Veel Mizrahim hechten meer aan het joodse geloof dan de Ashkenazim. De Ashkenazim zijn immer vaak afstammelingen van niet-religieuze zionistische pioniers. De Mizrahim zijn na de jaren vijftig, toen de verhouding tussen joodse en islamitische arbieren na de stichting van de staat Israël verslechterde, min of meer noodgedwongen naar Israël verhuisd vanuit moslimlanden waar joden traditioneel getolereerd werden maar ongelovigen niet.

‘De Marokkaanse joden hielden van (de voormalige rechtse premier) Begin, niet alleen omdat hij ze niet minachtte, maar ook omdat hij naar de synagoge ging en de heilige schrift kende’, zegt Warshawksi. Deels daarom, maar ook door hun haat tegen het establishment van de Arbeiderspartij, ging de Oosterse meerderheid rechts stemmen.
Geleidelijk aan zijn de joodse religieuze partijen en instellingen in Israël steeds afhankelijker geworden van een Mizrahische basis – niet alleen de Mizrahische-religieuze Shaspartij, maar ook de groeperingen die traditioneel door religieuze Ashkenazim werden geleid. Dat vergroot de kloof tussen gelovigen en de Arbeiderspartij nog verder, omdat de haat voor de Arbeiderspartij onder de Mizrahim diepgeworteld is.
De zwakheid van het seculiere zionisme wijt Warshawski ook aan zijn spirituele armoede. Van de opofferingsgezindheid uit de begintijd is weinig meer over. De ideologie bestaat nu vooral uit identificatie met het liberale Westen, vooral met de VS, en een kastegevoel tegenover de Arabieren en joden van Arabische herkomst die als minderwaardig worden gezien Geen wonder dat de Mizrahim meer troost vinden in hun traditionele geloof.

Volgens Israëlische socioloog Avishai Ehrlich (in de Socialist Register 2003) verlangen joden in Israël in het algemeen, hoewel steeds minder praktiserend, steeds meer naar een soort mystieke eenheid door middel van het geloof. De mystiek wordt steeds populairder, terwijl Zionistisch links steeds meer naar een liberale versie van het geloof neigt. ‘Het joodse geloof convergeert met en vervangt het zionisme’, zegt hij. En het geloof wordt deels een jaar of tweeduizend teruggedraaid, om weer de staatsgodsdienst te worden van een Midden-Oosters koninkrijkje.

Echte mannen
De gelovigen werden niet alleen nationalistischer, maar ook meer stereotype mannelijk. De Californische hoogleraar Daniel Boyarin, die een tijd lang in Israël woonde en evenals Warshawski lid was van de revolutionair-socialistische organisatie Matzpen, ziet deze verandering als een vorm van verraad aan traditionele joodse denkbeelden. In zijn boeiende boek Unheroic conduct: The rise of heterosexuality and the invention of the Jewish man, betoogt Boyarin dat joden in het middeleeuws Europa door christenen nauwelijks als echte mannen werden gezien, omdat ze nooit wilden vechten en ook veel economische bezigheden aan hun vrouwen overlieten. In hun ogen waren oorlog, vechten, sport en allerlei ‘mannelijke’ activiteiten ‘gojim naches’, ‘spelen van niet-joden’. Niet dat joodse vrouwen gelijk waren – alle rabbijnen waren mannen, en de hoogste menselijke activiteit, het bestuderen van de Talmoed, was voor vrouwen verboden - maar de mannelijke overheersing zat bij de joden heel anders in elkaar dan bij andere Europeanen.

De modernisering en de integratie in Europese samenlevingen vanaf de achttiende en negentiende eeuw waren voor joodse mannen bijzonder moeilijk, ook op persoonlijk vlak. Opeens moeten ze zich diep schamen dat ze voor Europese maatstaven geen echte mannen waren. Volgens Boyarin kunnen zowel de psychoanalyse van de Weense jood Freud als het zionisme van de Weense jood Herzl deels worden gezien als pogingen om een nieuwe joodse man uit te vinden. Volgens de zionist Max Nordau moest de zionist een ‘nieuwe spierenjood’ worden.
Warshawski bevestigt de analyse van Boyarin uit zijn eigen ervaring: nooit was hij zulke sterke tegenzin tegen traditionele joden tegengekomen als in Israël, herinnert hij zich. Bleek, zachtaardig en studieus, kreeg hij bij zijn eerste bezoek toen hij zich excuseerde tegen iemand op straat, van een stoere neef te horen: ‘Gedraag je niet als zo’n jidje, je bent niet in Straatsburg hoor!’

De spijtige reden waarom de tweestatenoplossing niet kan blijven duren zoals het nu is:

Kerry sprak over de redenen waarom de tweestatenoplossing op sterven na dood is: Israël blijft illegale nederzettingen op bezet Palestijns gebied bouwen en laat zo geen ruimte voor een leefbare Palestijnse staat.

Voor het eerst in jaren, stelden de VS hun veto niet in de VN Veiligheidsraad, op de stemming over resolutie 2334 over de illegale Israëlische nederzettingen in Palestina, waardoor de resolutie kon passeren.

De resolutie bevat niets nieuw of revolutionair: al een halve eeuw lang legt Israël de ene resolutie na de andere naast zich neer en bouwt het lustig verder op bezet gebied. De nieuwe resolutie bevat geen mechanisme om de aanhoudende bouw van nederzettingen te bestraffen.

Onderhandelingen op basis van de grenzen van voor 1967, toen Israël de Westelijke Jordaanoever bezette en nederzettingen begon te bouwen. Israël zou de grote nederzettingensteden op bezet gebied mogen houden en Palestina zou wat land krijgen dat vandaag tot Israël behoort.

Dat is problematisch voor Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever die hun landen in privé-eigendom nooit meer zouden terugkrijgen, en voor sommige Palestijnen die nu in Israël wonen en plots na meer dan 60 jaar onder een ander bestuur zouden komen.

Jeruzalem zou de hoofdstad van twee landen worden. De Palestijnse staat zou geen leger mogen hebben. Er zou een “rechtvaardige oplossing” komen voor de Palestijnse vluchtelingen die Israël in 1948 en 1967 van hun land verdreef. Ze zouden enkel mogen terugkeren in de mate waarin dat het “Joodse karakter” van Israël niet zou veranderen.

Sinds 2003 bouwt Israël aan een muur in bezet Palestina, een muur die de grote Israëlische nederzettingensteden de facto inlijft bij Israël. De VS hebben die flagrante schending van het internationaal recht altijd getolereerd. (de muur biedt nu eens en altijd een bescherming tegen onlusten van de Palestijnen tegen de Israëliers)

Foto van een Joodse nederzetting

Foto van een Joodse nederzetting op Palestijns gebied

Wat men iedere keer onder tafel wil schuiven is het feit dat 200.000 meer Joden uit de Arabische landen werden verdreven dan Palestijnen van hun grondgebied. Bovendien zijn de meesten ZELF vertrokken.

Pater Daniel

De Britse minister van buitenlandse zaken Arthur Balfour en zijn brief aan Lionel Walter Rothschild, destijds de ere-president van de zionistische federatie van Groot-Britannië en Ierland

Hoe de verdrukking van het Palestijnse volk met de Balfour-verklaring begonnen is, hebben we al eerder toegelicht. Dit plan van verdeling van het Britse mandaatgebied Palestina, in een joodse en Arabische staat werd enkele weken na de verklaring door de toenmalige 57 landen van de VN in 1947 aanvaard. Sinds de stichting van de staat Israël in 1948 wordt deze onevenredige en onrechtvaardige verdeling Nakba, de catastrofe genoemd. De zionistisch gewapende beweging was gericht op steeds verder gaande kolonisatie. Ilan Pappe, professor politicologie aan de universiteit van Haifa is een van de meest vooraanstaande historici uit Israël die het feitelijk ontstaan van Israël onderzocht en beschreven heeft. Hij wilde de gangbare enthousiaste voorstelling van de feiten eens oprecht en nuchter toetsen.

Zijn boek draagt de titel “De etnische zuivering van Palestina”. Hij verwijst de mooie mythen over de wording van Israël naar de prullenmand. Zionisten gingen systematisch op bezoek in de Palestijnse dorpen waar zij met grote gastvrijheid werden ontvangen. Ze verzamelden alle belangrijke gegevens over het dorp en zijn bevolking. Soms gingen ze terug om nog meer te vernemen en genoten opnieuw van de Palestijnse gastvrijheid. Later werden de dorpen gewapenderhand ingenomen, de bevolking verdreven of uitgemoord, de niet-joodse kostbare archeologische schatten en herinneringen vernietigd of uitgewist. Soms was er een gemaskerde zionist bij die de belangrijke personen uit het dorp aanwees om geëxecuteerd te worden. In hun gruwelijk geweld gingen de zionisten steeds verder.

In de zesdaagse oorlog (1967) veroverden ze Oost-Jeruzalem, de westelijke Jordaan oever (op Jordanië), Gaza en de Sinaï (op Egypte) en de Golanhoogten van Syrië die later geannexeerd werden. Inmiddels heeft de algemene vergadering van de VN van 28 november 2017 Israël voor de zoveelste keer opgeroepen alle bezette gebieden op te geven en terug te keren tot de toestand van voor 4 juni 1967. Het niet toepassen van resolutie 497 van de VN Veiligheidsraad van 1981 werd nogmaals veroordeeld: alle wetten die Israël oplegt aan de bevolking van de Golanhoogten hebben geen enkele waarde. De bijzondere Syrische onderhandelaar Munzer wees er uitdrukkelijk op dat over de soevereiniteit van de Golanhoogten niet onderhandeld kan worden. Hij veroordeelde ook het repressieve gedrag van de zionisten door de Syriërs te verbieden huizen te bouwen of door zelfs hun huizen af te breken, het archeologisch erfgoed te verwoesten, Syrische leerkrachten door zionistische te vervangen, gewonden te beletten dat ze gratis in Syrische ziekenhuizen zouden verzorgd worden, verbieden dat de mensen hun familie in Syrië bezoeken enzovoort.

Kortom, Israël moet eindelijk eens ophouden met zijn terreur tegenover andere volken en het zal zelf in vrede kunnen leven. Het moet de resoluties 242, 338, 497 en 2334 van de VN Veiligheidsraad respecteren. En het ziet er niet naar uit dat de zionisten dat vlug zullen doen vermits ze ook nu de terroristen blijven steunen om Syrië te ontwrichten. Ze bombarderen hier onschuldige burgers en Syrische infrastructuur maar geen terroristen, integendeel. (Ah nee, de Syrische terroristen zitten intussen al bij al de immigranten in Europa en zullen hier hun gang wel gaan) In hun meedogenloze brutaliteit hadden de zionisten de gewoonte in plaats van het internationaal recht te erkennen, nog een stap verder te gaan. Werden ze door de VN verplicht de verdreven Palestijnen te laten terugkeren naar de grond van hun voorvaderen en hen een vergoeding te geven, dan zorgden de zionisten ervoor dat deze dorpen zo totaal vernield waren dat de Palestijnen geen enkele reden meer hadden om nog terug te keren. (de zionisten zullen wel geen risico nemen en Palestijnen laten terugkeren die hen willen doden zoals in de Koran staat)

Bijbel voorspelt totale vernietiging Gazastrook 8/1/2009 uit: xandernieuws.punt.nl

Ook Arabische landen zullen na aanval op Israël worden verwoest; Gaan de Bijbelse profetieën voor onze ogen in vervulling? 

Een aantal van de belangrijkste landen (groen: bijbelse naam, rose: huidige naam) die in de eindtijd Israël (rood) zullen aanvallen (uitleggingen verschillen). 

De bijbelse profeet Zefanja voorspelt dat op een bepaald moment in de toekomst de Israëlische stad Ashkelon verwoest zal worden, waarna de Gazastrook en haar inwoners totaal worden vernietigd. Ashkelon ligt op dit moment onder vuur van Palestijnse raketten; Hamas heeft haar krachtigste raketten nog achter de hand, en Israël is vastbesloten een eind te maken aan het Palestijnse terreurbewind. Staat de gruwelijke profetie van Zefanja op het punt om uit te komen?

Sefanja 2:4-7 Voorwaar, Gaza wordt een verlaten oord, Askelon een woestenij. Asdod wordt op klaarlichte dag ontruimd, Ekron uitgeroeid. Wee u, bewoners van de zeekust, volk van Keretieten! Het woord van Jahwe richt zich tegen u: Kanaän, land van de Filistijnen, verdelgen zal Ik u, al uw bewoners! De kuststreek wordt een graasgrond, een weideplaats voor herders, een oord met kralen voor de schapen. De streek zal toebehoren aan de rest van het huis Juda. Die zullen daar weiden en zich 's avonds ter ruste leggen in de huizen van Askelon, want Jahwe, hun God, zal naar hen omzien en hen in hun vroegere staat herstellen. 

Het is niet ondenkbaar dat de huidige Gazacrisis het begin is van het uitkomen van deze duizenden jaren oude profetie. Is dit daadwerkelijk het geval, dan zullen de Palestijnse terroristen -al dan niet met hulp van Arabische landen- mogelijk al binnen zeer korte tijd een aanval uitvoeren op Ashkelon, Asdod en Ekron, waarbij deze steden verwoest zullen worden. Israël slaat vervolgens keihard terug en zal de complete Gazastrook en alle Palestijnen die daar wonen, vernietigen. 

Maar dat is volgens Sefanja slechts het begin van het conflict, wat in een regelrechte oorlog zal ontaarden. De profeet voorzegd namelijk het volgende: 

Sefanja 2:9-13 Daarom, zo waar Ik leef - zo luidt de godsspraak van Jahwe van de legerscharen, de God van Israël -, Moab zal worden als Sodom, de Ammonieten als Gomorra, een veld vol onkruid, een zoutgroeve, een woestenij voor altijd. De rest van mijn volk zal hen uitplunderen, de overblijvenden van mijn natie zullen hun erfgenamen zijn. Dit overkomt hen om hun hoogmoed, omdat ze gehoond en gesnoefd hebben tegen het volk van Jahwe van de legerscharen. Jahwe zal ontzagwekkend voor hen zijn, want al de goden der aarde zal Hij ineen doen schrompelen. De volken van alle kuststreken zullen zich voor Hem neerbuigen, elk op zijn eigen plaats, in het zuiden. Ook voor u, Ethiopiers, geldt: Met mijn zwaard worden zij doorstoken! Hij heft zijn hand op tegen het noorden en richt Assur te gronde; Nineve maakt Hij tot een wildernis, zo dor als een woestijn.’

De volken worden bij de destijds bekende namen genoemd, maar zijn nu te lokaliseren in onder andere Syrië, Jordanië en Libanon. Deze landen zullen, mogelijk samen met andere islamitische staten, Israël aanvallen als wraak voor de vernietiging van Gaza. De Arabieren zullen echter opnieuw verpletterend verslagen worden. In het bijbelboek Jesaja wordt de vernietiging van de Syrische hoofdstad met name genoemd: 

Jes 17:1 Uitspraak over Damascus. Damascus zal geen stad meer zijn: er blijft slechts een puinhoop van over.

Omdat Damascus volgens historici al die tijd bewoond is geweest, ligt de vervulling van deze profetie nog in de toekomst. Bij de mogelijk al zeer nabij zijnde nieuwe oorlog in het Midden-Oosten zal zeer waarschijnlijk ook Syrië, dat al jaren actief het islamitische terreurleger van Hezbollah steunt, betrokken worden. Veel profetie-uitleggers zijn van mening dat als Syrië chemische of biologische wapens tegen Israël zal gebruiken, Israël terug zal slaan met kernwapens. Damascus zal bij zo'n aanval totaal vernietigd worden. 

Jesaja 17 leidt direct naar de gebeurtenissen zoals omschreven in de profetieën van Ezechiël. Een breed aanvaarde uitleg is dat er een verbond zal zijn tussen Rusland en diverse islamitische landen. Dit verbond zal een massale aanval uitvoeren op Israël. De namen van de landen die worden genoemd staan nu onder andere voor Iran en Libië - precies de landen waar Rusland recent nog nieuwe militaire banden mee aanknoopte. Daarnaast is het frappant dat Turkije ('Togarma') zich nu ook fel tegen Israël gekeerd heeft. 

Ezech 38:1-9 Het woord van Jahwe werd tot mij gericht: Mensenkind, richt uw blik naar het land Magog, naar Gog, de vorst van Ros (Rusland), Mesek en Tubal. Profeteer tegen hem: Dit zegt Jahwe de Heer: Ik kom op je af, Gog, vorst van Ros, Mesek en Tubal. Ik kom je halen: Ik sla een haak in je kaken en voer je mee, al je troepen met paarden en ruiters, allen tot de tanden gewapend, je machtige leger met schild en rondas, het zwaard in de hand, en al je bondgenoten uit Perzië (Iran), Kus en Put (Soedan), uitgerust met rondas en helm, Gomer (voormalige Sovjetunie) met al zijn troepen en Bet-togarma (Turkije) uit het hoge noorden met al zijn troepen. Veel volken trekken met je mee. Maak je klaar, hou je gereed, met al de legers die zich bij je aansluiten en houd ze goed in je macht. Na lange tijd, na verloop van jaren, zul je geroepen worden om tegen een land op te trekken dat zich van de oorlog hersteld heeft, tegen een volk dat uit vele landen weer bijeen is gebracht en nu ongestoord woont op de bergen van Israël, die voorgoed een wildernis schenen. Als een stormwind kom je daar opzetten, en als een wolk overdek je heel het land met je troepen en die van je talloze bondgenoten.

Een Russisch-Arabisch/islamitische aanval op Israël is alleen mogelijk als één land uit de weg geruimd is: de Verenigde Staten. Ook daar lijkt de bijbel volgens velen iets over te zeggen, en wel in het boek Openbaring. Het moderne 'Babylon', dat staat voor de 'stad die het koningschap heeft over de hele aarde', en waar het centrum van de wereldhandel zich afspeelt, is heden ten dage New York, en met New York is het Amerika geweest, dat decennialang de grootste en belangrijkste economie van de wereld heeft gehad, en waar alle in Openbaring genoemde belangrijke 'toverijen' (technologie) vandaan zijn gekomen. 

In Openbaring wordt het grote Babylon, New York/de VS, door een plotselinge aanval in één uur tijd verwoest. Ook in de VS zelf gaan veel bijbeluitleggers ervan uit dat dit een onverhoedse kernaanval zal zijn, zeer waarschijnlijk van Rusland en mogelijk ook China. En zodra de VS uit de weg is geruimd, ligt de weg voor Rusland open naar het Midden Oosten en dus ook naar Israël. 

Uiteindelijk zullen deze legers volgens de Bijbel op bovennatuurlijke wijze door God vernietigd worden. Zo ver is het echter nog niet. Het kan echter wél dichterbij zijn dan ooit, als de huidige Gazacrisis inderdaad zou escaleren tot een oorlog tussen Israël en haar Arabische buurlanden.

Pater Daniel

De zionisten hebben altijd een dubbele propaganda gevoerd. Enerzijds verkondigden ze dat Israël door de hele wereld bedreigd wordt en dat niemand hen daarbij helpt, terwijl niemand hen bedreigt wanneer zij met hun agressie tegenover andere landen en volken ophouden. Zo matigden ze zich het recht toe omwille van hun zogenaamde “veiligheid” alle volken en landen te ontwrichten, als hen dat voordelig leek. Anderzijds werd in eigen midden de absolute noodzaak onderlijnd om militair superieur te zijn boven alle omringende landen. Naar buiten stelden zij zich voor als een weerloos en hulpeloos wichtje, voor eigen volk bouwden ze aan de trots van een onoverwinnelijk leger. Hoe lang kan dat blijven verder gaan? Geen wonder dat de zelfmoord onder jonge Israëlische soldaten de grootste doodsoorzaak is. Bovendien blijken de Syriërs bij de laatste aanval drie Israëlische raketten uit de lucht gehaald te hebben.

De Israëlische superioriteit zou wel eens voorbij kunnen zijn. En de laatste zionistische agressie is het plan om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verhuizen en Jeruzalem te beschouwen als de hoofdstad van de joodse staat, waardoor het bezette Oost-Jeruzalem in feite geannexeerd wordt. Het is een stunt van de Amerikaanse president waarmee hij zich een nog brutalere zionist toont dan de ergste havik. Hiermee zouden meteen alle wederzijdse onderhandelingen, het vredesproces (waarvan de VS zich de bezielers willen tonen!) en de twee staten-oplossing plechtig begraven zijn. Het is ook tegen het internationaal recht, tegen vele VN resoluties en tegen de menselijke waardigheid van het Palestijnse volk. Uiteraard protesteren hiertegen de VN, de EU en de Arabische wereld. (Natuurlijk protesteren de EU, de moslim-immigranten zitten massaal in Europa en wij moeten hen dienen en naar hun eisen luisteren. Zijn zij tegen Israël, dan moeten wij ook maar tegen Israël zijn.)

Verplaatsing ambassade vermoedelijk in 2020 of 2021 afgerond – Iraanse ayatollah Khamenei belooft ‘bevrijding van Palestina’ – Palestijnse afgevaardigde: Trump verklaart oorlog aan 1,5 miljard moslims 6/12/2017 uit: xandernieuws.punt.nl

De Palestijnen dreigen met een religieuze oorlog over het Tempelplein in Jeruzalem, met daarop de in de Bijbel voorzegde ‘gruwel der verwoesting’ (het islamitische Rotskoepelgebouw).

De Amerikaanse president Donald Trump gaat opnieuw één van zijn verkiezingsbeloften houden. Vandaag gaat Trump recht doen aan de duizenden jaren oude band van het Joodse volk met Jeruzalem, door de stad als hoofdstad van Israël te erkennen. De Israël-hatende media en politici in Europa en Amerika schreeuwen onmiddellijk moord en brand, omdat zij al heel lang in de tas zitten van islam en hun favoriete knuffelmoslims, de Palestijnen, hun droom van een etnisch gezuiverd ‘Palestina’ met Jeruzalem als hoofdstad in duigen zien vallen. 

Huidige en historische realiteit

Officials van de Amerikaanse regering verklaarden dat president Trump zowel de huidige als historische realiteit gaat erkennen dat Jeruzalem de hoofdstad van het Joodse volk en het Joodse geloof is. Trump vindt het logisch de ambassade in Tel Aviv te verplaatsen, omdat de Israëlische regering, tal van overheidsinstanties en het hooggerechtshof allemaal in Jeruzalem zetelen.

In 1967 werd het Oostelijke deel van de stad bevrijd op de Arabische bezetting, nadat omringende moslimlanden een tweede vernietigingsoorlog tegen de kleine Joodse staat wilden beginnen. Net als de eerste oorlog in 1948 mislukte ook deze poging. In 1973 probeerden Arabische moslimstaten opnieuw Allahs gebod in de Koran om de Joden uit te roeien op te volgen, wat wederom in een verpletterende nederlaag eindigde.

Klaar in 2020 of 2021

De verplaatsing van de Amerikaanse ambassade naar een nog te bouwen complex in Jeruzalem –iets waartoe het Congres al in 1995 besloot, maar wat telkens door diverse presidenten werd opgeschort- gaat naar schatting drie tot vier jaar in beslag nemen. Trump zou in zijn toespraak wel zijn steun uitspreken voor een tweestaten-oplossing, waarvan de definitieve grenzen –ook die in Jeruzalem- via vredesonderhandelingen moeten worden bepaald.

Palestijnen saboteren vredesproces al jaren

Internationaal krijgt Trump juist de schuld van het saboteren van het ‘vredesproces’, terwijl de echte saboteurs de Palestijnen zijn, die al jaren weigeren aan te schuiven bij nieuwe gesprekken, omdat ze eerst al hun eisen ingewilligd willen zien - in de typerende islamitische trant van ‘Ik wil alleen met je onderhandelen als je van tevoren belooft mij in alles mijn zin te geven.’

Zowel de Palestijnse Autoriteit, de diplomatieke huls voor de terreurorganisatie Fatah (/ PLO), als de collega’s van Hamas hebben hun officieel in handvesten opgetekende doelstelling om Israël geheel te vernietigen en te vervangen door ‘Palestina’ nooit opgegeven. De zogenaamde ‘erkenning’ van Israël door de Palestijnse ‘president’ Mahmoud Abbas berust dan ook op pure misleiding, en is het zoveelste staaltje nepnieuws wat u door de reguliere media voorgeschoteld krijgt.

‘Oorlogsverklaring aan 1,5 miljard moslims’

Manuel Hassassian, de Palestijnse afgevaardigde in Londen, dreigde dat als Trump doorgaat met zijn erkenning van Jeruzalem als Israëls hoofdstad, ‘de tweestaten oplossing dood is, en hij de oorlog verklaart in het Midden Oosten, de oorlog verklaart aan 1,5 miljard moslims en honderden miljoenen christenen die niet gaan accepteren dat de heiligdommen (met onder andere de Al-Aqsa moskee en het Rotskoepelgebouw) onder totale hegemonie van Israël komen.’

PA president Abbas en Hamas hebben zich verenigd in een poging om het diplomatieke conflict als een religieuze oorlog over de Tempelberg neer te zetten, een oorlog tegen Al-Aqsa en de islamitische religie. De Israëlische veiligheidsdiensten bereiden zich daarom voor op massale gewelddadige rellen en terreuraanslagen.

Ayatollah Khamenei: Palestina zal ‘bevrijd’ worden

De Iraanse ayatollah Khamenei reageerde dat het Palestijnse volk ‘zal zegevieren’, en dat ‘Palestina zal worden bevrijd.’ Hij hekelde de ‘misdaad’ van het verplaatsen van de ambassade naar Jeruzalem, wat neer zou komen op ‘de verdrijving van het Palestijnse volk... De Amerikaanse regeringsofficials hebben tegen zichzelf gezegd dat ze een oorlog in de regio moeten beginnen om het Zionistische regime te beschermen.’

‘Dit zou een ernstige fout zijn,’ zei ook de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Mevlüt Cavusoglu. ‘Dit zal geen stabiliteit, maar juist chaos en instabiliteit veroorzaken. De hele wereld is ertegen.’

Pater Daniel

En zo komen we tot het verschil tussen judaïsme en zionisme. Antizionisme heeft niets te maken met antisemitisme, eerder het tegendeel is waar.

“Moeten we er aan herinneren dat het judaïsme duizenden jaren oud is en zijn identiteit vindt in een religie, terwijl het zionisme (nog geen) honderd jaar oud is en een politieke ideologie is? En deze ideologie is grotendeels tegengesteld aan de wezenlijke eigenschappen van het judaïsme…”

Zionisten verdragen niet dat joden, die trouw zijn aan de voorschriften van hun geloof, hen er aan herinneren dat er in het judaïsme nergens sprake is van het stichten van een eigen staat maar wel van een integratie in het land waar ze leven. Deze trouwe joden hebben ook herhaaldelijk geweld te verduren van fanatieke zionisten die alleen maar door een koloniale geest geobsedeerd zijn. Het uitdrijven van iedere niet-joodse bewoner, het stelen van zijn goederen om ze te geven aan joodse kolonisten is puur racisme. Wie dit steunt is medeplichtig en schuldig.

“De zionisten, verre van de beschermers te zijn van de joden en de garantie voor een veilige haven voor hen, zijn in werkelijkheid de voornaamste verantwoordelijken van het antisemitisme in heel de wereld. Waar geen antisemitisme bestaat, daar zorgen zionisten er voor dat het komt.”

“De zionisten zijn niet joods en behoren in geen geval tot het land van het historische Palestina… wij zijn Palestijnse joden…” “Het judaïsme is gehoorzaamheid aan God, zionisme is in ieder opzicht opstand tegen God maar de zionisten (mis)(ge)bruiken de bijbel…” (IN DE BIJBEL STAAT HEEL DUIDELIJK DAT GOD HET LAND KANAAN/ISRAEL AAN DE JODEN ZAL GEVEN!!!) En de media durven de zionisten niet aanklagen of medelijden betonen met de Palestijnen uit vrees voor de aanklacht van antisemitisme. “Omdat wij joden zijn, zijn wij tegen de staat Israël”. “Wij hebben medelijden en wenen met het Palestijnse volk in zijn lijden.”

Rode Kruis geeft toe: 'Geen humanitaire crisis in Gaza' uit: xandernieuws.punt.nl 21/4/2011

strand van Gaza zoals u nooit te zien krijgt in de media

Mathilde Redmatn, de onderdirecteur van het Rode Kruis op de Gazastrook, heeft toegegeven dat er, in tegenstelling tot wat de Westerse media altijd beweren, geen humanitaire crisis in Gaza is. 'Er zijn genoeg producten in de supermarkten; er zijn restaurants en een mooi strand,' aldus Redmatn. 

Het enige echte probleem op de Gazastrook is het gebrekkige onderhoud aan de infrastructuur en het tekort aan bijvoorbeeld beton, iets dat Israël niet wil doorlaten omdat uit het verleden is gebleken dat de islamitische terreurgroep Hamas dit onmiddellijk in beslag neemt en niet gebruikt voor het herstel van huizen, maar voor de bouw van bunkers en andere militaire installaties.

'Israël heeft het legitieme recht zijn burgers te beschermen. Dit recht moet wel in balans zijn met het recht van de 1,5 miljoen mensen die op de Gazastrook leven,' verklaarde Redmatn, die erkende dat Israël de blokkade van de Gazastrook heeft verlicht en het exportverbod deels heeft opgeheven.

'Raketaanvallen van de Gazastrook zijn in strijd met internationale wetten omdat het gericht is tegen burgers,' vervolgde de onderdirecteur. 'Daar houden we met Hamas een vertrouwelijke en bilaterale dialoog over.' Tevens zei ze dat het Rode Kruis om een ontmoeting heeft gevraagd met de al jaren door Hamas gevangen gehouden Israëlische soldaat Gilad Shalit. 'Als iemand z'n vrijheid wordt afgepakt dan heeft hij op zijn minst recht op contact met zijn familie. We zullen dat blijven vragen, maar we hebben niet de macht Hamas ergens toe te dwingen, omdat ze bang zijn dat Israël dan zijn verblijfplaats te weten komt.'

Op onder andere deze site hebben we regelmatig laten zien dat de zielige TV-beelden afkomstig van de Gazastrook veelal in scène zijn gezet en enkel bedoeld zijn voor anti-Israëlische propaganda doeleinden, en dat de werkelijke levensomstandigheden in Gaza -met dank aan de wekelijks gestuurde honderden Israëlische vrachtwagens vol hulpgoederen- een stuk beter zijn dan in de meeste andere door Arabieren beheerste landen en gebieden.

Pater Daniel

“De vertegenwoordigers en verantwoordelijken van de EU en de VS – ik herinner er aan dat de talrijkste en meest agressieve zionisten evangelische christenen zijn en geen joden – zouden de moed en de oprechtheid moeten hebben om voor eigen deur te vegen en het noodzakelijke werk moeten doen om de wijzers eens goed te zetten door de vergissing te erkennen die in 1947 gemaakt werd op de rug van de Palestijnen. Een Israëlische staat, alleen voor joden gereserveerd, is per definitie een racistische staat omdat ze anderen uitsluit en hen behandelt zoals je nu kan zien in een apartheidsregime”. Rabbi Weiss, woordvoerder van Neturei Karta, noemt het zionisme “een duivelse beweging” en Gaza een ”uitroeiingskamp”. (zie bovenstaande beelden over de Gazastrook!!!!! Ik zou werkelijk ook in zo’n uitroeiingskamp willen zitten.)

Judaïsme en zionisme worden dikwijls met elkaar gelijkgesteld. In werkelijkheid is het zionisme de grootste vijand van Israël, van het joodse volk en van het judaïsme. Het zionisme is bovendien in intieme verbondenheid met Saoedi-Arabië de grootste bron van terrorisme in de wereld.

Het is werkelijk om te wenen. Eens weende Jezus over Jeruzalem omdat het hooghartig de weg naar vrede en heil afwees. Nu wenen vrome joden over het bittere lot van de Palestijnen omwille van de zionistische waanzin. “Bidt dan om vrede voor Jeruzalem”!

Pater Daniel weet kennelijk niet dat God Israël aan de Israëlieten/Joden zal geven voor EEUWIG EN ALTIJD!!! Het is alleen spijtig dat de landen die meewerken aan de verguizing van de Joden zullen gestraft worden door God en België werkt er goed aan mee!!!

Israël of Palestina - van wie is het land nu eigenlijk? Uit: xandernieuws.punt.nl 12/10/2009

Geschiedenis in vogelvlucht 

Een korte reis door de annalen van de geschiedenis leert dat onafhankelijke archeologen en historici zowel het bestaan als de veroveringen van het 'volk Israël' tussen 1200 en 1000 v.C. bevestigen, alsmede ook het feit dat het land van de Joden in 587 v.C. bezet werd door de Babyloniërs (Perzen), en zij als volk in slavernij gevoerd werden. Na de Perzen kwamen de Grieken, vervolgens de Hasmoneeën en na hen de Romeinen. 

De Romeinen hadden het op een keer zó gehad met het Joodse verzet tegen hun bezetting, dat zij alles wat Joods was probeerden te vernietigen. Om die reden veranderden ze de naam van het gebied in 'Aelia Capitolina' en 'Israël' in 'Palestina'. Tussen 136 n.C. en 324 n.C. werden dan ook alle inwoners in het land 'Palestijnen' genoemd, zowel Grieken, Perzen als ook de Joden. 

Na de Romeinen werd het land in de loop der eeuwen veroverd door de Byzantijnen, de Kruisvaarders, de Mammelukken en de Ottomanen. Van 1917 tot 1948 had het Britse Rijk de controle over 'Palestina'. Tijdens hun heerschappij creëerden ze een speciale staat voor de Arabieren die we nu als 'Palestijnen' kennen: Jordanië. Vandaag de dag is 60% - 80% van de bevolking van Jordanië inderdaad Palestijns. Overigens werden de aldaar levende Arabieren, die afkomstig waren uit een groot aantal verschillende landen, vóór 1948 nooit aangeduid met 'Palestijnen' - die naam bestond nog helemaal niet. 'De Palestijnen' hebben dan ook geen enkele op schrift staande historie. 

Arabieren krijgen 87%, maar gaan niet akkoord

Na de Tweede Wereldoorlog ging de VN, de opvolger van de Volkerenbond, akkoord met de heroprichting van het thuisland van de Joden: Israël. De VN had besloten om alle volkenrechtelijke beslissingen van de toenmalige Volkerenbond volledig over te nemen, op één na, namelijk het al in 1922 genomen besluit om de Joden een groot thuisland terug te geven (gebaseerd op de Balfour Declaratie uit 1917), te weten zowel het huidige Israël als de Arabische staat Jordanië. Vanwege de al aanwezige bewoners besloot de VN om circa 87% van het totale gebied aan de Arabieren te geven, en slechts 13% aan de Joden. 

De Joden gingen akkoord met hun 13%, maar de Arabieren niet. Zij verwierpen het besluit van de internationale gemeenschap, en verklaarden het net opgerichte ministaatje Israël onmiddellijk massaal de oorlog. Ondanks het feit dat de Arabieren de VN-resoluties negeerden, greep niemand in. Tot verbazing van de hele wereld werd deze oorlog gewonnen door de Joden. Na de oorlog controleerde Egypte de Gazastrook en Jordanië Samaria en Judea, die pas vanaf dat moment de 'Westelijke Jordaanoever' werd genoemd. De enige landen ter wereld die de Jordaanse heerschappij over Judea en Samaria erkenden, waren Groot Brittannië en Pakistan. De rest van de wereld zag dit als een onrechtmatige bezetting. 

Wereld zwijgt bij Jordaanse bezetting Judea en Samaria

Tussen 1948 en de Zesdaagse oorlog van 1967 was er nog geen enkele sprake van een Palestijnse claim op Judea en Samaria, ondanks het feit dat Jordanië deze gebieden volgens internationaal recht bezet hield. In de kranten en nieuwsmedia uit die tijd zullen mensen dan ook vergeefs zoeken naar een Palestijnse roep om 'onafhankelijkheid' of naar internationale verontwaardiging vanwege de Jordaanse bezetting; die was er niet. Misschien omdat destijds nog algemeen bekend was dat Jordanië speciaal was opgericht voor de in Brits Palestina wonende Arabieren, die we nu kennen als de 'Palestijnen'? 

En waarom stonden noch Jordanië, noch Egypte, noch Syrië 'Palestijns zelfbestuur' toe in respectievelijk de 'Westbank' de 'Gazastrook' en de 'Golan hoogte', toen zij hier 19 jaar lang de controle over hadden? De Arabische Liga verbood zelfs officieel Palestijns zelfbestuur in deze gebieden, toen deze nog onder heerschappij van Arabieren stonden! 

Toen Israël in 1967 van alle kanten werd aangevallen en opnieuw moest vechten om te overleven - en wederom tot verbazing en frustratie van velen won, veranderde alles. Tijdens de oorlog ver- of heroverde (al naar gelang uw eigen positie in deze) de Joden Oost Jeruzalem inclusief de Tempelberg, en tevens het door Jordanië bezette Judea en Samaria. 

'Palestijnse Staat' pas uitgevonden ná oorlog in 1967

De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO, in 1964 opgericht met als doel de 'bevrijding' van héél Palestina (dus héél Israël), richtte pas NA de Israëlische herovering van Judea en Samaria in 1967 haar pijlen op dit gebied als zijnde 'bezet Palestijns territorium'. Dit, samen met de al eerder genoemde totale afwezigheid om de roep van een Palestijnse staat tussen '48 en '67, bewijst dat het de Palestijnen nooit werkelijk te doen was om de 'bevrijding' van de Westelijke Jordaanoever en de oprichting van een eigen land, maar enkel en alleen om het compleet verwijderen van alle Joden uit het hele, als Arabisch beschouwde gebied, een 'Jihad' of 'heilige oorlog', iets wat zij dan ook in hun statuten op schrift stelden als hun hoofddoel. 

Als de Palestijnen zich wérkelijk als een 'onafhankelijk' en 'apart' volk beschouwen, met een 'rijke historie' en 'recht' op een eigen land, waarom streefden ze dan nooit eerder naar een eigen staat in de gebieden, die destijds onder controle van de Arabieren stonden? Verder zijn claims dat de Palestijnen de in de Bijbel genoemde 'Filistijnen' als voorouders zouden hebben, door onafhankelijke historici al lang en breed volledig van de hand gewezen. Verreweg de meeste Arabieren die in Israël leven hebben hun oorsprong in de massale immigratie, die in de 19e en 20e eeuw plaatsvond vanuit Egypte, Syrië, Libanon en andere moslimlanden. 

Succesvolle Palestijnse leugenpropaganda verdraait de feiten

Na 1967 zijn de Palestijnen erin geslaagd om door hun voortdurende leugenpropaganda de Westerse opinie naar hun hand te zetten. Inmiddels zijn de meeste Westerlingen naïef gaan geloven dat Israël 'Palestina' bezet houdt, en dat de Israëli's de oorzaak zijn van alle ellende. Daarbij houden verreweg de meesten van hen er een eigenaardige dubbele standaard op na. Zo worden de armoede en slechte levensomstandigheden op de Gazastrook geheel geweten aan het feit dat Israël de grenzen vrijwel gesloten houdt. Hierbij wordt gemakshalve vergeten dat de Gazastrook óók aan het Arabische 'broeder'volk Egypte grenst, maar daar hoor je nooit iemand over. 

Een andere dubbele standaard is het feit dat er moord en brand geschreeuwd wordt over de Joodse 'nederzettingen' in Judea en Samaria, en stemt men in met de Palestijnse eis zoveel mogelijk van deze Joden, het liefste allemaal, moeten vertrekken. Tegelijkertijd wordt van Israël wél verwacht dat het 3 miljoen zogenaamde Palestijnse 'vluchtelingen' in het land opneemt! Naast het feit dat er in 1948 slechts 600.000 Arabische vluchtelingen waren, én de ook door de Palestijnse voorman Mahmoud Abbas toegegeven waarheid dat de meesten van hen vrijwillig zijn vertrokken, werden er in diezelfde periode 800.000 Joden uit de Arabische landen verjaagd, met verplichte achterlating van al hun bezittingen. Maar ook dat wordt gemakshalve maar even 'vergeten'. 

Kennelijk telt het voor de internationale gemeenschap niet dat alleen in Israël zo'n 1 miljoen Arabieren in vrijheid mogen leven en werken. De Palestijnen hebben daarentegen verklaard dat in hun toekomstige eigen staat Joden en Christenen niet dezelfde rechten als de Islamitische Arabieren zullen krijgen, maar ook dat is kennelijk geen enkel bezwaar - net zomin als het feit dat op de recente Palestijnse conventie in Ramallah herhaald werd dat er nooit ingestemd zou worden met het bestaan van Israël als thuisland van de Joden, en dat het einddoel -ondanks de ooit gedane belofte in 'Oslo'- nog steeds is: de volledige 'bevrijding' van 'Palestina' van álle Joden. 

Het is op zijn zachtst gezegd ironisch dat de Staat Israël moet vragen om erkenning door een niet-bestaande en zelfs nooit eerder bestaand hebbende staat genaamd 'Palestina'. Het is ronduit krankzinnig dat de wereld klaarblijkelijk verwacht dat Israël miljoenen 'Palestijnen' in het land toelaat, die hardnekkig weigeren om het bestaansrecht van de aldaar levende Joden te erkennen. Niet voor niets hebben de Palestijnen tot drie keer toe (1948, Oslo en Camp David) een eigen staat afgewezen, want zij willen, zoals Arafat het destijds voor de microfoons verklaarde, 'alles'. 

Haat tegen Israël en Joden heeft religieus motief

De verblinding van de wereld voor de werkelijke feiten heeft, naast het succes van de anti-Israëlische, 'anti-Zionistische', Islamo-fascitische en neo-Nazistische leugenpropaganda, te maken met het feit dat men weigert in te zien dat het hier niet om een territoriaal, maar om een religieus conflict gaat, nog even los van 'Dar al Islam' - het Islamitische begrip dat al het land dat ooit Islamitisch is geweest, voor altijd en eeuwig in het bezit van moslims moet blijven. De meeste wereldbewoners en met name de Europeanen negeren doelbewust de ernst waarmee de oproep in de Koran om iedere Jood te doden, waar deze ook maar te vinden is, opgevolgd wordt. Ook blijven ze gemakzuchtig onverschillig voor de met name in Iran bloedserieus genomen Islamitische eindtijdverwachting, die er vanuit gaat dat de Islamitische messias, de Mahdi, pas zal komen als éérst alle Joden zijn uitgeroeid. 

Theoretisch gezien is er een eenvoudige manier om vrede te bereiken in het Midden Oosten: De Arabische landen moeten erkennen, dat het hen na drie oorlogen, twee intifada's en een al jaren aan de gang zijnde 'oorlog op afstand' door Iran nog steeds niet gelukt is om Israël te verslaan. 

Laten ze accepteren dat dat kleine staatje aan de Middellandse Zee, een nietig reepje land vergeleken met hun eigen, uitgestrekte gebied, aan de Joden toebehoort. Daarbij is het niet meer dan eerlijk om het zogenaamde 'vluchtelingenprobleem' te schrappen, aangezien er 200.000 méér Joden uit hun huizen in de Arabische landen werden verdreven dan Palestijnen uit het pas opgerichte Israël - waarbij de meeste Palestijnen ook nog eens vrijwillig vertrokken. 

Israël met hoofdstad Jeruzalem onomkeerbaar feit

Daarnaast is het in historisch opzicht niet meer dan logisch dat de Palestijnen hun belachelijke claim op Jeruzalem opgeven. Vóór 1948 waren de Rotskoepel- en Al Aqsa moskee van vrijwel geen enkel belang in de Islamitische wereld. Ze werden zó weinig bezocht, dat het Tempelplein vol stond met onkruid. Niet vreemd als bedacht wordt, dat de stad Jeruzalem niet éénmaal in de Koran wordt genoemd, maar door de hele geschiedenis heen altijd wél de belangrijkste heilige plaats van de Joden is geweest. 

Ook wat betreft de historie van Jeruzalem veranderen de Palestijnen de geschiedenisboeken, door bijvoorbeeld te beweren dat de beide Joodse Tempels nooit hebben bestaan. Voor hen telt alleen het effect dat hun herhaaldelijke leugens op de internationale opinie hebben, waarbij ze er helaas terecht op rekenen dat de meesten niet weten dat vóor 1948 het eeuwenoude Joodse karakter van Jeruzalem alsmede het bestaan van de Joodse Tempels ook in de Islam erkende en onomstreden feiten waren.

Zowel in historisch als volkenrechtelijk opzicht is de Joodse staat Israël met Jeruzalem als hoofdstad een voldongen feit, dat nooit meer ongedaan kan en zal worden gemaakt. Van niet één land en volk kan redelijkerwijs verwacht worden zijn grenzen open te stellen voor een ander volk, dat primair als doel heeft om desnoods met geweld het land over te nemen en de bewoners te verjagen. Vreemd genoeg wordt dit echter wél van Israël verwacht; meer nog, Israël mag zich, getuige de internationale veroordelingen, niet eens verdedigen tegen openlijke agressie en terrorisme. 

De begrijpelijke, maar naïeve suggestie van sommige Westerlingen dat er dan maar één staat moet komen waarin beide volken vreedzaam met elkaar samenleven is mede daarom een non-optie, aangezien de Palestijnen nooit blijk hebben gegeven dit te willen en totaal niet geïnteresseerd zijn in 'democratie' en 'vrije rechten', getuige bijvoorbeeld hun keus om zich te laten regeren door de Islamitische terreurbeweging Hamas. Het al eerder genoemde feit dat 1 miljoen Arabieren in vrede in Israël kunnen wonen en werken bewijst, dat de Joden en Israëli's wél in vrede kunnen en willen samenleven. 

Eén gezamelijke staat, bijvoorbeeld 'Isralestine', betekent niets anders dan pure zelfmoord voor de Joden, en zal dan ook door geen enkele Israëlische regering ook maar één seconde overwogen worden.  

Herstel en toekomst Israël al duizenden jaren geleden voorzegd

Hoe het ook zal gaan, de duizenden jaren oude strijd tussen de nakomelingen van Izaäk en Ishmaël zal mogelijk binnenkort tot een geforceerd einde komen, als er een afgedwongen vredesverdrag zal worden gesloten. Als het echter exact volgens de Bijbelse profetiën zal blijven gaan, zal deze vrede echter van zeer korte duur zijn, waarna letterlijk de hel zal losbreken, en er een allesvernietigende strijd zal losbarsten waarin de hele wereld betrokken zal worden. 

Volgens diezelfde Bijbel zal God alle landen en volken, die zich tegen Jeruzalem en Israël hebben gekeerd, uitermate zwaar straffen met de vreselijkste plagen. Je kunt dit totale onzin vinden, maar het blijft een onmiskenbaar feit dat het verreweg meest getergde, zwartgemaakte en vervolgde volk ter wereld, de Joden, volgens dezelfde duizenden jaren oude profetiën zijn teruggekeerd naar hun eigen land, en tegen alle logica in al 61 jaar stand weten te houden tegen een enorme overmacht. Niet dankzij de VS, zoals velen beweren, aangezien er nog nooit één Amerikaanse soldaat een kogel heeft afgevuurd ten bate van Israël, en ook de Amerikaanse militaire leveranties aan de Arabieren die aan Israël overtreffen. Sterker nog, het is juist de VS geweest die Israël keer op keer heeft weerhouden om definitief af te rekenen met Amerika's rijke olievazallen en hun terreurvriendjes. 

Met name in het Westen worden de ogen gesloten voor de religieuze dimensie, die echter al duizenden jaren het hart vormt van het conflict tussen de Arabieren en de Joden. Zolang dit niet wordt ingezien zullen de meeste Europeanen de leugens van de anti-Israëlische media blijven slikken, en blind en zonder enig inzicht blijven denken dat als de Palestijnen nu maar hun eigen staat krijgen, alle problemen zullen zijn opgelost. 

De waarschijnlijk al zeer nabij zijnde toekomst zal naar mijn stellige overtuiging gaan uitwijzen, hoe gruwelijk deze vergissing geweest zal blijken te zijn.