Ik heb een heel gedetailleerd visioen gehad deze morgen. Ik moest een wit-roze gewaad aantrekken maar mijn handen zaten vast en ik kon het niet verder aantrekken. Ik riep de hulp van Jezus in om het gewaad aan te krijgen. Als ik het gewaad aan had begon ik te zweven over de stad en ik stelde wat vragen. Ik vroeg: Hoe zal de wereld eraan toe zijn als de H. Geest hier niet meer is? Ik werd naar een kamer gebracht waar er een raam was met een witte draperie. Ik weet dat er een engel was die me deze dingen toonde. Ik keek door het raam en het was heel donker. Als ik droom over de beproeving is er zo’n duisternis dat het precies is dat er geen zon, maan of sterren zijn. Het enige dat ik kon zien was licht van de hemel. Ik weet niet precies wat het was: bommen of meteoren, maar het was vuur. Het enige licht op aarde kwam van vuurbollen.

Het eerste dat ik dus zag was de complete duisternis. Het tweede dat ik zag waren als Lego kleine ventjes. Ik zag dat deze mensen waren en dat het slaven waren. Ze werden als slaven gebruikt door demonen. Het waren monsters die er verschrikkelijk uitzagen. Ze waren groot en zagen er verschrikkelijk uit. Er waren verschillende groepen. Ze hadden elk verschillende demonen. De mensen hadden geen controle over zichzelf. De demonen deden wat ze wilden met hen. Ze waren bijna naakt. Ze moesten zeer hard werken en moesten slavenarbeid doen. Als ze niet meewerkten werden ze gemarteld. Deze demonen hadden macht over deze groepen. Het deed me denken aan de Holocaust in Auschwitz. De mensen waren zeer mager.

Dan voelde ik een enorme aardbeving toen ik nog altijd door het raam aan het kijken was. Ik voelde de hele aarde bewegen zoals nooit tevoren. De mensen waren vol angst. Ik stelde de volgende vraag: waar de dieren waren en wat er gebeurd was met de zee. Ik houd zoveel van dieren dat ik die vraag altijd stel. Plotseling werd ik uit de kamer weggenomen en was ik ergens in het water aan de kust. Er waren overal mensen rond mij en ik zag de pijn van deze mensen in het water. Er was geen licht in het water. Er waren honderden mensen in het water. Het water was als vergif, een soort zuur. Op de huid van deze mensen kwamen bubbels. Ze schreeuwden van angst en pijn.

Ik wil jullie zeggen dat ik niet naar de tv kijk, behalve naar cartoons met mijn kleine van 4 jaar. Ik kijk dus niet naar angstaanjagende films, want anders kan ik in geen maanden slapen. Ik vroeg aan de engel: Wat eten deze mensen als er geen dieren zijn? Toen werd ik naar een steegje gebracht. Ik hoor mensen schreeuwen en rennen voor hun leven. En ik zag een monster, het was half mens en had geen haar. Hij had lange tanden en klauwen. Het monster zat mensen achterna om ze op te eten. De mensen renden weg maar er was nergens een schuilplaats. De mensen renden weg en de monsters kwamen achter hen aan en ze werden levend opgegeten. God het is zo pijnlijk om dit te vertellen. Er zullen mensen zijn die andere mensen opeten. Er zijn zombies, half mens en gekruist met iets anders. Het is alsof het DNA van de mensen volledig verknoeid is. Deze dingen zijn vermengd met de menselijke natuur. En er waren monsters. Ze eten zelfs anderen op, net zoals ze levende mensen opeten. De mensen proberen te schuilen maar er is geen plaats om te schuilen.

Na deze vernietiging vroeg ik aan de engel: Zijn er Christenen hier? Is er hier iemand die zoekt naar Christus? En toen werd ik naar een andere plaats gebracht. Het was er donker en ik kon enkel een klein meisje zien. Ik weet niet hoe oud ze was maar ik zag haar figuur. Ik schat dat ze 13 of 14 was. Ik zag dat ze zich verborg voor alles wat er gebeurde. Ze zat in een grot. Het was een kleine plaats. De muren waren precies modder.  Ze was iets aan het lezen en ze had een klein kaarsje vast. Dit was het enige licht in deze grot. Het was een mooi meisje, ze zag er een spaans type uit. Er was een stem die vroeg aan het meisje: Wat ben je aan het doen? Het meisje verborg wat ze aan het lezen was. Ze zei: Ik ben niets aan het doen, mama. Ik kon zien dat het het boek van Jacobus was dat ze verborg. Ik kon deze nummers zien 18,2. Maar ik weet dat er geen 18 hoofdstukken zijn in het boek van Jacobus. Maar uit het boek kwam licht en het verlichtte haar gezicht. Ze lachte als ze het las. God toonde dat

het  het eerste hoofdstuk was, met het achtste vers tot de twintigste vers.

Ik stelde de volgende vraag: Zijn er rijke en machtige mensen op deze plaats? En ik werd naar een stad gebracht. Ik zag een man en hij was toegestaan om mij te zien. Het was een blonde man, blank met lichte ogen. Hij was vol van zichzelf. Hij was zeer atletisch gebouwd. Hij toonde de luxe in deze stad. Hij was geëerd in deze stad. En achter hem stonden vele mensen uit de stad. Er waren zeer mooie vrouwen in de stad. Ik begon over Jezus te spreken en ze lachten mij uit en spotten met mij. De man keek naar mij en stelde geen belang in wat ik zei omdat hij aanbeden was in de stad. Hij had alle macht in de stad en wilde dat ik keek naar al hetgeen dat hij had. De mensen die achter hem stonden zouden mij gedood hebben op dat moment omdat ik zei dat Jezus, de Heer was. Toen zag ik een mooie blonde vrouw die bij deze blonde man was. Ik zei direct tot haar of ze Jezus wilde ontvangen als je God en Redder. En ze zei : Ja, ik wil hem ontvangen. Ik zei tot haar dat ze dit gebed moest zeggen in haar hart: God, ik heb berouw over al mijn zonden. Ik weet dat Jezus de Zoon van God is. Dat Hij stierf op het Kruis voor ons en dat Hij verrees.

Ik werd weer weggenomen omdat ik wist dat de blonde man zeer kwaad was. Hij achtervolgde mij en de blonde vrouw. Ik zag dat de vrouw eigenlijk niet geloofde in Jezus en dat het voor haar allemaal woorden waren. Ze zei dat ze niet bij Jezus wilde zijn en ze werd achtergelaten samen met de blonde man. Ik geloof dat hij het Beest was en zijn stad waar de mensen hem aanbaden. Deze mensen hebben het merkteken van het beest ontvangen en leven in de stad. Zij zullen het een paar jaar goed hebben. De anderen zullen verworpen worden en deze monsters zullen doen met hen wat ze willen doen.

Daarna werd ik naar een andere plaats gebracht. Ik was in een klare witte ruimte. Er was klaar water en ik waste mijn gezicht, lichaam en kleren met dat water. Ik was nog altijd met dat mooie gewaad aan. Toen werd ik wakker. Nadat de Heilige Geest weg zal zijn zal er een wereld zijn zonder God. God zegt in de Bijbel dat hij de klare morgenster is. Er zal een periode zijn dat de zon niet meer zal schijnen. Er zullen dan ook geen sterren zijn. Dan zal er geen barmhartigheid zijn. De demonen zijn puur kwaad en pure haat. En deze haat zal zich tegen de mensen keren.

Laten we blij zijn dat onze namen in het boek van leven staan vermeld. Het boek van het Lam. Dat is onze grootste schat. Hij heeft zich opgeofferd voor ons te redden. Je moet in Hem geloven en Hem liefhebben. Degenen die Hem liefhebben volgen Zijn geboden. Degenen die Jezus liefhebben brengen vruchten voort. Degenen die geen vruchten voortbrengen worden omgehakt en in het eeuwig vuur geworpen. Ik hoop dat je je missie in dit leven zult vervullen dat God je heeft gegeven. En vraag aan Jezus alles weg te nemen wat Hem niet behaagt. Nu is de tijd van redding en Jezus wil dat je gered wordt want Hij houdt zoveel van je. Morgen zal het te laat zijn. God zij met elk van jullie.

Hallo medeblog(ster)ers, Godszegen. Ga zo door. De veiligheid en bescherming voor de kinderen en jeugdigen. De negatieve beinvloedingen. In het bijzonder voor de moderne media. Wetende hiermee om te kunnen gaan. Hebt u het moeilijk en worstelt u met zorgen. Er is hulp om de last dragelijker te maken. Bent u eenzaam kom erbij zodat u bemoedigt mag worden met een krabbel en/of leuke tekst. Van harte welkom. Het weertje in Noord-Holland is nu bewolkt af en toe zonnig en licht winderig. Voor straks smakelijk eten. HARTELIJK DANK tot de volgende krabbel. Reageer op tegen bezoekjes voor meer lezers. Tenminste als u opzoek bent naar blog vrienden.Patricia CITAAT: Meer dan het verleden interesseert mij de toekomst, want daarin ben ik van plan te leven. www.bloggen.be/zingevingzoeken

04-07-2017 om 15:59 geschreven door zingevingzoeken