De rest van de week is zus en zo verlopen. John heeft toch wel last gehad van de spuit voor het stimuleren van de witte bloedcellen. Spierpijn, vieze smaak in zijn mond, futloos gevoel, vergelijkbaar met de manier waarop wij griep aanvoelen. De enige geruststelling die we hierbij hebben is 'dat het er allemaal helaas bijhoort'.
Vandaag waren we op controle in Leuven. Het goede nieuws is dat alle ongemakken die de laatste 2 weken passeerden 'normaal' zijn. In de wachtzaal spraken we met een patiënt die dezelfde vorm van kanker aan het bestrijden is en die ons vertelde dat er nog een paar ongemakken zullen bijkomen, maar uiteraard reageert iedereen wel anders op chemo. We kunnen niks anders doen dan gewoon afwachten en elke dag dat John zich goed voelt - zoals vandaag - koesteren.
Ondertussen is John terug een kilo bijgekomen. Zijn gewicht, temperatuur, bloeddruk enz... zijn optimaal. Ook zijn bloedwaardes zijn goed, dus we konden vanmiddag met een gerust gemoed het ziekenhuis weer verlaten. De plakkers aan de wonden op zijn been werden vandaag verwijderd waardoor hij weer onder de douche mag. Dat lijkt een kleinigheid, maar je een maand moeten wassen aan de lavabo, is toch niet hetzelfde dan eens uitgebreid onder de douche mogen staan (hopelijk zal de drang tot zingen nu niet gaan toenemen ).
Op naar de volgende cyclus van drie weken. Binnen drie weken zal er ook een nieuwe scan genomen worden en zullen we weten of de chemo op dat ogenblik al heeft aangeslagen en de tumoren al kleiner werden.
Het moreel van de troepen is door het goede nieuws op dit moment optimaal .
.
