Afgunstig zijn op wat anderen hebben of kunnen

De Kerk spreekt van afgunst, een andere doodzonde, als je kwaad bent omdat iemand anders geluk of plezier heeft. Het katholicisme onderscheidt twee soorten afgunst:

·        We spreken van materiele afgunst als je kwaad op anderen bent omdat ze meer geld, talent, kracht, schoonheid, vrienden en dergelijke hebben.

·        We spreken van spirituele afgunst als je kwaad op anderen bent omdat ze in heiligheid meer vooruitgang boeken dan jij; als je liever hebt dat ze op of onder jouw niveau blijven steken en je niet blij of gelukkig kunt zijn over het feit dat ze doen wat ze moeten doen. Spirituele afgunst is veel en veel erger dan materiele afgunst.

Sommige spirituele schrijvers maken onderscheid tussen afgunst en jaloezie. Afgunst betekent volgens hen dat je kwaad bent om wat anderen hebben, zoals materiele bezittingen, talent, roem enzovoort, terwijl jaloezie betekent dat je bang bent kwijt te raken wat je bezit. Een echtgenoot die jaloers is, is bang dat hij zijn vrouw aan een andere man verliest. En als diezelfde man vindt dat Julia Roberts de mooiste vrouw van de wereld is, kan hij tegelijkertijd afgunstig zijn op de vriend van Julia Roberts. De Kerk beschouwt jaloezie net zo goed een doodzonde als afgunst, omdat het er ontzettend veel op lijkt.

Jaloezie komt veel voor onder werkende mensen, omdat ze vaak bang zijn hun eigen status, positie, faam of achting kwijt te raken aan concurrerende collega’s. Jaloerse mensen zijn onzeker, ongerust en bang dat hun collega’s hun afpakken wat hun toebehoort, hen voorbijstreven of achterlaten met minder dan waarmee ze begonnen zijn. Onder studenten doet zich vaak hetzelfde voor. Een student die in zijn studiegroep de beste cijfers haalt, is jaloers als hij is zijn eerste plek kwijt te raken aan een andere student die steeds hogere punten haalt en steeds beter wordt. Aan de andere kant kan een mindere student afgunstig zijn als hij een hekel heeft aan een goede student.

De Kerk meent dat je afgunst kunt neutraliseren met zachtmoedigheid of mildheid. Zo vertelt Genesis 37-47 het verhaal van de broers van Jozef die afgunstig waren op Jozef, omdat hij de favoriete zoon was van hun vader, Jakob. Op een gegeven moment gaf Jakob Jozef een bontgekleurde jas, wat voor de broers de spreekwoordelijke druppel was. Ze verkochten Jozef als slaaf, nadat ze bijna hadden besloten hem te doden. Maar Jozef maakte in Egypte een schitterende carriere en klom op van eenvoudige slaaf tot persoonlijk adviseur van de farao. Later, toen hij zijn broers weer ontmoette, nam hij geen wraak. Hij toonde zijn zachtmoedigheid en liet hen en zijn vader naar Egypte komen. Deze zonen van Jakob werden de hoofden van de twaalf stammen van Israel.

Uit: Katholicisme voor dummies