Uit vertrouwelijke Mededelingen die Jezus, de Heilige Maagd en Heiligen van het Paradijs dicteerden van 1975 tot 1979 aan een Italiaanse priester, Mgr. Ottavio Michelini. Jezus analyseert de ernstige toestand van de wereld en van de Kerk. Hij geeft instructies zowel aan de verantwoordelijken van de Kerk als aan de gewone gelovigen. Hij geeft de richtlijnen aan voor de Pastoraal in de vernieuwde, herschapen Kerk, na de onvermijdelijke Zuivering, die plaats zal hebben.

Het gebed: de bliksem die door de duisternis klieft en dringt

Schrijf, mijn zoon, Ik ben Jezus. In de vorige boodschappen heb IK (boodschap 24/11/1978) je kunnen zeggen dat iedere medaille twee kanten heeft: een negatieve en een positieve. Zo is het ook in Mijn Kerk die nochtans zo rijk aan geestelijke goederen is. Over een van die geestelijke goederen wil Ik je nu spreken, namelijk over het gebed. Bidden is een machtig wapen waarmee wij van God alles kunnen verkrijgen. Een geweldig wapen waardoor zelfs de zwaksten in sterken kunnen veranderen, zodat zij voor alle slagen die hun vijanden op hen loslaten onkwetsbaar worden. Bidden is een wapen dat als het wijs gebruikt wordt er altijd in slaagt om de strijder op de vijand de overwinning te laten behalen.

Het is het wapen voortdurend door de Heiligen gebruikt, waarover IK, het eeuwig Woord van God, breedvoerig in het Evangelie heb gesproken. Het gebed is dus een wapen dat IK aan Mijn Kerk heb toevertrouwd als waarborg voor haar veiligheid en dekking. “Het is een onfeilbaar wapen als het gebruikt wordt in nederigheid, geloof, hoop en liefde, m.a.w. als het gebruikt wordt in de toestand van volmaakte geestelijke gezondheid, in die zin dat hij die dit wapen gebruikt in staat van genade bij God moet zijn, want de genade bindt ons aan God door een “vriendschapsverbond”, onmisbaar voor de doeltreffendheid zowel voor de persoonlijke overwinningen als voor de uiteindelijke overwinning.

Temidden van de talrijke schaduwen en de dichter duisternissen waarin Mijn Kerk is verzonken, is het gebed als de weerlicht dat als een lichtstraal door de duisternis dringt en haar doorklieft, als een pijl die niet kan worden tegengehouden. Bidden is een machtig wapen dat de verwaandheid van de vijand tegenhoudt en hem op de vlucht drijft.”

Bidt, anders zullen jullie allen omkomen (boodschap 24/11/1978)

Mijn zoon de toestand van de Kerk is thans zeer onzeker. Zij is als die van een groot imperium vlak voor het uiteenvallen en het tenonder gaan. Maar wat nog vreselijker is, is het feit dat de mensheid zich van het ogenblik rekenschap geeft zonder echter de kracht te vinden om zich wakker te schudden en om zich te hervatten door het onfeilbaar wapen ter hand te nemen dat bij machte is om de reeds aan gang zijnde nederlaag tegen te houden en zich uit de uiterste ondergang te redden.

IK herhaal je nogmaals, mijn zoon, dat de Kerk de toegenegen en gezaghebbende oproepen van Mijn Moeder had moeten aanvaarden te La Salette, te Lourdes, te Fatima en in zoveel andere oorden, oproepen waarmee onze gemeenschappelijke Moeder, in eenvoud en in helderheid de Kerk en de wereld waarschuwde om hen te onttrekken aan de verschrikkelijke verwoesting van de zuivering. “Doet boete; bidt” heeft Ze gezegd terwijl Zij de Rozenkrans toonde, “zoniet zullen jullie allen omkomen”. Hoeveel keren heeft Zij het gezegd? En hoe heeft de wereld, hoe heeft Mijn Kerk geantwoord? Weinigen, vergeleken met de zeer grote meerderheid van de mensen; zeer weinigen, hebben de oproep vanuit de Hemel aanvaard.

“De hoogmoed en de trots hebben niet toegelaten dat de Christenen en de mensen van deze ongelukkige eeuw, gevallen in de valstrikken van de afzichtelijke machten van de hel, hun gemeenschappelijke Moeder geloofden! Zij hebben de woorden vol Liefde en Barmhartigheid van de Hemelse Moeder niet overwogen zoals het hoorde. Aan die woorden werd niet beantwoord zoals verwacht, m.a.w. met berouw, gebed en boete.

Zij hebben, integendeel, alles gedaan om God uit het hart van de mensen te verwijderen, om de Kerk te Ontchristelijken door haar steeds meer in het materialisme onder te dompelen, om haar haar grote goddelijke zending te doen vergeten. O! Wat vergeten de mensen graag hoeveel keren zij, zowel individueel als collectief, door de Goddelijke Barmhartigheid gered werden! Werd de Kerk en met haar de christelijke beschaving niet bij Lepanto uit de machten van de Halve Maan gered? Die redding en heil, kwam tot de Kerk en tot iedere ziel altijd en alleen door het gebed!

De gelovigen zullen zich redden zoals Noach zich redde (24/11/1978)

De Christenheid staat vol met wonderbare heiligdommen en prachtige kerken, een beetje overal verspreid, om te herinneren aan de macht van de heilige Rozenkrans en aan de macht van het gebed in het algemeen. Maar het materialisme van deze laatste tijd heeft, gebruik makend van alle middelen, alles in het werk gesteld om de mens zijn waardigheid als kind van God te doen vergeten en heeft, altijd op zovele manier vermomd, getracht het geloof te doden in de mens, hem aldus voor de liefdesoproepen van God volslagen doof makend. Om hen de enige grote Realiteit te doen vergeten die de grondslag is van alle andere realiteiten, om hen God te doen vergeten, zijn de mensen van deze 20^ste eeuw ondergedompeld geworden in alle materiele realiteiten.

En zover heeft de koppige boosaardigheid van satan de mensen gebracht. Mijn zoon, de Kerk zal niet ten onder gaan precies door de macht van het gebed van enige goeden en door de nederige gebeden van hen die zich niet door de verraderlijke helse valstrikken hebben laten beetnemen. Zij zijn al gemerkt en zij zullen zich redden zoals Noach zich met de kinderen van zijn zonen in de Ark redde, bespot door de onwetendheid en de verblindheid van hen die niet geloofden. Zij die hun vurig gebed verheven hebben met een springlevend geloof en met een oprecht en nederig hart, zal Mijn hemelse Vader nooit van Zich verwijderen. Nu zegen IK je, en allen die meewerken aan de verspreiding van Mijn boodschappen.

De mensen zullen de macht van de Heer zien

Dat positief aspect van Mijn Kerk is een realiteit die, in de herboren kerk, door alle mensen moet gekend, aanvaard en bemind worden. Want het is absoluut ontoelaatbaar en strijdig met alle logica van de rede en van het geloof dat het duistere vergif van het menselijk hart de huidige en absurde en paradoxale toestand laat blijven voortduren, waarin de haat de overhand heeft op de liefde, de duisternis op het licht en waarin de eeuwige verdoeming boven het eeuwig geluk wordt verkozen. De mensen zullen de macht van de Heer zien. Zij zullen daar zo sterk onder de indruk van zijn dat zij zich ondanks zichzelf naar deze wonderbare realiteit zullen moeten plooien, zoals het werd gezegd: “Op het einde zullen het Barmhartig Hart van Jezus en het Onbevlekt Hart van Maria zegevieren”.

Zo is de wonderbare realiteit van de hernieuwde Kerk. En daarom zal Mijn Kerk zo schoon als nooit tevoren zijn, omdat de trilling van de goddelijke Geest haar zal overrompelen en dus zal zij bijna geheel charismatisch zijn. Op die wijze zal de komst van Mijn Rijk op aarde plaats vinden, een komst reeds zolang en door zovele zielen afgesmeekt. Dit zal, beter gezegd, Mijn tussentijdse komst zijn en tevens de volmaakte conclusie van de grote strijd en van de grootste veldslag tussen de obscure krachten van het kwaad en de Machten van het Licht. In Mijn geregenereerde Kerk wil IK dat Mijn Barmhartig Hart, voortstuwer van Mijn goddelijke Almacht, m.a.w. Mijn kosmisch Hart, het “kosmisch centrum” weze waarin het geloof, de hoop en de liefde van de zielen convergeren in een ebbe en een vloed die gebeurt in de tijd en die in de eeuwigheid blijft duren. Zoon, in mijn herboren kerk wil Ik dat Mijn kosmisch Hart en het Onbevlekt Hart van Maria, onze gemeenschappelijke Moeder vereerd worden door een groot feest vergelijkbaar met Kerstmis en Pasen. IK zal je dit in de toekomst nauwkeuriger aanduiden. Voor het ogenblik volstaat dit, mijn zoon. IK zie dat je vermoeid bent. Bemin Mij, bid en breng eerherstel.