Vandaag gezien :

Aan de kassa van de supermarkt stond een vrouw die allemaal zakken in haar handen had en haar kind van ongeveer 5 jaar. Ze zei:  ‘Seppe, wil je eens deze zak wortelen dragen?’

Het kind keek naar zijn moeder maar bleef op 2 meter afstand staan.

‘Seppe, wil je alsjeblieft de zak dragen, mama heeft nog zakken te dragen’

Het kind ging naar zijn moeder maar nam de zak wortelen niet aan en ging terug verder staan.

‘Seppe, wil je me helpen? Je had gezegd mama mee te helpen dragen.’

Het kind ging terug en de moeder duwde de wortelen in de handen van het kind. Het kind duwde de wortelen weg en de zak wortelen viel op de grond. Er waren zelfs wortelen uit de zak gevallen. De moeder : ‘Maar Seppe toch…’ en ze moest de wortelen oprapen en de zak ook.

De kleine was terug op 2 meter afstand gelopen en was aan het molenwieken met zijn armen en keek ongeïnteresseerd toe hoe de moeder de wortelen aan het oprapen was.

Het eindigde ermee dat de moeder naast al haar zakken nog de zak wortelen ook moest meenemen en dat het kind op 2 meter achter zijn moeder slenterde…

Toen ik kind was :

Mijn moeder zou de zak wortelen in mijn handen geduwd hebben en als ik tegenpruttelde een klets op mijn wang gegeven hebben.

De moraal : Nu vallen de ouders op hun knieën vooraleer de kinderen nog iets willen doen en als de kinderen er zin in hebben. Bovendien zijn de kinderen nu van glas. Vroeger was dit probleem niet voorgekomen en had de moeder de zak wortelen niet moeten dragen. Bovendien zouden de kinderen het niet in hun hoofd gehaald hebben om iedere keer tegen te wringen als er iets van hen verwacht werd.