Het Jezusgebed – Serge Bolshakoff

Ik hoorde vader Euthemios zeggen:

Gebeden die je opleest of zingt uit boeken zijn natuurlijk heel nuttig, maar ze zijn er maar voor bepaalde omstandigheden, bijvoorbeeld als je in je cel bent of in de kerk. We hebben niet altijd boeken bij ons. En we kunnen ook niet de hele tijd in de kerk zijn of in onze cel. We moeten leven en werken en onze plichten nakomen. Dan is het Jezusgebed iets dat je zonder onderbreking kunt bidden, overal: thuis, op straat, op reis, in de gevangenis, in het ziekenhuis, waar dan ook. Je hoeft het alleen maar aan te leren.

Herhaal het gebed als je alleen bent, hardop, zo goed als je kunt, in je cel, of onderweg, als er niemand bij je is. Je moet dit gebed langzaam, aandachtig, zachtjes voor je uit zeggen, zoals bedelaars die om een aalmoes vragen: ‘Heer Jezus Christus, zoon van God, wees mij zondaar genadig.’ Herhaal hetzelfde gebed ook innerlijk, voor jezelf, maar ook langzaam en aandachtig. Daarna kun je het gebed koppelen aan je ademhaling en aan het kloppen van je hart. Na verloop van tijd zal dit gebed aanhoudend worden. Het wordt wel vergeleken met een murmelend beekje: de hele tijd gaat het door, of je nu loopt, werkt of slaapt. Later zul je geen woorden of gedachten meer nodig hebben. Heel je leven zal gebed worden.

Uit : Wijsheid uit de abdijen