Afspraak in de lobby, vanwaar we met de bus, op uitnodiging
van de plantmanager naar restaurant Jin Lin, Hangsan gaan. Specialiteit zijn de streekgerechten van
Sanshi, uit de Hunan provincie. De area
is bekend voor zijn tarwemeel en de daaruit gemaakte noedels.
Er stond ons een piece montée te wachten die niet zou misstaan op een chique
bruiloft bij ons.
Maar eerst kregen we een copieuze maaltijd voorgeschoteld.
Aan een grote ronde tafel gezeten, met in het midden een draaiend deel, worden
er achtereenvolgens een keur aan vlees, vis, groenten, gevogelte en niet nader
te benoemen zaken geserveerd, het een al mooier gepresenteerd dan het ander.
Vlees van de dijen van de eend, eendetong (taai man, taai en weinig smaak), het
laatste stuk van de eend, zeer zacht (als het is wat ik denk dat het is
),
okra en yam, soep van zeekomkommer en voor de jarige volgens aloud traditioneel
gebruik, noedels, hoe langer de noedel die je in je mond kan krijgen, hoe
langer je leven.
En dus taart, veel taart, zo ergens tussen de vis en de inktvis in tomatensaus
en de gestoomde oesters.
Na veel glazen water en heildronks op de Chinezen, de firma,
de jarige en de werknemers sluiten we af met een nachtje op de plant, het werk
wacht niet en de job must go on.

|