|
Zo woedend dat je iemand de nek wel kunt
omdraaien
Je hebt een enkele controle over de dingen die je kwaad
maken, maar je hebt wel controle over wat je doet als je eenmaal kwaad geworden
bent. De doodzonde woede is de plotselinge uitbarsting van emotie, met name van
vijandschap, en het blijven koesteren van wraakgedachten.
Als iemand je bijvoorbeeld met een naald prikt of je in je
gezicht slaat, zul je in de eerste instantie waarschijnlijk reageren met
kwaadheid. Je bent kwaad over wat je is aangedaan. Je begaat de zonde van woede
als je reageert door te vloeken, schelden, schreeuwen, tieren of razen. Ook als
je zit te broeden over beledigingen waarmee iemand je heeft overladen en begint
te verlangen naar wraak, leert de Kerk dat je de zonde van woede begaat. Buitensporige,
gewelddadige en wraakzuchtige woede is altijd een doodzonde. Bloeddorstige
wraak is ook een gevolg van woede.
Maar wat als iemand je bijvoorbeeld berooft? Zijn dat soort
gevoelens in zon geval niet terecht? Nee. Het is normaal en terecht dat je
kwaad bent als iemand je heeft beroofd, maar die kwaadheid mag er niet toe
leiden dat je wraak wilt nemen en de schuldige wilt zien lijden. Gesteund door
de deugd van rechtvaardigheid kun je wel verlangen dat de politie de dief in
zijn kraag grijpt en dat de rechter hem een gerechte straf oplegt.
Geduld, de deugd die je in staat stelt het kwaad te dragen
zonder destructieve gevoelens te koesteren, is de beste tegenmaatregel tegen
woede. Als je jezelf de tijd en de kans gunt om af te koelen, zal je woede
verdwijnen en zullen zorgen van meer praktische aard op de voorgrond treden.
|
