|
Le Hamel Moreuil 20 km.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een vrij kleurloze dag vandaag. Om 6u30 was ik
wakker en de regen kletterde tegen mijn tent aan. Ik dacht, foert ik blijf nog
een uurke liggen misschien is het over. Jawel, om 7u30 een stralend zonneke en
helemaal rondom een blauwe lucht. t Was de moment om op te krassen en van de
gelegenheid gebruik maken om mijn binnentent eens te drogen. Om halfnegen was
ik dan op pad. Goed doorgestapt tot één uur en dan ben ik een uur gaan schuilen
voor het onweer.
Vandaag had ik goeie voeten. Ook nu ik die
bottienen niet meer zo strak aantrek heb ik geen last meer van pijnlijke
hielen. Ik geloof dat ik deze schoenen niet genoeg heb ingelopen. Mijn vorige,
timberlands, vond ik eigenlijk wel beter maar goed t is nu zo.
Na dat onweer ben ik op mijn gemak doorgestapt
naar de camping. Onderweg stopte er een jonge kerel om me naar mijn bestemming
te vragen en wat ik allemaal in mijn rugzak had zitten. Toffe knaap, ik schat
een jaar of 25, hij wilde met de fiets naar Bretagne en dan naar Engeland
trekken. Hij vroeg hoeveel gewicht ik meedroeg. Op zijn fiets had hij al eens
25 kg meegenomen en dat was ook genoeg vertelde hij. Vooral bergop zou het erg
zwaar zijn met dat gewicht.
Die wandelstokken zijn fenomenaal om bergop te
stappen. Je armen trekken je mee naar boven en dat scheelt. Ik kan me
herinneren dat ik me vroeger gewoon buiten adem liep bergop. Zelfs korte
stukken en zonder bagage. (ik smoorde toen wel J ) en hier zijn dat stukken van dikwijls een kilometer vrij steil omhoog
en dat gaat vlot, niet vanzelf maar toch vlot.
Naar gewoonte nog een goeie plensbui net voor
de aankomst op de camping maar ondertussen staat mijn tentje al. Morgen krijg
ik bezoek, misschien wel zelfs 2 keer. De Yuri, een jonge ex-collega trekt in
verlof naar Frankrijk bij zijn ouders en als het wat meezit passeert hij tussen
Moreuil en Breteuil om een bonjourke te zwieren. Erg sympathiek. Later op de
avond, als het meezit natuurlijk, komt mijne soulmate ook eens langs. Daarom
dat ik voor een logementje ga zien in Breteuil. t Is heen en weer toch al
bijna 500 km dat er gebold moet worden. We zien wel.
En voila tot daar, ik ga vroeg slapen vandaag.
Deze keer stapte ik voor mijn zus Gerda en
onze Jan. De Kleine Jan, Joris en Maarten en hun gezinnen.
https://picasaweb.google.com/Jandorie1/LeHamelMoreuil?authuser=0&authkey=Gv1sRgCLjsjai6oebqIw&feat=directlink
|
