Mijn vertrek op 2 juli was nog even ver weg voor me maar stilletjesaan begint het door te dringen dat die datum dichterbij komt. Om dat vertrek een beetje te omkaderen had ik nog weinig geregeld. Ik stond er niet bij stil maar ik kan het niet maken om als een dief in de nacht te vertrekken terwijl er zoveel mensen sympathiseren.
Gisterenavond heb ik de parochiepastoor aangeschreven voor mijn eerste stempel. Je moet weten dat onze parochiekerk op het Sint Jacobspad ligt. Men spreekt ook wel van de kathedraal van het Waasland. Het is dan ook een erg mooie kerk die aan St Jacob de Meerdere werd toegewijd. St Jacob in de hoedanigheid van beschermheilige van de pelgrims op reis. Die stempel heeft dan voor mij ook een mooie symbolische waarde. Ik was dan ook erg blij met de positieve reactie van de parochiepastoor. Hij zou nog eens komen klappen. Hij is welkom die man.
Wat ik graag zou willen is dat degenen die me willen komen uitwuiven terecht kunnen in café "De Roos". Dit zou tussen 8u. en 10u. zijn op maandag 2 juli. Luc, de cafébaas, heeft al zijn akkoord gegeven. Das een sjiek gebaar van hem. Rond 10 uur zou ik dan graag om mijn stempel gaan.
Van de kerk uit vertrek ik dan op mijn tocht. Wie een stukje wil meelopen kan dat. Ik loop dan binnendoor naar de Bunderwegel en zo naar het Fort van Haasdonk. Boven op de aarden omwalling wil ik dan afscheid nemen van iedereen die dit korte stukje heeft meegelopen. Ver is het niet, een klein kwartierke lopen. Zo kan ik dan wanneer ik door de velden vertrek en stilletjes verdwijn nog eens achteromkijken en tot wederziens zwieren. En dan, dan loop ik een 25 km verder tot aan de grens Zele - Berlare ....... mijn eerste deeltje van de Camino.

Mensen die weten dat ik vertrek naar Santiago spreken me voortdurend aan over dat TV programma in man bijt hond. Ik heb er maar kleine fragmentjes van bekeken en dan nog maar met een scheef oog. Daarom ben ik nu zo content dat ik het boek heb gekregen van een lieve vriendin. Naast het leuke leesplezier staan er ook interessante weetjes in. Zoals ik al had vermeld zijn het enige wat me een beetje afschrikt de wilde honden. In dat boek spreekt men van een DAZER.
Dat ben ik eens gaan opzoeken en het blijkt om een toestelletje te gaan dat in Nederland wordt gemaakt en een heel indringend en irritant ultrasoon geluidje produceert dat honden afschrikt. Ik ben eens benieuwd. Ik heb het zojuist besteld. Je kan het in je broekzak steken en van daaruit bedienen. Voor de mensen ligt dat geluidssignaal buiten het gehoorbereik. Het is in alle geval diervriendelijker dan een pepperspray en de kans dat ik een kwaaie hond tegenkom die op de koop toe nog eens doof is, is natuurlijk erg klein.
Sebiet een boomke stappen, 't wordt wat zachter weer zo te zien.
|