Boodschap van onze Heer Jezus Christus aan Mgr. Ottavio Michelini :

“De maat is vol, de beker loopt over”

5/06/1978:

Ik ben in Mijn Kerk tegenwoordig als Verlosser, Heiland, Redder en Hoofd.

Mijn zoon, Ik ben Jezus, schrijf: Ik, het Eeuwige Woord van God, van eeuwigheid geboren uit de Vader, Vlees geworden in de zeer zuivere schoot van Mijn en jullie Moeder, richt Mij nogmaals tot jou die Ik sinds altijd heb gekozen als Mijn instrument voor een groot plan van liefde en van heil. Ik, ware God en ware Mens, ben midden onder jullie tegenwoordig in het mysterie van het Geloof, levend, werkelijk; met Mijn tegenwoordigheid die in haar de twee naturen insluit, de goddelijke en de menselijke, dus ook lichamelijk tegenwoordig. Ik ben tegenwoordig als Verlosser, Heiland, Redder en Hoofd van Mijn Kerk. Ik herhaal dit voor je: “van Mijn Kerk”, doelwit van de mateloze haat van hem die Mijn Kerk nooit heeft aanvaard, nooit heeft gewild; Mijn Kerk die hij steeds heeft gehaat en nog altijd haat. Ik ben tegenwoordig als Hoofd van Mijn Kerk, omdat Zij is voortgekomen uit Mijn Bloed, uit Mijn verscheurd Hart. Ik ben tegenwoordig in Mijn Kerk, die centrum van zoveel ambities is geworden, van zovele obscure maneuvers, opzettelijk gewild om de begeerlijkheden te verzadigen van de geest en van het vlees, oorzaak van zovele zonden, van zoveel ontwijdingen, van zoveel heiligschennissen die men wil dekken onder de dekmantel van “bekwaamheid”, met ander woorden van de schijnheiligheid, van het meest verachtelijke egoisme.

Meerdere malen zijn Wij, Mijn Moeder en Ik, tussenbeide gekomen met krachtige oproepen, gericht tot hen die de grote geestelijke realiteiten van de Schepping en van de Verlossing uit het oog verloren lijken te hebben. In een boodschap heb Ik je gezegd, zoon, dat velen van Mijn gewijden, meegesleurd door de ketterij van de “actie”, als het ware verstikt zij door hun overdreven bedrijvigheid, zodat ze zich vrijwel zonder dat zij het merken, altijd maar verder laten wegvoeren van de bronnen die het goddelijk Leven doen herleven.

Zij kunnen niet als waar aannemen dat Ik Mij, zonder hun instemming, kan richten tot wie het Mij goed lijkt.

Ik heb deze zielen, die blind zijn geworden en dit niet zonder hun, eigen schuld en verantwoordelijkheid, uitgenodigd om zich voor het kruisbeeld te plaatsen. Ik heb hen uitgenodigd om met Mij mijn Calvarie te beklimmen, de hoofdweg, de grote weg uitgestippeld om de zielen te onderrichten met de onderrichtingen van Mijn Lijden, Dood en Verrijzenis. Ik heb alle gewijden uitgenodigd om Mij te volgen om de weg van de zelfverloochening, van de nederigheid en van de armoede. Ik heb hen uitgenodigd om een blik te werpen op Mij, hangend aan het Kruis, om na te denken en te mediteren. Dit zou hebben volstaan om in hen een zuiverend berouw op te wekken, om hun bijna uitgedoofd geloof te hernieuwen, om het vuur van hun uitgedoofde of bijna uitgedoofde naastenliefde weer aan te wakkeren… en zij hebben dit niet gedaan!!!

Sommigen hebben het zelfs beneden hun waardigheid geacht om ook maar de minste aandacht te besteden aan Mijn boodschappen omdat zij in hun waanwijs aanmatigend ongeloof niet als waar kunnen aannemen dat Ik, ware God en ware Mens, die Mij in Mijn Kerk bevindt, Mij kan richten tot wie Mij goed lijkt, hoe en wanneer Ik dit wil. Het is waar dat Ik hun waardigheid en machten geschonken heb die niet van henzelf komen, maar die waardigheid en machten heb Ik hun toegekend voor het welzijn van heel de kerkelijke gemeenschap en niet om dorst naar macht, rijkdom en persoonlijke ambities te bevredigen. Hun macht en waardigheid moet ten dienste zijn van al de leden van Mijn Kerk.