Goed nieuws voor heel wat feestvierders, want Het Schlagerfestival 2013 voegt een 4de dag toe aan de reeks, namelijk zaterdag 23 maart. Naast de extra dag zijn er ook drie nieuwe namen toegevoegd aan de affiche. Partyzanger Yves ‘Ik Ben Een Beetje Gay’ Segers is opnieuw van de partij en gouden stem Lee Towers en het Franse icoon Gérard Lenorman maken voor het eerst hun opwachting.

De organisatoren van Het Schlagerfestival 2013 hebben al aangekondigd dat ze voor de 8ste editie een nieuwe wind willen laten waaien. “We willen Het Schlagerfestival een meer internationaal karakter geven. We programmeren niet alleen schlagersterren, maar laten ook internationaal gerenommeerde artiesten volgend jaar hun opwachting maken op het grootste meezingfestival van Vlaanderen.”

Het Schlagerfestival 2013 pakt meteen uit met een absolute primeur. Voor het eerst in de geschiedenis van het festival zal een Franse chansonnier z’n opwachting maken op het podium. Gérard Lenorman schrijft dus geschiedenis en doet dat met z’n allergrootste hits, zijnde La Ballade Des Gens Heureux en Voici Les Clés, twee liedjes waarmee hij medio jaren zeventig bij ons succesvol was.

Een robuuste verschijning, een man met een gouden, warme stem. We hebben het over Lee Towers (Leen voor de vrienden), die voor het eerst z’n opwachting zal maken tijdens Het Schlagerfestival 2013. Sinds hij in 1971 een legendarische versie uitbracht van You’ll Never Walk Alone is hij onverminderd in de aandacht gebleven. Wekelijks weerklinkt de Lee Towers-hymne doorheen de speakers in voetbalstadions en op andere sportmanifestaties. Mythisch is Lee Towers zijn gekende trekbeweging wanneer hij I Can See Clearly Now zingt, een nummer uit 1982. Doorheen de jaren heeft de rijpe zestiger zichzelf en z’n stem altijd goed weten te verzorgen. Op z’n recent verschenen album Memories hoor je dat de crooner nog altijd over een dynamisch, loepzuiver stemgeluid beschikt.

Het Schlagerfestival 2013 heeft ook een invitatie gezonden naar ambiancemaker en feestbeest Yves Segers, die meteen heeft toegehapt. Segers scoorde in de jaren negentig een monsterhit met de meezinger Ik Schreeuw Het Van De Daken. Een paar jaar geleden deed hij dat succes nog eens over met Café De Zwaan en ondertussen staat hij volop in de aandacht met Een Beetje Gay (Dat Is Okay). De feestvierders op het komende Schlagerfestival hoeven alvast niet te kiezen tussen een worst of een saté, maar krijgen wel een meer dan geslaagd optreden van Yves Segers, een man die elk podium in Vlaanderen onveilig maakt door als volleerd entertainer het publiek actief te betrekken tijdens z’n concert.

In totaal zijn er nu al 12 namen vrijgegeven voor Het Schlagerfestival 2013 en dat zijn: Yves Segers, Lee Towers, Gérard Lenorman, Christoff, De Romeo’s, Laura Lynn, Luc Steeno, Salim Seghers, André Jr. Hazes, Paul Severs, Lisa del Bo en Lindsay. Er is ook een extra datum toegevoegd. Je kan meezingen in de Ethias Arena in Hasselt op zaterdag 23 maart, vrijdag 29 maart, zaterdag 30 maart en zondag 31 maart.

Tickets en info over Het Schlagerfestival 2013 kan je vinden op www.hetschlagerfestival.be en www.ethias-arena.be

20-12-2012 om 11:28 geschreven door Ilyas Baert

Buitenlandse formats en series worden vaak aangekocht door de Vlaamse tv-zenders, maar ook Vlaamse tv-programma’s worden vlot verkocht aan het buitenland. Deze ‘droom’ wordt tegenwoordig steeds vaker werkelijkheid. Productiehuizen als deMENSEN, Shelter en De TV-MAKERS verkopen hun programmaformats door. Zelfs het op kindergerichte productiehuis Studio 100 kent succes tot in Amerika. Je zult het zien: met een eenvoudig gewoon of gewaagd projectidee kom je soms al heel ver.

Het is niet zo vreemd dat een tv-programma dat in Vlaanderen wordt gemaakt op een andere buitenlandse zender te zien is. Zo wordt Tomtesterom, van productiehuis deMENSEN, al enige tijd vertoond in Nederland en Duitsland. In Nederland met ondertitels en in Duitsland in een gedubde versie. Ook productiehuizen uit Noorwegen, Zweden en Frankrijk kochten het programma over. Maar in al die landen vinden ze niemand die het ziet zitten – lees: wel slim genoeg is – om gevaarlijke stunts als schansspringen, tussen haaien zwemmen, de marathon des Sables lopen en bodybuilder worden uit te voeren.

Mag ik u kussen?, dat andere succesvolle programma van deMENSEN, is zo al enige tijd te bekijken op de Nederlandse AVRO. Daar wordt het niet gepresenteerd door de hyperkinetische Bart Peeters, maar door Art Rooijakkers, die hier in Vlaanderen bekend is als copresentator van Peking Express. Na het bekijken van een aantal Nederlandse afleveringen valt direct op dat in iedere aflevering bij de mannelijke jagers steeds een Vlaming meedoet, zoals Philippe Geubels of een losgeslagen Neveneffect. Die Vlaming haalt altijd de finale, waar hij als tweede eindigt. Keer op keer. Stond dit misschien als extra clausule in het contract?

De Generatieshow, een programma van één en De TV-MAKERS, dat ook werd gepresenteerd door Peeters, werd dan weer verkocht aan China. Bij ons werd het afgevoerd door de zware besparingsplannen van de VRT.

Ook Studio 100 heeft al vaste voet in het buitenland. Het begon basic met Franstalige dubbingen van Piet Piraat (Pat le Pirate) en Méga Mindy voor Franstalig België. Daarna kreeg Wallonië ook een eigen Plop (Le lutin Plop) en een eigen Samson & Gert (Fred et Samson). Maar het was pas met de overname van het Duitse E.M. Entertainment in 2008 dat de trein helemaal vertrokken was. Iconische figuren als Maya de Bij, Pippi Langkous, Heidi en Wickie de Viking, die bij de ouderen in het collectieve geheugen gegrift staan, kwamen in handen van Studio 100. Met deze overname verwierf men bekendheid en momenteel worden zelfs 3D-versies van Heidi en Wickie voorbereidt in hun animatiestudio’s in Parijs en Sydney. De gloednieuwe 3D-reeks van Maya de Bij, die 78 afleveringen telt, is bij ons sinds oktober op vtmKzoom te bekijken en al aan 151 landen verkocht. Als je weet dat er ‘slechts’ 194 landen op aarde zijn is dat een ongelooflijk cijfer.

Ook de Studio 100-jongerenreeks Het Huis Anubis werd na een gigantisch succes in de Benelux verkocht aan Duitsland en Amerika, die met coproducent Nickelodeon voor beide landen een eigen versie met respectievelijk Duitse en Amerikaanse acteurs opnam. Zo won House of Anubis zelfs een BAFTA-award voor het beste Amerikaanse jeugdprogramma van 2012. Maar er zijn ook dubbings te zien in Zweden, Mexico en Denemarken. De reeks kent overal een kolossaal succes en nu de Duitse versie (Das Haus Anubis) volledig afgelopen is komt er een vervolg op de Duitse samenwerking. Zo nam men in het Belgische Koksijde Hotel 13 op, een tienerreeks met Duitse acteurs, die nu op Nickelodeon te zien is in Duitsland, België, Nederland, Denemarken, Zweden, Zwitserland en Oostenrijk. De reeks wordt nagesynchroniseerd in de lokale talen. De omgekeerde wereld dus! Opteert Studio 100 voor buitenlandse acteurs? Gaan al hun reeksen gedubd worden? Vergeten ze hun roots?

Dat Wat als?-vragen en stoute bejaarden ook tot ‘The American Dream’ kunnen leiden weten ze bij productiehuis Shelter, bekend van M!LF, ook als geen ander. Wat ze met Benidorm Bastards hebben bereikt tart dan ook alle verbeelding. Het moest op 2BE een bescheiden opvolger worden van Trigger Happy, maar door het onverwachte succes werd beslist de reeks op VTM uit te zenden. Maar niet alleen de Vlamingen konden het programma smaken. Het buitenland (Verenigde Staten, Nederland, Duitsland, Zweden en Zuid-Korea) volgde meteen met eigen versies en prijzen als ‘De Gouden Roos’ en een ‘Emmy Award’ bleven niet uit. Ook die andere Shelterproductie Wat als?, sinds 2012 bestaat er een Nederlandse variant, is een ongezien succes. Zo verzilverde het programma zijn nominatie voor een Comedy Award op het BANFF World Media Festival in Canada. De tweede reeks, die in 2013 op het scherm komt, is afgelopen zomer reeds opgenomen.

Zoals je ziet kennen dus heel wat Vlaamse productiehuizen succes in het buitenland. Het is een omvangrijk lijstje. Maar er is wel één productiehuis dat opvallend afwezig blijft: Woestijnvis. Buiten De Slimste Mens ter Wereld in een Nederlandse versie en de Amerikaanse remake van de film Loft scoort Woestijnvis niet zo hoog. Een enigmatisch gegeven.

Ondanks de vele onheilspellende berichten die de common speak domineren mogen we terecht trots zijn op de vele productiehuizen en hun (export) programma’s. Ook in tijden van crisis en een herschikking in het medialandschap concentreren de producenten zich op wat de kijker graag wil zien, niet meer, niet minder. Expansiedrang is in dit geval niet noodzakelijk negatief!

Ilyas Baert

17-12-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

“Waar ben ik in godsnaam weer aan begonnen?” lacht MNM-deejay Peter Van de Veire donderdagmiddag in aanwezigheid van de verzamelde pers. De frisse veertiger houdt wel van een uitdaging. Van de Veire heeft wat van een moderne stuntman met een grote, creatieve honger. Nadat hij eerder dit jaar het wereldrecord radiomaken scherper stelde, heeft hij voor 2013 alweer een nieuwe stunt in petto. Van de Veire begeeft zich volgend jaar op glad ijs. Letterlijk. Hij wordt namelijk gastheer van ‘Speed’, de nieuwste show van Holiday on Ice. Het wereldvermaarde schaatsgezelschap strijkt volgend voorjaar van 12 tot 14 april voor het eerst neer in de Ethias Arena in Hasselt. De gloednieuwe show ‘Speed’ barst van de snelheid, spektakel en strakke beats. “Toen men mij vroeg om iets te gaan doen bij Holiday on Ice, had ik daar wat twijfels bij. Ik ben vroeger wel eens gaan kijken naar een ijsshow en ik zag mezelf daar niet meteen in passen! Maar ik ben vorige maand in Ahoy Rotterdam gaan kijken naar ‘Speed’ en ik was verkocht. Adembenemend decor, heel wat internationale topschaatsers en het gaat allemaal zeer snel vooruit. Het geheel oogt modern en de stomende, opzwepende muziek en beats zorgen ervoor dat ‘Speed’ echt de moeite is om naar te kijken,” aldus Peter Van de Veire.

Met de productie ‘Speed’ racet Holiday on Ice een nieuw tijdperk in en breekt het schaatsgezelschap met alle regels. Nooit eerder beleefde het publiek zo’n wervelend spektakel waarin muziek en professioneel schaatsen zo spectaculair verweven zijn met adembenemende stunts, acrobatie, dans, waaghalzerij op motoren en flitsend shorttrackracen.

Tien schaatstaferelen lang maken de bezoekers van ‘Speed’ een dolle rit mee vol emoties en adrenaline. De start - Snelheid van Instinct - is opwindend, wild, sensationeel en vol vuur. Daarna is het genieten van de Snelheid van de Stad, waar familie, plezier, spel en sport het leven voortstuwen. In de volgende taferelen Snelheid van Liefde, Snelheid van Natuur en Snelheid van Geld spelen een gestolen kus, water, wind, plezier, kleuren en humor de hoofdrol.

Ook Peter Van de Veire gaat zijn grenzen verleggen tijdens de show. Op Winterland Hasselt kwam hij donderdagmiddag alvast wennen aan het ijs op de schaatsbaan: “Amai, ik begeef mij nu letterlijk en figuurlijk op glad ijs. Ik kan wel een beetje schaatsen, maar dat is klein bier vergeleken met wat die gasten laten zien tijdens Holiday on Ice ‘Speed’.”

“Wat Peter precies gaat doen tijdens Holiday on Ice ‘Speed’, laten we nog even in het midden. We gaan hem een mooie rol geven als gastheer en we zorgen voor nog een aantal verrassingen. Peter staat erom bekend dat hij graag uitdagingen aangaat, dus daar gaan we zeker gebruik van maken. We weten dat hij oprecht enthousiast is over dit verhaal sinds hij de show heeft gezien in Nederland. Samen met de cast en crew van ‘Speed’ gaan we straks een aantal leuke showelementen voor Peter bedenken,” zegt Chris Bergs namens organisator PSE Belgium.

14-12-2012 om 15:05 geschreven door Ilyas Baert

11-12-2012 om 17:07 geschreven door Ilyas Baert

Op Zaterdag 8 december werden in de Ethias Arena van Hasselt de Story Awards uitgereikt. Dit onder massale belangstelling van pers en publiek.

Naast de uitreikingen van awards en prijzen waren er ook optredens van o.a. Jacky Lafon, Silke, Lindsay en Lee Towers!

De winnaars op een rijtje:
Man van het jaar: Kürt Rogiers
Vrouw van het jaar: Nathalie Meskens
Meest heuglijke gebeurtenis: Het huwelijk van Regi Penxten en Elke Vanelderen
Leukste nieuwe BV: Silke Mastbooms
Beste TV-kok: Wout Bru
Story FM-Award: Lindsay
Favoriete actrice: Nathalie Meskens
Favoriete acteur: Matthias Schoenaerts
Favoriete binnenlandse royal: prinses Mathilde
Favoriete buitenlandse royal: Kate Middleton
Favoriete politicus: Bart De Wever
Favoriete sporter: Kim Clijsters
Beste televisieprogramma: Danni Lowinski
Meest glamoureuze BV: Astrid Bryan
Beste radiofiguur: Kürt Rogiers
Story carrière-prijs: Jacky Lafon
Meest geliefde BV: Kelly Pfaff

09-12-2012 om 14:33 geschreven door Ilyas Baert

05-12-2012 om 16:06 geschreven door Ilyas Baert

Voor wie fan was van Ziggy Venneman en Mayken Hoessen en hun indrukwekkende duet ‘9 Crimes’, dat ze tijdens de battles in ‘The Voice Van Vlaanderen’ brachten, is er goed nieuws! Ziggy schreef en componeerde immers het gloednieuwe nummer ‘A Cold Night In December’, dat hij samen met Mayken opnam.

Download nu de song via iTunes en ontdek hoe Ziggy’s rockstem en Maykens’ engelenstem samen smelten!

05-12-2012 om 15:54 geschreven door Ilyas Baert

Zangeres Kato Callebaut heeft naast haar nieuwe artiestennaam (KATO i.p.v. Kato), ook een gloednieuwe single uit! De song kreeg de titel ‘Morning Light’ en is sinds kort te downloaden via iTunes.

Ook leuk nieuws is dat op vrijdag 22 februari 2013 het tweede, en voorlopig nog titelloze, album van KATO zal verschijnen!

29-11-2012 om 14:14 geschreven door Ilyas Baert

20-11-2012 om 15:27 geschreven door Ilyas Baert

In Vlaanderen brak Carly Rae Jespen door met ‘Call Me Maybe’, dat recent nog de prijs voor beste hit kreeg op de MTV Awards. Maar in haar thuisland Canada is ze al sinds 2007 bekend door haar derde plaats in ‘Canadian Idol’. Daar bracht ze inmiddels ook al het album ‘Tug Of War’ en de EP ‘Curiosity’ uit.

Het album ‘Kiss’ is het eerste full album voor Europa en bevat 13 songs, waaronder ook enkele toppers uit de voorloper ‘Curiosity’. Als je het album zou kopen, zal je zeker tevreden zijn met leuke popsongs waar strakke, catchy sounds inzitten en leuke, aanstekelijke zanglijnen.

Eerst wil ik even benadrukken dat Carly aan al de nummers meeschreef, wat bewijst dat ze reeds op haar jeugdige leeftijd een uitstekende singer-songwriter is. Het album bevat naast de knappe opener ‘Tiny Little Bows’ uiteraard ‘Call Me Maybe’ en ‘Good Time’ (een duet met Owl City), de 2 hits waarmee ze wereldwereld doorbrak, maar ook ‘Beautiful’, een duet met haar ontdekker en executive producer van deze plaat Justin Bieber.

Tot daar de commerciële tracks, want de plaat bevat echt wel enkele topsongs. Nummers als ‘Curiosity’ en de recente single ‘This Kiss’ zijn daar goede voorbeelden van. ‘More Than A Memory’ en ‘You’re Heart Is A Muscle’ zijn qua composities en lyrics pareltjes, terwijl ‘Turn Me Up’ zeer hitgevoelig is. ‘Hurt So Good’ bevat dan weer een introsound die ik zelden hoorde. Twee andere nummers die zeker niet slecht zijn, maar niet echt bijblijven zijn ‘Tonight I’m Getting Over You’ en ‘Drive’. Een track die er wél uitspringt, mede door de straffe gitaarrifs en speciale titel, is ‘Guitar String / Wedding Ring’.

Er is ook een deluxe edition van ‘Kiss’ verkrijgbaar, waar 3 extra songs op terug te vinden zijn. Daar staat, naast ‘Wrong Feels So Right’ en ‘I Know You Have A Girlfriend’, de track ‘Sweetie’ op. Die zeker het vermelden waard is, want alles wat een goede song moet hebben is er in aanwezig: leuke lyrics, toffe sounds, verschillende stemhoogtes én een leuke oorwurm. Naar mijn mening is ‘Sweetie’ zelfs één van de beste nummers van 2012.

Ilyas Baert

13-11-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

In mei was er nog geen sprake van een groepsnaam of een single. Maar nu liggen de kaarten helemaal anders! Dennis, Dean en Kevin, oftewel 3M8S, zijn razend populair en hebben net hun eerste album uit dat de autobiografische titel ‘Growing Up In Public’ kreeg.

De plaat bevat 10 songs, waaronder de drie reeds uitgebrachte topsingles ‘(Before) Summer’s Gone’, ‘Back in September’ en de Justin Timberlake-cover ‘Lovestoned’. De 7 andere tracks bieden een fijne afwisseling tussen eigen werk en covers. Absolute aanraders zijn ‘Real Love’, waar Kevin & Dennis aan meeschreven, en het prachtige samenzanghangende ‘Iris’.

Na de eerste strofe van David Guetta’s ‘Without You’ ben ik zijn versie al helemaal vergeten en weet de 3M8S-versie te overtuigen. ‘Just You And I’ en ‘She Moved On’ worden zonder twijfel hits en ‘Mad World’ start met een fijne en intieme intro, waarna vocaal alle registers worden opengetrokken. Dat ‘Drops Of Jupiter’ een cover is, was me niet bekend. Ik ken het origineel van de band Train niet, maar omdat de song perfect past bij de groep beschouw ik het als hun eigen nummer.

Conclusie: ‘Growing Up In Public’ is een topdebuut geworden van de beste boysband van Vlaanderen. Alle verwachtingen worden ruimschoots ingelost. Aanstekelijke zanglijnen, catchy en opzwepende composities en mooie arrangementen vatten dit album het best samen. De verschillende genres op de plaat zijn ook erg merkbaar, wat alleen maar positief is. Ook de gitaarrifs van Tom Lodewijckx bieden een extra dimensie. Nice work, boys!

Ilyas Baert

01-11-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

De cijfers liegen niet. Sinds 1943 heeft Holiday On Ice reeds 98 verschillende ijsshows geproduceerd, wat goed is voor 54.000 gespeelde voorstellingen wereldwijd en 325 miljoen unieke bezoekers. Iedere show weer proberen ze zichzelf te overtreffen en een niveau hoger te schakelen. Dat is voor de nieuwste show ‘Speed’ niet anders.

Van 12 t/m 14 april 2013 zal Holiday On Ice met zijn nieuwste show de Ethias Arena van Hasselt veroveren met opzwepende en ontroerende songs, adembenemende stunts op het ijs en vooral heel veel snelheid. Tijdens de exclusieve preview in de Brabanthallen van Den Bosch kon ik al meteen een beeld vormen van het spektakel.

De show start al meteen met een aanzienlijke vaart. Verankerd in een Afrikaanse stammentraditie opent ‘Speed’ wild echoënd op zoek naar het dier in het diepst van ons. Maar dit is nog zeer gewoontjes in vergelijking met wat volgde: een knappe choreografie die het drukke leven van de stad laat zien en een solo vol passie en vuur waar je diepste emoties naar boven komen en de tranen niet achterwege blijven.

Daarna komen we in een vakantiesfeer terecht met een leuke sprong naar het strand van Hawaï. Wat volgt is een ongedwongen dans met als gimmicks de waterspuitende badmeester en reuzengrote strandballen die over het publiek deinen en als hoogtepunt de acrobaat David Gray die op een surfplank over de ijspiste zweeft. Het eerste deel wordt afgesloten met een gokmachine die ons alleen maar kan doen dromen van geld en rijkdom waarmee we onze grootste dromen kunnen realiseren.

Wie het eerste deel al goed vond, zal het tweede deel nog beter en spectaculairder vinden. Want de toeschouwers worden op een ongewoon circus getrakteerd. De circusdirecteur, die zéér overtuigend is, doet maar liefst drie gevaarlijke stunts op het ijs. Bij deze stunts hou je je adem even in, maar als daarna het adembenemende ‘Wiel Van De Dood’ naar voren wordt gehesen weet je dat het nog maar pas gaat beginnen. ‘Het Wiel’ wordt op sensationele wijze bestuurd door het Amerikaanse trapezeduo Alyssa en David Gray en het wordt alleen maar gevaarlijker als David dit ook geblinddoekt doet en touwtje gaat springen terwijl het wiel op volle ‘speed’ draait. Niet onbelangrijk detail: het duo is niet vastgemaakt en er ligt ook geen valmat.

Als je denkt alles gezien te hebben heb je het mis! De motoren draaien en scheuren over het ijs en springen over een met vuur omringende schans. De ijssplinters vliegen richting het publiek bij het tonen van nooit geziene stunts op het ijs. Daarna start een race tussen de twee snelste schaatsers van Holiday On Ice, het resultaat is een echte fotofinish! Dit ontaardt in een explosieve finale waarin alle schaatsers een buiging maken en worden voorgesteld. De hele show in gedachte verdienen vooral de Amerikanen Forrest Ryan en Rohene Ward een eervolle vermelding. De Koreaanse Yebin Mok maakte even een slippertje maar wist zich superieur te herpakken.

Tijdens de show is er een prominente rol voor de Nederlandse actrice en zangeres Birgit Schuurman (zus van Katja) weggelegd. Ze is op de grote videowall te zien in korte filmpjes tussen de verschillende delen door en zingt tweemaal live op de bühne.

Ook licht –en video-ontwerper Luc Peumans (bekend van o.a. Domino De Musical en talrijke Studio 100-producties) en decorbouwer Bart Clement (Studio 100, The Entertainment Group,…) verdienen een pluim.

Conclusie: ‘Speed’ is een knappe productie van Holiday On Ice. Geen moment treedt er verveling op en elke leeftijd vindt gedurende de voorstelling wel zijn gading. De spectaculaire stunts en snelheid staan centraal, maar worden goed afgewisseld met rustigere choreografieën en mooie solo’s. De cast, de kostuums en de muziek: het volledig plaatje klopt! En vergeet niet: het leven is kort en de tijd vliegt, dus geniet ervan!

Ilyas Baert

30-10-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

05-10-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

05-10-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Nick Schilder en Simon Keizer zijn allebei afkomstig uit Volendam, een dorp in de provincie Noord-Holland. Het is de thuisbasis van vele andere Nederlandse artiesten, zoals BZN, 3J’s, Jan en Monique Smit,… Sinds 2007 zijn Nick & Simon bezig aan een indrukwekkend parcours en staan een tiental nummer één hits in het collectieve geheugen van onze Noorderburen gegrift. Maar nu probeert het duo ook Vlaanderen voor zich te winnen en dat begint al aardig te lukken. Hun nieuwste album ‘Sterker’, het vijfde full album voor Nederland en het tweede voor Vlaanderen, stelden ze tijdens de Free Record Shop Live Showcase in Wilrijk dan ook onder massale belangstelling aan pers, publiek en een hele resem BV’s voor.

De talrijk opgekomen fans kregen allemaal de kans om met hun idolen op de foto te gaan. Achteraf grapte Nick nog dat de foto’s mislukt waren en dat alle aanwezigen opnieuw op de foto moesten. Maar het publiek had meteen door dat dit een grapje was en zelf voegde hij er aan toe “Grappen maken, dat is typisch Nick & Simon.”

‘Sterker’ bevat 12 gloednieuwe Nederlandstalige nummers, die helemaal eigen aan het duo zijn. Als een korte optelsom leert dat dit al het vijfde studioalbum is zit er duidelijk nog geen sleet op het muzikale duo. Dat bewezen de twee singles die deze plaat voorafgingen: ‘Vrij’ en de topper ‘Alles Overwinnen’, die afgelopen zomer beide op nummer 1 stonden in de hitlijsten. Naast deze twee liedjes speelden ze gedurende een halfuur enkele songs uit het nieuwe album en klassiekers als ‘Rosanne’, ‘Pak Maar Mijn Hand’ en ‘Lippen Op De Mijne’.

Dat eraan ‘Sterker’ twee jaar is gewerkt is duidelijk voelbaar. Nick, Simon en producer Gordon Groothedde schreven de tekst en muziek voor de 12 nummers, maar zoals ze zelf zeggen is dit eigenlijk ‘Nick & Simon versie 2.0’. Voor dit album hebben ze zich herontdekt, je hoort een sterkere sound dan bij hun vorige albums en de liedjes zijn meer popgeoriënteerd door middel van rock- en jazzinvloeden. Een goed voorbeeld hiervan is de track ‘Ze Lijkt Net Niet Op Jou’, een song die ze live brachten tijdens de showcase en opvalt door de speciale opbouw, het tempo en de klankkleur en die wordt vergeleken met de Duitse hit ‘House Am See’ van Peter Fox. Zeker en vast een terechte vergelijking!

‘Geluksmoment’ is een rocknummer, iets ongewoon voor het duo, maar ook hier bewijzen ze dat ze met gemak alle genres aankunnen. ‘Onweerstaanbaar’, met het aanstekelijke oh ohooh ohoooh, werd tijdens de showcase live gebracht en toen werd duidelijk dat het een krachtig en hitgevoelig nummer is. Voor wie meer houdt van de rustigere Nick & Simon sound zal ‘Een Nieuw Begin’ en het jazzy ‘Wat het Leven Je Brengt’ zeker kunnen smaken. Twee heel goede tracks. Door de mooie tekst, de speciale sound en de opvallende echo’s is ‘Pas Als De Zon’ ook een absolute aanrader van dit album.

Dé opvolger voor de nummer één hit ‘Rosanne’ staat ook op deze cd. De song is getiteld ‘Julia’, bevat slechts drie akkoorden maar is speciaal en vooral herkenbaar voor de luisteraar. De popsong ‘Sterker Dan De Wind’ en ‘Niemand Aan M’n Zij’ zijn leuke nummers, maar blijven niet meteen hangen. De slottrack ‘Zolang’ daarentegen is een waardige, rustige afsluiter van deze fantastische plaat.

Nick & Simon komen graag naar het Zuiden, zo staan Spanje en Frankrijk hoog op hun lijstje. Maar liefst van al komen ze naar Vlaanderen. Wat mij betreft mogen ze nog vaak naar ons land komen, want na vijf studioalbums is er nog volop progressie en originaliteit aanwezig bij het Voldendamse duo. Het werd hoe dan ook een sterke trip naar Vlaanderen met een al even sterke cd. En een sterke toekomst? Die duurt zolang ze zelf maar willen.

Tekst & foto's: Ilyas Baert

21-09-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Pukkelpop, Rock Werchter,… De meeste grote festivals zijn niet gratis en een ticket kost algauw handen vol geld. Met de slogan ‘Niet het grootste festival’ trakteert het district Deurne i.s.m. Cultuurcentrum Deurne op een kleine 20 gratis concerten die van 6 juli tot 7 september, elke vrijdag in het Openluchttheater van Deurne plaatsvinden onder de noemer ‘Gratis Vrijdagconcerten in Deurne’. Naar deze concerten komen topnamen zoals Les Truttes, Yevgueni, Stijn Meuris vs. Rick De Leeuw en Free Souffriau. Van die laatste woonde ik het concert bij.

Voor diegene die Free Souffriau niet kennen: ze is vooral bekend van de kinderserie ‘Mega Mindy’ en diverse musicals zoals ‘Daens’. Maar naast dat alles is ze ook een topzangeres. Zo won ze in 2008 de tweede editie van het ter ziele gegane één-programma ‘Steracteur Sterartiest’. Verder bracht ze al twee albums uit: in 2009 ‘Een beetje anNders’, een plaat met 15 covers van Ann Christy en in 2011 ‘Gewoon Free’, waarop 14 eigen nummers staan. Het optreden beloofde een greep songs uit beide albums aangevuld met enkele nieuwe covers. Al de nummers werden gebracht onder leiding van de 4-koppige Miguel Wiels Band, waar naast pianist Wiels eveneens gitarist Pallieter Van Buggenhout, bassist Bart en drummer Wouter Van Torhout deel van uitmaken.

Na een welkomstwoord van Ariane Van Dooren, de Deurnese schepen voor samenleven, jeugd en senioren vatte Souffriau het optreden meteen aan met haar song ‘Zin voor muziek’. Waarna in 75 minuten tijd in een hoog tempo 18 nummers, waaronder eigen songs maar ook covers, werden gebracht. 9 songs netjes geselecteerd uit haar beide albums en 9 covers van artiesten als Will Tura (‘Het kan niet zijn’ en ‘Ik ben zo eenzaam zonder jou’) en Lilliane Saint-Pierre (‘Soldiers of love’).

Opvallend was de Franse medley, waarin de grote successen van France Gall, Julien Clerc en Gilbert Montagné aan bod kwamen. Zelfs het aartsmoeilijke ‘Ne partez pas sans moi’ van Céline Dion werd vlekkeloos uitgevoerd. Nochtans is ze telkens bloednerveus bij aanvang van deze song zoals ze zelf toegaf. Het is zeer opmerkelijk hoe goed Free Franse nummers brengt, aangezien ze vroeger vooral Nederlandstalige nummers bracht. Haar eigen Franse song ‘Je dis oui’ dat op ‘Gewoon Free’ staat had zeker niet misstaan tijdens dit concert.

Een ludiek moment tijdens het optreden was de voorstelling van de band. Waarbij elke muzikant een kort fragment uit een bekend Nederlandstalig nummer naar voren bracht. Bassist Bart koos voor het rustige ‘Ik wil deze nacht in de straten verdwalen’, terwijl gitarist Pallieter voor het hardere werk koos met ‘Dikke Lu’ van The Clement Peerens Explosition. Bandleider Wiels tenslotte wist er niets beter op dan ‘Mega Mindy Tijd’ en ‘Toby Toby’ in te zetten, 2 nummers uit het Mega Mindy-repertoire, maar besloot dan toch met de klassieker ‘Vrolijke Vrolijke Vrienden’ van nonkel Bob.

Niets dan toppers dus op dit concert. Zelfs de meest voor de hand liggende covers weet Souffriau met een beperkt aantal muzikanten verrassend te brengen. Ook fijn om terug te horen was ‘Zie ze doen’, de Nederlandstalige vertaling van een Turks nummer die Niels William 17 jaar geleden schreef. Ook haar nieuwste single ‘k’ Heb je lief’, een cover van Paul de Leeuw, zal zeker goed scoren.

Ik kan alleen maar besluiten dat dit optreden me nog lang zal bijblijven. Dit komt voornamelijk door de krachtige en mooie stem van Free Souffriau die moeiteloos het ene na het ander nummer brengt. Covers of eigen songs, in het Nederlands of in het Frans: het wordt allemaal bijzonder goed gebracht. Een (mogelijk) derde album met hetzij eigen nummers hetzij covers juich ik dan ook toe.

Tekst & foto: Ilyas Baert

21-07-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Kate Ryan, de artiestennaam van Katrien Verbeeck (32), staat in 2012 alweer 10 jaar op de wereldwijde podia. Dat viert ze met het gloednieuwe album ‘Electroshock’, dit keer helemaal in het Engels en enkel eigen nummers (geen covers), dat sinds eind juni uit is. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad vooraleer het verscheen. Maar na 3 jaar intense arbeid, de vorige plaat dateerde van 2009, is het 14 tracks tellende schijfje een feit. Opmerkelijk is dat Kate liet vallen dat ‘Electroshock’ mogelijk het laatste album ooit is dat ze uitbrengt, aangezien de dancewereld steeds evolueert en ze meer gelooft in singles.

De cd-voorstelling tijdens de Free Record Shop Live Showcase in Antwerpen genoot ruime belangstelling. Het aanwezige publiek werd opgewarmd met het voorprogramma van de Waalse top-DJ Daddy K, zijn echte naam is Alain Deproost, die ruim een halfuur het beste van zich zelf gaf. Hij draaide de grootste hits van vroeger tot nu: van ‘We don’t speak Americano’ tot ‘Hello’ en van ‘We will rock you’ tot ‘Ai se eu te pego’, en toonde zijn coolste tricks: ik heb nog nooit een DJ met zijn mond en tong platen weten draaien. Op het einde van zijn optreden ontving hij een gouden plaat voor zijn twee eerdere mixalbums.

Na het gesmaakte voorprogramma was het dan eindelijk tijd voor Kate Ryan, die begeleid werd door een 4-koppige band: 2 keyboardspelers, een backing vocaliste en een drummer. Tijdens het optreden bracht ze zo’n 5 songs uit haar gloednieuwe album, dit aangevuld met hits uit haar vorige werken. En dat werkt! Als de eerste tonen klinken van songs als ‘Voyage Voyage’, ‘Elle Elle L’a’ en ‘Désenschantée’ wordt het publiek wild en doet het uitbundig mee.

Op ‘Electroshock’ staan al 3 eerder uitgebrachte singles. Het dansklare ‘Lovelife’ en ‘Broken’ (feat. Narco), een rap- en dancenummer met een krachtige bridge en refrein. Deze twee bracht ze dus live en die songs staan ér en ‘Robots’, de recente zomersingle waarin de backings hun stemmen in robotstemmen zijn vervormd, bracht ze dan weer niet live. Buiten deze drie hits staan er ook nog twee andere samenwerkingen op de plaat. ‘Run Away’ met DJ/producer Tim Berg (Avicii), dit wordt binnenkort trouwens de nieuwe single en is zeker hitgevoelig, en het Frans- en Engelstalige duet ‘Little Braveheart’ met Charlotte Perrelli, die in 1999 het Eurovisiesongfestival won, wat ik mede door het aanstekelijke ‘o o o’ hoog zie klimmen in de hitlijsten. In het duet zit trouwens ook een leuke zin: ‘Het leven gaat heel snel en is niet gratis’.

Heel het album staat vol songs met strakke beats en aanstekelijke zanglijnen. Goede voorbeelden hiervan zijn ‘Crazyville’ en ‘One More Time’. Ook de terechte titeltrack ‘Electroshock’, die een vette beat bevat, duurt juist 3 minuten. ‘Madness’, een nummer met een hiphop tintje, bracht ze live tijdens de showcase en weet ook auditief te scoren. Aangezien het een internationaal niveau haalt zal ook pers en publiek hiervan smullen.

Mijn favoriete nummer op het schijfje is ‘Leave It Alone’, een 3 minuten durend internationaal, hitgevoelig nummer dat La Ryan zelf schreef. Ook ‘Running Away’ (met het aanstekelijke oh oh oh in het refrein) en ‘Everytime’ zijn op en top dancenummers die een knappe opbouw bevatten. Twee andere nummers blijven na een luisterbeurt ook nazinderen: ‘Believer’ (met de oorwurm say eh-oh-oh-oh) en ‘Walk To The Beat’, dat zo’n simpel Engelstalig refrein bevat, dat het in een eventuele Nederlandse vertaling best goed kan scoren. Of er 14 topnummers op deze, in Stockholm opgenomen, plaat staan durf ik niet stellen, wel dat er gedurende de hele plaat een goede constante met nodige ampleur wordt gehouden. Er treedt ook geen enkel moment verveling op tijdens een intensieve luisterbeurt. Ook na 10 jaar weet ze nog goed te verrassen. Twijfel dus zeker niet om dit (waarschijnlijk) laatste album in huis te halen, want je zult het zeker niet beklagen. Ook met dit album continueert Kate Ryan haar constante aanwezigheid in de internationale muzikale scène.

Tot slot nog een leuke anekdote. Op het einde van het optreden sprak de platenbaas van Universal vol lof over het nieuwe album en zei hij: “Kate Ryan is het beste Belgische exportproduct, zelfs lekkerder dan chocolade en frieten.” Aan zo’n uitspraak waag ik me niet, maar als ik zeg dat Madonna en Kylie Minogue op hun hoede moeten blijven weet je het wel.

Ilyas Baert

26-06-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Ze begon bescheiden als backing vocaliste bij Flip Kowlier. Maar na 5 jaar intens werken is Eva Jacobs’ debuutplaat, die als titel haar naam draagt, eindelijk verschenen. Zelfs een korte tussenstop in ‘The Voice van Vlaanderen’, met een te vroege eliminatie, bracht haar niet van haar stuk.

‘Eva Jacobs’ bevat 12 songs die ze, op de Alicia Keys-cover ‘If I Ain’t Got You’ na, allemaal zelf schreef. Voor vier tracks werkte ze voor de compositie wel samen met het ‘Das Pop’-trio Bent Van Looy, Niek Meul en Reinhard Verbergen. De songs zijn stuk voor stuk pareltjes. Maar wat had je anders verwacht met ex-Idool-jurylid Wouter Van Belle als producer. En naast een goede zangeres, componiste en tekstschrijfster is ze ook een toppianiste en dit wordt bevestigd op de plaat. Ook de andere muzikanten zijn geen onbekenden in de Belgsiche muziekscène: Bent Van Looy, Wouter Van Belle, Marc Bonne, Wigbert Van Lierde,…

Tijdens de Free Record Shop Live Showcase in Antwerpen bracht Eva zowat de helft van de songs van het album live. Ze begeleidde zichzelf op piano en werd ondersteund door een drummer en een gitarist. Na een prachtige ouverture opende ze de showcase met ‘Shine’, haar debuutsingle die sinds juli 2011 (dus nog voor ‘The Voice’) digitaal te downloaden is. De song kon meteen op veel bijval rekenen. Ook het tweede nummer dat ze bracht, ‘Take Care Of You’, zorgde voor een magisch moment want het was alleen Eva en haar piano.

Ook de andere songs mogen er best wezen. ‘Stay With Me’ is een eerlijke, zuivere en vooral aanstekelijke popsong die een leuke overgang van opbouw naar refrein bevat en daarbovenop ook de welkomstsingle op haar website is. De nummers ‘Everything Everything’ en ‘Not This Way’ komen wat in elkaars vaarwater, aangezien ze beide een typische ‘Das Pop’-sound uitademen. Wat niet erg is, aangezien dit de nummers een internationale klankkleur doet uitademen.

Eva weet altijd mooie boodschappen in haar nummers te stoppen. ‘Best Friends For Life’, dat een frisse reggeasound etaleert, is daar een goed voorbeeld van. Maar ook de ballades ‘Can’t Go Back’, met een imponerende Hammond, en het slotnummer op het album ‘My One And Only’ zijn tracks die blijven nazinderen. ‘Nobody’ is dan weer een akoestisch, redelijk monotoon nummer dat zeker zijn publiek zal vinden. Songs die volgens mij instant hits kunnen worden zijn ‘Loss’, een mooi uitgebalanceerde track met een herkenbaar refrein en ‘Keep Your Head Up’, dat een leuk intermezzo bevat.

Conclusie: ‘Eva Jacobs’ is een hoopgevend debuutalbum geworden. Het is een topprestatie om op je 22^ste dit soort songs te brengen en jezelf te begeleiden op piano, zeker niet het meest evidente muziekinstrument. Wat mij ook verraste is dat Eva een deel van de songs die op het album staan reeds schreef op haar 15^de (!). Het is geen doordeweekse plaat, je moet er van houden. Even gaan zitten, je ogen sluiten en genieten. En als ik tot slot bedenk dat ze al volop aan het schrijven is aan een tweede album, mag ik hopen dat die nog intenser, persoonlijker en doorleefder zal zijn. Een injectie van een nieuw muzikaal talent.

Ilyas Baert

14-06-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Op 18 mei ll. bestond het MAS, het Museum aan de Stroom, 1 jaar. Gedurende dit eerste jaar profileerde het MAS zich als dé toeristische trekpleister van Antwerpen. Het was een grandioos eerste MAS-jaar met veel hoogtepunten, maar ook enkele minpunten.

Toen vorig jaar het MAS opende rekende men op 250.000 bezoekers per jaar. In dat jaar hebben liefst 1 miljoen bezoekers het museum bezocht (het viervoudige!). Dit hoeft niet te verbazen, want uit een publieksonderzoek – waar Nederlandstalige, Franstalige en Engelstalige bezoekers aan deelnamen – blijkt dat maar liefst 97% van de bezoekers willen terugkeren. Meteen reageerde men in het MAS: “Op naar 100% tevreden bezoekers!”. Iets wat mij niet haalbaar en ook niet mogelijk lijkt.

Toch heeft het lang geduurd voordat het museum effectief gerealiseerd werd. Zo besliste reeds in 1998 het schepencollege van Antwerpen dat er een nieuw museum voor stad, haven en scheepvaart zou komen. In 2000 was het ontwerp geboren en in september 2006 werd de eerste steen gelegd. Bijna 5 jaar later na deze initiële fase, op 13 mei 2011, opende het Museum aan de Stroom en was het toegankelijk voor het grote publiek.

Het MAS telt 9 verdiepingen, waarvan op 5 verdiepingen (al dan niet permanente) tentoonstellingen te zien zijn. Met als hoogtepunt, en dit nog tot eind 2012, ‘Meesterwerken van het MAS’. In deze tentoonstelling zie je dé topstukken uit het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen, het Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen en het Museum Plantin – Moretus / Prentenkabinet. Op de 9^de verdieping, als je op het 62 meter hoge gebouw staat, heb je een hallucinant panoramisch uitzicht over Antwerpen en zijn haven.

Al was het eerste jaar niet alleen rozengeur en maneschijn, laat dat duidelijk zijn. Heel wat kinderziektes kwamen aan het licht. Zo verzakten een maand na opening de tegels op het dak van het MAS, kwamen er barsten in de ramen en later was er een lek in het tweesterrenrestaurant ’t Zilte van topchef Viki Geunes, bekend van het geflopte tv-programma ‘De Keukenrebellen’ dat eerder te zien was op VT4. Ook werd een kunstdiefstal gepleegd, het ging om een zestiende-eeuwse kruithoorn met een waarde van 5.000 euro.

De wereldpers was al vanaf het begin verkocht voor het gloednieuwe museum, dat zich situeert waar vroeger het Hanzehuis of Oostershuis stond. De reacties waren lovend! Commentaren als: “Wereldklasse!”,”Een unieke totaalbeleving!” en “Een adembenemend uitzicht!” kwamen veel naar voren. Misschien wat voorbarig, want het waren toch de gewone bezoekers die dit moesten bevestigen.

Om de eerste verjaardag van het MAS te vieren werd er een groot feest georganiseerd, zo kon iedereen proeven van een gigantische taart. Verder was er ook nog een heuse fuif en verrassende vertellingen. Maar ook optredens, filmvertoningen en speciale rondleidingen konden de bezoekers bijwonen. En dat werd massaal opgevolgd, maar liefst 6.000 bezoekers kwamen meevieren.

Ook in de toekomst moet het MAS zich constant vernieuwen en evalueren. Want een goede start is nog geen gegarandeerd succes. Ook het organiseren van originele evenementen, zoals het verjaardagsfeest of eerder een dakconcert van de hardrockband Triggerfinger, lijken me degelijke bezoektrekkers.

Het MAS heeft vele troeven: toptentoonstellingen met een internationale dimensie, een uiterst opvallende architectuur, een geprofileerde ligging, een magistrale uitstraling, een fascinerend caleidoscopisch uitzicht en niet te vergeten een feestzaal én toprestaurant op het dak. Het imposante Museum aan de Stroom positioneert zich als een landmark en bovendien confirmeert het Antwerpen als wereldstad.

Tekst: Ilyas Baert  

01-06-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Wat is er toch aan de hand met de Vlaamse boekenmarkt? Vroeger kocht de Vlaming massaal boeken. In het vrijetijdsgedrag nam lezen vroeger een belangrijke plaats in. Het was een vast ritueel in de vele Vlaamse huiskamers.

Nu is dit minder het geval, de nieuwe media – digitale tv, smartphones en tablets (waarop e-books worden gedownload maar daarover later meer, IB) – domineren stilaan het marktaanbod. Literaire fictie leest de Vlaming beduidend minder. Kookboeken, dat ‘leest’ men graag tegenwoordig.

Een verduidelijking: de boekenverkoop was tijdens het eerste kwartaal van 2012 constant aan het dalen (8 procent), er was geen enkel positief cijfer. Tot Dagelijkse Kost 3 verscheen. Kort na de lancering werden er 22.000 exemplaren verkocht. Het eerste positief cijfer in 2012 qua boekenverkoop.

De kookboeken. Het woord is gevallen. De ene is er voor, de andere er tegen. Principieel gezien heb ik niets tegen kookboeken. Ze zijn er altijd geweest en zullen er ook altijd blijven. Het is een mediaverschijnsel dat jaar na jaar meer aandacht krijgt. Maar het hedendaagse aanbod is wel immens. Moet elke kok en elk tv-programma dat ook maar iets met koken te maken heeft echt een gelijknamig boek uitbrengen? Wat de Vlaamse boekenmarkt betreft blijkbaar wel, want anders zou de verkoop er maar heel droevig uitzien.

Wat met de ‘gevestigde’ literatuur? De bekende auteurs (Brusselmans, Verhulst,…) houden misschien wel stand, maar het is toch een campagne als de Literaire Lente met Heldere Hemel van Tom Lanoye als Boekenweekgeschenk dat de verkoop van boeken stimuleert en activeert. Jammer is wel de terugval in de verkoop van non-fictieboeken.

Nog niet zo lang geleden was er wél een periode dat er veel boeken werden gekocht én gelezen, toen de zevendelige Harry Potter-cyclus uitkwam. Op zich was dat heel goed nieuws voor de boekenmarkt. Maar wat jongeren (en een hele resem volwassenen) in de bebrilde tovenaarsleerling uit Zweinstein zagen, het is mij een raadsel. Er werden zelfs nachtelijke boekhandelopeningen gehouden als een nieuw Harry Potter-deel uitkwam. Honderden 10-jarigen die om middernacht een Engelstalig boek van enkele honderden pagina’s moeten vertalen en op de koop toe ook nog in één klap uitlezen. Gaan de boekhandels dat ook doen als binnenkort Dagelijkse Kost 4 uitkomt? (Gaat de Vlaamse hobbykok dan om twee uur ’s nachts aardappelen schillen, de biefstuk bleu bakken en de groentjes snijden?). Neen, want er komt voorlopig geen Dagelijkse Kost 4, aangezien men een trilogie plant.

Al is er nu wel weer een nieuwe jeugdboekenreeks die echt een rage aan het worden is zoals Harry Potter en Twilight : The Hunger Games. Maar daar zal ook nu weer het succes van de film veel mee te maken hebben. Ook boeken die gebaseerd zijn op tv-reeksen doen het vaak beter. Ze verkopen goed, omdat de mensen die de gelijknamige tv-reeks volgen zich ook in de gelijknamige boekenreeks willen verdiepen. Zo’n boeken mogen dan wel nieuwe verhaallijnen of cases bevatten, inhoudelijke hoogvliegers zijn het helemaal niet. Voorbeelden zijn er genoeg: ‘Sara’, ‘Code 37’, ‘Zone Stad’, ‘Witse’ en ook het nieuwe ‘Danni Lowinski’.

Is het e-book het alternatief? Reeds in 2000 verscheen het eerste e-book. Dat was de novelle Riding The Bullit van Stephen King. Het opmerkelijke hieraan was dat het boek eerst als e-book verscheen en pas later als gedrukte versie. Iedereen dacht toen dat het tijdperk van het gedrukte boek definitief voorbij was.

Nu, 12 jaar later, is het e-book nog altijd geen evidentie. Op reis ziet men het wel zitten, maar de echte grote doorbraak is er tot dusver nog niet gekomen. De Vlaamse uitgeverijen doen in het algemeen ook weinig moeite om er propaganda voor te voeren, behalve bij de jaarlijkse Antwerpse boekenbeurs. Dan gaat het, volgens de uitgeverijen althans, gebeuren: de grote doorbraak van het e-book, maar die blijft voorlopig uit. Hoe komt dit? Ik denk dat de hoge prijs er wel voor iets zou kunnen tussenzitten. Al is het verschil in prijs tussen de gedrukte versie van een boek en een e-book niet zo veel. Als ik, bijvoorbeeld, het boek Solo van Pieter Aspe gewoon in de boekhandel koop betaal ik €24,95, voor het gelijknamige e-book betaal ik €17,95.

Het papieren boek zal op termijn niet verdwijnen. Dat hoeft ook niet, het heeft iets nostalgisch en ook de magie van het lezen en de fascinatie voor het (gedrukte) boek zal zeker stand houden. Al zouden de paperbacks het in toekomst wel moeilijker krijgen. Dus: op termijn zullen de e-books misschien wel meer ingeburgerd geraken, maar als je een e-book wilt lezen, moet je een tablet hebben en niet iedereen bezit dit. Ook aan die tablet hangt er een fameus prijskaartje.

Ik kan alleen maar besluiten dat 2012 geen gemakkelijk jaar zal worden voor de Vlaamse boekenmarkt. Als er dit jaar al enkele bestsellers verschijnen, mag dat al een wonder heten. De crisis laat zich tegenwoordig meer dan ooit voelen en dan bespaart men snel op de aankoop van boeken, aangezien vroeger het boek een cultuurproduct was, is dit nu eerder een ‘gebruiksvoorwerp’. Verder hebben de Vlaamse uitgeverijen niets te verliezen als ze het e-book wat meer in de verf zouden zetten. Sterker nog: als de doorbraak er dan toch komt zou dat wel eens een heel positief effect kunnen hebben op de jaarcijfers van de boekenverkoop. Aan de Vlaming zal het niet liggen, die zal mits een fikse prijsverlaging, zeker één of meerdere e-books aanschaffen. En als je bedenkt dat de boekenmarkt van Nederland een omzetdaling kent van 14% en de boekgroothandel Libridis failliet is gegaan, staat onze boekenverkoop er nog niet zo slecht voor.

De crisis in het boekenvak heeft alleszins te maken met de heersende economische Europese crisis. E-books bieden ongetwijfeld toekomstmogelijkheden, al zal de verkoop van het gedrukte boek niet meteen desastreus ineenstorten. Zal de boekenverkoop consolideren of zal het e-book triomferen? Wie weet!

Ilyas Baert

20-05-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert