GROTE ONTHULLINGEN OVER DE H.MIS in visioenen aan Catalina Rivas ,
april 1998.
Nooit meer zal voor
jullie het misoffer zó zijn als het voordien was!
Vertaald door Greeth Greeths blog
DE
HEILIGE MIS: een getuigenis van Catalina Rivas.
Imprimatur: Met aandacht heb ik de brochure de heilige
Mis getuigenis van Catalina, lekenmissionaris van het eucharistisch hart van
Jezus gelezen en ik vind daarin niets dat in tegenspraak is met de heilige
schrift of de leer van de kerk; integendeel, geloof ik geheel oprecht, dat het
gaat om een diepgaande leer van het mysterie van de heilige mis. Ik beveel ook
deze onderrichtingen de priesters en de leken aan het te lezen en te overwegen
om tot een beter begrip en een inniger meebeleven van het heilig misoffer aan
het altaar te komen. San
Vicente, 2 maart 2004 Monseigneur José Barahona C. El Salvador.
Catalina Rivas
Wie is Catalina Rivas? Zij is lekenmissionaris van het
eucharistisch Hart van Jezus. Catalina Rivas, van Cochabamba in Bolivia, werd
in de eerste heft van 1990 door Jezus, uitverkozen om aan de wereld zijn
boodschappen van liefde en barmhartigheid mee te delen. In 1994 ontving zij de
stigmata. Al de boodschappen die zij van Jezus ontving werden verzameld in 8
delen, waarvan de eerste twee op 2 april 1998 het imprimatur ontvingen van
Mons. René Fernandez Apaza,
aartsbisschop van Cochabamba Bolivia. The Great Crusade of Love and Mercy, Inc.
P.O. Box 857, Lithonia Gergia 30058 USA. www. loveandmercy.org
www.greatcrusade.org
Opgedragen aan Zijne Heiligheid Paus Johannes Paulus II, de
eerste apostel van de nieuwe evangelisatie, door wiens voorbeeld de leken:
geloof, moed en barmhartigheid met onmetelijke dankbaarheid en liefde hebben
ontvangen. Opgedragen ook aan alle priesters: de navelstreng van God met
de mens; omdat zij door het boetesacrament en de eucharistie de goddelijke
genade bemiddelen. Catalina Rivas.
Getuigenis
van Catalina Rivas over de heilige mis
In de wondermooie catechese, waarin de Heer en de heilige
maagd Maria ons onderwezen en op de spirituele weg verder voerden, hebben zij
ons allereerst geleerd hoe de Rozenkrans te bidden: dat wij steeds uit ons
diepste innerlijk en met geheel ons hart bidden en beschouwen en de ogenblikken
van de ontmoeting met God en onze gezegende Moeder uit geheel ons hart en met
vreugde zullen genieten; daarna werd ons getoond, hoe wij goed en rouwmoedig
kunnen biechten; in de voortzetting van deze wonderbare catechese tonen zij ons
thans alles, wat wij gedurende het heilige gebeuren in het Misoffer vieren en
hoe wij met de H. Mis met geheel ons hart behoren mee te beleven.

Dit is de getuigenis, die ik afleg en de hele wereld geven
wil en moet, tot meerdere eer van God en tot redding en heil van eenieder, die
zijn hart voor de Heer wil openen. Ik wil en moet deze getuigenis afleggen,
opdat vele godgewijde zielen het liefdesvuur tot Christus opnieuw doen
ontvlammen; voor diegenen, wiens handen de macht hebben, Christus op deze aarde
te brengen, opdat Hij ons voedsel zij en voor die anderen opdat zij de gewoonte
afleggen, Hem zomaar oppervlakkig te ontvangen en opnieuw met verbazing en
bewondering deze dagelijkse ontmoeting met liefde zullen gaan beleven. Ik leg
deze getuigenis af, opdat mijn broeders en zusters uit de lekenstand in de hele
wereld het grootste van alle wonderen: het meevieren van de Heilige Eucharistie,
met een vernieuwd hart steeds weer nog inniger zullen gaan beleven.
Het was de vooravond van het feest van de aankondiging van
de Heer (25 maart). Wij, medeleden van de gebedsgroep, waren te biecht gegaan.
Enige vrouwen van de gebedsgroep verzuimden op deze avond te gaan biechten en
wilde derhalve hun biecht de volgende dag voor het H. Misoffer afleggen. Toen
ik de volgende dag, de feestdag, wat verlaat in de kerk kwam, hielden de Aartsbisschop
en de priesters al hun intocht naar het priesterkoor. op dit moment sprak de Moeder
Gods met deze zo zachte en zoete stem, hetgeen mijn ziel in een roes van
vreugde bracht: Vandaag is het een zeer belangrijke dag voor jou en ik wens
dat je zeer aandachtig bent, want waarvan je vandaag getuige zult zijn en alles
wat je op deze dag zult beleven, daaráán moet je de gehele mensheid laten
deelnemen.

Ik was volkomen verrast en zonder het gebeuren te
begrijpen, nam ik me voor zeer aandachtig te zijn. Het eerste wat ik waarnam
was een koor met de mooiste stemmen die zongen alsof zij ver weg waren en op
sommige momenten hoorde ik ze van dichtbij en dan weer van veraf, zoals wanneer
de muziek en het gezang van het ruisen van de wind over en weer wordt gedragen.
De Aartsbisschop begon met het Heilig Misoffer en toen hij bij de
schuldbelijdenis gekomen was zei de heilige maagd: Vraag nu de Heer uit de
diepte van je hart om vergeving voor al je misstappen; vraag Hem om vergeving
daarvoor, dat je Hem hebt beledigd; zo zal je waardig zijn het voorrecht te
hebben, de Heilige Mis bij te wonen. Zeker heb ik toen in een fractie van een
seconde gedacht: maar ik ben toch in staat van genade, want ik heb toch
gisteravond pas gebiecht.
De Hemelse Moeder antwoordde: En je gelooft werkelijk dat
je sinds gisteravond de Heer niet hebt beledigd? Laat het toe dat ik je enige
voorvallen in herinnering breng. Toen je vandaag van huis ging om hierheen te
komen, kwam het meisje dat je thuis helpt naar je toe om je iets te vragen,
maar daar je al laat was en in grote haast en derhalve onder stress stond, heb
je haar niet zeer hoffelijk geantwoord. Dat was van jouw kant een misstap tegen
de christelijke naastenliefde; en nu wil je nog steeds beweren dat je God niet
hebt beledigd? Op de weg hierheen kruiste een autobus je weg. Hij had je bijna
aangereden en je hebt deze arme buschauffeur, die je medemens, je naaste is,
een hoeveelheid onbehoorlijke uitdrukkingen nageroepen, in plaats van dat je op
tijd naar de kerk kwam om te bidden en je zo op de Heilige Mis voor te
bereiden.
Je hebt het aan naastenliefde laten ontbreken en hebt de
vrede en het geduld verloren. En desondanks zeg je de Heer niet te hebben
beledigd? En je komt op het laatste moment binnen als de processie van de
celebranten al de kerk intrekt om het Heilig Misoffer te vieren
. en je zou nu
willen deelnemen aan dit feest zonder enige voorbereiding? En ik antwoordde:
Ja, mijn Moeder, zeg niets meer, hou ermee op, herinner me niet verder aan al
deze fouten in mijn gedrag, want ik zal anders sterven van schaamte en berouw.

Waarom moeten jullie op het laatste moment binnenkomen?
Jullie zouden al voortijdig in de kerk moeten zijn om een gebed te zeggen en de
Heer te vragen, dat Hij zijn Heilige Geest moge uitzenden, opdat Hij in jullie
de geest van vrede en verzoening doet uitstorten en ook uit jullie de geest van
deze wereld, de dagelijkse zorgen, de persoonlijke problemen, de
verstrooidheden doet verdwijnen, zodat jullie in staat zullen zijn dit heilige
moment van de Eucharistie juist en waardig te beleven. Maar jullie komen pas
als de viering al begonnen is en jullie nemen daaraan deel, zoals wanneer het een
of ander populaire gebeurtenis is, zonder dat jullie op enige wijze geestelijk
zich daarop voorbereiden. Waarom? Het is het grootste van alle wonderen, jullie
zijn daarbij om het moment van het grootste geschenk van de kant van de
Allerhoogste mee te beleven, maar jullie weten het niet hoog in te schatten!
Dat was nu genoeg. Ik voelde me zo slecht, omdat ik zo
oneindig veel had waarvoor ik God om vergeving moest vragen. Niet alleen
vanwege fout gedrag op deze dag, maar voor alle keren waarin ik -zoals zeer
velen,- ja de meesten- eenvoudigweg wachtte, tot de preek van de priester
beëindigd was en ik de kerk kon verlaten. En voor alle keren, waarvan ik me
niet bewust was of ik eenvoudigweg niet wilde begrijpen wat het betekende, in
de kerk te zijn en aan het Heilig Misoffer deel te nemen. Voor alle keren
waarin mijn ziel vol zware zonden was en ik mij desondanks gewaagd had aan de Heilige
Mis deel te nemen, moest ik om vergeving vragen. Het was een kerkelijke
feestdag en men moest het Gloria zingen. O.L.Vrouw zei mij: Verheerlijk en prijs
met heel je liefdesvermogen de Heilige Drie-eenheid, tegelijk dien je je
volkomen als hun schepsel te erkennen.

Hoe helemaal anders was opeens het gloria op deze feestdag.
Opeens zag ik mijzelf op een ver afgelegen plaats vol licht voor de Goddelijke Troon
in de majesteitelijke Tegenwoordigheid. Alles was vol licht en ik was met
oneindige liefde vervuld en vol dankbaarheid herhaalde ik steeds weer opnieuw:
Vanwege Uw grote heerlijkheid loven wij U, prijzen wij U, aanbidden wij U,
verheerlijken wij U, zeggen wij U onze dank, Heer, God en Koning van de Hemel,
God Almachtige Vader en ik stelde mij het vaderlijke gezicht van de tedere
Vader vol oneindige goedheid voor
. Heer Jezus Christus, eniggeboren Zoon, Heer
God, Lam Gods, Zoon van de Vader, Gij die wegneemt de zonden van de wereld
en
daar stond Jezus plotseling voor mij, met een gezicht dat met tederheid en
oneindige barmhartigheid vervuld was
Want Gij alleen zijt de Heilige, Gij alleen de Heer, Gij
alleen de Allerhoogste, Jezus Christus met de Heilige Geest, de God van de
schone liefde, Degene die in dit moment mijn gehele wezen en mijn zijn tot
sidderen en beven bracht. En uit het diepste van mijn hart bad ik: Heer,
bevrijd mij van alle boze geesten, mijn hart behoort U geheel toe, O mijn Heer,
zend mij uw vrede, om uit deze eucharistie het grootste voordeel voor mijn
zielenheil te trekken en dat mijn leven de beste vruchten moge voortbrengen.
Geest van God, Heilige Geest, verander mij, werk in mij, leid mij en bestuur
mij! O God, geef mij de gaven die ik nodig heb om U beter te dienen
.! En zo
kwam het ogenblik van de woorddienst en de Allerheiligste Maagd verzocht me
haar na te spreken:
Heer,
ik wil vandaag uw Woord heel aandachtig beluisteren en rijke vrucht
voortbrengen. Moge uw Heilige Geest de grond van mijn hart wassen en zo rein
maken, dat uw Woord in mij groeit en zich goed ontwikkelen mag, reinig mijn
hart en mijn ziel, zodat ik daarvoor gereed en waardig ben.

Ik wil dat je aandachtig de lezingen en de hele preek van
de priester aanhoort. Herinner je dat in de Bijbel staat: Het woord van God
keert niet terug alvorens het vrucht zal hebben voortgebracht. Als je
aandachtig toehoort, zal iets van al hetgeen je hoort in je achterblijven. Je
moet dan proberen gedurende de hele dag over deze woorden, die een spoor, een
indruk in je binnenste hebben achtergelaten, na te denken en je deze woorden
herinneren. Veelal zijn het misschien slechts twee zinnen, een andere keer is
het het hele evangelie of mogelijk ook slechts een enkel woord: in ieder geval
dat wat in je blijft zal je de verdere dag proeven en je over zijn smaak
verheugen. En dan zal dit woord in je vlees worden, zodat dit de manier en
wijze is, om het leven te veranderen indien men eenvoudig toelaat, dat het Woord
van God een bestaan omvormt. En zeg toch nu aan de Heer, dat je hier bent om
datgene te horen wat Hij verlangt, dat Hij je deze dag in je hart zal
openbaren.
Opnieuw dankte ik God, dat Hij mij de gelegenheid had
gegeven zijn Woord te horen en ik bad Hem om vergeving, dat mijn hart gedurende
al die jaren verhard was en dat ik mijn kinderen alleen heb geleerd zondags
naar de kerk te gaan, omdat nu eenmaal de kerk het zo gebiedt en verlangt en
niet uit liefde en vanuit de noodzaak zich door God te laten vervullen. Ik
die zovele eucharistische vieringen meestal uit verplichting en vanwege
maatschappelijke dwang had bijgewoond en geloofd heb daarmee gered te worden. Niet
éénmaal kwam in mij op de Heilige Mis mee te beleven en ernaar te leven. Nog
minder besteedde ik daar aandacht aan om mijn geest op de lezingen of de preek
van de priester te richten. Welke pijn voelde ik in mijn hart voor al die jaren
die ik daarvoor verloren had en die voor mij nutteloos waren. Dit alles slechts
vanwege mijn onwetendheid! Wat een oppervlakkigheid tonen wij in de H. Mis, of
het nu om een huwelijksmis of een begrafenis is.
Of eenvoudigweg omdat het om een verplichting gaat en dat
wij door de mensen gezien willen worden. Wat een onwetendheid tegenover onze
Kerk en tegenover de Sacramenten. Wat een nutteloze kracht en tijdverspilling
is het toch als wij ons van de vergankelijke dingen in de wereld op de hoogte
wensen te houden. Ze kunnen van het ene moment op het andere verdwijnen. Daar
staan wij dan zonder iets wezenlijks, ze dienen nergens toe op het einde van ons
leven en kunnen ons bestaan met geen minuut verlengen. We hebben eigenlijk te
weinig inzicht over datgene wat een beetje de Hemel op aarde kan brengen en hoe
men het eeuwige leven kan verdienen! Wij weten niets daarover!

Een moment later begon de offerande en de Allerheiligste Maagd
zei: Bid zo:
Heer,
ik offer U alles op wat ik ben, wat ik heb, wat ik kan en dat alles leg ik in
uw handen. Bouw U op, O Heer, op het geringe en het armzalige dat ik ben. Door
de verdiensten van uw Zoon, verander mij, O Allerhoogste God. Ik bid U voor
mijn gezin, voor mijn geliefden, voor alle personen die ons bestrijden, voor al
degenen die zich in mijn armzalig gebed hebben aanbevolen. Leer mij hoe ik mijn
hart op hun weg kan leggen, opdat hun levensweg niet zo hard is en dat ze onder
hun voeten de tederheid van de liefde kunnen bespeuren.
Zo baden de Heiligen en zó wil Ik dat jullie bidden. En zo
vraagt Jezus dat wij heel ons hart openstellen, opdat ons hart de gestrengheid
van de weg niet zal voelen, maar ook dat wij de pijn van iedere stap zullen
verlichten en wegnemen. Jaren later heb ik een gebedsboekje van een Heilige die
ik zeer vereer, -namelijk de Heilige Josémaria Escrivá de Balaguer- gelezen en
in dit boekje heb ik een gelijksoortig gebed gevonden, zoals de Allerheiligste Maagd
het mij geleerd heeft. Het kan zijn, dat deze Heilige onder wiens bijzondere
bescherming ik mij stel en aan wie ik mijzelf aanbeveel in zijn gebeden, de Moeder
Gods een grote vreugde bereid heeft.
Plotseling begon in de kerkbanken een groot aantal
gestalten op te staan, die ik voordien nooit had gezien. Het was alsof direct
uit de zijde van ieder mens, die in de kathedraal was, een andere persoon aan
de zijkant tevoorschijn kwam, die in jonge en mooie gestalten veranderden. Zij
waren met stralende witte tunieken bekleed en zij kwamen vanuit de banken naar
de middengang van de kerk en trokken dan plotseling naar het altaar. Onze Moeder
zei: Let goed op, het zijn de Engelbewaarders van iedere mens die hier is. Het
is nu het moment waarin de Engelbewaarders van de gelovigen hun offergaven en
smeekbeden voor het altaar van de Heer brengen. Op dat ogenblik was ik
volkomen verrast en overweldigd, omdat deze wezens zon mooie gezichten hadden,
die zo wonderbaar straalden. Het valt niet te beschrijven en is voor de mensen
niet voor te stellen. Hun gelaatstrekken hadden zon mooie en wonderbare
uitstraling. Zij waren vrouwelijk zacht, maar hun lichaamsbouw, hun handen, hun
gestalten waren die van een man. Hun blote voeten raakten de grond niet, maar
zij bewogen zich glijdend voorwaarts.

De processie van hemelse wezens was zéér, zéér mooi en
indrukwekkend. Enige van hen hadden in hun handen zoiets als een gouden schaal
met iets glanzends, van waaruit een witgouden licht straalde. Daarbij zei de
moeder van God: Het zijn de Engelbewaarders van de personen, die dit Heilig Misoffer
opofferen voor vele intenties; het zijn de Engelbewaarders van diegenen die
zich waarlijk bewust zijn van wat deze Misviering betekent; het zijn de Engelen
van degenen die iets hebben, wat ze de Heer aanbieden en opofferen
. Offer in
dit moment alles op, bied de Heer jullie zorgen, pijnen, dromen en illusies,
jullie bedroefdheden, vreugde en smeekbeden aan. Herinner jullie, dat de Heilige
Mis een oneindige waarde heeft en juist daarom moeten jullie vrijgevig zijn in
het aanbieden en het opofferen van jullie smeekbeden en intenties. Achter de
eerste Engelen gingen anderen, die niets in hun handen hielden, zij stonden
daar met lege handen. De Heilige Maagd zei: Dat zijn de Engelbewaarders van de
mensen, die wel hier zijn, maar die niets opofferen, die totaal geen
interesse hebben om ieder liturgisch moment van het Heilig Misoffer mee te
beleven en die geen offergaven hebben, die voor het altaar van de Heer kunnen gebracht
worden.
Tenslotte gingen nog andere engelen, die een zeer treurige
indruk maakten, zij bewogen zich met tot gebed gevouwen handen en met op de
grond gerichte blik naar het altaar toe. Dat zijn de Engelbewaarders van de
mensen die hier zijn en eigenlijk niet aanwezig zijn. Dat betekent: het zijn
diegenen die uit gewoonte hierheen gekomen zijn, of die vanwege een oneigenlijk
compromis of vanuit een sociale verplichting naar de mis komen, die ook zelfs
niet de wens hebben om het Heilig Misoffer bij te wonen. En deze Engelbewaarders
gaan treurig voorwaarts omdat ze niets hebben, wat zij naar het altaar kunnen
brengen behalve hun eigen gebeden. Maak toch jullie Engelbewaarders niet zo
bedroefd! Vraag véél: vraag eenvoudig om de bekering van de zondaars, om de
vrede in de wereld, voor jullie gezinsleden, voor jullie buren, voor
diegenen die zich in jullie gebeden aanbevolen hebben.

Vraag, verlang, smeekt véél af, maar niet alleen voor
jullie zelf, maar ook voor de anderen, in het bijzonder voor jullie vijanden.
Herinner jullie, dat het de Heer het meeste bevalt als jullie jezelf als
zoenoffer aanbieden, opdat Jezus, als Hij in het Heilig Misoffer vanuit de
hemel op aarde neerdaalt, jullie door Zijn eigen verdiensten omvormt en
verandert. Hoe kan men zich aanbieden en opofferen? De nietigheid, de
armzaligheid en de zondigheid van jullie zelf, maar als men dat alles, verenigd
met de verdiensten van Jezus, aanbiedt en opoffert, dan is het de Hemelse Vader
welgevallig. Dit schouwspel, deze processie, was zo wonderbaar en buitenaards
mooi, dat men het moeilijk met iets anders kan vergelijken. Al deze hemelse
wezens maakten een buiging voor het altaar, sommigen legden hun gaven op de
vloer, weer anderen knielden zó neer dat hun voorhoofd bijna de vloer raakte.
En zodra allen bij het altaar aankwamen, werden zij voor mijn ogen onzichtbaar
en verdwenen uit mijn gezichtsveld. Bij het einde van de prefatie toen het
verzamelde Godsvolk riep: Heilig, heilig, heilig, verdween ineens alles wat
achter de celebrerende priester stond.
Aan de linkerzijde van de Aartsbisschop naar achteren toe
in schuine richting verschenen duizenden engelen, kleine, ook grote engelen,
engelen met geweldige vleugels en engelen met heel kleine vleugels, engelen
zonder vleugels. Allen bekleed met witte gewaden gelijkend op de witte alben
van de priesters en misdienaars. Allen knielden neer met de handen in
gebedshouding en bogen eerbiedig hun hoofd. Men hoorde prachtige muziek,
zoals wanneer veel koren met verschillende stemmen zingen en allen stemden zij
in en tezamen met het Godsvolk riepen zij: Heilig, heilig, heilig
...
Sanctus, Sanctus, Sanctus,
Dominus Deus Sabaoth;
Pleni sunt cæli et terra gloria tua.
Hosanna in excelsis.
Benedictus, qui venit in nomine Domini.
Hosanna
in excelsis.

Toen brak het ogenblik aan van de consecratie: het moment
van het meest wondervolle Wonder der Wonderen
Van de rechterzijde van de Aartsbisschop
naar achteren toe, weer in diagonale lijn verschenen een aantal personen. Zij
waren met dezelfde tunieken bekleed, maar in pastelkleuren: rozerood, groen,
hemelsblauw, lila en geel. De tunieken waren in verscheidene zeer zachte en
heldere kleurtonen. Hun gezichten waren eveneens stralend, vol vreugde; en
allen schenen van dezelfde leeftijd. Men kon zien dat het mensen waren van
verschillende leeftijd, maar allen hadden gelijke gezichten, zonder rimpels en
met een gelukzalige gezichtsuitdrukking. En eveneens knielden allen neer bij de
klank van : Heilig, heilig, heilig, is de Heer
. Dan zei Onze Lieve Vrouw:
Dat zijn alle Heiligen en Zaligen van de Hemel en onder hen bevinden zich ook
de zielen van uw familieleden, die zich nu reeds in de tegenwoordigheid van God
mogen verheugen.
|