24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

17^de uur : van 9 tot 10 uur op goede vrijdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt met Uw Wil en met Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, leg ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis. Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Paleis van Herodes waar Pilatus in het rechtse gebouw zetelde, voor het plein in mozaiek

Lijdensweg in het rood die Jezus in werkelijkheid gevolgd heeft, in het groen de Via Dolorosa

Jezus wordt met doornen gekroond. Hij wordt aan het volk getoond: Ecce Homo! Jezus wordt ter dood veroordeeld.

Mijn Jezus, oneindige Liefde, hoe meer ik naar U kijk, hoe meer ik begrijp hoeveel U lijdt. U bent helemaal verminkt. Er is geen enkel stuk vlees heel gelaten. De beulen zijn razend omdat U, met zoveel pijn, naar hen kijkt met zoveel liefde en dat ze uw liefdevolle blik zien die een zoete betovering vormt, zoals vele stemmen, die bidden en smeken om meer pijn en nieuwe pijn. Hoewel het onmenselijk is, wordt U gedwongen door uw liefde, om op uw voeten te staan. U bent niet in staat om recht te staan, en U valt opnieuw in uw eigen Bloed, en geirriteerd maken ze met stampen en geduw, dat U de plaats bereikt waar ze U zullen kronen met doornen.

Mijn Lieveling, als U mij niet steunt met uw liefdevolle blik, kan Ik niet blijven toekijken hoe U lijdt. Ik voel een rilling in mijn botten, mijn hart bonkt, ik voel dat ik dood ga. Jezus, Jezus, help me!

En mijn lieve Jezus zegt mij: “Mijn kind, houd moed, mis niets van wat Ik heb geleden. Let op mijn leringen. Ik moet de mens in alles opnieuw doen. De zonde heeft de kroon van hem verwijderd en heeft hem met schande en met verwarring gekroond; hij kan dus niet voor Mijn Majesteit komen te staan. De zonde heeft hem onteert, waardoor hij het recht op eer en glorie heeft verloren. Dit is waarom Ik wil gekroond worden met doornen: om de kroon te plaatsen op het voorhoofd van de mens, en om hem alle rechten op elke eer en glorie terug te geven. Vóór Mijn Vader, zullen Mijn doornen eerherstel bieden en stemmen van verdediging zijn voor de vele zonden van gedachten, vooral hoogmoed; en voor elke geschapen geest zullen ze stemmen van licht en smeking zijn, opdat ze Mij niet beledigen. Verenig je daarom met Mij, en bid en bied eerherstel samen met Mij.”

Gekroonde Jezus, uw wrede vijanden doen U zitten; ze hangen een purperen doek op U, ze nemen de doornenkroon, en met helse woede zetten ze het op je beminnelijk hoofd. Dan slaan ze met een roede en de doornen dringen in uw voorhoofd en sommigen reiken in uw ogen, in uw oren, in uw schedel, en zelfs in uw nek. Mijn Lieveling, wat een marteling, welke onuitsprekelijke pijnen! Hoeveel wrede doodservaringen moet U lijden!

Uw Bloed stroomt neer op uw Gezicht, op zo’n manier dat men niets anders dan Bloed kan zien. Maar onder die doornen en dat Bloed verschijnt uw heiligste Gezicht, stalend van zachtheid, vrede en liefde. En de beulen, die de tragedie willen voltooien, blinddoeken U, plaatsen een riet in uw hand als scepter en beginnen hun spotternij. Ze begroeten U, Koning van de Joden, ze slaan U op de kroon, ze geven U slagen en zeggen U: “Raad eens wie U sloeg!”

En U blijft stil – U antwoordt door eerherstel te bieden voor de ambitie van degenen die streven naar koninkrijken, naar waardigheid, naar eerbewijzen, en voor degenen die zich in posities van autoriteit bevinden en zich verkeerd gedragen, en zo de ondergang van volkeren en hun zielen veroorzaken, die aan hen waren toevertrouwd. Hun slechte voorbeelden duwen anderen naar het kwaad en veroorzaken het verlies van zielen.

Met dit riet dat U in uw hand vasthoudt, biedt U eerherstel voor zovele werken – goede, maar zonder innerlijke geest en ook werken die gedaan werden met kwade bedoelingen. In de beledigingen en het blinddoek biedt U eerherstel voor degenen die de heiligste zaken belachelijk maken, hen in diskrediet brengen en hen ontheiligen. U biedt ook eerherstel voor degenen die het aanblik van hun intelligentie blinddoeken om het licht van de Waarheid niet te zien. Met dit blinddoek, smeekt U aan dat de blinddoek van hartstochten, rijkdom en genoegens van ons worden verwijderd.

Jezus, Mijn Koning, uw vijanden gaan door met hun beledigingen. Het is zoveel Bloed dat uit uw heiligste Hoofd stroomt, dat het uw mond bereikt. Het zorgt ervoor dat ik uw liefste stem niet duidelijk hoor. Ik kan dus niet doen wat U doet. Daarom kom ik in uw armen. Ik wil uw doorboorde en lijdende Hoofd ondersteunen, en ik wil mijn hoofd onder die doornen plaatsen om hun prikken te voelen.

Maar terwijl ik dit zeg, roept mijn Jezus mij met Zijn liefdevolle blik en snel omhels ik Zijn Hart en probeer ik Zijn Hoofd te ondersteunen. O hoe mooi is het om bij Jezus te zijn, zelfs temidden van duizend martelingen! En Hij zegt : “Mijn kind, deze doornen zeggen dat ik de Koning van elk hart wil worden; aan Mij behoort elke heerschappij. Neem deze doornen en prik in je hart; laat alles wat niet van Mij is eruit en laat één doorn achter, als het zegel dat Ik je Koning ben, en om te voorkomen dat iets anders binnenkomt. Ga dan door elk hart en prik hen, laat alle dampen van hoogmoed en verrotting dat ze bevatten eruit, en maak Mij de Koning van allen.”

Mijn Lieveling, mijn hart breekt als ik U moet verlaten; daarom bid ik U om mijn oren met uw doornen aan te raken zodat ik enkel uw stem hoor; bedek mijn ogen met uw doornen, zodat ik enkel naar U kan kijken; vul mijn mond met uw doornen, zodat mijn tong stom is voor alles wat U zou kunnen beledigen; en vrij is om U te prijzen en U te zegenen in alles. O Jezus, mijn Koning, omring mij met doornen, zodat ze mij bewaren, verdedigen, en mij allemaal op U kunnen richten. En nu wil ik uw Bloed afdrogen en U kussen, omdat ik zie dat uw vijanden U naar Pilatus brengen, die U zal ter dood veroordelen. Mijn Lieveling, help me om uw smartelijke Weg te volgen, en zegen mij.

Jezus wordt opnieuw voor Pilatus gebracht, die Hem toont aan het volk.

Mijn gekroonde Jezus, verwond door uw liefde en overmand door uw pijnen, kan mijn arme hart niet leven zonder U, daarom zoek ik naar U, en vind ik U opnieuw voor Pilatus.

Maar wat een ontroerende scène! De Hemel is geschokt, en de hel beeft van angst en woede! Leven van mijn hart, mijn blik kan uw aanblik niet verdragen, zonder zelf te sterven. Maar de extatische kracht van uw liefde dwingt mij naar U te kijken, zodat ik uw pijn goed begrijp; en ik ben in gedachten verzonken bij U, temidden van tranen en zuchten.

Mijn Jezus, U bent naakt, maar toch, kleed U zich – ik zie dat u gekleed bent met bloed, uw vlees is gescheurd, uw botten zijn onbedekt, uw heiligste Gezicht is onherkenbaar. De doornen steken in uw heiligste hoofd en bereiken uw ogen – in uw gezicht zie ik niets dan bloed dat drupt op de grond, en een bloedige plas achter uw voeten vormt.

Mijn Jezus, ik kan U niet langer herkennen vanwege de manier waarop U bent vernederd! Uw staat heeft de meest extreme excessen van vernederingen en huivering bereikt! Ach, ik niet langer het aanblik van U verdragen, zo smartvol – ik voel dat ik sterf. Ik zou U willen wegrukken van de aanwezigheid van Pilatus, om U in mijn hart te omsluiten en U rust te geven. Ik zou uw wonden met mijn liefde willen genezen, en de hele wereld met uw Bloed willen overstelpen, om alle zielen erin te sluiten en hen naar U toe te leiden, als de overwinning van uw pijn! 

En U, O geduldige Jezus, lijkt met moeite naar mij te kijken door de doornen, en U zegt: “Mijn kind, kom in Mijn gebonden armen, plaats je hoofd op Mijn borst, en je zult meer intense en bittere pijn zien, omdat wat je aan de buitenkant van Mijn Mensheid ziet niets anders is dan de uitstorting van mijn innerlijke pijn. Let op Mijn Hartslagen, en je zult horen dat Ik eerherstel biedt voor de onrechtvaardigheden van degenen die bevelen geven, voor de onderdrukkingen tegen de armen en onschuldigen die ondergeschikt zijn aan koningen, voor de hoogmoed van degenen die om hun waardigheid, positie, rijkdom te behouden niet aarzelen om een wet te overtreden en hun naaste schade toe te brengen, en hun ogen sluiten voor het licht van de waarheid. Met deze doornen wil Ik de hoogmoed van hun heerschappij verbrijzelen; en met de gaten die ze in Mijn Hoofd vormen, wil Ik me een weg banen in hun gedachten, om alle dingen erin te ordenen, volgens het licht van de Waarheid. Door zo vernederd te blijven voor deze onrechtvaardige rechter, wil ik iedereen laten begrijpen dat alleen de deugd hetgeen is wat de mens koning over zichzelf maakt; en Ik leer degenen die het bevel voeren dat enkel de deugd verenigd met rechtvaardige kennis hetgeen is wat een mens in staat stelt om te regeren over anderen, terwijl alle andere waardigheid, zonder de deugd gevaarlijke en betreurenswaardige zaken zijn. Mijn kind, doe mijn eerherstel weerklinken, en blijf alert op mijn pijn.”

Mijn Lieveling, ik zie dat Pilatus huivert omdat Hij U in zo’n slechte staat ziet en diep onder de indruk zeg hij: “Hoe kan er zoveel wreedheid zijn in de menselijke borst? Ach, het was niet mijn wil om Hem te veroordelen tot het geselen!” Hij wil U bevrijden uit de handen van de vijanden en hij wil geschikte redenen daartoe vinden. Hij is heel nederig en wend zijn blik af omdat hij U niet kan aankijken. Het is te pijnlijk. Daarom ondervraagt hij U opnieuw: “Maar vertel me eens, wat hebt U gedaan? Uw mensen hebben U in mijn handen gegeven – vertel me, bent U een koning? Wat is uw koninkrijk?”

Bij de bestormende vragen van Pilatus, antwoord U niet, en blijft U nadenkend in Uzelf. U denkt eraan om mijn arme ziel te redden, ten koste van zoveel pijn!

Omdat U niet antwoordt, voegt Pilatus eraan toe: “Weet U niet dat het in mijn macht ligt om U te verlossen of om U te veroordelen?” Maar O mijn Lieveling, U wil het licht van de waarheid in de geest van Pilatus laten schijnen en U antwoordt: “U zou geen macht over Mij hebben, als het niet van boven werd gegeven. Degenen echter die Mij in uw handen hebben gegeven, hebben een zwaardere zonde begaan dan U.”

Bijna ontroerd door de zoetheid van uw stem, is hij besluiteloos en verkeert zijn hart in een storm. Hij denkt dat de Joden meer medelijden zullen hebben en besluit U te tonen vanuit de voorzaal in de hoop dat ze tot medelijden zullen worden bewogen door U zo gemarteld te zien. Hij hoopt om U te kunnen vrijlaten.

Smartvolle Jezus, mijn hart verzwakt als ik U Pilatus zie volgen. U loopt moeizaam, gebogen, onder die vreselijke doornenkroon. Uw Bloed markeert uw stappen, en terwijl U verder gaat, hoort U de tumultueuze menigte verlangend wachten op uw veroordeling. Pilatus legt het zwijgen op, om de aandacht van iedereen te trekken en door iedereen te worden gehoord. Hij neemt met afkeer twee randen van het purperen doek vast die uw borst en schouders bedekt. Hij tilt het op, zodat allen zien in welke vernederende staat U zich bevindt en zeg met een luide stem: “Ecce homo! (Ziehier de mens) Kijk naar hem – hij heeft niet langer de trekken van een mens. Kijk naar zijn wonden – hij kan niet langer worden herkend. Als hij kwaad heeft gedaan, heeft hij al genoeg geleden – of liever gezegd teveel. Ik heb er al spijt van dat hij zoveel moeten lijden heeft; laten we hem daarom vrijlaten.”

Jezus, mijn Lieveling, sta me toe om U te ondersteunen, omdat ik zie dat U niet in staat bent om onder het gewicht van zoveel pijn recht te staan en dat U wankelt. Ach, op dit plechtige moment wordt uw lot bepaald. Bij de woorden van Pilatus worden allen stil – in de Hemel, op aarde en in de hel! En dan, als met één stem, hoor ik het geroep van iedereen: “Kruisig Hem, kruisig Hem – we willen Hem ten koste van alles dood!”

Jezus, Mijn Leven, ik zie dat U beeft. De kreet des doods daalt af in uw Hart, en onder deze stemmen herkent U de stem van Uw lieve Vader, die zegt: “Mijn Zoon, Ik wil dat je dood gaat, de kruisdood!” Ach, U hoort ook uw Moeder die, hoewel doorboord en verlaten, Uw lieve Vader laat weerklinken: “Zoon, ik wil dat je dood gaat!” De Engelen, de Heiligen, de hel – iedereen schreeuwt in één stem: “Kruisig Hem, kruisig Hem!” Er is niet één ziel die U levend wil. En – ah! Tot mijn diepste smart en afschuw voel ook ik me gedwongen door een onweerstaanbare kracht om uit te roepen: “Kruisig Hem!”

Mijn Jezus, vergeef me als ook ik, een ellendige zondige ziel, U dood wil hebben! Maar ik bid U om mij samen met U te laten sterven.

O mijn gekwelde Jezus, ondertussen lijkt U bewogen door mijn verdriet, te zeggen: “Mijn kind, klamp je vast aan Mijn Hart en neem deel aan Mijn pijn en eerherstel. Dit is een plechtig moment: Mijn dood of de dood van alle schepselen moet beslist worden. Op dit moment zijn er twee stromen in Mijn Hart. In de ene zijn alle zielen die, als zij Mij dood willen, het is omdat zij leven in Mij willen vinden; en dus door Mijn aanvaarding van de dood, zijn ze bevrijd van de eeuwige veroordeling, en staan de deuren van de Hemel open voor hen om hen te ontvangen. In de andere stroom zijn degenen die Mij dood willen uit haat en als bevestiging van hun eigen veroordeling: Mijn Hart is verscheurd en voelt de dood van elk van hen, en de pijnen van de hel! Ach, Mijn Hart kan deze bittere pijnen niet verdragen; Ik voel de dood bij elke hartslag, bij elke ademhaling, en Ik blijf herhalen: ‘Waarom zal er zoveel bloed tevergeefs worden vergoten? Waarom zullen mijn pijnen voor zovelen nutteloos zijn?’ Ach kind, ondersteun Mij, want Ik kan het niet meer aan. Neem deel aan Mijn pijnen; moge je leven een voortdurend offer zijn voor de redding van zielen, om zo Mijn pijnen te verzachten die zo ondraaglijk zijn!”

Jezus, Mijn Hart, uw pijnen zijn de mijne, en ik herhaal uw eerherstel. Maar ik zie dat Pilatus verbaasd is, en hij haast zich om te zeggen: “Hoe kan dit? Moet ik uw koning kruisigen? Ik vind geen schuld in hem om hem te veroordelen.” En de Joden schreeuwen oorverdovend: “Wij hebben geen andere koning dan de Keizer, en als U Hem niet veroordeelt, bent U geen vriend van de Keizer. Kruisig Hem, Kruisig Hem!”

Niet wetend wat anders te doen, uit angst afgezet te worden, laat Pilatus een kruik water brengen, en wast zijn handen. Hij zegt: “Ik ben niet verantwoordelijk voor het bloed van deze rechtvaardige.” En hij veroordeelt U ter dood. Maar de Joden schreeuwen: “Moge Zijn Bloed over ons en over onze kinderen komen!” Ze zien dat U veroordeeld wordt en ze feesten, klappen in hun handen, fluiten en schreeuwen; terwijl U, O Jezus, eerherstel biedt voor degenen die zich op hoge posities bevinden. Zij overtreden de heiligste wetten uit ijdele angst of om hun plaats niet te verliezen, en zijn allerminst bezorgd om de ondergang van hele volkeren, het kwaad te bevoordelen en de onschuldigen te veroordelen. U biedt ook eerherstel voor degenen die na de zonde de goddelijke toorn uitlokken om hen te straffen.

Maar terwijl U hiervoor eerherstel biedt, bloedt uw Hart van verdriet in het zien van uw uitverkoren volk, getroffen door de vloek van de Hemel, die zij zelf met volle wilsovertuiging hebben gewild. Ze hebben de vloek verzegeld met uw Bloed dat zij vervloekten! Ach, uw Hart verzwakt; sta me toe het met mijn handen te ondersteunen. Ik doe uw eerherstel en maak uw pijnen tot de mijne. Maar uw liefde duwt U hoger en ongeduldig bent U reeds op zoek naar het Kruis!

Mijn Leven, ik zal U volgen, maar rust nu in mijn armen; dan zullen we de Berg Calvarie samen bereiken. Blijf daarom in mij, en zegen mij.

Overweging 

Van 9 tot 10 wordt Jezus die gekroond wordt met doornen, bespot als koning en onderworpen aan ongehoorde beledigingen en pijnen. Hij biedt eerherstel op een bijzondere manier voor de zonden van hoogmoed. En wij – vermijden wij gevoelens van hoogmoed? Bieden we God de eer voor het goede dat we doen? Beschouwen we ons als minderwaardig aan anderen? Is onze geest altijd leeg van enige andere gedachte om aanleiding te geven tot genade? Vaak geven we geen aanleiding tot genade omdat onze geest vervuld is met andere gedachten. Omdat onze geest niet volledig gevuld is met God, veroorzaken we dat de duivel ons hinder, en misschien brengen we zelfs bekoringen teweeg. Wanneer onze geest vervuld is met God en de duivel benadert ons, vindt hij niet de plaats waarnaar hij zijn bekoringen kan richten en vlucht hij in verwarring. In feite hebben heilige gedachten zoveel macht tegen de duivel dat, als hij op het punt staat ons te naderen, zij hem als vele zwaarden verwonden en hem verwerpen.

Daarom betreuren we het onterecht als onze geest last heeft en bekoord wordt door de vijand. Het is onze slechte bewaking die onze vijand aanzet om ons aan te vallen. Hij bespioneert onze geest om kleine ingangen te vinden en valt ons aan. Dan duwen we ondankbaar de doornen in Zijn Hoofd in plaats van Jezus door onze heilige gedachten te bevrijden en voelt Hij de prikken nog sterker. Op deze manier blijft de genade gefrustreerd, en kan de heilige inspiratie niet in onze geest werken.

Vaak doen we het nog erger. Als we het gewicht van de bekoringen voelen, maken we ons zorgen, worden we bedroefd en speculeren we op die bekoringen, in plaats van ze naar Jezus te brengen en er een bundel van te maken om te worden verbrand door het vuur van Zijn liefde. Daarom blijft niet alleen onze geest in beslag genomen door slechte gedachten, maar blijft ons arme wezen doorweekt met hen; en zo is er bijna een mirakel van Jezus nodig om ons ervan te bevrijden. Jezus kijkt naar ons door die doornen heen, roept ons en lijkt te zeggen: “Ach, mijn kind, jij wilt je niet aan Mij vastklampen. Als je snel naar Mij was gekomen, zou ik je hebben geholpen om je te bevrijden van de strubbelingen die de vijanden in je bewust zijn heeft gebracht, en zou je me niet zo hebben laten zuchten voor je terugkeer. Ik vroeg je om hulp om bevrijd te worden van de scherpe doornen; maar Ik wachtte tevergeefs, omdat je bezig was met het werk dat je vijand je heeft gegeven. Oh! Hoe minder zou je bekoord worden, als je snel in mijn armen zou komen. De vijand zou onmiddellijk vluchten, omdat hij Mij vreest, en niet jij.”

Mijn Jezus, mogen uw doornen mijn gedachten verzegelen in uw geest, en voorkomen dat de vijand enige bekoring veroorzaakt.

Wanneer Jezus zich in onze geest en in ons hart laat voelen, beantwoorden we dan Zijn inspiratie, of vergeten we ze? Jezus wordt bespot als koning. En wij – respecteren we alle heilige zaken? Gebruiken we alle eerbied die bij deze heilige zaken past, alsof we Jezus Christus zelf aanraken?

Mijn gekroonde Jezus, laat me uw doornen voelen, zodat ik uit hun prikken kan begrijpen hoeveel U lijdt, en ik U als Koning van mijn hele wezen kan aanstellen.

Jezus werd getoond uit de voorzaal en werd ter dood veroordeeld door die mensen die zozeer geliefd waren en die zoveel voordeel van Hem hadden genoten.

Liefdevolle Jezus, U aanvaardt de dood voor ons, om ons leven te geven. Zijn we klaar om pijn te aanvaarden om te voorkomen dat Jezus beledigd wordt en moet lijden? Onze pijn moet aanvaard worden om Jezus niet te laten lijden. Omdat Hij oneindig geleden heeft in Zijn Mensheid, en omdat we Zijn leven op aarde moeten voortzetten, moeten we de pijnen van de Mensheid van Jezus Christus beantwoorden met onze eigen pijnen.

Hoe kunnen we medelijden hebben met de pijnen die Jezus lijdt als Hij ziet dat vele zielen uit Zijn Hart worden weggerukt? Maken we Zijn pijnen tot de onze om Hem te verlichten van alles wat Hij lijdt? De Joden willen Hem gekruisigd hebben, zodat Hij als een misdadiger kan sterven, en dat Zijn Naam van de aardbodem gewist wordt. Streven we ernaar om Jezus op aarde te laten leven? Met onze daden, met ons voorbeeld, met onze stappen, moeten we een goddelijk merkteken in de wereld aanbrengen, zodat Jezus door iedereen herkend kan worden, en zodat door onze werken, Zijn leven een goddelijk echo kan hebben dat gehoord wordt van het ene einde van de wereld tot het andere. Zijn we klaar om ons leven te geven zodat de geliefde Jezus kan worden verlost van alle beledigingen en overtredingen, of volgen we liever de Joden na, het volk dat zoveel begunstigd werd – bijna zoals onze eigen ziel, die zo geliefd is door Jezus – en schreeuwen zoals hen: “Crucifigatur” (laat Hem gekruisigd worden)?

Mijn veroordeelde Jezus, moge uw veroordeling de mijne zijn, die ik accepteer uit liefde voor U. En om U te troosten, zal ik mezelf voortdurend in U storten, om U in de harten van alle mensen te brengen, om U bekend te maken aan iedereen en om uw leven aan iedereen te geven.

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het heil van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uit. Amen.

Via Dolorosa (de traditionele kruisweg)

Dit is NIET de werkelijke kruisweg die Jezus afgelegd heeft, maar wel de traditionele kruisweg die reeds eeuwenlang zo wordt herinnerd.

Kaart van de traditionele Kruisweg:

1^e statie : Plaats waar Jezus werd ter dood veroordeeld door Pilatus (nu Al-Omariyyeh college):

Glasraam van de kapel waar Jezus werd gegeseld:

Lithostrotos of stenen plaveisel dat door Hadrianus werd gebouwd. Volgens de traditie had Pilatus daar zijn troon (Joh 19:13):

Er is nog een soort Romeins spel met teerlingen dat in deze stenen plaveisels is gegraveerd:

2^e statie : De Ecce Homo-boog waar Pilatus Jezus aan het volk liet zien en waar Jezus het kruis op Zijn schouders neemt: