De laatste zeven plagen

En ik zag een ander teken in de hemel, groot en wonderbaar: zeven engelen, die de zeven laatste plagen hadden, want daarmee is de gramschap Gods voleindigd. Openb. 15:1

De laatste zeven plagen zijn al begonnen en ze komen duidelijk overeen met de gebeurtenissen die zijn beschreven in het hoofdstuk ‘Het Beest’. Hoofdstuk 16 van de Openbaring geeft ons een beklemmend beeld van natuurrampen, vervuiling, epidemieen en oorlogen, waarvan het begin al te zien is in de wereld om ons heen.

De eerste twee verzen van het hoofdstuk sluiten onmiddellijk aan bij Openbaring hoofdstuk 13, en het Beest.

En ik hoorde een luide stem uit de tempel zeggen tot de zeven engelen: gaat heen en giet de zeven schalen van de gramschap Gods uit op de aarde.

En de eerste ging heen en goot zijn schaal uit op de aarde, en er kwam een boos en kwaadaardig gezwel aan de mensen, die het merkteken van het beest hadden en die zijn beeld aanbaden. Openb. 16:1 en 2

Zoals we in het voorgaande hoofdstuk gezien hebben, plaatsen het merkteken van het beest en zijn beeld deze verzen rechtstreeks in de laatste helft van de 20^e eeuw en de consumentenmaatschappij. De regel ‘boos en kwaadaardig gezwel’ schijnt vergelijkingen te maken met de Grote Pest van 1665, en dit houdt in dat tegen het einde van de 20^e eeuw een plaag epidemische vormen zal aannemen. Er kan slechts 1 plaag zijn waarop dit betrekking heeft. Het is een ziekte die niet genezen kan worden, en de verspreiding ervan over de hele wereld gaat nu in zo’n tempo dat zij het gehele menselijk ras bedreigt. De eerste van de laatste zeven plagen is aids.

En de tweede goot zijn schaal uit in de zee, en zij werd bloed als van een dode, en alle levende wezens, die in de zee waren, stierven. Openb. 16:3

De beelden van aalscholvers, hun veren doordrenkt van olie, langzaam stervend tussen de enorme olievervuiling in de Golf, die tegen het einde van de Golfoorlog over ons televisiescherm vlogen, schokten de wereld. De vergelijking tussen de kleur van een met olie vervuilde zee en het ‘bloed van een dode’ is duidelijk, het is allebei vuil donkerbruin.

Recente rapporten van shuttlevluchten van NASA tonen dat de massale vervuiling van de oceanen duidelijk zichtbaar is vanuit de ruimte, en het dumpen van chemische wapens, nucleair afval en gevaarlijke stoffen in onze oceanen over de afgelopen 45 jaar baart milieudeskundigen wereldwijd nu grote zorgen. Het lijkt erop dat we de komende paar jaar de orkaan zullen oogsten van een mislukt wereldmilieubeleid, die gezaaid werd na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Een beleid dat de industriele wereld zijn trope volkomen in het wilde weg heeft zien dumpen in onze oceanen, zonder enige aandacht voor de vissen en de dieren van de zee, en zonder te denken aan de toekomst van de wereld. De industriele wereld heeft slechts 1 motief in gedachten gehad om op deze manier door te gaan – winst!

En de derde goot zijn schaal uit in de rivieren en in de waterbronnen, en (het water) werd bloed. Openb. 16:4

De mensheid heeft, sinds de Industriele Revolutie van de 19^e eeuw, even veel aandacht gehad voor de rivieren van de wereld als voor de oceanen. Ja, een aantal van de grootste rivieren van de wereld zijn nu zo ernstig vervuild dat alle leven erin dood is, en ook mensen zouden sterven als ze het water zouden drinken. Niet alleen vergiftigen we de rivieren, maar net als met onze vervuiling van de oceanen, beroven we onszelf van een waardevolle voedselbron. Hoe lang zal het duren, nu we doorgaan met het vervuilen, voor de vissen van de zeeen en de rivieren dood zijn of, zoals reeds in vele delen van de wereld, ongeschikt om te eten.

En de vierde goot zijn schaal uit over de zon en haar werd gegeven de mensen te verzengen met vuur.

En de mensen werden verzengd door de grote hitte en zij lasterden de naam van God, die de macht heeft over deze plagen, en zij bekeerden zich niet om Hem eer te geven. Openb. 16:8 en 9

Tot een paar jaar geleden zijn deze twee regels misschien moeilijk te interpreteren geweest, maar door de dikwijls gemelde problemen van klimaatverandering en het dun worden van de ozonlaag die dagelijks in het nieuws zijn, wordt het beeld maar al te duidelijk.

Al zijn wetenschappers en milieudeskundigen het niet altijd eens, ze zijn het erover eens dat het afnemen van de ozonlaag dramatische veranderingen zal veroorzaken, niet alleen in het klimaat, maar ook in de wereldbevolking. Er is al een gat in de ozonlaag boven Antarctica, en een van de gevolgen hiervan is te zien in Argentinie. Op de zuidelijke graslanden van het land, waar schapenhouderij het belangrijkste beroep is, hebben de schapen grauwe staar gekregen en vele duizenden zijn blind geworden. De schaapherders hebben niet alleen eveneens van grauwe staar te lijden, maar een merkbare toename van melanoom, huidkanker, onder de herders heeft de Argentijnse regering aangespoord hen te adviseren zonnebrillen te dragen en de huid te bedekken.

Men schat dat een afname van de ozonlaag met 20% een wereldwijde epidemie van huidkanker zal veroorzaken, en gezien de massale afname van de ozonlaag die momenteel plaatsvindt boven het noordelijk halfrond, voorspellen de verzen 8 en 9 dat onze ergste angsten bewaarheid zullen worden. Klimaatverandering zal wereldwijd op grote schaal temperatuurstijging veroorzaken, en de voortdurende uitstoot van enorme hoeveelheden giftige gassen in de atmosfeer zal de ozonlaag zo erg verdunnen dat de ultraviolette straling die de aarde bereikt een groot gevaar wordt, met als gevolg mislukken van de oogst, blindheid en zo’n enorme epidemie van huidkanker dat het gevaarlijk zal worden om onze huid bloot te stellen aan de zon. Hoe verschrikkelijk dit scenario ook lijkt het wordt nog erger.

En de vijfde goot zijn schaal over de troon van het beest en zijn rijk werd verduisterd, en zij kauwden op hun tong van pijn. Openb. 16:10

De troon van het beest is, zoals we hebben gezien, Groot-Europa, en dit vers voorspelt dat dit gebied met duisternis bedekt zal worden. Terwijl dit niet alleen hoogst onwaarschijnlijk, maar bijna onmogelijk lijkt, is er in onze geschiedenis een angstwekkend precedent dat een waarschuwing voor ons allen zou moeten zijn. In 1104 barstte de vulkaan Hekla op IJsland uit met een enorme explosie. In boomringen uit die periode in Ierland is te zien dat dit gevolgd werd door een periode van twintig jaar met extreem weinig zonneschijn en zware regenval, en men denkt dat deze duisternis zich over een groot deel van het noordelijk halfrond uitstrekte. De gevolgen waren desastreus. Oogsten mislukten, hongersnood volgde en in de volgende jaren van de Donkere Eeuwen werd de bevolking van Europa gedecimeerd.

In 1991 barstte de Pinatubo op de Filipijnen uit en een maand of tien later meldden NASA-wetenschappers, die in de shuttle een baan om de aarde volgden, dat ze duidelijk een donkere wok van deeltjes boven het noordelijk halfrond konden zien. Verdere evaluatie van deze deeltjes wees uit dat ze inderdaad afkomstig waren van de uitbarsting van de Filipijnse vulkaan. Het lijkt erop dat Johannes, in vers 10 van hoofdstuk 16, de effecten voorziet van een of mogelijk meer enorme vulkaanuitbarstingen in de nabije toekomst, en in het laatste deel van het vers, ‘kauwden zij op hun tong van pijn’, ziet hij de hongersnood die onvermijdelijk moet volgen. Op het ogenblik kunnen we bijna tweederde van de bijna zes miljard mensen die op deze planeet wonen niet voldoende voeden. Sommige schattingen voorspellen dat over enkele jaren de wereldbevolking bijna verdubbeld zal zijn tot tien miljard, waarbij het grootste deel van deze groei voor rekening komt van de derde wereld.

Als er een herhaling zou zijn van de uitbarsting van de Hekla, of iets soortgelijks, zouden de stofdeeltjes die de atmosfeer in geworpen worden niet alleen enorme schade doen aan de ozonlaag, maar ze zouden het zonlicht wegspiegelen van de aarde. Het gevolg hiervan op de graanproducerende gebieden in het Amerikaanse en Canadese midden westen, de Oekraine en Groot-Brittannie, de gebieden in Noord-Europa en Amerika waar groente verbouwd wordt en de gebieden rond de Middellandse Zee, in Californie en in Frankrijk waar fruit geteeld wordt, zou volkomen verwoestend zijn. De mensheid zou niet in staat zijn zich te voeden en de resulterende chaos is bijna te verschrikkelijk om over te denken.

Niet alleen in de Bijbel worden waarschuwingen gegeven over een komende wereldwijde hongersnood. Het Boek Enoch, geschreven omstreeks 100 voor Chr., en omstreeks 320 na Chr. Door de kerk uit de Canon genomen, geeft deze beklemmende voorspelling in het Boek van de Hemelse Lichten.

2. En in de dagen van de zondaars zullen de jaren ingekort worden, en hun zaad zal traag zijn op hun land en hun akkers, en alle dingen op aarde zullen veranderen, en zullen niet op hun tijd verschijnen: en de regen zal achtergehouden worden en de hemel zal het tegenhouden.

3. En in die tijden zullen de vruchten van de aarde achter zijn, en zullen niet groeien op hun tijde, en de vruchten van de bomen zullen worden achtergehouden in hun tijd. 2 Enoch, hoofdstuk 80:2 en 3

Het Boek Enoch is waarschijnlijk het opmerkelijkste apocalyptische werk buiten de canonieke geschriften, en in de bovenstaande verzen lijkt het erop dat klimaatveranderingen deze naderende hongersnood zullen veroorzaken. Zoals we nu gaan beseffen, zijn de globale temperatuurstijging, het broeikaseffect en het afnemen van de ozonlaag al begonnen het weer op de planeet te veranderen.

Het klimaat van de aarde is in uiterst fijn evenwicht. De meeste gewassen, vruchten en groenten hebben heel specifieke hoeveelheden zonneschijn en regenval nodig om te groeien. Iedere kleine verandering in de hoeveelheid zonneschijn en regenval in bepaalde gebieden van de wereld zou rampzalig zijn, met als gevolg op enorme schaal mislukken van oogsten, wat leidt tot honger en verhongeren op een wereldwijd niveau zoals nooit tevoren ervaren.

En de zesde goot zijn schaal uit op de grote rivier, de Eufraat, en zijn water droogde op, zodat de weg bereid werd voor de koningen, die van de opgang der zon komen. Openb. 16:12

Deze, de op een na laatste, plaag begint bij het onmiddellijk identificeren van niet alleen het gebied, maar ook de geografische ligging van de plaats die getroffen zal worden. De rivier de Eufraat loopt door wat vroeger Mesopotamie was, de vermoedelijke plaats van de Hof van Eden. Het is de grootste rivier in Zuidwest-Azie, die ontspringt in de uitlopers van het gebergte in Noordoost-Turkije, dicht bij de berg Ararat. Hij stroomt dan bijna 3000 kilometer naar het zuiden, door Turkije, Syrie en Irak, en mondt ten slotte via de waterweg van Shatt-al-Arab uit in de Perzische Golf.

Tijdens de Golfoorlog werd gesuggereerd dat men door de in 1981 gebouwde Ataturk Dam te sluiten, kom zorgen dat de Eufraat niet meer door Irak stroomde. Dit werd echter niet gedaan omdat er in de andere grote rivier in Zuidwest-Azie, de Tigris, die ontspringt in het Taurusgebergte in Zuid-Turkije en die parallel aan en ten oosten van de Eufraat door Irak stroomt, geen dammen zijn en deze heel goed in staat is om in de waterbehoeften van Baghdad en de rest van Irak te voorzien. Het feit blijft echter dat het, sinds de bouw van de Ataturk Dam, mogelijk is de stroom van de grote rivier de Eufraat te doen opdrogen. Of de voorspelling in vers 12 betrekking heeft op een door de mens veroorzaakte gebeurtenis of op een natuurramp die leidt tot het opdrogen van de Eufraat, is onduidelijk. Sinds het einde van de Golfoorlog is Irak een campagne begonnen tegen de Moerasarabieren, onder andere door het droogmaken van de moerassen in het stroomgebied van de Eufraat in Zuidwest-Irak. Misschien is Saddam Hoessein al begonnen deze profetie te vervullen, en bereidt hij de weg van de ‘koningen van de opgang der zon’.

Wie die koningen van de opgang der zon zijn, kan momenteel slechts gegist worden, maar gebeurtenissen van de laatste paar jaar schijnen maar in 1 richting te wijzen. Direct ten oosten van de Eufraat ligt Irak, en verder naar het oosten het oude Perzische Rijk, het huidige Iran. Nog verder naar het oosten komen we in Afghanistan en Pakistan en verder, over de Himalaya, in China. In de afgelopen paar jaar hebben we een gestage opkomst van de fundamentalistische Islam gezien in de landen ten oosten van de Eufraat. Het is waar, veel van die fundamentalisten zijn in strijd met andere moslimgroepen in hun landen, maar er is 1 ding dat, meer dan wat ook, iedere moslim onder de islam verenigt. Het is het geloof dat het westen, Amerika en Europa, samen met het christendom en het jodendom, honderden jaren lang de islam onderdrukt hebben. Dit idee is tijdens de gebeurtenissen van de afgelopen dertig jaar zo erg versterkt, dat veel moslims nu een Jihad, of Heilige Oorlog, tegen het Westen als onvermijdelijk zien. Zou het kunnen dat Johannes in het laatste deel van vers 12 een begin heeft gezien van een mosliminvasie van het Westen?

En ik zag uit de bek van de draak en uit de bek van het beest en uit de mond van de valse profeet drie onreine geesten komen, als kikvorsen. Openb. 16:13

Opnieuw ziet Johannes, in een vers dat nog te maken heeft met de zesde plaag, de opkomst van drie persoonlijkheden van de Draak, Amerika; het Beest, Groot-Europa; en de valse profeet. Dit is voor het eerst dat de valse profeet genoemd wordt, maar omdat het schijnt samen te hangen met vers 12 en het opdrogen van de Eufraat, lijkt het dat Johannes de opkomst ziet van drie grote leiders, 1 uit Amerika, 1 uit Groot-Europa en 1 uit de wereld van de Islam. Wat de bedoelingen van die drie leiders zijn, wordt in het volgende vers bijzonder duidelijk gemaakt.

Want het zijn geesten van duivelen, die tekenen doen, welke uitgaan naar de koningen der gehele wereld, om hen te verzamelen tot de oorlog op de grote dag van de almachtige God. Openb. 16:14

In dit vers wordt de bedoeling van die drie leiders precies duidelijk gemaakt. De Amerikaanse, de Groot Europese en de Moslim leider zullen het laatste conflict in de wereld veroorzaken.

En hij verzamelde hen op de plaats, die in het Hebreeuws genoemd wordt Harmageddon. Openb. 16:16