24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

12^de uur : van 4 tot 5 uur op goede vrijdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt met Uw Wil en met Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, leg ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis. Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Jezus wordt aan de genade van de soldaten overgeleverd

Jezus, mijn allerzoetste Leven, terwijl ik sliep en mij vastklampte aan uw Hart, voelde ik dikwijls de prikken van de doornen die Uw Heiligste Hart prikten. Ik wilde samen met U wakker worden, zodat U tenminste iemand had die al uw pijn bemerkte en medelijden voelde met U. Ik klamp me meer aan uw Hart vast en voel uw prikken levendiger, zodat ik wakker word. Maar wat zie ik? Wat hoor ik? Ik zou U in mijn hart willen verbergen om mij bloot te stellen in uw plaats, en zelf de pijn te ontvangen die zo hevig is, en de ongelooflijke beledigingen en vernederingen te ondergaan. Maar enkel uw liefde kan zovele mishandelingen verdragen. Mijn meest geduldige Jezus, wat kon je verwachten van mensen die zo onmenselijk zijn?

Ik zie nu dat ze U voor de gek houden. Ze bedekken uw Gezicht met spuug; het licht van uw mooie ogen is bedekt met spuug; en U die rivieren van tranen giet voor onze redding, duw het spuug weg uit uw ogen, en uw vijanden, met een hart die het licht van uw ogen niet kunnen zien, bedek ze opnieuw met spuug. Anderen worden stoutmoediger in het kwaad, en openen uw allerzoetste mond en vullen het met walgelijk speeksel, tot het punt dat ze zelf misselijkheid voelen. En aangezien een deel van dat spuug wegvloeit, wordt een gedeelte van de majesteit van uw Gezicht en uw bovenmenselijke zoetheid geopenbaard. Ze huiveren en schamen zich. Om meer vrijheid te hebben, blinddoeken ze U met een vuile vod, om zich ongeremd op uw aanbiddelijke Persoon te storten. En zo sloegen ze U zonder medelijden; ze sleepten U verder, vertrapten U onder hun voeten. Ze bleven U op het Gezicht slaan en boven op uw hoofd. Ze krabben U, trekken aan uw haar en duwen U van hier naar daar.

Jezus, mijn Lieveling, mijn hart kan het niet verdragen om U temidden van zoveel pijn te zien. U wil dat ik alles waarneem, maar ik wil liever mijn ogen bedekken om geen zo’n pijnlijke scènes te zien, die het hart in elke borstkas verscheuren. Maar mijn liefde voor U dwingt mij te kijken naar wat met U gebeurt.

Ik zie dat U geen zucht slaakt, dat U geen woord zegt om U te verdedigen; dat U in de handen van de soldaten bent als een vod, en zij kunnen met U doen wat ze willen. En als ik zie dat ze over U springen, vrees ik dat U onder hun voeten zult sterven.

Mijn Goedheid en mijn Alles, de smart die ik voel voor uw pijn is zo groot, dat ik zou willen schreeuwen zo luid ik kan om daar in de Hemel gehoord te worden. Ik zou de Vader, de H. Geest en al de Engelen willen roepen; en hier op aarde de lieve Mama eerst roepen, en al de zielen die U liefhebben van de ene kant naar de andere, zodat we een cirkel rond U vormen en we deze onbeschaamde soldaten kunnen tegenhouden om bij U te komen om U te beledigen en nog meer te pijnigen. Samen met U bieden we eerherstel voor alle zonden die ’s nachts gebeuren, vooral degenen die ‘s nachts gepleegd worden door sektariërs over uw Sacramentele Persoon, en voor alle beledigingen en overtredingen van zielen die niet trouw blijven in de nacht van beproeving.

Maar ik zie, mijn beledigde Goedheid, dat de soldaten, vermoeid zijn en dronken. Ze zouden willen rusten, en mijn arme hart, onderdrukt en verscheurd door zoveel pijn, wil niet alleen blijven bij U. Het voelt de behoefte aan ander gezelschap. O alstublieft, mijn lieve Mama, wees mijn onafscheidelijk gezelschap; laat ons Jezus samen omhelzen om Hem te troosten! O Jezus, samen met Mama, kus ik U en zegen ik U; en samen met Haar, zal ik de liefdeslaap hebben op uw aanbiddelijk Hart.

Overweging 

In dit uur bevindt Jezus zich temidden van de soldaten met onverstoorbaarheid en ijzeren standvastigheid. God zoals Hij is, lijdt alle straffen die de soldaten Hem aandoen en Hij kijkt naar hen met zoveel liefde dat Hij hen schijnt uit te nodigen om Hem meer pijn te doen lijden. En wij –  zijn wij constant gedurende herhaaldelijk lijden, of klagen we, worden geϊrriteerd en verliezen we ons geduld en kalmte; die kalmte van hart die nodig is om Jezus een gelukkige verblijfplaats in ons te laten vinden?

Vastberadenheid is de deugd die ons laat weten of God echt in ons regeert. Als de onze de ware deugd is, zullen we vastberaden zijn in beproeving, met een vastberadenheid die niet onstabiel is, maar altijd gelijk is. Hoe meer we vastberaden worden in het goede, het lijden, het werken, hoe meer we het veld rondom ons vergroten, waarin Jezus Zijn genaden zal uitbreiden. Als we onstabiel zijn, zal ons veld klein zijn en zal Jezus weinig of geen ruimte hebben. Maar als we vastberaden zijn en onwankelbaar, zal Jezus een zeer uitgestrekt veld vinden. Hij zal Zijn steun in ons vinden en de plaats om Zijn genaden uit te breiden.

Als we willen dat onze geliefde Jezus in ons rust, laten we Hem dan omringen met Zijn eigen vastberadenheid, waarmee Hij handelde voor de redding van onze zielen. Als Hij beschut is zal Hij in ons hart een zoete rust vinden. Jezus keek met liefde naar degenen die Hem mishandelden. Kijken we met dezelfde liefde naar degenen die ons beledigen? Is de liefde die we aan hen tonen zo groot dat ze als een stem voor hun hart is – zo krachtig dat ze tot Jezus worden bekeerd?

Mijn Jezus, grenzeloze liefde, geef me deze liefde en laat elke pijn van mij zielen naar U roepen.

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het heil van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uit. Amen.