Pelgrimstochten
Kerken en heiligdommen werden gebouwd volgens visioenen van
Jezus en Maria en trekken vele miljoenen pelgrims elk jaar. Volgens Bisschop
Francesco Giogia zijn de meerderheid van de meest bezochte heiligdommen in de
wereld gebaseerd op visioenen. Ongeveer 10 miljoen pelgrims bezoeken de
Basiliek van OLVrouw van Guadalupe, in Mexico stad, en in 1999 was dat het
meest bezochte Katholiek heiligdom in de wereld, gevolgd door het Heiligdom van
OLVrouw van Fatima in Cova da Iria (Portugal) met tussen de 6 tot 8 miljoen
pelgrims elk jaar. Dan het Padre Pio van Pietrelcina heiligdom in San Giovanni
Rotondo in Italie en de Basiliek van OLVrouw van Aparecida in Brazilie, die elk
ongeveer 6 tot 7 miljoen pelgim op bezoek krijgen. En 5 miljoen pelgrims per
jaar bezoeken het Heiligdom van OLVrouw van Lourdes in Frankrijk.
OLVrouw van Aparecida
De geschiedenis van de basiliek begint met de gebeurtenis die door
de priesters José Alves Vilela in 1743 en João de Morais e Aguiar in 1757 werd
opgetekend. In het jaar 1717 zou de gouverneur van São Paulo, Pedro de Almeida,
op zijn reis naar Vila Rica de stad Guaratinguetá aandoen
en de bewoners wilden hem een rijk banket aanbieden. Alhoewel het niet het
visseizoen was, probeerden drie vissers, Domingos Garcia, João Alves en Filipe
Pedroso, voor het feestmaal vis te vangen in de rivier de Paraíba. Maar
ondanks hun vurige gebeden tot God en de Heilige Maagd leverden de netten
steeds weer een armzalige vangst op. De vissers werden er moedeloos van en
stonden op het punt de pogingen op te geven, toen João Alves nogmaals de netten
uitwierp en tot hun grote verbazing in plaats van vis een beeld van de Heilige
Maagd ophaalde. Het beeld had geen hoofd, maar bij het optrekken van een
volgend net vond men ook Haar hoofd. Het beeld werd gereinigd en in een kleed
gewikkeld. Vanaf dat moment vingen de vissers zoveel vis, dat de vissersboot
door de zware lading dreigde te zinken en de vissers zich gedwongen zagen naar
de haven terug te keren.
Het nieuws verspreidde zich snel in de regio en de volgende
vijftien jaar kwamen mensen uit de buurt naar de woning van Filipe Pedroso om
er bij het beeld te bidden. Er werden wonderen gemeld en het kleine kapelletje
dat de familie bouwde werd al snel te klein. Een nieuwe kapel werd op 26 juli
1745 ingewijd. Het aantal pelgrims bleef toenemen en tussen 1834 tot de wijding
op 8 december 1888 werd gewerkt aan een prestigieus kerkgebouw (tegenwoordig
bekend als Basílica Velha)
in koloniale stijl.
De kerk werd ook bezocht door veel vooraanstaande bedevaartgangers.
Op 6 november 1888 bracht kroonprinses Isabella van Brazilië een
tweede bezoek aan de kerk en schonk goud, diamanten en robijnen om een kroon
voor het beeld te laten maken en een rijk versierde blauwe mantel. Het beeld
werd op 8 september 1904 gekroond.
Voorspellingen
Sommige van de gerapporteerde visioenen van Jezus
verdwijnen gewoon omdat de voorspellingen niet uitkomen. Aan de andere kant,
blijven sommige voorspellingen die gebaseerd zijn op visioenen interesse wekken
zelfs decennia nadat ze gebeurden. Boodschappen van John Leary in Rochester,
New York, in 1999 hadden voorspeld dat Paus Johannes Paulus II zou gedwongen
worden om Rome te verlaten en dat hij zou in ballingschap gaan temidden van
chaos. Bisschop Matthew Clark van het Rooms-Katholiek Diocees van Rochester
liet de boodschappen in die tijd niet toe, maar met de verkiezing van Paus Benedictus
XVI werd het debat over de geldigheid van deze boodschappen terug heropend.
Op 15 mei 1982 kregen sommige tieners in Kibeho (Rwanda)
visioenen van de H. Maagd Maria als OLVrouw van Kibeho en Jezus Christus. De
tieners kregen werkelijk afschuwelijke visioenen te zien zoals rivieren van
bloed en de visioenen werden vergezeld door intense reacties: geschreeuw, beven
en comas. Vandaag ziet men in de visioenen een dreigende voorspelling van de
Rwandese genocide van 1994, en vooral op die specifieke plaats in 1995 waarin
sommige van de tieners stierven een 10 tal jaar na hun visioen. De
verschijningen werden erkend door de lokale Rooms-katholieke bisschop maar
kregen niet helemaal een definitieve goedkeuring door de Heilige Stoel.
Visioenen van de eerste heiligen
De Bijbel bevat voornamelijk visioenen van Jezus voordat
Hij ten hemel voer, behalve voor het visioen van Christus van de H. Stefanus
net voor zijn dood (Hand 7:55), de weg naar Damascus en de stem die de H.
Paulus hoorde en de conversatie tussen Jezus en de H. Ananias in Damascus
waarin de H. Ananias het bevel krijgt om de H. Paulus te genezen (Hand
9:10-18).
H. Stefanus - Hand 7:55 Maar hij, vervuld van de heilige Geest,
staarde naar de hemel en zag Gods heerlijkheid en Jezus staande aan Gods
rechterhand; en hij riep uit: Ik zie de hemel open en de Mensenzoon
staande aan Gods rechterhand.
H. Stefanus
H. Paulus en de H. Ananias Hand 9:10-18 Nu woonde er in Damascus
een leerling die Ananías heette, en tot hem sprak de Heer in een visioen:
Ananías. Hij antwoordde: Hier ben ik, Heer. De Heer vervolgde: Begeef
u naar de Rechte Straat en vraag in het huis van Judas naar Saulus van Tarsus;
hij is juist in gebed. - Deze zag reeds in een visioen een man, Ananías,
binnenkomen en hem de handen opleggen, opdat hij weer zou zien. - Maar Ananías wierp tegen: Heer, ik heb van
velen gehoord hoeveel kwaad die man uw heiligen in Jeruzalem heeft
aangedaan. Ook hier heeft hij van de hogepriester volmacht om allen die uw
Naam aanroepen in boeien te slaan. De Heer beval hem: Ga, want die man
is mijn uitverkoren werktuig om mijn Naam uit te dragen onder heidenen en
koningen en onder de zonen van Israël. Ik zal hem laten zien, hoeveel hij
om mijn Naam moet lijden. Toen begaf Ananías zich naar het huis, trad
binnen en legde hem de handen op met de woorden: Saul, broeder, de Heer heeft
mij gezonden, Jezus die u op de weg hierheen verschenen is, opdat ge weer zien
moogt en vervuld worden van de heilige Geest. Op hetzelfde ogenblik
vielen hem als het ware de schellen van de ogen. Hij zag weer en terstond liet hij
zich dopen.
De verschijning in Damascus is het laatste gerapporteerde visioen
van Jezus in de Bijbel tot het Boek Openbaring werd geschreven. In de volgende
eeuwen echter, rapporteerden vele heiligen zowel visioenen te hebben gehad van
Jezus en de H. Maagd Maria.
In 1205, toen de H.
Franciscus van Assisi aan het bidden was in de Kerk van San Damiano net buiten
Assisi gelegen, kreeg hij een visioen met een beeld van Jezus dat levend werd
en hem vertelde: Franciscus, ga en herstel Mijn huis, dat zoals je kunt zien,
in ruϊne vervallen is. Dit visioen leidde de H. Franciscus ertoe zijn
welvarend bestaan op te geven en de armoede te omarmen en de Franciscaanse orde
te stichten. De Franciscanen vormden een grote macht in de vernieuwing van het
Christendom. Gedurende een ander
visioen in 1224 ontving de H. Franciscus het eerste beschreven geval van
stigmata.
In 1208 had de H. Juliana van Cornillon (ook H. Juliana van
Luik) visioenen van Christus die ze verborgen hield voor bijna 20 jaar. In deze
visioenen werd haar herhaaldelijk verteld een plechtige feestdag in te laten
stellen voor het H. Sacrament als het Lichaam van Christus. Toen ze
uiteindelijk haar visioenen kenbaar maakte aan haar biechtvader, werd de
informatie doorgegeven aan de bisschop. Jaren later, in 1264, verklaarde Paus
Urbanus IV (die voorheen de Aartsdeken van Luik was) officieel het feest van
Corpus Christi voor de hele Latijnse ritus, als het eerste door de paus
bekrachtigde universele feest voor de Latijnse ritus.
H. Juliana van Cornillon
De H. Maagd Maria is ook
verschenen aan de Engelse Karmeliet H. Simon Stock in 1251, en Zij heeft hem
het Karmelitaanse schouderkleed gegeven, de Bruine Scapulier, met de belofte
dat al wie dit draagt zal gered worden van de vlammen der Hel. Het is ook
gekend als het Scapulier van OLVrouw van de Berg Karmel. Het Bruine scapulier
is waarschijnlijk het best gekende en meest verspreide van alle kleine
scapulieren.
H. Simon Stock
De H. Catharina van Siena was een teruggetrokken
Dominicaanse derde-ordeling die leefde, vastte en bad in haar huis in Siena (Italië).
In 1366, toen ze 19 jaar was had ze haar eerste visioen van Jezus en daarna
begon ze voor de armen en de zieken te zorgen. In 1370 had ze een visioen
waarin ze werd opgedragen om haar leven in eenzaamheid op te geven en in de
wereld te werken. Ze correspondeerde
met Paus Gregorius XI en andere personen met autoriteit. Ze smeekte om vrede en
voor de reformatie van de geestelijkheid. Ze schreef meer dan 300
brieven. Haar argumenten, en haar reis naar Avignon werden de hoofdreden van de
beslissing van Paus Gregorius XI om de Pausen van Avignon terug te doen keren
naar Rome waar ze werd opgeroepen om te leven tot haar dood. Ze is één van de enige drie vrouwelijke kerkleraars.
H. Catharina van Siena
In 1372 kreeg de H. Julian van Norwich op haar sterfbed het
laatste Oliesel wanneer ze een serie van visioenen kreeg van Jezus, gevolgd
door een plotselinge genezing. Bijna 20 jaar later schreef ze over deze
visioenen in haar boek Openbaringen van goddelijke liefde. Het is
waarschijnlijk het eerste boek in de Engelse taal die geschreven werd door een
vrouw, en dat omdat ze waarschijnlijk geen Latijn kende. Haar boek beschrijft
haar ziekte en haar genezing toen ze het stralende beeld van Christus zag. De
16 openbaringen beginnen met de doornenkroning en gaan verder met de dood van
Jezus en eindigen met Zijn verrijzenis en hoe Christus nog altijd vertoeft in de
zielen van degenen die van Hem houden. Ze wordt gevierd in de Anglicaanse Kerk.
Zie dat Ik God ben. Zie dat Ik in alles ben. Zie dat Ik
alles doe. Zie dat Ik nooit gestopt ben in het bekrachtigen van mijn werken,
noch dat Ik het ooit zal stoppen, in eeuwigheid. Zie dat Ik alles leidt tot het
einde dat Ik voorbeschikt heb voor de tijd begon, door dezelfde kracht,
wijsheid en liefde waarmee Ik het heb geschapen. Hoe kan dan iets verkeerd
gaan?.― Julian van Norwich
H. Julian van Norwich en haar kat die haar altijd gezelschap hield in haar
besloten kamer
In 1531, kreeg de H. Juan Diego een visioen in de
ochtend van de H. Maagd Maria waarin hij werd opgedragen een abdij te bouwen op
de Heuvel van Tepeyac in Mexico. De lokale priester geloofde niet in zijn
verschijning en vroeg om een wonder, wat later werd voorzien als een icoon van
OLVrouw van Guadalupe dat permanent werd gedrukt op het schort van de heiligen
waar hij rozen had mee geplukt. OLVrouw van Guadalupe werd een symbool van het
Katholieke geloof in Mexico. In 1820 wanneer de Mexicaanse
Onafhankelijkheidsoorlog werd gevochten tegen het Spaanse koloniale regime werd
ze een symbool van de Mexicaanse natie.
OLV van Guadalupe
Op het Hoogfeest van de H. Petrus en H. Paulus (29 juni) in
1559 kreeg de H. Teresa van Avila (Teresa de Jesús) een visioen van Jezus
die zich aan haar toonde in lichaam. Bijna twee jaar aan een stuk beschreef ze
gelijkaardige visioenen. De visioenen van de H. Teresa veranderden haar leven
en ze werd een sleutelfiguur in de Katholieke Kerk waar ze uiteindelijk werd
erkend als een van de drie vrouwelijke Kerkleraars. Eén van haar visioenen is
het onderwerp van Berninis beroemde werk De extase van de H. Teresa in de
basiliek van Santa Maria della Vittoria in Rome.
Extase van de H. Teresa
In het begin van de 17e eeuw kreeg de zalige Maria de Jesus de Agreda een
aantal mystieke ervaringen, visioenen en conversaties met de H. Maagd Maria. Ze
verklaarde dat de H. Maagd haar had geϊnspireerd en passages had gedicteerd in
het boek de Mystieke Stad van God als een biografie van de Maagd Maria. Het
boek wordt nog altijd bestudeerd in college en universiteitsprogrammas van de
Spaanse taal en cultuur. Maar het boek dat een aantal ongewone beweringen doet
is controversieel binnen de Rooms-katholieke Kerk, en werd een aantal keren
verbannen en weer in ere hersteld, en haar proces van zaligverklaring startte
in 1673 en is nog niet voltooid.
Maria de Jesus de Agreda
Van 1673 tot 1675 kreeg de H. Margaretha Maria Alacoque een
reeks van visioenen van Christus die tot haar sprak. In december 1673 schreef ze
dat Jezus haar toestond om haar hoofd te laten rusten op Zijn hart en
openbaarde dan de wonderen van zijn liefde aan haar. Dit leidde ertoe dat ze de
devotie aan het H. Hart oprichtte. In het begin was haar leven , haar
handelingen, haar geloof en geschriften het onderwerp van nauwkeurig onderzoek
door de Katholieke Kerk. Maar ze werd uiteindelijk toch als heilige verklaard
in 1920 en het Feest van het H. Hart wordt nu officieel gevierd de derde
vrijdag na Pinksteren.
H. Hart
In haar professie als een Kapucijner Arme Klara non in 1678
drukte de H. Veronica Giuliani een groot verlangen uit te lijden in vereniging
met de gekruisigde Jezus voor de bekering van de zondaars. Kort na die tijd
kreeg ze een reeks visioenen van Jezus en de H. Maagd Maria die een aantal
jaren duurden. Ze kreeg een visioen van Christus die zijn kruis droeg en een
kelk die het Lijden van Christus voorstelde. Op goede vrijdag 1697 ontving ze de 5 wonden van
Christus als stigmata.
H. Veronica Giuliani
H. Veronica Giuliani : Op haar 17de treedt ze in het klooster en op
haar 18de begint voor haar de weg van gelijkvormigheid met Christus langsheen
vele boetedoeningen, groot lijden en vele mystieke ervaringen in verband met
het lijden van Jezus: de doornen kroning, het mystieke huwelijk, de hartwonde
en de stigmata. In 1716 wordt zij op 56-jarige leeftijd abdis van het klooster
en zij zal die rol blijven uitoefenen tot aan haar dood in 1727, na een
pijnlijke doodstrijd van 33 dagen die in diepe vreugde uitmondt, zodat haar
laatste woorden waren: Ik heb de Liefde gevonden, de Liefde heeft zich
getoond! Dat is de oorzaak van mijn lijden. Zeg het iedereen, zeg het iedereen!.
|