NOVEEN TER VOORBEREIDING VAN KERSTMIS 

Luisa Piccarreta, Kleine Dochter van de Goddelijke Wil 

Deze noveen is gepubliceerd in het eerste deel van ‘Het Boek van de Hemel’  dat geschreven werd in 1899.

Luisa bereidt zich altijd goed voor op het Hoogfeest van Kerstmis. Als 17- jarige schrijft zij 9 meditatieve teksten i.v.m. het Mysterie van de Menswording van Jezus, het Woord van de Vader. Zo eert zij elke maand van Jezus’ verblijf in de schoot van de Maagd Maria. 

EERSTE DAG : “… en het Woord is Vlees geworden.”

De Menswording van Jezus 

Louisa: “Ik beschouwde het Mysterie van de H. Drievuldigheid:

 de Vader zendt de Zoon naar de aarde,

 de Zoon gehoorzaamt onmiddellijk aan de Wil van de Vader,

 de H. Geest stemt hiermee volledig in.

Er was een zo verheven Liefde, onderling en naar de mensen toe. 

De ondankbaarheid van de mensen daartegenover en vooral van mezelf waren verpletterend. 

TWEEDE DAG

Luisa aanschouwt Jezus in de maagdelijke schoot van Maria: 

Het aanschouwen van een God, zo groot in de Hemel, en nu herleid tot niets, nagelden me aan de grond.  De bewegingen van Jezus waren zo beperkt en ook zijn ademhaling was belemmerd.

De inwendige stem zei me: “Zie je nu hoezeer Ik je bemind heb! Geef me a.u.b. een klein plaatsje in je hart. Verwijder alles eruit wat niet van Mij is. Zo zal je me meer ruimte geven om te bewegen en te ademen.” 

DERDE DAG

Ik bemin jullie allen zozeer

De  inwendige stem zei me: “Kind, plaats je hoofd op de schoot van Mijn Moeder en kijk er diep in naar Mijn klein menselijk wezentje. De liefde verteerde Mij. Het vuur, de oceanen, de immense zeeën van liefde overspoelden Me en verpulverden Mij tot as. De vlammen laaiden zo hoog op en bereikten alles, alle generaties, van de eerste tot de laatste mens. 

Mijn kleine mensheid werd door deze vlammen verteerd

Weet je wat het doelwit is van Mijn eeuwige liefde?  Ja, …zielen!                 

Daar Ik God ben handelde Ik als God. Ik nam hen allen op in Mezelf. Mijn Liefde gaf Me geen rust als Ik iemand  uitsloot. 

Lieve dochter, kijk aandachtig in de schoot van Mijn Mama. Aanschouw mijn geïncarneerde Mensheid. Je zal er je eigen ziel vinden, verwekt samen met Mij, en ook de liefdesvlammen die je verteerden.

Ik beminde en bemin je en jullie allen zozeer!” 

“Dochter, druk jezelf dichter tegen Me aan en geef je handen aan Mijn lieve Mama. Zo kan Zij je dicht tegen Haar moederlijke schoot houden. Kijk nog eens met andere ogen naar Mijn klein menselijk wezentje…en zie het vierde wonder van Mijn Liefde.” 

VIERDE DAG

Samen met Mij is ook de Passie geïncarneerd 

Samen met Mij is ook de Passie geϊncarneerd. Bekijk Me goed in de schoot van Mijn Hemelse Mama. Zie hoe Ik als kleine mens gefolterd werd.

Bemerk mijn klein hoofdje, omringd door een doornenkroon. Deze drukte sterk op mijn slapen en veroorzaakte stromen van tranen. Het was me onmogelijk te bewegen en ze te drogen.

A.u.b., heb medelijden met Mij en droog Mijn ogen en gelaat, nat van het vele wenen. Jullie hebben de armen vrij om deze tranen te drogen.  

Deze doornen zijn de kroon van de zovele slechte gedachten die in het menselijk brein opkomen. Zij prikken me zeer, meer dan de aardse doornen. 

Kijk opnieuw, en bemerk de kruisiging gedurende negen maanden lang. Ik kon geen vinger, hand noch voet bewegen. Er was geen plaats om ook maar een beetje te bewegen. Wat een lange en moeilijke kruisiging.

Alle slechte werken namen de vorm van nagels aan en doorboorden voortdurend Mijn handen en voeten.”

En Hij vertelde me al de pijnen, al de martelaarschappen van Zijn kleine Mensheid, teveel om alle neer te schrijven. 

Ik weende en een innerlijke stem zei me:

“Mijn dochter, Ik wil je omhelzen maar Ik kan niet - er is geen plaats en Ik kan niet bewegen. Ik wil bij jou komen maar Ik kan niet.

Kom jij nu bij Mij en omhels Me. Zodra Ik de moederlijke schoot verlaat, zal Ik bij jou komen en bij jou blijven.” 

VIJFDE DAG

Ik ben vanuit de Hemel naar de aarde gekomen om hen gelukkig te maken. 

“Mijn dochter ga niet van Mij weg, laat Me niet alleen. Mijn Liefde wenst je gezelschap.

Dit is een ander Wonder van Mijn Liefde: Zij wil niet alleen zijn. Zij wil het gezelschap van de mens.

In de schoot van Mijn Mama zijn alle schepselen samen met Mij ontvangen. Ik ben midden onder hen en er is enkel Liefde.

Ik wil hen vertellen hoe zeer Ik hen bemin. Ik wil hen spreken over mijn vreugden en mijn verdriet.    

Ik ben vanuit de Hemel naar de aarde gekomen om hen gelukkig te maken. Ik wil hen blij maken en troosten. 

Ik blijf bij hen als een klein broertje en Ik geef elk van hen al wat Ik bezit, Mijn koninkrijk, en dit ten koste van Mijn Leven. 

Ik geef hen kusjes en knuffeltjes en Ik wil met hen spelen.

Ze bezorgen Me evenwel veel verdriet.

Sommigen lopen weg van Mij. Anderen spelen “doof” en leggen Me het zwijgen op.

Er zijn er die Mijn geschenken minachten en die helemaal geen belangstelling tonen voor Mijn Koninkrijk.

Als antwoord op Mijn liefkozingen en kussen krijg Ik onverschilligheid en minachting. Zo verandert Mijn vreugde in bittere tranen. 

In het gezelschap van zovelen ben Ik zo alleen.

Deze eenzaamheid weegt zwaar op Mij. 

Ik heb niemand waar Ik kan tegen spreken, waarbij Ik mezelf kan zijn of die Ik lief mag hebben.

Ik heb verdriet en zwijg want als Ik spreek is er toch niemand die naar Mij luistert.

Mijn dochter, Ik smeek je, laat me niet alleen in deze grote eenzaamheid.

Laat Me spreken door te luisteren naar Mijn woorden.  Open je oren voor Mijn lessen.

Ik ben de Meester van alle meesters.

Ik wil je zoveel leren.

Als je naar Me luistert zal Mijn verdriet ophouden en zal Ik met je spelen.

Wil je met Mij spelen?

Ik gaf Hem alle vertrouwen en trachtte Zijn eenzaamheid te verzachten. 

ZESDE DAG

Ik ben het eeuwig Licht en Ik verblijf in een dichte duisternis. 

“Mijn dochter, kom en vraag Mijn geliefde Moeder dat Zij je een plaatsje geeft in Haar schoot. Zo zal je zelf de pijnlijke toestand kunnen zien waarin Ik Mij bevind.”

Het leek me dat mijn Koningin Moeder me in Haar schoot een plaatsje naast Jezus gaf, om Hem blij te maken. Het was zo donker dat ik Hem niet kon zien. Ik kon enkel zijn ademhaling horen.

Hij sprak in mijn binnenste: 

“Mijn kind, Ik ben het eeuwig Licht . De zon is slechts een schaduw van Mijn Licht.

Zie je tot welke toestand Mijn Liefde me heeft herleid, in welke donkere gevangenis Ik ben? 

Er is geen straaltje licht. Het is hier altijd nacht voor Mij.

En in deze nacht zijn geen sterren en kan Ik niet rusten.

Ik ben altijd wakker. Hoe pijnlijk! Er is de benauwdheid van de gevangenis zonder te kunnen bewegen, de dichte duisternis…Ook het ademen via de ademhaling van Mijn Mama, is zeer moeilijk. Hierbij komt nog de duisternis door de zonden van de mensen. Elke zonde was een nacht voor Mij. 

Alles samen vormde een dichte grenzeloze duisternis. Hoe pijnlijk!

Welk Wonder van Mijn liefde:

vanuit  onmetelijk  Licht  en onbegrensde  ruimte, ben Ik neergedaald in een dichte duisternis, verzwaard door het duister van elke zonde.

Ik kon moeilijk  ademen en had geen enkele vrijheid meer. Ik liet dit alles gebeuren uit liefde voor  elke mens.” 

ZEVENDE DAG

De ondankbaarheid was de scherpste doorn in Mijn Hart. 

“Lieve Dochter, laat Mij niet alleen in deze eenzaamheid en duisternis.

Ik laat je nu een zevende Wonder van Mijn Liefde zien.

In de schoot van Mijn Hemelse Vader was Ik volledig gelukkig. Alles was er voor Mijn vreugde en geluk. Er ontbrak niets.

De engelen aanbaden Me eerbiedig en vervulden elke wens.

Het grote Wonder van Mijn Liefde heeft als het ware Mijn lot doen veranderen. Hierdoor liet Ik Me in deze donkere gevangenis van alle vrijheid beroven. 

De liefde ontnam Mij al de hemelse vreugden en rijkdommen.  

Ik bekleedde Mij met de droefheden en de lasten van alle schepselen. Ik wou ruilen en hen Mijn vreugden en eeuwig geluk in de plaats geven. 

Dat was prima voor Mij. Ik vond echter een enorme ondankbaarheid en een koppige slechte wil. Mijn eeuwige liefde was zeer verbaasd zoveel ondankbaarheid aan te treffen. Ik weende over die koppigheid en die slechtheid van de mens.

De ondankbaarheid was de scherpste doorn.

Zij doorboorde Mijn Hart vanaf Mijn conceptie tot het laatste moment van Mijn Leven.  

Kijk naar Mijn klein hartje. Het is gewond en er vloeit bloed uit. Wat een pijn! Wat een foltering! Dochter, wees Mij niet ondankbaar. Ondankbaarheid is de ergste pijn voor je Jezus. Dit betekent de deur in mijn gezicht dichtslaan en me in de kou laten bevriezen. 

Bij al die ondankbaarheden stopte mijn Liefde niet.  Ze veranderde haar houding en zij gedroeg zich  smekend, kreunend , wenend  en  als een bedelaarster voor liefde. 

ACHTSTE DAG

Ik vraag als aalmoes hun ziel, hun vriendschap en hun hart. 

“Dochter, laat me niet alleen. Leg je hand op de schoot van Mijn lieve Mama. Je hoort Mijn kreunen en Mijn smekingen al van buitenaf... 

De mens vertoont geen enkel medelijden. Daarom neemt de Schepper nu de gedaante aan van een klein hulpbehoevend kindje.  Als het armste bedelaartje steek Ik nu Mijn klein handje uit en vraag als aalmoes hun ziel, hun genegenheid en hun hart. 

Hij bleef weigeren en speelde de dove. Hij liet me links liggen en wilde niets met Me te maken hebben. Mijn Liefde ging nog verder en vanuit de schoot van Mijn Mama, raakte ze elk mensenhart.

Ik vroeg aan elk van hen: “kind, geef Me je hart. Ik zal al je wensen vervullen in ruil voor je hart.  Ik heb de Hemel verlaten om je hart te vinden. Ik wil er alle slechte invloeden uit verwijderen om de vriendschap met jullie Vader en Schepper te herstellen.  A.u.b. geef me je hart en vervul mijn grootste hartenwens.  

Velen weigerden en keerden me de rug toe. De mens lijkt zijn verstand kwijt. Hij aanvaardt Mijn gratis gegeven Vrede, Vreugde en Liefde niet. Hij gaat op zoek naar aardse tijdelijke genietingen en komt liever in een troosteloze chaos terecht en een helse  eeuwigheid. 

Jezus vroeg me: “En jij kind, wil jij Me je Hart geven?” Ik voelde de oneindige tederheid van Zijn onbeantwoorde Liefde.

Ik antwoordde Hem: “Ja Heer, niet alleen mijn hart en liefde, maar mijn ganse wezen. Maak mij a.u.b. gelijk aan U. Zo zal Uw liefde steeds in mij kunnen wonen.” 

NEGENDE DAG

Als je de Goddelijke Wil doet en in Hem leeft, zal Jezus komen en toevlucht in jou zoeken.

“Mijn dochter, mijn toestand wordt steeds moeilijker. Kijk veel naar Mij.  Geef Me af en toe een kleine blijk van liefde: een lief woordje, een zachte streling. Je liefde doet Mijn Hart zo’n deugd en verlicht Mijn pijn. 

Mijn Liefde voor elke schepsel is oneindig. Zie hoe Mijn Hartje brandt van liefde. Ik wil elk schepsel Mijn eeuwige Waarheid, Schoonheid en Goedheid schenken, alle hemelse schatten. 

De mens weigert koppig ook maar een beetje liefde en goedheid aan te nemen. De meeste harten zijn ijskoud en gevoelloos. Dit geeft Mij steeds doodsangsten. Telkens Mijn menselijk Hartje op het punt staat hieronder te begeven, sterkt de Goddelijke Liefde Mij en Ik kom opnieuw tot leven. 

Ik beleef gedurende deze 9 maanden een onafgebroken doodsstrijd!

En dit alles omwille van  de oneindige Liefde van de Schepper voor de mens. In de moederschoot wordt Hij mens en verbergt hierin Zijn Goddelijkheid. Ik neem de slechte daden van alle mensen op Mij en ook het herstel ervoor om aan de eisen van de Gerechtigheid te voldoen.” 

Er was een diepe stilte. Luisa voelde zich sterven. En in coma hoorde ze zich zeggen: “Je wil Liefde, Ik zal je beminnen en zal je nooit meer verlaten. Met Uw Liefde, zal ik U liefhebben en mij in Uw  liefdesvlammen versmelten met U.”

Jezus werd dan geboren als een sterfelijke wezentje, even kwetsbaar als wij. Hij wil ons aanleren hoe onze wil te laten sterven. Zo kan Hij ons het eeuwig leven geven. 

Hij haalde me uit mijn coma en zei zeer lief: “Dochter, herborene voor mijn liefde, sta op.

Jij hebt Me gezelschap gehouden in de beschouwingen van Mijn Liefde in de noveen van Mijn geboorte. Deze overwegingen verlichten de zware pijnen van de ondankbaarheid van de schepselen. Overweeg nu ook a.u.b. de vierentwintig meditaties over Mijn Passie en Dood aan het Kruis en verdeel ze over de vierentwintig uren van de dag.”

Je Schepper bemint en dankt je zeer!