Debora
spreekt: GELOOFD ZIJ JEZUS CHRISTUS

De H. Maagd is de Moeder zelf, dezelfde Moeder en de
Middelares uit de hemel gekomen, die op zoveel plaatsen en ook wanneer zij
verschillende boodschappen zegt, gaat het in wezen om een en dezelfde zaak, dat
in Gods kerk, de Eucharistische
Eredienst opnieuw hernomen wordt. Dat de mensen terugkeren tot het ware
geloof, en dat we als Haar lieve kinderen, begrijpen dat dit leven ertoe moet
dienen dat we heiligen worden. Zo wordt er ook gezegd in Manduria, waarvan we de
afbeelding hier hebben, zoals ze daar verschijnt. U ziet hier het Beeld.
OLVrouw, de Moeder van Jezus, die vooral zoals Ze zelf zegt ook onze Moeder is.
Het is belangrijk dat we zouden begrijpen dat Zij een grote
rol speelt in het leven van de kerk. Zij
is de Medeverlosseres, niet alleen ten tijde van de menswording, maar
ervoor en erna en vandaag. Dat Ze nog altijd voor ons ten beste kan spreken, en
voor ons tussenbeide kan komen, voor ons die de weg verloren hebben. Voor de
jongeren, voor de volwassenen, voor allen die bedrogen zijn door de bekoringen
van satan en ook voor de Godgewijde zielen, die onverschillig geworden zijn,
die niet meer in staat zijn te beminnen, omdat we niet meer weten, waarom we
hier op aarde zijn.
Eerst wil ik u iets over mijn leven vertellen. Ik kan u
zeggen dat tijdens mijn hele ervaring, gedurende deze jaren, datgene wat er toe
geleid heeft Jezus te vinden, en niet denken zoals de mensen denken, maar me
proberen in te spannen om de dingen te zien, zoals God ze ziet. Dat houdt een
groot offer in en dit offer, juist dat willen doen, vraagt de weg van de nederigheid. Nederigheid bewerkt ons van binnen uit
en ze stelt grote eisen. De nederigheid vraagt juist dingen van ons die we niet
graag willen. Nederigheid is vermoeiend, omdat we dat wat onze menselijke
natuur betreft niet willen doen.

OLVrouw, na haar eerste verschijning die thuis plaatsvond,
waarbij Zij zich voorstelde als de
Advocate van God, als de Voorspreekster van God, gaf ze mij ook geloofsonderricht
en heeft Ze een plaats op het platteland gekozen, een olijfboomgaard, die lijkt op het hofje van Olijven. Op die
plaats zal ze de hele wereld naar zich toetrekken, om Eucharistisch eerherstel
te brengen en een oproep om het Aanschijn van Jezus te vereren in het bijzonder
voor de wonde aan de rechterzijde van het gelaat van Jezus, die er ontstaan is
van een slag met een stok op Jezus gelaat van een soldaat. Dezelfde slag geven
we aan Jezus, als we Hem alleen laten.
Als derde element spreekt Ze over de olie die van Haar
mantel stroomt en dat is wonderlijk hoe OLVrouw na bijna 2000 jaar in de hemel
nog altijd lijdt, omwille van onze slechtheid, ter wille van onze haat, onze
kilte. De wijze waarop zij de wereld bekijken, alsof we het alleen weten, alsof
we allemaal enkelingen waren, los van de gemeenschap. Ook voor ons vandaag,
wordt de volgende zin concreet: Ik zal de Herder slaan en de kudde zal
verstrooid worden. OLVrouw verschijnt zoals ik eerder heb gezegd, met het wapen
van de Paus op Haar japon en ze begint met een opvoedkundige catechese, vanaf
Fatima tot en met Manduria opdat we in herinnering worden gebracht tot OLVrouw
van Fatima. Dat ze daar verschijnt met een sterretje op haar gewaad en Ze wil
de hele wereld in herinnering brengen dat Zij de Vrouw is die met de Zon bekleed is, dat Zij de Ster is van onze
Evangelisatie.

Zij verschijnt onder drie titels: Ik ben de Maagd van de H. Eucharistie, de bron van de H. Olie van
Altijddurende Zalving, de Moeder van de Gezegende Olijfboom. Als wij heel
nauwkeurig naar de afbeelding kijken, dan zien wij dat Zij een bijzondere
houding aanneemt. Haar linkerhand plaatst zij onder Haar hart, alsof Ze een
pateen vasthoudt. Zo herinnert Zij ons aan de noodzaak van het eerherstel, en
dan is er de H. Eucharistie op de hoogte van Haar borst. Zij draagt de H.
Eucharistie alsof het de sleutel is van de hemelpoort, ook als Zij ons zo de H.
Eucharistie toont om ons te zeggen: Mijn leve kinderen, Zonder de
Eucharistische Jezus kan niemand iets doen. Als jullie de oneerbiedigheden niet
stopen, als jullie niet ophouden met Jezus op oneerbiedige wijze te ontvangen,
als jullie er niet mee ophouden Jezus te beledigen in het H. Sacrament des
Altaars, vrees Ik dat vele mensen verloren zullen gaan.
OLVrouw maakt zich zorgen over de dood van de ziel. Ze
maakt zich niet zoveel zorgen over hetgeen de wereld zal kunnen overkomen, als
beproeving, maar wat vooral nu van belang is voor Haar. Ze wil Haar kinderen
samenroepen en ze beschermen tegen het
modernisme. Hier staat boven ons het Onze Vader, (hier in de Kerk bij het
altaar) en Kruis, daar zou Ik eraan willen toevoegen, Onze Vader, Vandaag,
Gisteren en Altijd, want Jezus kan niet veranderen. OLVrouw, Bruid van de H.
Geest, komt in de Olijfboomgaard in deze uithoek van de wereld (Manduria) en
komt Ze ons spreken over het Eucharistisch eerherstel. OLVrouw verschijnt met
Haar Eucharistische Jezus op Haar borst. Zo wil Zij ons tonen dat Jezus nu in
de Tabernakels sterft van eenzaamheid.
Ik als Italiaanse die juist de kerk ontdekt heb de laatste
jaren dankzij de Allerheiligste Maagd Maria, kon niet weten hoe het geloof
vroeger was. Ik zie dat de laatste acht jaar in Italie en in vele plaatsen in
de wereld, Jezus geen plaats meer heeft in Zijn eigen Kerk!!! Er zijn geen
aanbiddingen meer, en er zijn geen Eucharistische processies meer! De
Eucharistische vroomheid is praktisch geheel verdwenen.

Vandaag vieren we het
Sacrament van de H. Eucharistie, dit is niet meer het feest van Jezus
vieren, voor velen is het aframmelen geworden en velen doen, alsof ze een
stukje brood ontvangen, maar we
ontvangen echter de Schepper van het Leven zelf. Zoals ik ook gisteren
gezegd heb en vooral voor de jongeren zeg ik dit, daar waar het schijnt dat zij
Hem in ons ontvangen, tijdens de communie, is het veeleer Jezus die ons in zich
opneemt en ons besproeit met een stroom van bloed en ons opneemt in Zijn
goddelijke natuur, om ons te vervullen van Zijn Heiligheid. We zijn werkelijk
getrouwd met Jezus we zijn werkelijk twee echtgenoten, Jezus en ik worden als
bruid en bruidegom, en het offer van de H. Mis wordt een bruiloftsmis!
OLVrouw zelf, die in iedere H. Mis zegt: Kom Mijn
kinderen, kom Mijn zonen en dochters, geef jullie handen aan Jezus en Hij zal
jullie de ring aan de vingers steken. Jullie zullen als bruid en bruidegom
zijn, want Christen zijn wil zeggen Gezalfd zijn in de Gezalfde! De Maagd van
de H. Eucharistie brengt in Manduria een grote boodschap over het eerherstel
van de Eucharistie en om een groot leger te worden als Eucharistisch
eerherstel. Zo zegt Ze: Als de Kerken
vol zijn en jullie naar Jezus zullen gaan en aan Zijn H. Hart kloppen, zullen
jullie brandende lampen worden. Dan beloof Ik jullie een buitengewone groei van
de Kerk, beloof Ik jullie nieuwe en veel grote roepingen en beloof Ik jullie de
eenheid van het gezin, ook beloof Ik jullie een tweede Pinksteren.
Om deze boodschap verder te laten gaan, toont OLVrouw zich
als Bron van de Olie en om concreet Haar woorden te verwerkelijken zal Zij
duizenden en duizenden personen verwonderd doen staan, die naar de kleine kapel
in Manduria komen en waar zij het beeld van OLVrouw zullen zien, hoe dat beeld
liters en liters olietranen stort. Waarom spreekt OLVrouw op deze wijze?
Wanneer we kijken in het Oude Testament, zien we dat de olie daar reeds zeer
belangrijk was. De olie werd gebruikt door de profeten, om de priesters en
koningen te zalven en olie betekent zegening van God in het verbond met God.
Olie betekent de heilige toewijding aan God, en het doet
ook denken aan de lampen in de tempel. Aan het Licht voor het Heilige der
Heiligen in de tempel. Daarom droegen de profeten in het Oude Testament een
fles olie aan hun gordel, olie verzacht, vloeit, verzacht de wonden. Vandaar
dat OLVrouw als Bron van heilige Olie ons dit geschenk geeft, om ons te doen
begrijpen, hoe meer we Haar kinderen zullen zijn, hoe meer we ook van Jezus
zullen zijn en vandaar dat Zij ons door deze olie de Christenen wil bevestigen.
Door middel van de Allerheiligste Maagd Maria gaan we bidden: Kom H. Geest, kom H. Geest kom te midden
van Uw Kerk, vernieuw Haar, verander Haar.
Ik vraag het U ter wille van Uw geliefde Bruid. Wanneer
kunnen wij deze olie gebruiken? Altijd,
iedere dag van s ochtends tot s avonds. Elke keer als ik mij tot OLVrouw zal
wenden, zal Ze je zeggen: Moeder zalf mij met Uw olie, zalf mij en maak mij de
Uwe, want door in uw handen en uw hart te zijn, kan ik de gaven van Jezus in
mijn leven begrijpen en verstaan, die gaven van de Eucharistische Jezus.
Vandaar dat OLVrouw de moeder van de sacramenten en van de sacramentalien is.
OLVrouw gaat verder met ons te spreken op
iedere 23ste van de maand in de Olijfboomgaard. Dan is er dus
een openbare verschijning en elke keer nodigt Ze ons uit om een stuk weg te
gaan, die Zij met de hand heeft laten aanleggen en heeft Zij ons gevraagd om de
Smarten van Maria op de knieen af te leggen. Die weg wordt genoemd de Mariale Kruisweg. Deze kunnen we Haar
aanbieden voor al die heiligschennis plegen en ook voor alle Godgewijde zielen
die eigenlijk de hel verdienen.

De werkelijkheid van satan in ons leven is een concrete
werkelijkheid. Velen van ons geloven
niet in de werkzaamheid van satan en door juist niet te geloven in de verborgen
aanwezigheid van satan, begrijpen ze niet hoe belangrijk het is om aan God
te antwoorden, de zending te vervullen die Hij ons vraagt en velen richten zich
tot OLVrouw. Satan valt ons aan, hij valt de families aan, want satan weet heel
goed dat het gezin, de familie, de cel
van de samenleving is. Als eerste zaait hij daarom verdeeldheid in de
gezinnen en op die manier wil hij ook de Kerk vernietigen. Zo gaat satan altijd op dezelfde manier te werk en altijd dezelfde
instrumenten om de mensheid in het verderf te storten.
Wij allen weten dat maar al te goed en we kennen ook de
middelen maar al te goed: de macht, de ambitie, de seks, het geld enz. De
ondeugd in al haar vormen en OLVrouw zegt, tot zelfs in gedachten wanneer een ziel erg sterk verlangt naar een zaak
die haar niet toebehoort, dan is dat al reeds doodzonde. Men begaat al een
moord, men berooft reeds de naaste! Een waarom nu, want een persoon die de zonden
bedrijft met zijn handen heeft nog de mogelijkheid om berouw te hebben en terug
te keren. Maar de persoon die in gedachte in zijn hart blijft zondigen door te
begeren, kan daardoor reeds de hel verdienen, want hij denkt dat hij niet
gezondigd heeft omdat de daad er nog niet is. De wil is reeds in zijn ziel om
te verlangen naar iets wat hem niet toebehoort.

We weten broeders en zusters dat de satan een gevallen
Engel is, maar nog altijd een Engel. Lucifer is zijn naam, in het Grieks wil
dit zeggen Lichtdrager. Wel nu, hij is de brenger van de duisternis, hij is dus
werkzaam in ons leven. Wij kunnen niet begrijpen, hoe belangrijk het is, zelfs
niet een minuut van ons leven te verliezen, want ons leven is kort. De
sterksten zullen misschien 70 of 80 jaar worden, en satan belaagt ons met al
zijn bekoringen, om ons te doen geloven, dat de hemelse werkelijkheid, een
groot sprookje is, een fabeltje; en terwijl hij ons wanhopig probeert te maken
in dit leven, wil hij ons brengen tot volledige atheisme.
Maar wie zijn nu eigenlijk de atheisten? Jullie denken dat het diegenen zijn die zich het verst
van de kerk bevinden. Nee, de atheist is echter ook hij of zij, die met zijn
hart ver van God is, die God slechts met de lippen volgt, en in zijn hart de
kracht van de H. Geest verwerpt. De atheist is ook hij of zij die met de mond
zweert en van zijn leven niet een voortdurende bekering maakt; toen ik klein
was zei mijn grootmoeder me; er was eens een oude man die aan een kind
vertelde, ik ben aan het leren. Zolang we ons leven nog niet ten einde is,
kunnen wij ons iedere dag bekeren. Ons geloof is als een leerschool, waarin we ons elke dag kunnen oefenen.
OLVrouw zegt in Manduria; ze doet ons daar werkelijk met de
grond werken om ons eigenlijk te laten zien, waarvan we eigenlijk vandaan
komen. We zijn de tempels van de H.
Geest en wanneer ik zelf in deze tempel waarin ik satan heb uitgenodigd,
met mijn eigen wil, is satan als een vastgebonden hond. Wanneer ik hem losmaak,
kan hij wel blaffen, maar hij zal me niet bijten. Wanneer ik dit beschouw zoals
de H. Franciscus het doodshoofd als uitgangspunt ter meditatie nam, om het
leven te overwegen; dan zal ik worden stof en as, maar mijn ziel zal ten hemel
stijgen. Maar als wij in dit leven niet realiseren, dat we tot heiligheid
geroepen zijn, dan moeten we goed beseffen, dat we ons dan wel verdoemen, dan moeten
we in het vagevuur om onze schuld uit te boeten.
Niet alleen onze schuld, maar ook al datgene goede wat we
niet gedaan hebben (dus nalatig zijn geweest). OLVrouw zegt: Ik ben de Moeder
van de gezegende Olijfboom, d.w.z. dat OLVrouw de moeder van Jezus is, de
vredebrengende Olijfboom. Jezus brengt
ons die vrede. Hij brengt ons die vrede aan de mensen van goede wil, maar
Hij kan niets doen waar weerstand is, d.w.z. dat onze vrije wil, ook als we
geconfronteerd worden met een verschijning, geconfronteerd worden met de
mysteries van de Verlossing: de
menswording, het lijden en de dood van Jezus. Wanneer ik dit niet in mijn
leven erken, kan ik de genade niet ontvangen, dan blijft het paradijs slechts
een mooie droom.

OLVrouw komt vanuit de hemel, vanuit de gemeenschap der
heiligen en daalt neer op aarde met een moederlijke bezorgdheid. Zij wil ons
zeggen dat we op aarde in dit leven eerherstel
moeten brengen!!! We kunnen Haar al onze offers aanbieden, iets van wat de
Engelen niet kunnen, maar wij kunnen het wel, wij kunnen ook instrument tot redding worden, aldus OLVrouw,
medeverlosseres, zoekt te midden van Haar Volk, nieuwe medeverlossers, die
tesamen met Haar, Maria in de nederigheid en in de armoede, in de samenwerking,
samen Jezus volgen op de weg van de Calvarie, het Kruis dat elk van ons op zijn
weg zal vinden.
U ziet dat de H. Eucharistie en het Kruis eigenlijk
dezelfde werkelijkheid zijn, velen van ons bidden liever tot de levende
verrezen Jezus, maar het kan geen Pasen zijn zonder Goede Vrijdag. We moeten
zelf zeggen gezegend zijn de dagen dat Jezus ons liet lijden voor Zijn zaak. Gezegend zijn de dagen, dat ik dit Jezus
zal kunnen aanbieden, want wanneer ik naar de hemel zal gaan, zal ik met
mijn voeten aankloppen, omdat ik in mijn handen mijn goede werken zal dragen.
OLVrouw komt temidden van ons. Ze geeft ons een kroon en toont
ons de rozenkrans maar Ze toont ons ook het martelaarschap en de boete als
middel tot vreugde, om Jezus te omarmen. En met Jezus en met de Paus, het
symbool van het lijden, zal Zij ons als
gezinnen en de gehele Kerk vernieuwen, terwijl Zij ons die olie geeft,
geeft Zij ons ook aanduidingen over de 9 druppels, d.w.z. dit getuigt op het
niets zijn van de mens, maar bij het getal van negen, denken we aan het kindje
dat negen maanden in de schoot van zijn moeder is.
|