Cupramontana, 3 februari 2013,

Cari amici,

het nieuwe jaar is ondertussen alweer een maand oud en de winter al voor de helft voorbij ! We kunnen tot nu toe niet klagen, een klein beetje sneeuw, geheel verwaarloosbaar vergeleken met de hoeveelheid van vorig jaar en af en toe al primaverile temperaturen. Sommige middagen aten we zelfs al buiten. Erik profiteerde ervan om allerlei mooie muurtjes en borders te metselen rond de plantenbeddingen. Zelf snoeide ik al ijverig de fruitbomen.

De feestdagen vierden we o.a. in Umbrië en dit jaar bezochten we in de Marche de kerststallen in Castiglioni van Arcevia. Een klein dorp waar de bewoners zich elk jaar uitleven in het maken en tentoonstellen van kerststallen. Elk materiaal is goed: pasta, wol, hout , de fantasie is onbegrensd. Het resultaat bewondert men al wandelend door de steegjes van het stadje. Bovendien weerklinkt mooie kerstmuziek uit luidsprekers.

Op befanadag of Driekoningen nodigde de chocoalefabriek Perugina in Perugia haar personeel en ook anderen uit om de komst van de befana of de goede heks te vieren. De zenuwachtigheid die dan heerst bij de kinderen valt goed vergelijken met die tijdens de komst van Sinterklaas bij ons.

In afwachting dat de goede heks verscheen , traden er enkele circusartiesten op. Waaronder ook ons nichtje van 11 jaar, dat 2x per week de circusschool volgt. Het optreden was heel leuk en natuurlijk ontvingen we allemaal van de peruginafabriek drank en gebak en chocolade !!!

Mijn nichtje verbaasde ons echt met haar optreden aan de trapeze, ze was echt goed (ook al is dit de peettante die aan het woord is). Te zien op dit filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=8PWDkJBqeEA

De zaterdagwandelingen kenden weer leuke verrassingen: de steen van het paard van San Romualdo. Hier bleef volgens de legende het paard van de heilige stokstijf staan en knielde neer. De afdrukken van de knieën van het paard waren nog altijd duidelijk in de steen te zien. We passeerden tevens langs een gerestaureerde oude watermolen die nog altijd graan en mais maalt tot meel.

Doch de reis naar Finland was uiteindelijk het grootste gebeuren deze maand. De wandelgroep die ooit begon als een kleine groep vrienden die elke zaterdag ging wandelen, groeide spontaan uit tot een wandelgroep , waaruit zich allerlei activiteiten ontwikkelden die niet allen iets met wandelen te maken hadden: , Engelse les, yoga, breien, pizza avonden en ook mooie reizen. Naar Nederland, naar het Zwarte Woud en Londen, altijd georganiseerd door enkele wandelleden respectievelijk afkomstig uit die landen. Dit jaar planden onze Finse medewandelaars een wandelreis naar Finland . Waar in Finland ? Het vakantieresort http://www.himoslomat.fi/, van een Fins koppel , dat een vakantiehuis bezat in Cupramontana, onze eerste Finse gasten ooit. Dus werd er veel heen en weer geregeld tot19 januari de vertrekdag .

Onze groep bestond uit ca. 40 deelnemers waarbij we vertrokken van uit vliegveld Ancona om via een tussenstop in München door te reizen naar Helsinki. Daar aangekomen bracht een bus ons 250 km verder naar het merengebied. Natuurlijk lag heel Finland onder een dik pak sneeuw .

We overnachtten in kleine groepjes in enkele huisjes die uitstekend geïsoleerd en verwarmd waren en heel gezellig ingericht, allemaal hout natuurlijk en ook allemaal een eigen sauna.

De 5 dagen die erop volgden ondervonden we een VIP behandeling. We deden van alles, zwemmen in het ijskoude water met speciale pakken aan, curling en sleetje rijden. Finse sauna met de moedigen onder ons een onderdompeling in het ijskoude water van het meer (het moet gezegd Erik en vele andere anderen deden het, zelf sprintte ik van de sneeuw in de warme jacuzzi !!!)

Sneeuwscooteren, sleeën met husky's, wandelen met sneeuwschoenen, bezoeken aan een kunstenaar , viltwinkels, elandenfarm. en proeverij bij bessenwijnen. Skiën en, langlaufen behoorden tevens tot de mogelijkheden. Ook teambuilding activiteiten met spelletjes, waarbij wij en vooral de Italianen er met veel plezier aan mee deden. De Finnen genoten ook, geen gezeur of geklaag van onze groep maar veel enthousiasme en gelach .

Erik bekeek met de eigenaar wat de mogelijkheden i.v.m. samenwerking betreffende het toerisme zou zijn met Cupramontana. Je wist maar nooit!

De temperatuur lagen hoger dan normaal voor de tijd van het jaar tussen de -4 en -14 graden en we brachten zelfs 3 dagen zon mee, onbestaande normaal in januari en februari.

Met veel spijt in ons hart namen we afscheid van een heel mooie streek. Finland magisch in de winter , misschien eens een alternatief voor wintervakantie in Oostenrijk ?

Meer foto's: http://www.castiglionidiarcevia.it/cupra/

Terug thuis mocht Erik niet luieren, want de burgemeester liet hem meteen naar het gemeentehuis komen. Of Erik niet de coördinator toerisme wilde worden van Cupramontana in het 10 gemeenten project. Geen probleem. Meteen sprak Erik over de Finse contacten en over de ideeën opgedaan in het Finse VVV. Samen met de fotoclub van Cupra zouden we eindelijk voor mooie postkaartjes zorgen voor Cupramontana.

Wat de fotoclub betrof, de fotocursus was beëindigd en het getuigschrift mocht ontvangen worden. Bovendien kreeg ik te horen dat ik de1ste prijs in de fotowedstrijd gewonnen had met het thema olijf.

Een leuke verrassing.

In afwachting van het nieuwe toeristisch seizoen genoeg te doen dus !

Tot volgende maand.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

• Bij het circusoptreden brachten we mijn nichtje tegen 15 uur bij de Perugina fabriek. De portier wist niets van een circus af, maar we mochten toch binnen. Waarschijnlijk zou het tegen 16.30 starten. In afwachting brachten we ons neefje naar een verjaardagsfeest. Om kwart na vier arriveerden we terug aan de poort, waar nu een heel lange rij auto's stond aan te schuiven doch de poort bleef toe. Half vijf, de portier weigerde de poort te openen, zijn instructies luiden kwart voor vijf, zeer onitaliaans....de circusartiesten die hier niets van afwisten maakten zich bezorgd, waar bleef al het volk of ging er niemand komen? Iemand van hen kwam poolshoogte nemen aan de poort, gelukkig er was volk !

Om klokslagen kwart voor vijf opende de portier dan eindelijk de poort...