24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

22ste uur : van de 2 tot 3 uur op goede vrijdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt met Uw Wil en met Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, leg ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis. Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Gordon’s Calvarie

De traditionele locatie van de Berg Calvarie is niet universeel aanvaard. In 1842 was Otto Thenius, een Duitse theoloog en Bijbelgeleerde de eerste die mede op basis van onderzoek van Edward Robinson dat de heuvel ten noorden van de Damascus Poort het Bijbelse Golgotha was. In 1882 beaamde de Generaal Majoor Charles G. Gordon dit en daarom wordt de plaats soms de Gordon’s Calvarie genoemd. Het wordt tegenwoordig gewoonlijk de Schedelplaats genoemd omdat Gordon en sommige voorgangers de rots vergeleken met een schedel en twee oogkassen. Dichtbij is er een oud rotsgraf waarvan Gordon dacht dat het de tombe van Jezus was.

graftombe

Eusebius verklaart dat Golgotha in zijn dagen (4e eeuw) ten noorden lag van de Berg Zion. Flavius Josephus, de geschiedschrijver uit de 1^e eeuw kende de stad zoals het was voor de Romeinse vernietiging van Jeruzalem en ook hij identificeerde de Berg Zion als de heuvel in het westen (huidige Mount Zion), die ten zuiden ligt van zowel de graftombe als de H. Grafkerk. In het Evangelie wordt het Griekse woord ‘Kranion’ gebruikt om de plaats aan te duiden waar Jezus werd gekruisigd, ofwel de schedelplaats.

Het derde uur van Jezus’ doodsstrijd op het Kruis. Het vijfde, zesde en zevende woord van Jezus. De dood van Jezus.

Vijfde woord op het Kruis

O mijn stervende Gekruisigde, vastgeklampt aan het Kruis, voel ik het vuur dat helemaal uw Allerheiligste verbrandt. U Hart bonkt zo fel dat het U uit uw ribben duwt, op zo'n schokkende en afschuwelijke manier, dat heel uw Allerheiligste Mensheid een transformatie ondergaat die U onherkenbaar maakt. De liefde die uw Hart doet ontvlammen verbrandt U volledig; en U die niet in staat bent het te bedwingen, voelt de intense kwelling, niet alleen van de lichamelijke dorst, maar van het vergieten van al uw Bloed en van de vurige honger naar de redding van onze zielen. U zou ons als water willen drinken, om ons allemaal in veiligheid te brengen in Uzelf. Daarom, verzamelt U uw verzwakte krachten, en schreeuwt: “Ik dorst”. Ach, U herhaalt deze stem in elk hart: "Ik heb honger naar uw wil, naar uw genegenheden, naar uw verlangens, naar uw liefde. Een water dat frisser en zoeter is dan uw ziel die je Mij niet wilde geven. O alstublieft, laat me niet verbranden. Mijn dorst is vurig, zodanig dat Ik niet alleen mijn tong en mijn keel voel branden, tot het punt dat Ik geen woord meer kan uiten, maar Ik voel ook mijn hart en ingewanden verdorren. Heb medelijden met mijn dorst - Heb medelijden!” En zinneloos van de grote dorst, geeft U zich over aan de Wil van de Vader.

Ach, mijn hart kan niet langer leven in het zien van het kwaad van uw vijanden die, in plaats van water, U gal en azijn geven; en U weigert ze niet! Ach, ik begrijp het - het is de gal van de vele zonden, het is de azijn van onze ongetemde passies die zij U willen geven, die, in plaats van uw dorst te lessen, U zelfs nog meer verbranden. O mijn Jezus, hier is mijn hart, mijn gedachten, mijn gevoelens - hier is mijn hele wezen, om uw dorst te lessen en een verzachting te geven aan uw droge en bittere  mond.

Alles wat ik heb, alles wat ik ben  - alles is voor U, O mijn Jezus. Als mijn pijnen nodig moesten zijn om zelfs maar één ziel te redden dan ben ik klaar om alles te lijden. Ik bied mezelf helemaal aan U aan - doe met mij wat U maar wilt.

Ik wil eerherstel bieden voor het leed dat U lijdt voor alle zielen die verloren zijn, en voor de pijn van degenen die, terwijl U droefheden en verlatenheid toestaat, in plaats van ze aan U aan te bieden als verzachting van de brandende dorst die U verslindt, ze deze droefheden en verlatenheid overlaten aan zichzelf, en U nog meer laten lijden.

Zesde woord op het Kruis

Mijn stervende Goedheid, de eindeloze zee van uw pijnen, het vuur dat U verteert, en vooral de Allerhoogste Wil van de Vader die wil dat U sterft, laten ons niet meer toe te hopen dat U blijft leven. En ik - hoe zal ik leven zonder U? Uw krachten verlaten U nu, uw ogen worden gesluierd, uw gezicht wordt getransformeerd en bedekt met sterfelijke bleekheid. Uw mond is half open, uw adem is ten einde en onderbroken, tot het punt dat er geen hoop meer is dat U kunt opleven. Een koud zweet dat uw voorhoofd nat maakt, neemt het vuur over dat U verbrandt. Uw spieren en zenuwen trekken steeds meer samen vanwege de bitterheid van de pijnen en de doorboorde ledematen; de wonden scheuren steeds meer open; en ik beef – ik voel dat ik dood ga. Ik kijk naar U, O mijn Goedheid, en ik zie de laatste tranen neerdalen uit uw ogen, dragers van uw naderende dood; terwijl U, met moeite laat horen: "Alles is volbracht."

O mijn Jezus, U hebt U nu volledig uitgeput; U hebt niets meer over – de liefde heeft zijn einde bereikt. En ik – heb ik mij volledig opgenomen in uw liefde? Welke dankzegging zal ik U niet geven? Wat zal mijn dankbaarheid niet zijn voor U? O mijn Jezus, ik wil eerherstel voor iedereen brengen – eerherstel bieden voor het gebrek aan overeenstemming met uw liefde, en U troosten voor de beledigingen en overtredingen die U ontvangt van de schepselen, terwijl U zich door liefde op het Kruis verteert.

Zevende woord op het Kruis

Mijn stervende gekruisigde Jezus, U staat nu op het punt om de laatste adem uit je sterfelijk leven te geven. Uw Allerheiligste Mensheid is al verstijfd. U Hart lijkt niet langer te kloppen. Met Magdalena klamp ik U vast en als het mogelijk was, zou ik mijn leven willen geven om het Uwe te doen herleven.

O Jezus, ondertussen zie ik dat U uw stervende ogen weer opent, en U rondkijkt vanaf het Kruis, alsof U afscheid wilt nemen van iedereen. U kijkt naar uw stervende Mama, die niet beweegt en geen stem heeft door de hevige pijnen die ze voelt, en U zegt: "Tot ziens Mama, Ik ga weg, maar Ik zal je in mijn hart bewaren. Zorg voor mijn kinderen en die ook de jouwe zijn.” U kijkt naar de huilende Magdalena, de trouwe Johannes en uw eigen vijanden, en met uw blikken zegt U tegen hen: 'Ik vergeef je. Ik geef je de kus van de vrede.’ Niets ontsnapt aan uw blik. U neemt afscheid van iedereen en vergeeft iedereen. Dan verzamelt U al uw kracht, en met een luide en donderende stem, roept U: “Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest.” En uw hoofd buigend, ademt U uw laatste adem uit.

Mijn Jezus, bij deze schreeuw wordt de hele natuur geschud en huilt ze over uw dood - de dood van zijn Schepper! De aarde beeft zeer, en met zijn beven lijkt het te huilen en de zielen te willen schudden om U als ware God te herkennen. De voorhang van de Tempel is gescheurd, de doden zijn opgestaan. De zon, die tot nu toe over uw pijnen had gehuild, heeft zijn licht met afschuw ingetrokken. Bij deze schreeuw vallen uw vijanden op hun knieën en slaan zij op hun borst. Ze zeggen: "Waarlijk, Hij is de Zoon van God." En uw Moeder, verbijsterd en stervende, lijdt meer pijn dan de dood.

Mijn dode Jezus, met deze roep plaatst U ook ons ​​allemaal in de handen van de Vader, omdat U ons niet afwijst. Daarom schreeuwt U luid, niet alleen met uw stem, maar met al uw pijnen en met de stemmen van uw Bloed: “Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest en alle zielen.” Mijn Jezus, ook ik laat mij over aan U. Geef me de genade om volledig te sterven in uw liefde - in uw Wil, en ik bid dat U me nooit toelaat, om zowel in het leven of in de dood, uit uw Allerheiligste Wil te gaan. Ondertussen wil ik eerherstel bieden voor al degenen die zich niet perfect overlaten aan uw Allerheiligste Wil, en daarom de kostbare gave van uw Verlossing verliezen, of krachteloos maken. Wat hebt U verdriet in uw Hart, O mijn Jezus, in het zien van zoveel schepselen die uit uw armen ontsnappen en zich aan zichzelf overgeven? Heb medelijden met allen, O mijn Jezus - heb medelijden met mij.

Ik kus uw met doornen gekroonde Hoofd en ik vraag U om vergeving voor mijn vele gedachten van hoogmoed, ambitie en eigenwaan. En ik beloof U dat ik elke keer dat een gedachte in mij opkomt die niet volledig met U in overeenstemming is, O Jezus, en als ik mij in gelegenheden bevind om U te beledigen, ik onmiddellijk zal uitroepen: “Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.”

O Jezus, ik kus uw mooie ogen, die nog steeds nat zijn van tranen en bedekt met gedroogd bloed, en ik vraag U om vergeving voor alle keren dat ik U heb beledigd met slechte en onbescheiden blikken. Ik beloof U dat elke keer als mijn ogen worden geleid om naar wereldse dingen te kijken, ik onmiddellijk zal roepen: "Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe."

O mijn Jezus, ik kus uw heiligste oren, doof geworden door beledigingen en vreselijke godslasteringen, en ik vraag U om vergeving voor alle keren dat ik heb geluisterd, of anderen heb laten luisteren naar gesprekken die ons van U verwijderen en voor alle kwade gesprekken door de schepselen. Ik beloof U dat ik elke keer dat ik onbetamelijke gesprekken hoor, meteen zal uitroepen: "Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe."

O mijn Jezus, ik kus uw Allerheiligste Gezicht, dat bleek en gekneusd is en bloed, en ik vraag U om vergeving voor de vele minachting en beledigingen die U van ons ontvangt met onze zonden. Wij als ellendige schepselen. Ik beloof U dat telkens wanneer ik de verleiding voel om U niet alle glorie, liefde en aanbidding te geven die U verdient, ik onmiddellijk zal uitroepen: “Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.”

O mijn Jezus, ik kus uw heiligste mond, die droog en verbitterd is. Ik vraag U om vergeving voor alle keren dat ik U heb beledigd met mijn kwade gesprekken, voor alle keren dat ik heb bijgedragen tot uw verbittering en het vergroten van uw dorst. Ik beloof U dat elke keer als de gedachte bij mij opkomt dat ik gesprekken voer die U kunnen beledigen, ik onmiddellijk zal roepen: "Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe."

O mijn Jezus, ik kus uw heiligste nek, en ik kan nog steeds de sporen zien van de kettingen en touwen die U hebben onderdrukt. Ik vraag om uw vergeving voor de vele gehechtheden van de schepselen, die de kettingen rond uw heiligste nek hebben vermeerderd. En ik beloof U dat elke keer als ik gestoord word door gehechtheden, verlangens en genegenheden die niet met U in overeenstemming zijn, ik onmiddellijk zal uitroepen: “Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.”

Mijn Jezus, ik kus uw heiligste schouders en ik vraag U om vergeving voor de vele ongeoorloofde bevredigingen; vergeving voor de vele zonden begaan met onze vijf zintuigen. Ik beloof U dat elke keer als de gedachte bij mij opkomt dat ik een aantal pleziertjes of bevredigingen wil die niet met Uw glorie in overeenstemming zijn, ik onmiddellijk zal roepen: "Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe."

Mijn Jezus, ik kus uw heiligste borst, en ik vraag U om vergeving voor alle koelheid, onverschilligheid, lauwheid en afschuwelijke ondankbaarheid U ontvangt van de schepselen, en ik beloof U dat elke keer als ik voel dat mijn liefde voor U koeler wordt, ik meteen zal roepen: “Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.”

Mijn Jezus, ik kus uw heiligste handen. Ik vraag U om vergeving voor alle slechte en onverschillige werken, voor veel daden die kwaadwillig worden gemaakt door zelfzucht en eigenwaan. Ik beloof U dat elke keer dat de gedachte bij me opkomt dat ik niet werk alleen uit liefde voor U, ik onmiddellijk zal uitroepen: “Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.”

O mijn Jezus, ik kus uw heiligste voeten en ik vraag U om vergeving voor de vele stappen, de vele paden bedekt zonder rechtvaardige intentie; voor velen die van U weggaan op zoek naar de wereldse geneugten. Ik beloof U dat elke keer dat de gedachte bij mij opkomt dat ik mij van U verwijder, ik onmiddellijk zal roepen: “Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.”

O Jezus, ik kus uw Allerheiligste Hart, en ik wil alle zielen die door U verlost zijn erin sluiten, samen met mijn ziel, zodat allen gered kunnen worden – zonder iemand uit te sluiten.

O Jezus, sluit mij in uw Hart en sluit de deuren, opdat ik niets anders dan U zie. Ik beloof U dat ik zal uitroepen: “Jezus en Maria, aan U geef ik mijn hart en mijn ziel.”

Overweging

Jezus brandt van dorst. Branden we van dorst naar Jezus? Hebben onze gedachten en genegenheden altijd het doel om Zijn vurige dorst te lessen?

Niet in staat om de dorst te verdragen die Hem verteert, voegt de dorstige Jezus eraan toe: "Alles is volbracht!" Dus verteerde Jezus zichzelf volledig voor ons. En wij - streven we er in elk ding naar, om een ​​voortdurende verterende liefde voor Jezus te zijn? Elke daad, woord en gedachte leidde Jezus naar Zijn voleinding. Leiden al onze daden, woorden en gedachten ons ertoe verteerd te worden door liefde voor Jezus?

O Jezus, mijn zoet Leven, moge uw adem altijd in mijn arme hart blazen, opdat ik het merkteken van uw offer mag ontvangen.

Aan het Kruis vervult Jezus de Wil van de Vader in alles, en Hij ademt Zijn laatste adem uit met een volmaakte daad van overgave in Zijn Allerheiligste Wil. Volbrengen we de Wil van God in alles? Geven we ons volledig over in Zijn wil zonder te kijken of het voordelig is voor ons of niet? Zijn we reeds tevreden als we ons in Zijn heiligste armen bevinden? Is onze versterving voortdurend voor de liefde van Jezus? Kunnen we zeggen dat, hoewel we leven, we niet leven om onszelf; dat we voor alles dood zijn, maar alleen leven vanuit het leven van Jezus? Is alles wat we doen, denken, verlangen en liefhebben een oproep om uit Jezus te leven in ons? Is ons woord, onze stap, ons verlangen en onze gedachte volledig in Jezus gestorven om Hem te laten leven?

O mijn Jezus, moge mijn dood een voortdurende dood zijn uit liefde voor U, en moge elke dood dat ik lijd een leven zijn dat ik aanbied aan alle zielen.

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het heil van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uit. Amen.

Via Dolorosa

12^e statie : Jezus sterft aan het Kruis

Plaats onder het altaar waar het Kruis gestaan heeft volgens de traditie:

De rots van de Calvarie :