We deden een debat met elkaar en spraken over de hoofdpunten die toen aan de orde waren. En ik was zeer kwaad omdat de zwarten een voorkeursbehandeling wilden. Ik zei dat de mensen moesten buitenkomen en dat ze het recht hadden op een leven. Ik geloofde niet dat er een bijzondere voorkeursbehandeling moest zijn voor enig ras in die tijd. Ik vertelde hem dat mijn oplossing zou zijn dat alle zwarte mensen terug naar Afrika gingen, naar hun thuisland waar ze hun eigen zaken konden regelen. Hij zei daarop dat wij zouden moeten vertrekken en teruggaan naar Europa, want dit land behoorde tot de Indianen.

Sid: Maar zelfs achter het debat deed hij iets wat een effect had op jou. Vertel eens.

Ik viel hem aan omdat ik zei als we de zwarten en de blanken tezamen mengen en zij-aan-zij staan in de maatschappij zullen we interraciale huwelijken krijgen. En ik zei dat ik geloofde dat dit onnatuurlijk was om mensen van een gemengd ras te hebben. Toen het debat over was liepen we in de lobby en zijn vrouw had een klein meisje vast en hij hield zijn baby voor mij. En de baby was half blank en half zwart. Hij zei Mr. Clary hoe kun je deze baby haten? Hij zei: Deze baby haat jou niet. Hij zei: Dat is mijn geadopteerde dochter. Haar vader was zwart en haar moeder was blank en ze waren kinderen die de baby niet konden verzorgen. De ouders van dat meisje wilden geen kind van een gemengd ras opvoeden in hun huis en de ouders van de jongen wilden ook het kind niet opvoeden. Pastor Watts zei dat hij geen witte of zwarte baby zag, maar een baby. Zo heb ik haar geadopteerd. Hij zei: Is ze niet mooi, deze baby haat je niet. De baby lachtte naar mij toen hij de baby omhoog hield. Ik draaide me om en zei: Ik praat niet meer met jou. Ik ging weg en hij zei: Wel mr. Clary, je kunt me niets maken om je te haten. Ik zal nog altijd bidden voor je en Ik houd van je als een broer. En ik zei: We zullen wel zien hoeveel je van me houdt.

Sid: Wat deed je naar hem toe?

Ik zette deze kerk in brand. Ik telefoneerde hem en schold hem uit. Ik zei dat we hem zouden krijgen en hem zouden lynchen. Toch zei hij elke keer dat ik belde aan de telefoon: Hallo Johnny. Hoe gaat het ermee. God zegene je, mijn zoon.

Sid: Ik weet dat je op een keer hem opbelde en je wilde hem ontmoeten.

Ja, ik belde hem op en hij zei: Waarom kom je niet naar hier, naar Pizza barbecue op highway 274 en breng de Klan met je mee. Ik zei: Ja, dat doen we, we komen je slaag geven. Hij zei: Ja, kom maar allen af. Ik heb de beste barbecue spareribs en barbecue kip dat je ooit gehad hebt in je leven. Ze hebben aardappelen en vleesjus en ice tea. En kommetjes warme appeltaart met ijs erbovenop. En ik zei: Waarom vertel je me het restaurant-menu want we komen je afslaan. Hij zei: Ik begrijp het, maar breng de Klan met je mee, want ik ga je jongens te eten geven. Jullie kunnen deze barbecue opwarmen en zoveel eten als je wilt. En ik ga dit betalen. Achter dat we gegeten hebben zal ik mijn shirt uitdoen en dan kun je vechten met mij.

Sid: Wat dacht je toen?

Ik keerde me om en zei de Klan dat hij ons eten wil betalen voor we hem ineen kloppen. Daarna zeiden ze: Laat hem maar, die hond is zot geworden.

Sid: Johnny Lee Clary, was niet immuun tegen dat soort liefde.

Pastor Watts : Ik wilde vertrekken en ik zei: Johnny, er is niets dat je kunt zeggen over mij en niets dat je kunt doen aan mij dat ervoor kan zorgen dat ik je haat. Ik zeg je vlakaf dat ik van je houd als een broer.

Sid: Die liefde was als een pijl die recht in Johnny’s hart ging. Maar 1 pijl was niet genoeg want hij ging verder en werd de nummer 1 in de Ku Klux Klan. Tot Johnny: Je besliste om verder te gaan. Je ging zorgen voor eenheid voor al deze haatgroeperingen. Je had een hele macht. Zeg me eens wat er gebeurde.

Ik bracht hen allen tezamen op 1 plaats en ze begonnen allen tegen elkaar te discussiëren en vechten. Ik was kwaad omdat ik dacht dat we allemaal een familie zouden moeten zijn. En zij verdeden hun tijd in het vechten en proberen vernietigen van elkaar in plaats van de kleurlingen te vernietigen, zoals ik dacht dat we zouden doen.

Sid: Je stapte er dus vanaf en was niet langer actief met de Klan. Je had persoonlijke problemen en je bereikte een punt van wanhoop en depressie.

Ik raakte aan de drank. En ik dacht dat ik niet meer wilde leven. Ik dacht eraan om zelfmoord te plegen zodat ik bij mijn vader kon zijn.

Sid: Dat is dezelfde manier zoals je vader stierf.

Ja, dezelfde manier. Ik wilde mij op dezelfde manier van het leven beroven.

Sid: Maar je deed het klaarblijkelijk niet.

Nee, ik nam op een bepaald moment een bijbel vast. Ik had heel mijn leven de delen gelezen van de Bijbel dat ik wilde. En ik ging naar de kerk en zo. Ik nam dus de Bijbel en het viel open op Lucas 15. Dat was het verhaal van de verloren zoon. Jaren geleden toen ik een kind was ging ik naar de kerk en wilde ik graag leren over Jezus en Hem volgen. Maar ik was weggevallen en volgde de Klan in de plaats. Ik begon te lezen over een zoon die weggegaan was van zijn vader en in de wereld was gegaan om roem en fortuin. Het was verkeerd gelopen en hij keerde terug naar zijn vader en hij zei: Kijk, ik ben het niet waard om je zoon te zijn. Maar de vader omhelsde hem en verwelkomde hem terug thuis en hij herstelde zijn positie in de familie. Ik wist dat als ik op mijn knieën  zou vallen en werkelijk berouw zou tonen en de goede Heer zou vragen om mij te vergeven voor alles wat ik gedaan had, Hij me zou vergeven en eeuwig leven geven. Ik viel op mijn knieën en het was geen tv-evangelist of geen grote meeting. Het was enkel Gods duidelijke ouderwetse heilige woord dat ik las en dat me op mijn knieën deed vallen. En ik vroeg hem in mijn hart.

Sid: Hoe voelde je je toen je die zwarte prediker, die niet zou stoppen met je lief te hebben, belde en hem vertelde dat je nu een Christen was?

Ik belde hem op en hij nodigde mij uit om te komen spreken in dezelfde kerk dat we in brand hadden gestoken.

Sid: Hoe voelde je je toen?

Wel, ik voelde me rot. Ik kon niet geloven dat hij zijn deuren opende voor mij. Ik vroeg hoe ik er moest geraken en hij zei: Ik weet het niet, jij hebt er brand gesticht. Ik zie je dan Zondag. Hij opende zijn deuren en opende zijn vriendschap voor mij, hoewel andere mensen hem adviseerden dit niet te doen. Maar hij zei: Er is een oude man, Saul en toen hij zijn leven veranderde waren ze allen aan het bidden voor hem. Ze baden dat God iets met hem zou doen. Ze waren waarschijnlijk aan het bidden om hem te doden, maar God spaarde hem en hij werd Paulus. Ze wilden ook niet dat hij zou komen spreken en ze wilden ook niet dat hij zou tot hen praten. Maar hij kwam en kijk naar al de zielen en levens die hij bekeerde.

Sid: Er gebeurde iets nadat je in de Kerk had gesproken. Er zal wel geen oog droog gebleven zijn, maar er kwam toen een jong meisje je omhelzen.

Ja, ik vroeg of iemand Jezus wilde ontvangen en er kwam een meisje van een gemengd ras naar mij en omhelsde mij. Ze was 15 jaar. Ze zei: Ik wil dezelfde jezus kennen dat jij kent. En dit meisje was door alle soorten van traumatische ervaringen gegaan in haar leven omdat de kinderen haar uitlachten om haar huidskleur. Ik leidde haar naar de Heer en kwam erachter dat het hetzelfde meisje was dat Pastor Watts had omhooggehouden voor mij. Het was zijn kleine dochter Tia en ze vroeg me hoe het kon dat ik die baby 13 jaar geleden kon haten. Ze kwam uit nieuwsgierigheid omdat ze had gehoord dat de leider van de Klan eens naar haar had gekeken als ze een kind was. Ze kende Jezus niet en ze kwam uit nieuwsgierigheid die dag en ze vond Jezus.

Sid: Wat vind je van zwarten vandaag?

Wel, ik geloof dat ze Gods schepping zijn. Ik geloof dat ze door God geschapen zijn, net zoals de Joden, net zoals de oosterse mensen, net als de Indianen. Dat is iets wat we allemaal moeten begrijpen: we zijn Gods kinderen.

Sid: Hou je van de zwarte beweging?

Absoluut.

Sid: Echt waar?

Je, echt waar. Ik houd van jou. Ik houd van de Joden ook. Als ik de Joden niet zou liefhebben, zou ik hier niet zitten bij jou.

Sid: Dat is zeker waar. Maar weet je dat de grootste Jood die ooit leefde in Johnny Clary’s hart is. Deze transformatie kan waarheid worden voor een positief denkend type. Hij is een nieuwe creatie. En te weinig mensen hebben ontmoetingen had met de levende God en worden waarvoor God hen geschapen heeft. Religie is een placebo geworden voor een relatie met God. Ik dring erop aan om je naar God te richten. Heb berouw over je zonden. Zeg dat het je spijt. Richt je naar Hem en geloof dat het bloed van Jezus je zonden wegwast en vraag dat Hij in je wil leven. De enige ware liefde die je ooit had is de liefde van God. En ik bid dat Zijn liefde je nu zou omhelzen, zoals hij Johnny Lee Clary omhelsde.

Uit wikipedia :  Als de leider van de NAACP (burgerrechten voor kleurlingen), was Watts het doelwit van de Ku Klux Klan en in 1979 had hij de kans om een debat te voeren met de Grote Draak van de Oklahoma KKK, Johnny Lee Clary op een radiostation in Oklahoma City. Clary weigerde de hand te schudden van Watt’s voor de uitzending, maar Watts schudde toch zijn hand en zei tegen Clary dat Jezus van hem hield. Als ze weggingen uit het radiostation, stelde Watts zijn vrouw voor aan Clary en het nichtje dat we opvoedden en vroegen aan Clary of hij dit kleine meisje kon haten, maar Clary kon het niet. Watts herinnerde Clary eraan dat telkens hij sprak dat God hem liefhad, zelfs wanneer hij een dreigtelefoon kreeg van Clary (waarin Clary en de andere Klansmannen zeiden dat ze hem zouden vinden) dat hij Clary zei dat het onnodig was omdat hij Clary zou ontmoeten en Clary een etentje zou betalen. Op een gelegenheid, toen er een groep van 30 of meer Klansmannen hem omringden in een restaurant, zei Clary hem goed na te denken over wat hij met dat stuk kip dat voor hem lag, te doen, omdat wat hij met dat stuk kip zou doen, ze ook met hen zouden doen. Waarop Watts het stuk kip opnam en het kuste. Dit zorgde ervoor dat zelfs de Klanleden begonnen lachen met zijn durf. Toen Clary de KKK verliet werden hij en Watts goeie vrienden.