Zouden Christenen de Feestdagen van het Oude Testament moeten volgen?

Er zijn 7 joodse feestdagen volgens Leviticus 23:1-44 :

Over het houden van het Pesach :

Exodus 12:48 : Wil een vreemdeling die bij u woont voor Jahwe het paasmaal vieren, dan moet hij eerst alle mannelijke leden van zijn gezin laten besnijden. Dan mag hij het gaan vieren, omdat hij geldt als een geboren Israëliet. Maar geen onbesnedene mag er van meeëten.

Enkel Joden die waren besneden waren toegelaten de pesach te vieren. De besnijdenis startte met Abraham, de vader van de Joden. Dit is belangrijk vooral met het licht op wat het Nieuwe Testament zegt over de besnijdenis.

De feesten :

Leviticus 23:37 : Dat zijn de feesten ter ere van Jahwe, die ge als heilige dagen moet vieren en waarop gij hem offers moet brengen: brandoffers, meeloffers, slachtoffers en plengoffers, al naar gelang de verschillende dagen. 

Het doel van de feestdagen was om een plaats en tijd aan te duiden waar offers moesten gebracht worden. De feesten hingen af van de offers die werden gebracht. En de offers waren een belangrijk deel van de feesten. Zonder de offers zouden de feesten ophouden te bestaan. Je kunt het offer van de Pesach niet wegnemen want dan is het geen Pesach meer.

Numeri 9:2 : De Israëlieten moeten op de vastgestelde tijd pasen vieren.

Deuteronomium 16:2 : Het paasoffer voor Jahwe uw God, een schaap of een rund, moet gij slachten op de plaats die Jahwe uitkiest om er zijn naam te vestigen.

Exodus 12:43 : Jahwe sprak tot Mozes en Aäron: `Voor het paasmaal gelden de volgende regels. Geen buitenlander mag er aan deelnemen.

De vieren van de tijd van het feest van pesach, offers brengen en eten van het offer maakten allemaal deel uit van de pesach. Deze elementen definieerden de pesach. Je kunt er geen element van wegnemen en het de pesach noemen. Dit is belangrijk want als de offers niet meer noodzakelijk zijn dan is het houden van die feesten niet meer noodzakelijk. En als de besnijdenis niet meer noodzakelijk is dan geldt hetzelfde principe. Want dat was een vereiste om de feestdagen te houden. In het Nieuwe Testament wordt gezegd dat deze offers niet langer noodzakelijk zijn en dat de besnijdenis iets is uit het verleden.

Galaten 5:6 :  Want in Christus Jezus heeft besnijdenis noch onbesnedenheid enig belang, maar alleen geloof zich uitend in liefde, 

Het is niet meer nodig voor christenen om besneden te zijn, maar te geloven en dat werkt in liefde. De besnijdenis maakte deel uit in het Oude Testament en we zijn nu onder een nieuw verbond. En de besnijdenis is geen deel ervan.

Galaten 5:3 : Nogmaals verzeker ik ieder die zich laat besnijden, dat hij verplicht is de hele wet te onderhouden. 

Dit gaat hier over de ceremoniële wet van offers en feestdagen, want besnijdenis was een vereiste om de feesten te houden. Degenen die niet besneden zijn moeten niet de hele wet volgen. De besnijdenis is geen vereiste voor de Christenen. En daarom moeten we niet de ceremoniële wet volgen van offers en feestdagen.

1 Korintiërs 5:7 : Doet het oude zuurdeeg weg, om vers deeg te worden, ge moet immers zijn als ongezuurde paasbroden, want ook ons paaslam is geslacht: Christus zelf.

De offers van de pesach en andere feestdagen verwezen naar Jezus Christus. En eens Hij stierf aan het Kruis voor onze zonden werden ze vervangen. Ze hebben hun doel vervuld en dat was wijzen naar Jezus Christus.

Hebreeën 10:4-5,9 : het is ook uitgesloten dat het bloed van stieren en bokken zonden zou wegnemen. Daarom zegt Hij dan ook, als Hij in de wereld komt: Slachtoffers en gaven hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt voor Mij een lichaam bereid. En dan zegt Hij: `Hier ben Ik, Ik ben gekomen om uw wil te doen'. Hij schaft dus het eerste af om het tweede te laten gelden.

Het offeren van Jezus Lichaam is het ultieme offer dat God heeft ingesteld voor ons. En dat heeft de oude offers vervangen.

Efeziërs 2:14-15 : Want Hij is onze vrede, Hij die de twee werelden een gemaakt heeft, en de scheidsmuur heeft neergehaald, door in zijn vlees de vijandschap, de wet der geboden met haar verordeningen, te vernietigen. Hij heeft vrede gesticht door in zijn persoon uit de twee een nieuwe mens te scheppen,

De Bijbel heeft verschillende reeksen van wetten. We hebben de 10 Geboden en wetten van God, en de ceremoniële reeks wetten om er een paar te noemen. En hoe weten we dat er niet gesproken wordt van de 10 geboden, maar van de feestdagen en offers. De 10 geboden zijn nooit verordeningen genoemd.

Exodus 12:43 : Jahwe sprak tot Mozes en Aäron: `Voor het paasmaal gelden de volgende regels (verordeningen). Geen buitenlander mag er aan deelnemen.

De verordeningen zijn afgeschaft en de feestdagen niet langer noodzakelijk. Er was hierover een debat in het Nieuwe Testament. Farizeeën die bekeerd waren tot het Christendom gingen rond om Christenen te overtuigen dat ze moesten besneden worden en de ceremoniële wet of de wet van Mozes moesten houden.

Handelingen 15 : Maar enige gelovigen, afkomstig uit de partij der Farizeeën, stonden op en verklaarden, dat men hen moest besnijden en hun opleggen de Wet van Mozes te onderhouden. 6De apostelen en de oudsten kwamen dus bijeen om deze zaak te bezien. Na veel heen en weer gepraat nam Petrus het woord en sprak tot hen: “Mannen broeders, gij weet dat God reeds lang geleden mij onder u heeft uitgekozen, opdat de heidenen door mijn mond het evangeliewoord zouden horen en het geloof aannemen. Welnu, God die de harten kent, heeft zich voor hen uitgesproken door hun de heilige Geest mee te delen, juist als aan ons en Hij heeft in geen enkel opzicht onderscheid gemaakt tussen ons en hen, maar hun harten door het geloof gereinigd. Waarom wilt gij God dan nu tarten door de leerlingen een juk op de hals te leggen, dat noch onze vaderen noch wij in staat geweest zijn te dragen? Integendeel, juist zoals zij, geloven ook wij door de genade van de Heer Jezus gered te worden.”

Dit probleem kwam veel voor en Paulus schreef aan de Galaten :

Galaten 4:10-11 : Ge houdt u aan bepaalde dagen en maanden, tijden en jaren... Ik ben bang dat ik me vergeefs voor u heb afgetobd. 

De Galaten hadden zich nog aan de feesten en nieuwe manen en dat soort zaken gehouden. En Paulus zei dat wat ze aan het doen waren geen zin had. Ze waren daden tegen het Evangelie aan het stellen dat Paulus aan hen verkondigd had.

Colossenzen 2:16-17 : Duldt dus niet dat iemand aanmerkingen op u maakt in zake eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwe maan of sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van de werkelijkheid die nog moest komen; de werkelijkheid zelf wordt gevonden in Christus. 

Christus heeft Zijn Lichaam en Bloed ingesteld in de Eucharistie als onbloedig offer dat moet gegeten worden ter ere van Zijn dood aan het Kruis voor onze zonden.

Ook de sabbat werd in het Nieuwe Testament vervangen door de zondag, als dag dat Jezus is verrezen.

Leviticus 23:37-38 : Dat zijn de feesten ter ere van Jahwe, die ge als heilige dagen moet vieren en waarop gij hem offers moet brengen: brandoffers, meeloffers, slachtoffers en plengoffers, al naar gelang de verschillende dagen. Daarbij zijn de sabbatdagen ter ere van Jahwe en de gaven die gij hem als gelofteoffers of als vrije gaven aanbiedt, niet meegerekend. 

Soms wordt in de bijbel het woord ‘voor altijd’ gebruikt en is het toch een bepaalde periode met een einde.

1 Samuel 1:22 : ging Hanna niet mee, want - zei ze tot haar man - `ik ga de jongen pas brengen als hij aan je borst ontwend is; dan zal hij voor Jahwe treden en altijd bij Hem blijven.' 

Hier bedoelt men dat Samuel bij Jahwe blijft tot hij sterft.

We moeten de feestdagen niet houden, maar ze toch bestuderen. Ze zijn niet helemaal zonder betekenis. We leren meer over Jezus Christus en het verlossingsplan. Degenen die de feestdagen moesten houden in het Oude Testament moesten besneden worden en dit is weggevallen in het Nieuwe Testament. En offers waren een integraal deel van die feestdagen. Het Nieuwe Testament maakt duidelijk dat deze vervangen werden door Jezus Christus door Zijn dood aan het Kruis.