Alison Moyet was amper 21 jaar toen ze in 1982 samen met ex-Depeche Mode toetsenist Vince Clarke het elektropopduo Yazoo vormde. Totaal onverwacht werd het een wereldwijd succes en scoorden ze gigantische hits.
Toen Alison na de split van het duo in 1983 aan een solocarrière begon, bleven de hits zich verder opstapelen.
Op 21 februari soleerde de Britse in een uitverkochte Arenbergschouwburg met haar Minutes tour, die haar ook in Nederland, Duitsland , Italië, Denemarken en Zweden brengt.
Een geel neonlicht kondigt Horizon flame aan. Na een perfecte uitvoering barst een luid applaus los.Thank you so much for coming. Im so happy to be here. zegt de Britse.
Op haar 16de schreef ze Nobodys diary bijna 40 jaar later doet de song het nog steeds door haar krachtige stem en de uitermate geraffineerde arrangementen.
Na een oorverdovend applaus zet Moyet When I was your girl in, meteen daarna volgt Ordinary girl en Changeling.
Deze negentig minuten durende performance bestaat amper uit bindteksten met haast geruisloze continuerende overgangen tussen Remind yourself, Is this love? en de Yazoo-song Winter kills.
Moyet wordt begeleid door twee keyboardspelers. Wat het live aspect op muzikaal gebied niet altijd ten goede komt, aangezien de overige instrumenten (gitaar, drums,..) reeds voorgeprogrammeerd waren.
Met Dank u wel! zet de Britse Faling en Filigree in. Na deze uitvoering laat Moyet optekenen dat ze vorige keer Frans sprak in plaats van Engels, omdat ze dacht dat België uitsluitend Franstalig is. Een dom foutje waar ze zich maar al te graag voor wou excuseren.
Roze lichtstralen kondigen Only you aan, meteen gevolgd door Apple kisses en This house.
Fantastisch! scanderen de fans. Alison geraakt nu helemaal op dreef en zet in sneltempo Right as rain en het vijf jaar oude Waiting in.
Meteen daarna volgt Love resurrection. Maar na het eerste refrein breekt de song bruusk af. Moyet wil dat iedereen participeert. Waarna het lied voor een tweede keer met de nodige ampleur wordt ingezet en het dak van de Arenberg er af gaat!
Het concert wordt beëindigd met een bisronde van drie nummers. Daarin vertolkt de Britse naast een Jules Shear-cover en All cried out, ook de megahit Dont go van Yazoo.
Alison Moyet is reeds 53 jaar, maar haar stem staat nog steeds als een huis.
Ilyas Baert
Setlist:
1. Horizon flame
2. Nobodys diary (Yazoo-song)
3. When I was your girl
4. Ordinary girl
5. Changeling
6. Remind yourself
7. Is this love?
8. Winter kills (Yazoo-song)
9. Falling
10. Filigree
11. Only you (Yazoo-song)
12. Apple kisses
13. This house
14. All signs of life
15. Right as rain
16. Waiting (My Robot Friend cover)
17. Love resurrection (enkel strofe 1 en refrein)
18. Love resurrection (volledige song)
19. Situation (Yazoo-song)
BIS:
20. Whispering your name (Jules Shear cover)
21. All cried out
22. Dont go (Yazoo-song)
22-02-2015 om 00:00
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:Gracia Live
|