Je gezin op een natuurlijke manier plannen

Het katholicisme leert niet dat vrouwen zoveel kinderen moeten krijgen als biologisch mogelijk is. Vrouwen zijn geen babyfabrieken. Waarom is de Kerk dan tegen kunstmatige anticonceptie? Als je verder leest, zul je die opvatting misschien wat beter leren begrijpen en erachter komen wat volgens de Kerk een moreel toelaatbaar alternatief is: natuurlijke gezinsplanning.

Het morele argument tegen kunstmatige anticonceptie

Paus Paulus VI publiceerde in 1968 zijn encycliek Humanae vitae, waarin hij de morele positie van de Kerk tegenover het gebruik van kunstmatige anticonceptie nog eens nadrukkelijk uitlegt. De katholieke Kerk heeft altijd gezegd dat kunstmatige anticonceptie immoreel is. Tot 1930 vond zelfs elke christelijke denominatie ter wereld – protestant, katholiek en oosters-orthodox – dat kunstmatige anticonceptie zondig was. De anglicaanse Lambeth-conferentie in 1930 stond echter in beperkte gevallen anticonceptie toe. Vlak daarna volgden de meeste protestante Kerken dit voorbeeld. Tegenwoordig leren het katholicisme en een paar evangelische en fundamentalistische Kerken nog altijd dat het gebruik van kunstmatige anticonceptie geen onderdeel uitmaakt van het plan van God.

Het ergste aspect van anticonceptiepillen is voor de Kerk dat veel van dit soort pillen helemaal geen echte anticonceptiepillen zijn: ze voorkomen niet dat het sperma de eicel bevrucht; ze werken als een vruchtafdrijvend middel, dat ervoor zorgt dat de baarmoeder een bevruchte eicel afstoot. En volgens het katholicisme is een bevruchte eicel een embryo en een menselijk wezen. Veel vrouwen denken dat hun pillen echte anticonceptiva zijn, maar in feite zijn het vruchtafdrijvende middelen.

De Kerk vindt kunstmatige anticonceptie ook ethisch verkeerd, omdat ze op een synthetische manier scheidt wat God altijd heeft willen samenbrengen. Moreel gesproken kun je een seksuele daad alleen binnen het huwelijk verrichten en moet deze gericht zijn op twee doelen: liefde en leven, met andere woorden de intieme verbintenis tussen man en vrouw (liefde) en de mogelijke verwekking van een ander mens (leven). De huwelijkse liefde, de intimiteit tussen huwelijkspartners, is op natuurlijk niveau de meest hechte verbintenis op aarde.

De lichamelijke vereniging van lichamen bij gehuwde seks vertegenwoordigt de spirituele werkelijkheid van twee mensen die een vlees worden. Die eenheid vertegenwoordigt ook de open houding tegenover de mogelijkheid van nieuw leven. Het resultaat van seks hoeft niet iedere keer conceptie en zwangerschap te zijn, maar geen enkele door mensen gemaakte barriere mag de mogelijke plannen van God doorkruisen. Als een vrouw van middelbare leeftijd trouwt, die de overgang achter de rug heeft en niet meer op een natuurlijke manier kinderen kan krijgen, is haar huwelijk in de ogen van de kerk net zo geldig als dat van vrouwen die nog jong genoeg zijn om kinderen te krijgen.

Wanneer je liefde en leven, oftewel verbintenis en voortplanting, van elkaar scheidt, wordt seks een doel in plaats van een middel tot een doel. Geboortebeperking maakt van seks een recreatieve activiteit. Als stellen geen rekening meer hoeven te houden met wat ze misschien als het ‘gevaar’ van zwangerschap beschouwen, hoeven ze ook niet langer meer te communiceren over de vraag wanneer ze seks willen hebben en wanneer niet, en of ze nog wel een nieuw kind willen en kunnen hebben. Maar de noodzakelijke communicatie en afwegingen bij de keuze voor nog een kind, versterken het huwelijk. Zonder de noodzaak tot afweging, communicatie en samenwerking kan de onderlinge band verzwakken en zullen de echtgenoten misschien niet alles uit hun huwelijk halen.

Of het nu gaat om de pil, het condoom of het spiraaltje, elke kunstmatige methode om een zwangerschap te voorkomen is in de ogen van de Kerk immoreel. De Kerk gelooft namelijk dat kunstmatige anticonceptie scheidt wat God heeft willen samenbrengen en het doorkruist een goddelijk plan om een nieuw leven in de wereld te brengen.

Het natuurlijke alternatief voor anticonceptie

De katholieke Kerk staat toe en stimuleert dat gehuwde stellen de komst van hun kinderen plannen en zelf bepalen wat de omvang van hun gezin zal zijn. Maar als je geen kunstmatige anticonceptie mag gebruiken, wat mag dan wel? Je hoeft je in ieder geval niet te bedienen van de archaische en onbetrouwbare periodieke onthouding. Dat is niet wat de kerk bedoelt met natuurlijke gezinsplanning.

Omdat geen twee vrouwen hetzelfde zijn, zijn ook geen twee menstruatiecycli precies hetzelfde. Maar de wetenschap laat wel zien dat vrouwen per maand vaker onvruchtbaar zijn dan vruchtbaar. Iedere vrouw heeft een eigen unieke cyclus, waarin ze eitjes produceert en weer onvruchtbaar wordt enzovoort. Met behulp van natuurlijke wetenschap – lichaamstemperatuur meten, lichaamssappen controleren, bepaalde berekeningen uitvoeren – kan een vrouw met 95 procent zekerheid bepalen wanneer ze seks kan hebben zonder zwanger te raken.

In tegenstelling tot bij kunstmatige methoden hoef je bij natuurlijke gezinsplanning geen lichaamsvreemde voorwerpen in het lichaam van de vrouw in te brengen. De methode is volkomen natuurlijk, organisch en honderd procent veilig. Hij heeft geen chemische neveneffecten of vergiftigende complicaties. En het is een teaminspanning. Bij het gebruik van pil of condoom neemt een persoon de verantwoordelijkheid voor de geboorteplanning. Maar bij de natuurlijke gezinsplanning zijn man en vrouw samen betrokken. De Kerk vindt dit ook volkomen logisch, omdat ze op de huwelijksdag samen zijn getrouwd en omdat ze samen betrokken zijn als ze een kind krijgen.

Als je natuurlijke gezinsplanning goed toepast, is deze methode net zo effectief als die van kunstmatige geboortebeperking. En ze is niet moeilijk te leren. Moeder Teresa heeft analfabetische Indiase vrouwen uit de sloppenwijken geleerd hoe ze natuurlijke gezinsplanning niet op de gezinsbegroting drukt. Anticonceptiepillen zijn daarentegen producten waar winst op wordt gemaakt, waardoor farmaceutische bedrijven er ook financiele belangen in hebben.

Een vrouw is per menstruatiecyclus ongeveer zeven tot tien dagen vruchtbaar, de rest van de tijd niet. Tijdens die perioden van vruchtbaarheid kan een echtpaar dat geen gezinsuitbreiding wil, zich onthouden van seks. Meer informatie over dit onderwerp vind je op de website www.nfp.be.

De katholieke Kerk gelooft dat de periode van seksuele onthouding bij de natuurlijke gezinsplanning een echtpaar stimuleert tot romantiek zonder seks. Het komt in onze cultuur maar al te vaak voor dat mensen deze twee aspecten nauw met elkaar verbinden, zodat ze het zich nauwelijks nog kunnen voorstellen dat je romantiek kunt beleven zonder in bed te belanden. Mannen maken vrouwen nog altijd het hof voordat ze trouwen. In die periode zijn ze teder, romantisch en liefdevol zonder seks te hebben, omdat ze daarmee wachten tot de huwelijksnacht. De Kerk meent dat die korte periode van seksuele onthouding bij de natuurlijke gezinsplanning mannen en vrouwen in staat stelt elkaar te zien als meer dan alleen maar voorwerpen van begeerte, en hen stimuleert intiem, romantisch en liefhebbend voor elkaar te zijn op andere, niet-seksuele manieren. Het laat zien dat romantiek zonder seks heel goed mogelijk is.