6 Kuisheid

WARE LIEFDE WACHT : “Seksuele betrekkingen zijn prachtig tussen echtgenoten in een huwelijksrelatie. God heeft immers beloofd dat Hijzelf de relatie zegent. Het zal nooit hetzelfde zijn wanneer je jezelf al hebt weggegeven voor je huwelijksnacht. Het gevaar bestaat dat je emotionele wonden meedraagt in je huwelijk." (Brett Butler, baseballspeler bij de LA Dodgers)

Net als alle andere soorten seksuele immoraliteit, wordt seks voor het huwelijk herhaaldelijk in de Schriftteksten veroordeeld (Handelingen 15:20; Romeinen 1:29; 1 Korintiers 5:1; 6:13,18; 7:2; 10:8; 2 Korintiers 12:21; Galaten 5:19; Efeziers 5:3; Kolossenzen 3:5; 1 Tessalonicenzen 4:3; Judas 1:7). De Bijbel is een voorstander van onthouding voor het huwelijk. Seks voor het huwelijk is net zo verkeerd als overspel of andere vormen van seksuele immoraliteit, want in al deze gevallen gaat het om seks met iemand waarmee je niet getrouwd bent. Seks tussen een echtgenoot en echtgenote is de enige seksuele relatie die God goedkeurt (Hebreeen 14:13). Uit: www.gotquestions.org

Niemand kent de waarde van kuisheid beter dan God zelf. De H. Basilius vertelt ons dat “kuisheid een mens heel gelijkaardig maakt aan God zelf, die een zuivere geest is.” Daarom koos Onze Heer een maagd als Zijn Moeder, een maagd als Zijn voedstervader, de H. Jozef en een maagd als zijn voorganger nl. de H. Johannes de Doper. De H. Jeroom zegt dat Onze Heer de H. Johannes meer liefhad dan de rest omwille van deze deugd. Aan de maagdelijke leerling vertrouwde Hij Zijn Onbevlekte Moeder toe, net zoals Hij nu Zijn Heilige Kerk en Zijn Heilige Aanwezigheid in de Heilige Eucharistie overlaat aan de zorg van de celibataire priester. “O heilige zuiverheid,” zegt de H. Athanasius, “ U bent de verblijfplaats van de Heilige Geest, het leven van de engelen en de kroon van de heiligen.” Ons lichaam is het meest krachtige wapen die de duivel bezit om ons zijn slaven te maken. Daarom is het zelden dat een mens overwint uit dit conflict.

De slechtheid van doodzonde bestaat in de perverse wil die moedwillig zich overgeeft aan zonde met een volledige kennis van zijn slechtheid en met volle toestemming. Daarom leert de H. Augustinus dat wanneer er geen toestemming is van de wil, er geen zonde is. Hoe we ook gekweld mogen worden door bekoringen, rebellie van de zintuigen, of ongeordende gevoelens van het innerlijk, zolang er geen toestemming is, is er geen zonde. Wanneer we er echter naar verlangen, zelfs al is het niet gevolgd door zondige daden, is het een zonde omdat we het willen. Zondige daden verwijderen ons van God, daarom beroven perverse gedachten ons van Zijn genade.

Met betrekking tot zondige gedachten moeten er drie zaken in overweging genomen worden: verleiding, plezier en toestemming. Met verleiding wordt de eerste gedachte bedoeld dat ons beweegt om de zonde te plegen die aan onze zintuigen wordt voorgesteld. De verleiding is geen zonde. Bovendien als het onmiddellijk door de wil wordt verworpen is het zelfs een bron van verdienste.

Na de verleiding komt het plezier. Als de verleiding niet onmiddellijk wordt verworpen, dan wordt een bepaald plezier ervaren, en dat drijft iemand ermee in te stemmen. Zolang de wil hiermee niet instemt is het geen doodzonde; hoogstens een dagelijkse zonde. Maar hier moet men God te hulp roepen en elke inspanning doen om de verleiding te weerstaan. De wil staat klaar om zijn volle toestemming te geven en in zware zonde te vallen.

Middelen om verleiding te overwinnen

Het eerste middel is zich voortdurend vernederen voor God en niet teveel op zichzelf vertrouwen. We moeten al ons vertrouwen op God stellen.

Het tweede middel is onmiddellijk zijn toevlucht nemen tot God en de verleiding niet minimaliseren. Denk aan de namen van Jezus en Maria, of zeg ze luidop.

Het derde middel bestaat in het dikwijls ontvangen van de Sacramenten van de Biecht en de Heilige Eucharistie.

Een vierde middel is de devotie tot de Onbevlekte Moeder van God, de Maagd van maagden.

Er zijn nog middelen zoals: het vermijden van nietsdoenerij, zedigheid van de ogen, het vermijden van gelegenheden die ertoe leiden. De H. Augustinus zei: “Van het zicht komt de gedachte voort en van de gedachte het verlangen.”