De Franciscaanse Kroon of Serafijnse rozenkrans

Het is een rozenkrans dat bestaat uit 7 tientjes die een bijzondere vreugde uit het leven van de H. Maagd Maria overwegen. Dit zijn de 7 vreugden:

1) De aankondiging van de Aartsengel Gabriel 
2) Het bezoek van Maria aan Elizabeth 
3) De geboorte van Onze Heer Jezus Christus 
4) De aanbidding van de Wijzen 
5) De terugvinding van het Kind Jezus in de Tempel 
6) De verschijning van Christus aan Maria na de Verrijzenis 
7) De Tenhemelopneming en Kroning van Maria als Koningin van de Hemel 

Hoe te beginnen :

1 ste vreugde, 1 Onze Vader, 10 Weesgegroeten. Zo ook de andere 6 vreugden bidden. Dan eindigen met 2 Weesgegroeten ter ere van de 72 jaar dat de OLVrouw heeft geleefd op aarde. En nog een Onze Vader en een Weesgegroet voor de intenties van de Paus. Men mag na elk tientje een Glorie zij en het Fatima gebed bidden, maar dit is niet vereist.

Verhaal van de Franciscaanse Kroon

Het verhaal van de rozenkrans van de zeven vreugden van de Heilige Maagd dateert uit het begin van de 15e eeuw. Een vrome jongeman, James genaamd, was eraan gewend om een ​​prachtig beeld van Maria te versieren met een kroon van bloemen, die hij zelf had geplukt en geweven. Later trad hij in de Franciscaanse Orde, maar hij was vanwege een gebrek aan tijd of toestemming, niet langer in staat om deze toewijding voort te zetten. Hierdoor besloot hij het religieuze leven te verlaten en terug te keren naar de wereld.

OLVrouw verscheen toen aan hem en overtuigde hem om de order niet te verlaten. Ze vertelde hem dat hij niet teleurgesteld moest zijn omdat hij haar beeld niet langer mocht versieren, want ze zou hem een ​​manier leren om haar eer te geven die veel aangenamer en verdienstelijker was. In plaats van een kroon van bloemen, die snel verwelkt, zou hij een kroon van gebeden weven, en deze gebeden konden op elk moment worden aangeboden. Ze onderwees hem toen de Rozenkrans van de Zeven Vreugden, eraan toevoegend dat deze gebeden niet alleen een meer acceptabele kroon zouden vormen, maar ze zouden ook ontelbare genaden voor zichzelf en anderen opleveren.

Deze eenvoudige maar mooie toewijding om de Kroon van de Zeven Vreugden van de Heilige Maagd te bidden verspreidde zich al snel over de hele Franciscaanse Orde en werd officieel ingesteld in 1422.