|
't Is nog een bewogen dag geworden. Een zeer zware etappe en niet zozeer kwa afstand maar eerder op het gebied van drukke wegen. In Frankrijk zijn er helemaal geen voetpaden en dan moet je langs de rijweg lopen. Hoffelijkheid kennen ze in de 'Couronne Paisienne' hier niet en ze razen je voorbij als gekken. Dat maakt dat je goe uit je doppen moet kijken en steeds op en af de berm moet klauteren om vooruit te geraken.
Soit, we zijn er geraakt, alhoewel, ik heb een lift gekregen van de Parijse flikken. Onderweg naar Plaisir nam ik even rust op een inhammetje in het bos. Niks gemerkt, maar ik bleek daar op een verzamelplaats te zitten van Parijse hoertjes. 't Waren vriendelijke dames van Roemeense afkomst. Ik denk dat het hun schafttijd was want ze zaten daar op een omgevallen boom te piknikken. Eerlijk gezegd, ik had het echt niet gemerkt. Pas toen ik naar hun werkkledij keek viel mijn frank. Dan maar doorgewandeld naar de camping die er niet meer was. Goed naar het Campanile Hotel dan maar ..... volzet, de F1 hotels ...... volzet. Geen probleem, koers uitgezet naar volgende stop in Rambouillet en ergens een bos opzoeken om het tentje te zetten ..... Rond 8 uur kwam er een flikkenkar voorbijgereden. Ik vroeg om even te stoppen en of ze geen hotel wisten onmiddelijk in de buurt. Mais monsieur, qu'est que vous faites ici ? C'est extrèmement dangereux de se balader ici. Ik bleek in het meest gewelddadige stuk Parijs aanbeland te zijn. Niks van te merken, uiterlijk een residentiele wijk maar 's avonds is het de plek bij uitstek voor criminelen. In Rio de Janeiro waren er ook zo van die wijken. Overdag een nette buurt met heren in pak en das maar 's avonds, olalala .... gespuis van de bovenste richel.
Ik had begrepen dat ik blij mocht zijn dat ik mijn rugzak nog had. Enfin, die mannen hebben me een lift aangeboden naar het dichtbijgelegen hotel, ik heb dat aangenomen, je moet het niet zoeken als je verwittigd wordt.. Hup rugzak in de koffer en ik in de politiekar mee. Op de achterbank zat ik naast een agent, een pikzwarte kleurling, een boom van een vent. Tussen mij en hem een heel arsenaal aan granaten, traangasbommen. Tja, ze maakten het me wel duidelijk dat ik geluk heb gehad. Ik heb hun adres. Ik zal hen een kaartje sturen voor hun korps vanuit Santiago. Dat zijn er dan al 4 :-)
In het Etap hotel heb ik dan eens goed uitgerust. Lekker ontbeten daarjuist, de planning even doorgenomen .... we kunnen er weer tegenaan.
Voila, mijn zak is gepakt ...... we gaan verder. Ping ping .. een berichtje van mijne weerman komt zojuist binnen .... Txs Arne, je geeft goed weer. Zo kan ik mijn fleske zonnebrand al klaarzetten :-)
https://picasaweb.google.com/Jandorie1/TrielSurSeinePlaisir?authuser=0&authkey=Gv1sRgCIHlsunZn8H-eA&feat=directlinkxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
