Luisa Piccarreta en wat het betekent te leven in de goddelijke wil – deel 3

Boek van de Hemel : vol 28 – 26/2/1930

“Mijn dochter, Luisa, wat een zoete herinnering is de schepping van de mens (Adam). Hij was gelukkig en Wij (Drie-eenheid) voelden ook de vrucht van het geluk van Ons Werk; We voelden zo’n genoegen in hem lief te hebben en terug liefgehad te worden. Onze goddelijke wil zorgde ervoor dat hij zuiver en mooi was, en dat We hem droegen in de armen van licht. Onze goddelijke wil deed ons overwegen hoe mooi het Werk was die door Ons was geschapen: Onze geliefde zoon. En als Onze zoon, hielden We hem in Ons huis, temidden Ons eindeloos goed, en als Onze zoon handelde hij als Meester. Het zou tegen de natuur van Onze liefde ingegaan hebben als we hem, degene die We zo liefhadden en die Ons zo liefhad, niet zouden laten handelen hebben als Meester. In de ware liefde is er geen ‘het mijne’ en ‘het jouwe’, maar alles is gemeenschappelijk. En hem laten handelen als Meester deed Ons geen schade; integendeel, het deed Ons plezier, het deed Ons glimlachen, het amuseerde Ons, het gaf Ons de mooie verrassing van Ons eigen goed.”

“En hoe zou hij niet de Meester kunnen zijn, als hij Onze goddelijke wil bezat dat heer is over alles en domineert? Om hem niet Meester te maken, zouden We Onze goddelijke wil moeten in dienstbaarheid stellen, en dat kon niet zijn –waar de goddelijke wil heerst, zijn er geen dienstbaarheden, maar is alles Meesterschap. Daarom kende de mens (Adam) geen dienstbaarheid voor zolang de mens leefde in Onze goddelijke Fiat. Toen hij zondigde, en zich verwijderde van Onze goddelijke wil, verloor hij het Meesterschap en verlaagde hij zich tot dienstbaarheid. Wat een verandering! Van zoon tot dienaar! Hij verloor het bevel over de geschapen dingen, hij werd de dienaar van alles. Door zich te verwijderen van Onze goddelijke Fiat, voelde hij zich dooreengeschud op zijn fundamenten, en hij voelde hij zich onzeker worden. Hij ervoer wat zwakheid is, en voelde hij zich de slaaf van zijn hartstochten die hem beschaamd deden worden over zichzelf en hij bereikte het punt om de controle over zichzelf te verliezen. Sterkte, licht, genade, vrede waren niet langer in zijn macht zoals tevoren, maar hij moest erom smeken met tranen en gebeden tot zijn Schepper. Zie je wat leven in Mijn goddelijke wil betekent? Het betekent om Meester te zijn. Een dienaar is degene die zijn eigen menselijke wil doet.

Boek van de Hemel : vol 28 – 5/3/1930

“Mijn dochter, Luisa, het leven in Mijn goddelijke wil is de herinnering aan alle daden van de schepselen in de waarheid van de goddelijke wil. Alles is voortgekomen vanuit zijn eenheid –van Onze enige daad die leven geeft aan alle daden, en daarom is het Ons recht, door gerechtigheid, dat alles terugkeert naar Ons om te herkennen waar ze zijn vandaan gekomen. Om te herkennen waar een daad vandaan komt, Wie het is dat leven geeft voor zovele daden, op welke manier en hoe, is het mooiste eerbetoon aan Onze Macht en Wijsheid, dat met 1 enkele daad, het leven is van alle daden. En enkel degene die leeft in Mijn Fiat, omarmt alles dat samenhangt met Mijn wil, neemt alles op alsof het in haar Macht ligt, en sluit alles in, in de goddelijke wil waarin ze leeft, ze verheft zich in Onze eenheid om Ons alles te brengen, en geeft Ons het waar eerbetoon van alle effecten van onze ene daad.”

“Dit is waarom het maken van je gebed in Onze goddelijke wil niet enkel alles verzamelt, maar je daad (Luisa) verbindt met alle geschapen dingen, op een zodanige manier dat al de Hemelen de houding van aanbidding aannemen tezamen met jouw aanbidding; de zon, van Ons lief te hebben tezamen met jouw liefde; de wind, van Ons te verheerlijken tezamen met jouw. Alle geschapen dingen voelen in Mijn goddelijke wil waarin ze allen gegrondvest zijn, je daad dat je in de goddelijke wil doet. Allen nemen dan de houding aan van Ons lief te hebben, van Ons te aanbidden, van Ons te verheerlijken en te danken, op een zodanige manier dat We voelen dat in Onze goddelijke Fiat het schepsel (Luisa) Ons de volheid van liefde, de totaliteit van aanbidding, de complete glorie geeft. Blijf daarom je tocht in Mijn goddelijke wil verderzetten en houd je met niets anders bezig, omdat jij veel te doen hebt in de goddelijke wil.”

Daarom bleef ik, Luisa, denken over de eenheid van de goddelijke wil, en mijn zoete Jezus voegde eraan toe: “Mijn dochter, Luisa, weet je wat de eenheid van de goddelijke wil betekent? Het betekent dat in deze Ene goddelijke wil –er niets moois, goeds en heiligs is dat niet van in de goddelijke wil komt. Deze ene goddelijke wil van Ons –zijn eenheid is één, zijn handeling is één; maar terwijl ze één is, strekt de goddelijke wil, de eenheid en de handeling zich overal uit; en omdat de goddelijke wil zich overal uitstrekt als 1 adem, doet ze alles, omarmt ze alles en geeft ze leven aan alles. Daarom versmelt degene die leeft in Onze goddelijke wil zich in Onze eenheid, en alles dat ze doet, gaat niet van Ons uit, maar blijft in Ons.”

“Aan de andere kant, met degene (die niet verbonden is met Luisa) die buiten de goddelijke wil leeft, voelen Wij de pijn van het scheuren dat ze veroorzaakt met haar daden van Onze goddelijke wil; en terwijl ze de daden doet, geeft ze de daden niet terug aan Ons, omdat Onze goddelijke wil niet één is met de hare. Vandaar het grote verschil tussen degene (die niet verbonden is met Luisa) die leeft buiten Ons Fiat –al haar daden zijn verdeeld en gebroken, niet samengesmolten, daarom zal ze niet het goede gevoel hebben in zichzelf van de volheid van het licht, van het geluk en van alle goeds, maar alles zal miserie, zwakheid en een tekort aan licht zijn.”

Boek van de Hemel : vol 28 – 15/8/1930

“Mijn dochter, Luisa, de glorie, de grootheid, de macht van Mijn Hemelse Mama Maria in Ons Vaderland is onoverwinnelijk. En weet je waarom? Haar leven op aarde werd in Onze goddelijke zon geleefd; Zij ging nooit uit de woonplaats van Haar Schepper; Zij kende niets ander dan Onze wil alleen, Zij had niets anders lief dan Onze interesses, Ze vroeg om niets anders dan Onze glorie. Men kan zeggen dat Zij de Zon van Haar leven vormde binnen de Zon van Haar Schepper.”

“Wie Haar wil vinden in de Hemelse verblijfplaats, moet in Onze Zon komen waar de Soevereine Koningin is, en waar Ze Haar Zon heeft gevormd. Daar verspreidt Ze haar Moederlijke stralen voor het goed van allen, en Ze verspreidt een zo felle gloed met zo’n schoonheid dat Ze de hele Hemel omhult, en allen voelen zich dubbel zo gelukkig om een zo heilige Moeder te hebben, een zo glorierijke en machtige Koningin. De Maagd Maria is de eerste dochter, en de Enige, die Haar Schepper bezit; en Zij is de Enige die een leven geleefd heeft in de Zon van het Opperste Wezen. En sinds Zij Haar leven betrok uit deze eeuwige Zon, is het geen wonder dat na een leven geleefd te hebben van Licht, Zij Haar meest schitterende Zon heeft gevormd dat het Hele Hemelse Hof verheugt.”

“Dit is precies wat het betekent om te leven in Mijn goddelijke wil: te leven van Licht en een leven te vormen binnen Onze Eigen Zon. Dit was het doel van de Schepping –om de schepselen die geschapen zijn door Ons, Onze geliefde kinderen, te hebben in Onze eigen woonplaats; om hen te voeden met Ons eigen voedsel. Om hen te kleden met Koninklijke gewaden, en hen te laten genieten van Ons eigen goed. Welke aardse vader en moeder denken eraan om hun nakomelingen buiten te zetten uit hun huis, en hen geen erfenis te geven? Niemand, denk Ik; integendeel, hoeveel offers brengen ze niet om hun kinderen rijk en gelukkig te laten zijn? Als een aardse vader en moeder dit bereiken, hoeveel te meer doet de Hemelse Vader het. Hij wilde Zijn kinderen en had hen lief om ze in Zijn huis te laten wonen, om hen rond zich te houden, om te genieten met hen en hen als de Kroon van Zijn Creatieve handen te houden. Maar de mens, die ondankbaar was, verliet Ons Huis, weigerde Ons goeds en stelde zich tevreden met te zwerven, levend in de duisternis van zijn menselijke wil.”

Boek van de Hemel : vol 28 – 30/11/1930

“Mijn dochter, Luisa, degene die Mijn goddelijke wil doet en erin leeft, trekt alle daden van Mijn Fiat, die gedaan werden en nog worden gedaan, tot haar als ze haar daden stelt; en Mijn goddelijke wil trekt het schepsel (Luisa) en haar daden in de goddelijke wil. Door de deugd van de goddelijke wil trekt hij haar in de hemelen, in de zon, in de lucht –in alles. En weet je wat dan gebeurt? Er is niet langer één enkele goddelijke rede en wil die de Hemel en aarde vullen, maar nog een rede en wil, de menselijke (Luisa’s wil), dat opgelost in de goddelijke rede en goddelijke wil, blijft als een doek van de geschapen dingen, maar een doek dat een rede en wil heeft, hoewel ze geheiligd en geidentificeerd is met de goddelijke reden en goddelijke wil. En dan gebeurt het dat Mijn Fiat (Wil) niet langer alleen is het liefhebben, eren en verheerlijken van Zichzelf in de geschapen dingen, maar dat er nog een wil is, de menselijke, die de goddelijke Fiat liefheeft, aanbidt, verheerlijkt als hemelen, als de zon, als de lucht. De menselijke wil (Luisa) is overal aanwezig en in elke afzonderlijk ding waarin Mijn goddelijke wil heerst.”

“Net als Mijn goddelijke wil de menselijke wil trekt in Zichzelf en in Zijn daden, om Zich geliefd, aanbeden en verheerlijkt te maken met Zijn eigen liefde, aanbidding en glorie, zo zal op dezelfde manier het schepsel die enkel wil leven van Mijn goddelijke wil zich in alle daden die gedaan zijn door de goddelijke wil trekken, en zich geliefd en geheiligd maken, want de goddelijke wil weet hoe lief te hebben en te heiligen en de goddelijke wil gaat Zijn hemel vergroten en Zijn zon vormen. Het gaat Zijn goddelijke kunst verder zetten, net zoals Ze gestart was en het blijft verder zetten in de Schepping. Zie je wat het betekent om Mijn goddelijke wil te doen? En het niet doen betekent de Hemel van Mijn goddelijke wil, Zijn zon, Zijn lucht, Zijn zeeën van genade en Zijn goddelijke kunst te verliezen. Daarom wil Ik altijd de dochter van Mijn goddelijke wil, Luisa erin vinden.

Boek van de Hemel : vol 29 -16/5/1931

“De daden gedaan door het schepsel (Luisa) in Mijn goddelijke wil zou Ik (God) kunnen een ‘Nieuwe schepping’ noemen dat Ik in het schepsel maak. Als ze haar daad in de goddelijke wil doet, handhaaft Mijn Fiat zichzelf met zijn creatieve kracht en vormt het in zijn daad, en bevestigt het.”

“Het gebeurt zoals het gebeurde in de Schepping. Sinds de creatieve kracht van Mijn goddelijke wil in het scheppen van vele dingen drong, bleven ze onveranderlijk, veranderden ze nooit. Zijn de hemelen, de sterren, de zon misschien veranderd? Helemaal niet – zoals ze werden geschapen, zo zijn ze, omdat waar Mijn goddelijke wil Zijn creatieve kracht plaatst, blijft het eeuwig leven van Zijn eigen daad. En zoals Ze bevestigt kan Ze nooit veranderen. Wat betekent het dan om te handelen en te leven in Mijn goddelijke wil: het is onder het Rijk van een creatieve en bevestigende kracht te zijn, dat al de daden van het schepsel in veiligheid plaatst, en hen onveranderlijk maakt. Door te leven in Mijn goddelijke wil blijft ze (Luisa) bevestigd in het goede dat ze doet, in de heiligheid dat ze wil, in de kennis dat ze bezit, in de triomf van het offer.”

Boek van de Hemel : vol 30 – 6/12/1931

“Geliefde dochter van Mijn goddelijke wil, om te leven in de goddelijke wil betekent het herkennen van Zijn vaderschap; en als zij (Luisa) haarzelf als een dochter voelt, dan wil ze dichtbij zijn, vastgehouden worden, op de knieën van haar Vader, en in Zijn Huis leven –en door recht, omdat ze haarzelf herkent als een geborene van Hij (God) die, met
zoveel liefde, haar heeft voortgebracht en haar tot het licht gebracht heeft; en ze kijkt naar alle andere dingen als onbelangrijk en zonder de zoete band van vaderschap of relatie. Ze ziet dus met helderheid dat als ze uit het Huis van haar Vader komt, ze een verloren dochter zou zijn, die nog geen nest zou hebben om haar woonplaats te vormen.”

“En dit is waarom degene die leeft en handelt in Mijn goddelijke wil het doek van Onze macht aftrekt en ziet dat haar Schepper haar liefheeft, en het schepsel (Luisa) naar zich toe trekt met Zijn Kracht om Zich geliefd te maken. Door het doek af te trekken vindt ze het sacrarium (heilige plaats) van de goddelijke macht, en zij vreest niets meer, omdat als Hij almachtig is, Hij almachtig is om haar lief te hebben en Zich geliefd te maken; en liefhebbend met een machtige liefde durft zij meer en trekt ze het doek af  van de goddelijke Wijsheid, van goedheid, van barmhartigheid, van liefde en van gerechtigheid. Hoewel vele goddelijke sacraria haar liefhebben met wijsheid en een overvloedige en tedere goedheid, vindt ze zich verenigd met overvloedige barmhartigheid. Ze (attributen van de Drie-ene God) houden van haar en zij vindt de overvloedige liefde dat haar immens liefheeft en sinds het Goddelijke Wezen orde is, houdt Hij van haar met gerechtigheid. En het schepsel dat beweegt van het ene sacrarium naar het andere, niet buiten maar binnen deze doeken, voelt de beschouwingen van haar Schepper en ze houdt van Hem met wijsheid, goedheid en tederheid. Verenigd met de Barmhartigheid, keert ze (Luisa) dat voor het goed van alle generaties mensen in het verleden, heden en de toekomst, omdat haar God het niet nodig heeft. Eveneens voelt ze de liefde overstromen in haar boezem –O! Hoe zou ze zich willen versmelten in liefde om Hem lief te hebben; maar de gerechtigheid beschermt haar en geeft haar de rechtmatige liefde, zoveel als mogelijk is voor het schepsel, en de goddelijke wil bevestigt haar in het leven.

Boek van de Hemel : vol 30 – 20/3/1932

“Goede dochter (Luisa), je moet weten dat Mijn goddelijke wil alles in zichzelf bezit en bevat – al de vreugden, al de schoonheden; alles komt ervan voort, en zonder iets te verspreiden bevat ze alles in zichzelf. Men kan zeggen dat Mijn goddelijke wil allen en alles draagt in Zijn immense schoot van licht. Allen leven erin –met dit verschil: dat degene (Luisa) met heel haar wil, erin wil leven en zich laat onderwerpen door Zijn heerschappij, leeft als een dochter, en als dochter de erfgename is van de vreugden, de schoonheden, het goede van haar Moeder, op een zodanige manier dat deze goddelijke Moeder haar wil tooien, verrijken en haar dochter wil doen verheugen. Terwijl de andere (niet verbonden met Luisa) die in haar menselijke wil wil leven en haar niet laat onderwerpen door de heerschappij van de goddelijke wil, in deze Heilige wil leeft, maar niet als dochter, maar zoals een vreemdeling, en al de vreugde wordt voor het schepsel bitterheid, rijkdom wordt armoede, schoonheid wordt lelijkheid. Door als vreemdeling te leven, leeft ze afgescheiden van het goede dat Mijn goddelijke wil bezit en verdient ze niets goeds te bezitten. Haar menselijke wil dat haar onderwerpt geeft haar wat het bezit –hartstochten, zwakheden, miserie.

Niets ontsnapt aan Mijn goddelijke wil – zelfs niet de hel; en sinds degene de goddelijke wil niet liefhad in het leven, en ervan afgescheiden leefde –altijd erbinnen, niet erbuiten- zal ze nu in de duistere gevangenissen de vreugden, het geluk, de zaligheden van Mijn goddelijke wil zien veranderen in pijn en in eeuwige kwelling. Daarom is het leven in Mijn goddelijke wil niet nieuw, zoals sommigen geloven – allen leven erin, zowel de goeden als de slechten; als iets nieuw kan genoemd worden, is het de manier van leven, het herkennen als een voortdurende daad van iemands leven, de goddelijke wil de heerschappij geven van al zijn daden. In feite is het leven in de goddelijke wil de heiliging van elk moment dat het schepsel (Luisa) ontvangt; men kan zeggen dat ze voortdurend groeit in heiligheid. Maar heiligheid dat gevoed wordt door Mijn goddelijke wil, heiligheid dat groeit met Mijn goddelijke wil. Zij (Luisa) voelt Mijn goddelijke wil als leven aan, meer dan haar eigen leven.”

Boek van de Hemel : vol 31 – 24/7/1932

“Mijn dochter (Luisa), wanneer de ziel over haar laat heersen, omgeven, onderwerpen door Mijn goddelijke wil, op een manier dat elk klein deeltje van haar wezen, zowel in de ziel als in het lichaam, helemaal Mijn handelende wil bezit, dan zal dit allemaal samen de goddelijke heiligheid vormen in het schepsel, en We zullen al Onze voorrechten in het schepsel vinden, voorrechten van de Schepping. Mijn handelende wil zorgt ervoor dat de geest geanimeerd wordt door de kennis, de stem kan spreken, de handen kunnen handelen, de voeten zijn goddelijke stappen heeft, het hart liefde heeft en Mijn goddelijke wil weet ook hoe lief te hebben. Omdat alles van Ons is, vinden Wij de voorrechten van Onze heiligheid, van Onze werken, voorrechten van Onze goddelijke fiat, van Onze goedheid, van Onze liefde in haar. Daarom is er niets van Ons dat We niet vinden in haar als Ons voorrecht, en het schepsel vindt in ruil haar voorrechten in haar Schepper. En omdat er maar 1 wil is aan beide kanten, zijn de voorrechten van de ene, de voorrechten van de ander.”

“Daarom is het ontvangen van Onze heiligheid, liefde, wetenschap, goedheid met voorrecht, de betekenis van te leven in Onze wil. Onze wil kan niets minder doen dan ze te geven. Sinds ze van Onze fiat komen, zijn ze haar bezit, omdat haar leven reeds in de goddelijke wil is. Temeer omdat degene die in Mijn goddelijke wil leeft altijd groeit in heiligheid, in liefde, in Onze schoonheid enz. Deze voortdurende groei vormt in het schepsel een nieuwe daad van te geven aan haar Schepper. Wij geven de nieuwe daad dat We door Onze natuur bezitten, aan haar, en zij geeft het aan Ons door, ingevolge Onze goddelijke wil. En O! Wat een tevredenheid aan beide kanten, het geluk dat gevoeld wordt in staat te zijn om te ontvangen van het schepsel (Luisa), en Wij die in staat zijn om te geven. Te geven en te ontvangen blijft de ondersteuning van uitwisseling, het onderhoudt de altijd maar groeiende eenheid, en het is als de adem dat het vuur altijd aanwakkert, en de Vlam van Liefde dat altijd leeft, zonder gevaar dat het wordt uitgedoofd. Ga daarom steeds verder in Mijn goddelijke wil, en alles komt in orde.”