Kerstmis is voorbij, voor u en voor mij.
Het is 26 december en ik heb mijn eerste verlofdag in meer dan drie maand. En ik heb mezelf een cadeautje gekocht.
Voor mijn verjaardag, en voor de Sint.
Voor Kerst en het nieuwe jaar.
Voor vaderdag en het feest van de arbeid.
Voor de vergeten vrienden en verloren momenten.
Ik heb een fiets gekocht, een echte sjinese fiets.
Voor mezelf, vooral voor mezelf. Ik verdien dat, ik ben dat waard. En ik ben er blij mee.
Alles komt zoveel dichterbij. De stad is plots een stuk kleiner geworden. De overkant is nu bereikbaar.
En dus ben ik op pad, elk geschikt moment.
Alleen, voorlopig, met een paar duizend inwoners van Quanzhou in mijn kielzog, meestal.
Veel eerder had ik het moeten doen.
Maar ja, de onzekerheid over ons visum hield me tegen. En natuurlijk de tocht naar Shanghai. En de trip naar Xi'an. En de reis naar Beijijng.
Had ik u al vertelt over Beijing? Of Xi'an? Neen? Misschien zal ik dat later toch eens moeten doen. Het was boeiend, en vermoeiend.
Maar nu niet, nu eerst met de fiets naar zee, of toch bijna.
Maar nu niet, nu eerst een vrede en vreugdevolle Kerst (vijgen na Pasen hoor ik u denken) en een veilig en gezond 2021
|
