in het innerlijk van de mens. Met het oog op dat Koninkrijk verkondigde Hij het Evangelie en verrichtte Hij grote tekenen. Omwille van dat Koninkrijk, het Koninkrijk van de aangenomen dochters en zonen van God, heeft Hij Zijn leven gegeven op het Kruis. Dat Koninkrijk heeft Hij gevestigd door Zijn verrijzenis, door de H. Geest te geven aan de apostelen en aan allen in de Kerk. Zo is Jezus Christus de Koning en het middelpunt van alle harten. In Hem verenigd in de waarheid, gaan wij naar de eenwording van het Koninkrijk, waar God ‘alle tranen zal afwissen’, want Hij zal ‘alles in alles’ zijn.

12  Hart van Jezus, waarin alle schatten zijn van wijsheid en wetenschap  

Die aanroeping van het Heilig Hart spreekt ons over de brief aan de Kolossenzen. Ze doet ons begrijpen hoe nodig het is, naar het Hart van Christus te gaan om binnen te treden in Gods volheid. De wetenschap waarvan hier sprake is, is niet de kennis die opgeblazen maakt, en steunt op menselijke macht. Het is de goddelijke wijsheid, een mysterie dat van eeuwigheid verborgen was in de gedachte van God, de Schepper van het heelal. Het is een nieuwe wijsheid, die verborgen is voor de wijzen en verstandigen van deze wereld, maar geopenbaard wordt aan de kleinen, die rijk zijn aan nederigheid, eenvoud en zuiverheid van hart. Die wetenschap en wijsheid bestaan in de kennis van de onzichtbare God, die de mensen oproept om te delen in zijn goddelijke natuur en die hen uitnodigt tot gemeenschap met Hem. Wij weten van deze dingen, omdat God zelf ze aan ons heeft geopenbaard door Zijn Zoon, die de wijsheid van God is.

In Hem en door Hem is alles geschapen in de hemelen en op de aarde. De wijsheid van Christus is hoger dan die van Salomo. Zijn rijkdom is ondoorgrondelijk. Zijn Liefde gaat alle kennis te boven. Maar door het geloof is het mogelijk te vatten, met alle heiligen, de breedte en lengte en hoogte en diepte.

Menselijke kennis is als het water van onze fonteinen : wie ervan drinkt, krijgt opnieuw dorst. Maar de wijsheid en kennis van Jezus openen de ogen van onze geest, raken het hart in het diepst van zijn wezen en doen in de mens de transcendente liefde ontkiemen. Ze bevrijden ons van duistere dwalingen, van zondesmetten, van het gevaar van de dood. Ze leiden ons binnen in de volle gemeenschap van de goddelijke goederen, die het verstand van de menselijke geest volstrekt te boven gaan.

Door de wijsheid en wetenschap van Jezus zijn wij in de Liefde geworteld en gegrondvest. Zo wordt de nieuwe mens innerlijk gevormd, de mens die God in het centrum van zijn leven plaatst en zich tegelijk ten dienste stelt van zijn broeders. Die graad van volmaaktheid bereikte Maria, Moeder van Jezus en onze Moeder. Zij is het unieke voorbeeld van de nieuwe schepping, verrijkt met de volheid van genade en geheel bereid Gods wil te volbrengen : ‘Zie de dienstmaagd van de Heer, mij geschiede naar uw woord’. Daarom aanroepen wij haar als ‘zetel van wijsheid’.

13  Hart van Jezus, waarin de Godheid in alle volheid woont     

Tijdens de plechtige viering van de Kruisverheffing, is heel de Kerk gericht naar dit Hart, waarin de ‘Godheid in alle volheid woont’. Het mysterie van Christus: de Godmens heeft een bijzondere plaats in onze beschouwing van het Kruis : Zie de Mens ! Zie de Gekruisigde ! Zie de Mens in zijn totale ontlediging ! Zie de Mens, verbrijzeld ‘om onze zonden’. Zie de Mens, ‘met smaad overladen’ ! Maar ook : Zie de Mens die God is ! In Hem woont de Godheid in alle volheid. Eén in wezen met de Vader ! God uit God ! Licht uit Licht ! Geboren niet geschapen. Het eeuwige Woord. Eén in de Godheid, met de Vader en de H. Geest.

Toen de honderdman op Golgotha de Gekruisigde met een lans doorstak, vloeide er bloed en water uit zijn zijde. Dat is het teken van de dood. Het teken van de menselijke dood van de onsterfelijke God. Aan de voet van het Kruis staat ook zijn Moeder. De Moeder van Smarten. Op het feest van de Kruisverheffing denken wij ook aan haar. Op het ogenblik dat de zijde van Christus door de lans van honderdman werd doorstoken, werd in haar de profetie van Simeon werkelijkheid : ‘En uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord’.

De woorden van de profeet zijn de aankondiging van de definitieve vereniging van de Harten : dat van de Zoon en van de Moeder, dat van de Moeder en van de Zoon. ‘Hart van Jezus, waarin de Godheid in alle volheid woont’. Hart van Maria - Hart van de Maagd van Smarten - Hart van de Moeder van God.

14  Hart van Jezus, waarin de Vader Zijn welbehagen heeft gesteld   

Terwijl wij zo bidden beschouwen wij dit eeuwige welbehagen van de Vader voor Zijn Zoon: God uit God, Licht geboren uit het Licht. Dat welbehagen betekent Liefde : de Liefde, waarin al het bestaande haar oorsprong heeft. Niets bestaat zonder Hem, zonder de Liefde, zonder het Woord. ‘Alles is door Hem geworden en zonder Hem is niets geworden van wat geworden is’. Dat welbehagen van de Vader heeft zich geopenbaard in het scheppingswerk, in het bijzonder in dat van de mens, toen God ‘alles bezag wat Hij gemaakt had, en Hij zag dat het heel goed was’.

Het Hart van Jezus is het ‘punt’ waarin de mens het onwankelbaar vertrouwen kan vinden ten opzichte van alles wat geschapen is. Hij ziet de waarden, hij bewondert de orde en de schoonheid van de wereld. Hij ontdekt de zin van het leven. Hart van Jezus, waarin de Vader Zijn welbehagen heeft gesteld.                                                                              

Laten we gaan naar de oevers van de Jordaan. Laten we opstijgen naar de berg Tabor. Zowel bij de ene als de andere gebeurtenis die door de evangelisten wordt beschreven, horen we de stem van de onzichtbare God, de stem van de Vader : ‘Dit is Mijn Zoon, de Welbeminde, in wie Ik Mijn behagen heb gesteld; luister naar Hem’. Het eeuwige welbehagen van de Vader vergezelde Zijn Zoon toen Hij mens werd, toen Hij Zijn Messiaanse taak in de wereld op zich nam, toen Hij zei dat het Zijn taak was de wil van de Vader te doen. Uiteindelijk heeft Christus die wil volbracht door gehoorzaam te worden tot in de kruisdood. Zo is dat eeuwige welbehagen van de Vader in zijn Zoon, dat behoort tot het intiemste mysterie van de Drieëne God, gekomen om deel uit te maken van de geschiedenis van de mens.

De Zoon is immers mens geworden, en als dusdanig heeft Hij het hart van een mens gekregen, waarmee Hij bemind heeft en tevens zijn antwoord heeft gegeven aan de Liefde. Allereerst aan de Liefde van de Vader. Daarom is de welwillendheid van de Vader gericht op dat Hart, op het Hart van Jezus. Het is het heilzame welbehagen. Want door dat welbehagen omvat de Vader - in het Hart van zijn Zoon - allen voor wie de Zoon is mens geworden : allen voor wie Hij een hart heeft, allen voor wie Hij gestorven is en verrezen. In het Hart van Jezus vinden mens en wereld de welwillendheid van de Vader. Het is het Hart van onze Verlosser, het Hart van de Verlosser van de wereld.

Verenigen wij ons met Maria, verenigen wij ons met haar, in wie de Zoon van God een menselijk hart heeft aangenomen. Laten wij haar vragen dat zij ons dichter bij Hem brengt. Laten wij bidden, zodat zij, door het Hart van de Zoon, mens en wereld dichter bij het welbehagen van de Vader zou brengen, dichter bij de Liefde van de Vader, bij de barmhartigheid van God.

15  Hart van Jezus, dat ons allen deelgenoot heeft gemaakt aan uw oneindige rijkdom 

Verenigen wij ons met Maria op het ogenblik van de Boodschap, toen het Woord vlees werd en onder haar hart kwam wonen : het Hart van Maria.
Wij verenigen ons dus met het Hart van de Moeder, die sinds de ontvangenis het menselijk Hart van haar goddelijke Zoon beter kent. ‘Van Zijn volheid hebben wij allen ontvangen; genade op genade’, schrijft de evangelist Johannes. Wat houdt die volheid van hart in? Wanneer kunnen wij spreken van een hart dat vol is? Met wat is het Hart van Jezus vervuld? Het is vervuld van liefde. De liefde bepaalt die volheid van het Hart van Gods Zoon, tot wie wij ons biddend richten. Het is een Hart vervuld van Liefde tot de Vader : vervuld op goddelijke en op menselijke wijze! Want het Hart van Jezus is waarlijk het menselijk Hart van Gods Zoon.

Het is dus vol van kinderlijke liefde : alles wat Hij op aarde gedaan en gezegd heeft, was een getuigenis van die Liefde, als Zoon. Die kinderlijke Liefde in het Hart van Jezus heeft ook geopenbaard - en openbaart nog altijd aan de wereld - de Liefde van de Vader. ‘Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven’ voor het heil van de wereld en voor het heil van de mens, zodat deze mens ‘niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben’. Het Hart van Jezus is dus vervuld van Liefde voor de mens. Het is vervuld van Liefde voor het schepsel, vervuld van Liefde voor de wereld. En hoezeer is Het vervuld van liefde ! Die volheid is onuitputtelijk.

Wanneer de mensheid put aan de stoffelijke bronnen van de aarde, het water, de lucht, dan verminderen die bronnen, ze raken uitgeput. De versnelde exploitatie van die bronnen op onze dagen is het voorwerp van veel discussie. Vandaar de waarschuwing : ‘Laten we ze niet nutteloos verbruiken’. Maar zo is het niet met de Liefde. Met de volheid van het Hart van Jezus is het anders. Van die volheid hebben wij allen ontvangen - genade op genade. Het probleem zit hem alleen hierin, dat ons hart moet verruimen. Onze beschikbaarheid om te putten aan die overvloed van Liefde moet groter worden. Juist daarom verenigen wij ons met het Hart van Maria.

16  Hart van Jezus, verlangen naar de eeuwige heuvelen    

In vereniging met de Moeder van Jezus overwegen wij de Boodschap, die heel zeker de beslissende gebeurtenis was in haar leven. En in de kern van die gebeurtenis ontdekken wij het Hart. Het gaat om de Liefde van Gods Zoon. Op het ogenblik van de Menswording begon die Liefde zich te ontwikkelen in het Hart van Zijn Moeder, tegelijk met het menselijk Hart van haar Zoon.
Maar is dat Hart wel ‘het verlangen’ van de wereld ? Wanneer wij de zichtbare wereld om ons heen bekijken, dan moeten wij, net als Sint Jan, vaststellen dat hij onderworpen is aan het begeren van de lust en het begeren van de ogen en de macht van het geld : en die wereld schijnt ver verwijderd van het verlangen naar het Hart van Jezus. De wereld deelt dat verlangen niet. De wereld staat vreemd en dikwijls vijandig tegenover Hem. Dat is de ‘wereld’ waarvan het Concilie zegt, dat hij ‘in de macht van de zonde is geraakt’.

Het Concilie is hiermee in overeenstemming met heel de Openbaring, met de heilige Schrift en met de Traditie (en laat ons daar maar aan toevoegen : met onze menselijke ervaring). Ook vandaag wordt diezelfde ‘wereld’ door de Liefde van de Schepper geschapen en door die Liefde in stand gehouden. Het gaat om de wereld in zijn geheel, met zichtbare en onzichtbare schepselen, en in het bijzonder om ‘de hele mensenfamilie met het geheel van aardse dingen waarin zij leeft’. Het is de wereld die, juist omwille van ‘de macht van de zonde’, aan een zinloos bestaan onderworpen is - zoals Paulus ons leert - en lijdt en in barensweeën verkeert, terwijl de wereld vurig verlangt naar de openbaring van Gods kinderen.

Want het is uitsluitend op die wijze dat de wereld werkelijk kan bevrijd worden, verlost van de slavernij van het zedelijk bederf, om te delen in de vrijheid en de glorie van Gods kinderen. Ondanks de zonde en de drievoudige begeerte wordt die wereld toch gericht naar de Liefde, die het menselijk Hart van de Zoon van Maria vervult. Terwijl wij ons met Maria verenigen, vragen wij dus : Hart van Jezus, verlangen naar de eeuwige heuvelen, breng in onze tijd die bevrijding, die vervat ligt in Uw Evangelie, in Uw Kruis en Verrijzenis : de bevrijding die komt van Uw Hart!