|
Het is even teveel voor Corneel.
Vandaag hebben ze (de Chinezen, de leider, het systeem, de halstartigheid enz.)
me bijna aan het huilen gekregen.
Wat is er zo moeilijk aan een postzegel plakken, een briefkaart versturen? In heel de wereld doen ze het, in het
kleinste dorpje in de Thar woestijn, er staat een postbus in Geysir in Ijsland,
ik heb nog brieven liggen, opgestuurd door mijn lief vanuit St.Petersburg, toen
er nog een ijzeren gordijn was en de roebel enkel in de officiële banken kon
aangekocht worden. Wat is er dan zo
verdomd moeilijk aan?
Zes weken, drie dagen en anderhalf uur in het hoofdpostkantoor van Tengzhou,
drie maal herschrijven , zeven man/vrouw die hun zegje moeten komen doen, tot
er iemand van de andere klanten binnenkomt met een smartphone (hatelijke
dingen, maar hier komen ze van pas, volgende keer neem ik er zeker ene mee, met
VPN verbinding dan nog) om Belgium en Antwerpen te vertalen.
Ze zitten dus nu wel op de post, maar of ze aankomen is nog een andere vraag.
Ik heb op dit ogenblik behoefte aan mijn vrouw(en), een motorritje met open
vizier en een wisky, in die volgorde.
Is 11.00 uur nog te vroeg om te beginnen drinken? Snik.
|
)
