PATER PIO VAN PIETRELCINA

Pater Pio werd op 25 mei 1887 te Pietrelcina (Italië, provincie Benevento) geboren, als zoon van Grazio Forgione en Giuseppa de Nunzio. Bij zijn H. Doopsel kreeg hij de naam Francesco. Hij deed zijn Eerste Communie en zijn Vormsel toen hij 12 was. Toen hij 15 jaar oud was, trad hij binnen in het noviciaat van de paters Kapucijnen te Morcone, waar hij op 22 januari 1903 ingekleed werd.

Op 10 augustus 1910 werd hij in de dom van Benevento priester gewijd. Zijn eerste H. Mis vierde hij in de kerk waar hij gedoopt werd. Wegens zijn zwakke gezondheid verbleef hij lange tijd thuis. In september 1916 werd hij naar de broeders van San Giovanni Rotondo gestuurd en bleef er tot zijn dood in 1968. 

De demonen waren furieus als ze zagen dat hij zo toegewijd was aan de Heer en gaven hem geen minuut rust. Ze zagen hem als hun ergste vijand. Ze waren niet in staat hem van gedachten te doen veranderen en vielen hem vooral ’s nachts lastig. Meer dan eens ontving de onoverwinnelijke soldaat van Christus wonden door hen toegebracht. Deze duivelse scènes werden dikwijls gevolgd door onuitsprekelijke hemelse visioenen die op zijn gezicht een grote spiritualiteit weerspiegelden. 

Hij was erg toegewijd aan het gebed. Hij bracht dag en een groot deel van de nacht door in gesprek met God. Hij zei: “In boeken zoeken we God, in gebed vinden we Hem. Gebed is de sleutel die Gods Hart opent.” Geloof dreef hem altijd om Gods mysterieuze wil te accepteren. 

In Piëtrelcina ontving hij op 17 september 1915 – dezelfde dag als de H. Franciscus van Assisi - de onzichtbare stigmata. Deze tekenen van het Lijden van OLH gaven hem op sommige dagen zoveel pijn en vooral op de vrijdagen, dat zijn biechtvader, het wijs vond hem de H. Mis niet te laten opdragen. Maar Pater Pio maakte echter nooit gebruik van deze toelating en bleef de H. Mis vieren in een oude kapel die toegewijd was aan de H. Pius, een martelaar. 

Drie jaar later, op 5 augustus 1918, verschenen de wonden van Christus zichtbaar op de handen en voeten van Pater Pio. Van toen af was hij niet langer in staat ze te verbergen. Hij vertelt hierover : “Ik nam de biecht af van onze jongens, wanneer ik plotseling werd vervuld met schrik bij het zien van een Hemels Wezen die zich presenteerde. Hij hield een soort wapen in Zijn hand, het leek op een lang scherp ijzeren zwaard, en er leek vuur uit te komen. Op hetzelfde ogenblik zag ik het Wezen het wapen in mijn ziel boren met al Zijn kracht.” 

Dit was de wonde in Pater Pio’s zijde. Zijn handen en voeten werden later doorboord – op 20 september: “Tussen 9 en 10 in de morgen, terwijl mijn studenten hun recreatie hielden in de tuin, was ik alleen in het koor. Ik was mijn dankzegging aan het doen na de H. Mis. Plotseling scheen een groot licht voor mijn ogen. Temidden van dit licht, verscheen de gewonde Christus. Hij zei niets en doen verdween Hij terug.’

Het kruisbeeld in het koor had zich getransformeerd in Jezus. De handen, voeten en zijde van Jezus dropen van het bloed. En het aanblik jaagde Pio schrik aan. “Van Hem uit kwamen stralen van licht met vlammen tevoorschijn die mijn handen en voeten verwonden. Mijn zijde was reeds verwond.” 

Deze wonden droeg hij gedurende 50 jaar in zijn lichaam. Een paar minuten na zijn dood, verdwenen ze op een miraculeuze wijze. 

Vol liefde voor God en de liefde voor de naaste, beleefde Pater Pio ten volle zijn roeping voor het werk voor de verlossing van de mens, in vereniging met de bijzondere missie die zijn hele leven tekende en die hij uitvoerde door de geestelijke leiding van de gelovigen: de sacramentele biecht en de viering van de Eucharistie. Het toppunt van zijn apostolische activiteit was de viering van de H. Mis. De gelovigen die eraan deelnamen zagen het hoogtepunt van volheid van zijn spiritualiteit. 

Michael Brown schreef: “Bid tot Pio voor genezing. Bid tot hem wanneer je verlichting zoekt van de duivel. En volg zijn standaard van de Mis. Dit was waar zijn ware kleuren zichtbaar werden. Pater Pio was zo intens verbonden gedurende de H. Mis met Christus dat velen beweerden dat zijn gezicht transformeerde in dat van Christus, vooral tijdens de Consecratie. Soms hield de H. Pio de Hostie omhoog voor meer dan tien minuten. Hij zag een werkelijkheid die anderen niet konden zien. Hij voelde zich één met Jezus en realiseerde zich de Ware Aanwezigheid van Jezus. Deze momenten zorgden ervoor de zijn Mis gewoonlijk meer dan twee uur duurde (zonder preek, die hij maar zelden gaf).” 

“Wie een Mis van hem bijwoonde, vergat ze nooit meer.” Schreef een vriend van hem, Pater Alberto D’Apolito. “Het gaf een zodanige indruk dat tijd en ruimte tussen het altaar en Calvarie verdwenen. De Mis van Pater Pio brachten steeds opnieuw het Lijden van Christus naar voor, niet alleen in een mystieke vorm, maar ook fysiek, in zijn lichaam. Golven van emotie zorgden ervoor dat Pater Pio beefde aan het altaar alsof de strijd met onzichtbare personen hem vervulde, met angst, vreugde, droefheid en pijn. Op zijn gezicht was de uitdrukking van de mysterieuze dialoog te volgen.” 

Hij zag het hele Lijden, en we weten dat hij fysiek de wonden van Jezus onderging. Het was zo intens dat hij dikwijls weende gedurende de lezingen. De Heilige was bewegingsloos voor lange momenten bij het offeren van brood en wijn alsof hij genageld was door een mysterieuze kracht. Zijn ogen waren nat en hij staarde naar het Kruisbeeld. Gedurende de consecratie waren zijn handen soms getrokken van de pijn (de consecratie duurde soms langer dan normaal) en daarna, leek hij uitgeput van het lijden, en leunde minutenlang over het altaar. 

Hij leed gedurende de Consecratie. Hij straalde gedurende de Communie. Hij zag engelen en heiligen. Hij zag de grootsheid van God en het geopende Paradijs. In de Mis, leek de H. Pio in een andere dimensie te vertoeven. Hij zei dat hij de H. Maagd Maria zag die bij hem stond. Men vroeg hem of de H. Maagd Maria telkens aanwezig was in de Mis en hij zei : “ja”. Op de vraag of de engelen altijd aanwezig waren zei hij: “Het hele Hemels Hof is aanwezig.” Wie nog twijfelde aan de Werkelijke Aanwezigheid in de H. Hostie moest enkel zijn Mis bijwonen, zei D’Apolito. 

Hij stichtte de “Gebedsgroepen” en liet een ziekenhuis ter verzachting van het lijden, “Casa Sollievo della Sofferenza”, bouwen. Hij stierf in geur van heiligheid te S. Giovanni Rotondo op 23 september 1968. 

Op 16 juni 2002 werd Pater Pio heilig verklaard door H. Paus Johannes Paulus II. Er zijn heiligen die gekend zijn voor genezing, er zijn heiligen die in de ziel konden kijken, er zijn heiligen die konden zich in de lucht verheffen, er zijn heiligen die de stigmata droegen, of werden gezien in een verschijning, of die de geur van heiligheid hadden. Er zijn heiligen die talen konden begrijpen die ze niet kenden. Maar Pater Pio had al deze gaven en meer. Eigenlijk was er zo’n geen mirakel-bewerker meer sinds de H. Franciscus van Assisi.

Zoals de H. Apostel Paulus plaatste Pater Pio het Kruis van zijn Heer temidden van zijn leven en apostolisch werk. Het was zijn kracht, zijn wijsheid en zijn glorie. Ontstoken door liefde voor Jezus Christus, werd hij zoals Hem in het offer van zichzelf voor de redding van de wereld. 

In zijn homilie voor het heiligverklaring zei H. Paus Johannes Paulus II: Johannes 14:2 In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen. Ware dit niet zo, dan zou Ik het u hebben gezegd, want Ik ga heen om een plaats voor u te bereiden.

Welk ander doel was er voor de ascetische praktijken die Pater Pio deed vanaf zijn jonge jaren, dan zich geleidelijk aan vereenzelvigen met de Goddelijke Meester, zodat hij kon zijn waar Hij was? Degenen die naar San Giovanni Rotondo gingen om zijn Mis bij te wonen, zijn raad te zoeken of bij hem te biecht te gaan, zagen in hem een levende afbeelding van Christus die had geleden en was verrezen. Het gezicht van Pater Pio weerspiegelde het licht van de Verrijzenis. Zijn lichaam, dat de stigmata droeg, toonde de intieme band tussen dood en verrijzenis die het paasmysterie karakteriseert. He H. Pio van Pietrelcina deelde in het Lijden met een bijzondere intensiteit: de unieke gaven die  hem werden gegeven, en het innerlijke en mystieke lijden die deze gaven vergezelden, stonden hem toe voortdurend deel te nemen aan de doodsangsten van de Heer, die de zin ‘Calvarie is de heuvel van de heiligen’ betekenis gaf. 

Het is onmogelijk om al de mirakels die door Pater Pio werden bewerkt te vermelden. Ze zijn eindeloos. Er pas een priester, Pater Constantino, die Pio’s kamer binnenging en getroffen was door wat hij zag. Pio’s figuur straalde met een rozenrood licht. Dit fenomeen werd gezien als Mozes neerdaalde van de Sinai berg met de twee stenen tafelen in zijn handen. 

Er zijn vele verhalen van geallieerde piloten die San Giovanni wilden bombarderen, maar werden gestopt door de verschijning van een ‘monnik’ die in de lucht stond met uitgestrekte armen. Er zijn piloten die zworen dat ze een figuur in de lucht gezien hadden, soms van gewone grootte, soms gigantisch, gewoonlijk in de vorm van een monnik of een priester. Er zijn heel veel rapporten van getuigen om nog te kunnen spreken van zinsbegoocheling. Verscheidene mensen van Foggia, waar duizenden werden gedood door bombardementen, zeiden dat de bom in een kamer viel naast een afbeelding van Pater Pio en wanneer het explodeerde het als een zeepbel was. Anderen verklaarden dat wanneer bommen op de stad vielen, ze riepen ‘Pater Pio, red ons!’ en dat er een bom in hun midden viel en niet explodeerde. 

Bernardo Rosini, een generaal van de Italiaanse Luchtmacht vertelde: “In Bari was de VS luchtmacht gevestigd en ik ken verschillende officieren die gered werden door Pater Pio gedurende luchtmissies. Op een dag was er een Amerikaanse bevelvoerder die een eskader van vliegtuigen wilde leiden om de Duitse wapendepots te bombarderen die in San Giovanni Rotondo waren gelegen. De bevelvoerder vertelde dat toen hij het doelwit naderde, hij en zijn piloten een figuur van een broeder in de lucht zagen met uitgestrekte armen. De bommen vielen vanzelf en landden in de bossen en de vliegtuigen maakten rechtsomkeer zonder enige interventie van de piloten.” 

Iemand vertelde de generaal dat er in een convent in San Giovanni Rotondo een heilige man leefde, een broeder. Op het einde van de oorlog wilde de generaal deze man ontmoeten. “Hij was vergezeld van verschillende piloten” vertelde Rosini. “Hij ging naar het convent van de Kapucijnen. Van zodra hij in de sacristie binnenging waren er verschillende broeders. Maar hij herkende onmiddellijk degene die zijn vliegtuigen had ‘gestopt’. Pater Pio ging naar hem en legde zijn hand op zijn schouder en zei: “Zo, jij was degene die ons allemaal wilde wegvegen!”.

Nog sterker is het verhaal van een wel gedocumenteerde zaak van een bouwvakker, Giovanni Savino, die zwaar gewond werd door een ongeval met dynamiet op 15 februari 1949. Wanneer Dr Guglielmo San-guinetti, een dokter, en Pater Raffaele, een ander Kapucijn, en Priester Dominic Meyer naar de man gingen, merkten ze alle drie op dat de man naast zijn zware wonden volledig zijn rechteroog kwijt was. Er bleef alleen de oogkas over. Bovendien was zijn linkeroog zwaar beschadigd. 

Het zag ernaar uit dat Savino compleet blind zou zijn. Drie dagen lag de bouwvakker op zijn ziekenhuisbed met zijn hoofd en gezicht in windels.

Wanneer een chirurg binnenkwam vertelde Savino dat Pater Pio hem had bezocht, omdat hij de geur van de Heilige had geroken.

Een week later, op 25 februari voelde Savino een klap op de rechterkant van zijn gezicht – de kant waar zijn oog volledig weg was. “ik vroeg, ‘Wie heeft mij aangeraakt?” vertelde Savino. “Er was niemand. Opnieuw rook ik de geur van Pater Pio. Het was ongelooflijk.”

Wanneer later op de dag een dokter het overgebleven oog kwam onderzoeken was hij geschokt. “Tot zijn verbazing stelden de dokters vast dat zijn gezicht volledig was genezen en bedekt met een nieuwe huig. Savino, was nog meer verbaasd toen hij opnieuw kon zien met zijn rechteroog!!! Op een of andere manier was hij oog gematerialiseerd. 

Pater Pio vroeg de mensen om zedig gekleed te zijn als ze de kerk van de H. Maria van Alle Genaden in San Giovanni Rotondo bezochten. Gedurende de laatste jaren van zijn leven, was hij zelfs nog strenger. Hij joeg al de dames die ongepast gekleed waren weg voordat ze de biechtstoel binnen gingen. Hij had op de deur van de kerk het volgende gehangen:

“De kerk is Gods huis. Het is verboden voor mannen om binnen te komen met blote armen en in een short. Het is verboden voor vrouwen om lange broeken te dragen, bloot hoofds, met short, lage nek of kleedjes zonder mouwen. Het is verboden om kleedjes te lenen in de kerk om naar de biecht te kunnen gaan.” 

Het laatste was nodig omdat velen voor ze de biechtstoel binnengingen nog vlug veranderden van kledij – kleedjes, jasjes, regenmantels – om zich te bedekken. Maar van zodra Pater Pio hen zag, mopperde hij : “Ga jullie aankleden, grapjassen!” 

Pater Pio van Pietrelcina zal in de geschiedenis altijd herinnerd worden als een “grote apostel van de biecht”. Zoals de H. Joannes Maria Vianney, de Heilige Pastoor van Ars, bracht Pater Pio gemiddeld 12 uur per dag door in de biechtstoel, om biecht te horen en hij zei dikwijls aan de boetvaardigen om al de zonden op te biechten die ze hadden begaan. Pater Pio kon de gewetens lezen: 

Er was op een dag een man die naar Pater Pio kwam. Hij was een harde, koude crimineel die niets ontzag. Hij wilde van zijn vrouw af geraken maar op een zodanige manier dat zijn misdaad zou verborgen zijn onder het motief van vroomheid. Hij ging naar Pater Pio en bracht zijn vrouw mee naar San Giovanni Rotondo waar hij plande haar te doden op een duivelse manier. Toen hij in de abdij aankwam ging hij door de Kerk van de Kapucijnen naar de sacristie. Pater Pio stond te praten met mensen. Wanneer hij de man zag, kwam hij recht op de man af en duwde hem hardhandig naar de deur, en riep uit alle macht: “Ga weg! Ga weg! Weet je niet dat het verboden is je handen te besmeuren met bloed? Ga weg!”

De man was stomverbaasd, en boos, en stapte uit de kerk, tot ieders verbazing. Het gedrag van Pater Pio en zijn boodschap hadden echter een zodanige indruk gemaakt op hem dat hij niet kon slapen. Hij begon de horror van wat hij plande te doen te begrijpen en door genade getroffen was hij een andere man de volgende morgen. 

Hij ging naar de abdij en deze keer ontving Pater Pio hem met grote tederheid, en luisterde naar zijn biecht, en gaf hem de absolutie. Pater Pio vroeg hem voordat hij vertrok: “Je wilde altijd kinderen, niet? Beledig God niet meer, en je zult een zoon hebben.” Een jaar later, keerde de man terug naar Pater Pio om het doopsel van zijn zoon te vieren en de bevestiging van zijn bekering. 

H. Pater Pio, bescherm ons, bescherm onze priesters, bescherm de Kerk! 

H. Paus Johannes Paulus II en Pater Pio waren twee goede vrienden. Karol Wojtyla ontmoette Pater Pio de eerste keer in 1947. Het was geen gewone ontmoeting, zoals andere pelgrims. Het was een bezoek dat bijna een week duurde, waarin de jonge Priester Wojtyla de kans had om voor een lange tijd met Pater Pio te praten, om zijn leer uit de doeken te doen en zijn spiritualiteit. 

Karol Wojtyla was 8 maand eerder tot priester gewijd. Hij studeerde toen in Rome, en hij was zeer geïnteresseerd in mystieke theologie. Hij had een passie voor de werken van de H. Theresa van Avila en de H. Johannes van het Kruis. Zodanig zelfs dat hij zijn bisschop had gevraagd of hij bij de Karmel mocht intreden, om een monnik te worden zoals de H. Theresa en de H. Johannes. Zijn bisschop, Kardinaal Sapieha, zei tot de overste van de Karmelieten die de aanvraag hadden gedaan: “Karol is nuttiger voor de Poolse Kerk, en dan zal hij nuttig zijn voor de universele Kerk.” 

Karol Wojtyla gaf daarna het plan op om een monnik te worden. Hij werd uitgenodigd in Rome om zich te specialiseren in theologie en daar hoorde hij dat op de Gargano-berg een monnik leefde die de stigmata droeg. Wanneer het schooljaar was beëindigd, vertrok Karol naar Gargano. Hij had de kans om een paar ontmoetingen te hebben met Pater Pio en ging natuurlijk bij hem te biecht. 

Wat Pater Pio tot Priester Wojtyla heeft gezegd weten we niet, maar op de dag van zijn verkiezing als Paus, op 16 oktober 1978 gingen verschillende dingen de ronde in Rome over zijn ontmoeting in 1947. De mensen zeiden dat Pater Pio had voorzegd dat Karol Wojtyla dat hij zou Paus worden. Een oude Poolse priester zei me dat Karol, toen hij jong was, dikwijls terugkwam op deze profetie, en lachend zei dat dit wel nooit zou waarheid worden. Maar nadat hij Bisschop werd en later Aartsbisschop van Krakow, sprak hij er niet meer over, omdat hij waarschijnlijk begon te denken dat de profetie wel eens waar kon zijn. 

In mei 1981 gebeurde een mislukte aanslag op Paus Johannes Paulus II op het St Pietersplein. Pater Pio’s profetie over Karol Wojtyla kwam terug boven. Pater Pio had voorzegd aan de jonge Wojtyla dat hij “zijn witte cassock zou besmeurd zien met bloed.” De Paus heeft Pater Pio altijd hoog ingeschat. 

Een onmiskenbaar feit van zijn hoge dunk over Pater Pio was een gebeurtenis in 1962. De jonge bisschop Wojtyla was in Rome voor het Tweede Vaticaans Concilie. Hij ontving van Krakow een brief die hem informeerde dat Dr Wanda Poltawska, een psychiater met wie hij had samengewerkt in familiezaken ernstig ziek was met keelkanker. De dokters wilden haar opereren maar gaven haar geen enkele kans. Wojtyla was bedroefd hierover, niet alleen omdat ze een persoonlijke vriendin was maar ook omdat ze nog jong was en vier kinderen zou achterlaten. De dokters konden niets beginnen. Maar Wojtyla dacht aan Pater Pio. Hij schreef in brief in het Latijn die de Kapucijnse priester Msgr Angelo Battisti bereikte. Hij gaf de brief op zijn beurt aan Pater Pio die zei: “Angelo, ik kan geen nee zeggen op dit verzoek.”

Elf dagen later kreeg Msgr Battisti een tweede brief van Aartsbisschop Wojtyla, waarin hij Pater Pio dankte: “De vrouw die ziek was van kanker was plotseling genezen voordat ze de operatieruimte binnenging.” 

Na de dood van Pater Pio was Aartsbisschop Wojtyla de eerste om een brief naar Rome te sturen om het heiligingsproces in gang te zetten. Op 25 mei 1987 bezocht Paus Johannes Paulus II het graf van Pater Pio en knielde er neer. Hij is degene die hem heeft heilig verklaard. 

Bekoord worden is een teken dat de ziel God heel aangenaam is.

Uitspraken van Pater Pio 

Denk eraan, dat de liefde de kern van de volmaaktheid is. Wie in de liefde leeft, leeft in God, want God is liefde. 

Bid en hoop, wind je niet op. De opwinding dient tot niets. God is barmhartig en zal je gebed verhoren. De gebeden van de heiligen in de hemel en van de rechtvaardige zielen op aarde zijn een parfum die nooit verloren gaat. 

Heel je bestaan moet gericht zijn op Maria en Zij zal je leiden naar de veilige haven van het eeuwige heil. 

Zalig de ziel die de schoonheid bezit die God van haar verlangt. Zij trekt niet alleen de aandacht van de Engelen maar ook die van Jezus.

Het kruis zal je niet verpletteren ! Wanneer de last te zwaar lijkt, zal juist de kracht van het kruis je oprichten. 

Zoek geen troost bij de mensen. Welke troost kunnen ze u geven ? Ga naar het Tabernakel en stort uw hart uit voor Hem. Daar zult ge troost vinden.

Het hart en de armen van God openen zich wijder, naarmate we ons kleiner maken door het vertrouwen. 

Net als Maria moeten we dicht bij het kruis rust zoeken. Dan zal ons aan troost niet ontbreken. 

De Rozenkrans was mijn wapen. 

Mijn verleden, Heer, vertrouw ik toe aan uw barmhartigheid, mijn heden aan uw liefde, mijn toekomst aan uw Goddelijke Voorzienigheid. 

Het leven van de christen is niets anders dan een voortdurende strijd tegen zichzelf, en ontplooit zich slechts ten koste van het lijden. 

PADRE PIO’S REMEDIE TEGEN HET KWAAD : ZIJN ROZENKRANS

Kruisteken

Hemelse Vader, laat dit gebed vruchten dragen voor de gehele wereld. Ik wil bidden met heel de Hemel, namens en voor alle mensen, met en voor de arme zielen. Moge iedere bede reiken tot de uiterste grenzen van Uw barmhartigheid, ook wanneer ik er niet aan denk.

Heilige Aartsengel Michaël, verdedig ons in de strijd.

Heilige Aartsengel Michaël, verlicht ons met Uw licht.

Heilige Aartsengel Michaël, bescherm ons met Uw vleugels.

Heilige Aartsengel Michaël, verdedig ons met Uw zwaard.

Kruis          Geloofsbelijdenis

1e kraal     Onze Vader ter ere van de Heilige Drieëenheid

2e kraal     Wees gegroet ter ere van Maria, Dochter van God de Vader

3e kraal      Wees gegroet ter ere van Maria, Moeder van God de Zoon

4e kraal     Wees gegroet ter ere van Maria, Bruid van God de H. Geest

5e kraal      Eer aan de Vader en de Zoon en de H.Geest, gelijk het was in het begin, nu en altijd, en in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

1e grote kraal     Jezus bidt in doodsangst tot zijn hemelse Vader :

                   Aan doodsangst ten prooi bad Hij met nog meer aandrang. Zijn zweet werd tot dikke druppels bloed, die op de grond neervielen.

Op voorspraak van Maria vragen wij als vrucht van dit geheim : berouw.

                   Onze Vader...

                   Bemind, geprezen, gezegend, aanbeden en verheerlijkt zij nu en altijd en in alle Eeuwigheid de Allerheiligste Drievuldigheid en het Eucharistisch Hart van Jezus, door het Onbevlekt Hart van Maria, met haar smarten en haar tranen.

                   Lieve, goede Pater Pio, bid voor en met ons. Zegen ons en de gehele wereld.

                   O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, en bewaar ons voor het vuur van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel vooral zij die Uw barmhartigheid het meest nodig hebben.

10 kralen of tientje (dus 10 x)

                   Onze Vader...

                   Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U, gezegend zijt Gij boven alle Vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods EN ONZE MOEDER, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Op het einde van het tientje

Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, gelijk het was in het begin, nu en altijd, en in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

                   O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.

2e grote kraal     Jezus wordt gegeseld :

Pilatus liet omwille van het volk Barabbas vrij, maar Jezus liet hij geselen.

Op voorspraak van Maria vragen wij als vrucht van dit geheim : geduld in lijden.

                   Onze Vader...

                   Bemind, geprezen, gezegend, aanbeden en verheerlijkt zij nu en altijd en in alle Eeuwigheid de Allerheiligste Drievuldigheid en het Eucharistisch Hart van Jezus, door het Onbevlekt Hart van Maria, met haar smarten en haar tranen.

                   Lieve, goede Pater Pio, bid voor en met ons. Zegen ons en de gehele wereld.

                   O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, en bewaar ons voor het vuur van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel vooral zij die Uw barmhartigheid het meest nodig hebben.

10 kralen of tientje (dus 10 x)

                   Onze Vader...

                   Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U, gezegend zijt Gij boven alle Vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods EN ONZE MOEDER, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Op het einde van het tientje

Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, gelijk het was in het begin, nu en altijd, en in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

                   O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.

3e grote kraal     Jezus wordt met doornen gekroond :

De beulen vlochten een kroon van doorntakken, zetten die op Zijn Hoofd en gaven Hem een rietstok in de rechterhand. Zij bespuwden Hem, pakten de rietstok en sloegen Hem op het Hoofd.

                   Op voorspraak van Maria vragen wij als vrucht van dit geheim : versterving.

                   Onze Vader...

                   Bemind, geprezen, gezegend, aanbeden en verheerlijkt zij nu en altijd en in alle Eeuwigheid de Allerheiligste Drievuldigheid en het Eucharistisch Hart van Jezus, door het Onbevlekt Hart van Maria, met haar smarten en haar tranen.

                   Lieve, goede Pater Pio, bid voor en met ons. Zegen ons en de gehele wereld.

                   O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, en bewaar ons voor het vuur van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel vooral zij die Uw barmhartigheid het meest nodig hebben.

10 kralen of tientje (dus 10 x)

                   Onze Vader...

                   Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U, gezegend zijt Gij boven alle Vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods EN ONZE MOEDER, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Op het einde van het tientje

Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, gelijk het was in het begin, nu en altijd, en in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

                   O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.

4e grote kraal     Jezus draagt zijn Kruis naar de Calvariëberg :

Zelf zijn Kruis dragend trok Jezus de stad uit naar wat de schedelplaats heet, in het Hebreeuws Golgotha.

Op voorspraak van Maria vragen wij als vrucht van dit geheim : te getuigen van ons geloof.

                   Onze Vader...

                   Bemind, geprezen, gezegend, aanbeden en verheerlijkt zij nu en altijd en in alle Eeuwigheid de Allerheiligste Drievuldigheid en het Eucharistisch Hart van Jezus, door het Onbevlekt Hart van Maria, met haar smarten en haar tranen.

                   Lieve, goede Pater Pio, bid voor en met ons. Zegen ons en de gehele wereld.

                   O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, en bewaar ons voor het vuur van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel vooral zij die Uw barmhartigheid het meest nodig hebben.

10 kralen of tientje (dus 10 x)

                   Onze Vader...

                   Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U, gezegend zijt Gij boven alle Vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods EN ONZE MOEDER, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Op het einde van het tientje

Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, gelijk het was in het begin, nu en altijd, en in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

                   O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.

5e grote kraal     Jezus sterft aan het Kruis :

Jezus zei : ‘Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen. Vader in Uw handen beveel Ik Mijn Geest.’

Op voorspraak van Maria vragen wij als vrucht van dit geheim : wederliefde.

                   Onze Vader...

                   Bemind, geprezen, gezegend, aanbeden en verheerlijkt zij nu en altijd en in alle Eeuwigheid de Allerheiligste Drievuldigheid en het Eucharistisch Hart van Jezus, door het Onbevlekt Hart van Maria, met haar smarten en haar tranen.

                   Lieve, goede Pater Pio, bid voor en met ons. Zegen ons en de gehele wereld.

                   O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, en bewaar ons voor het vuur van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel vooral zij die Uw barmhartigheid het meest nodig hebben.

10 kralen of tientje (dus 10 x)

                   Onze Vader...

                   Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met U, gezegend zijt Gij boven alle Vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw lichaam, Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods EN ONZE MOEDER, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.