Voila, we zijn weeral een dagje verder. Gisterenavond nog even in de zaal binnengewipt in die reuze-Albergue maar het was er me ietske te druk. Die Spanjaarden beginnen maar eerst 's avonds te leven en dat ben ik niet zo gewoon ;-). Na een paar pintjes ben ik dan maar gaan slapen.
't Stappen doet me een beetje denken aan de eerste weken toen ik vertrok. Slecht weer, veel regen, harde wind, natte kleren .... het herhaalt zich maar gelukkig voor niet lang meer :-). Ik ga het stappen missen maar zeker niet die triestige dagen met slecht weer. 't Stak me eigenlijk wat tegen vandaag .... die laatste loodjes hé.
Het was op de koop toe zo geen heel mooie etappe vandaag maar ik denk dat dat regenweer er wel voor iets tussenzit. Als dat zo regent op je weg zet je je verstand op nul en je stapt maar op. Mijne stapmaat was in vorm. Voor ons liepen er 4 madammen uit Noorwegen die even stopten omdat er één madam druppeltjes in haar ogen moest doen. 'Je vais les avoir' hoor ik hem nog zeggen. Ter hoogte van die madam die haar oogdruppeltjes aanbracht en de drie anderen die toekeken deed hij of hij verschrikkelijk struikelde. Ze verschoten zich een bult. De speelvogel van 70 komt terug tot leven. De mensen voor hem kietelen met een strohalmke en dan van de loze gebaren als ze hun oren krabben .... Ik ben blij voor hem. Ik steek hem dan ook vroeg in zijn bed zodat hij 's morgens er goed uitgerust uitziet :-). Misschien gaan we naar Finisterre met de bus als het te slecht weer blijft. Tenslotte de Camino loopt tot Santiago dus dat stapwerk is wel meegenomen maar de pelgrimstocht zit er dan eigenlijk al op. We zien nog wel.
Jongens ik kan me nauwelijks concentreren hier in de eetzaal. In de zaal slapen er al mensen. Marie Hélène de Finse zit met me aan tafel en het is zo vermoeiend om haar Engels te verstaan en ermee te klappen en tegelijkertijd te schrijven. Pfffft, ik wil niet onbeleefd zijn. Wat verder zitten er dan weer 3 Zweedse madammen met de dobbelstenen te 'Kloten'. Benedict dan weer, een jong vrouwke van 35 zit mee aan tafel en laat haar armen en benen zien. Half opgefret van de bedwantsen dat joenk. Gelukkig is ze er van af nu. Ze liet haar armen zien. Lelijke littekens van die beten.
Eindelijk ben ik de eerste hospitalero tegengekomen die zich op een behoorlijke manier van zijn taak kwijt. Pelgrims die faken zoals taxihoppers en degenen die in Sarria vertrokken kwamen er niet in voor 6 uur. Heel zorgvuldig zag hij de credencial na op de stempels. Pas dan kwam je er in en was je meer dan welkom. Zo hoort het te zijn.
Morgen naar Arzua .... bijna 30 kilometers en mijne weerman geeft maar 14 graden en regen ....... Ben benieuwd hoe het weer in België is. Hier is het dag en nacht verschil met het weer in Castillie Leon. Raar hé, op nog geen 50km afstand een heel ander klimaat. Ik denk dat ik ook ga verschieten van het weer als ik thuis kom !
Nog 65 km en't zit erop ..... ik kijk ernaar uit :-)
Tot morgen
https://picasaweb.google.com/Jandorie1/PortomarinPalasDelRei?authuser=0&authkey=Gv1sRgCL632fK57qTOcA&feat=directlinkxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|