14-07-2013 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Kato Callebaut (21) is het levende bewijs dat je geen talentenjacht of zangwedstrijd moet winnen om een succesvolle muzikale carrière uit te bouwen. Ze werd ‘maar’ tweede tijdens ‘Idool 2011’ maar heeft al vanaf het begin van haar carrière succes gehad: haar singles scoren altijd goed in de hitlijsten en haar debuutalbum ‘Flamingo’ ging meer dan 10.000 keer over de toonbank. Die plaat was nog zeer braaf: de dominerende thema’s waren flamingo’s, jokers, lieve jongens en telefoonnummers aanvragen.

 Ilyas Baert

03-03-2013 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Nick Schilder en Simon Keizer zijn allebei afkomstig uit Volendam, een dorp in de provincie Noord-Holland. Het is de thuisbasis van vele andere Nederlandse artiesten, zoals BZN, 3J’s, Jan en Monique Smit,… Sinds 2007 zijn Nick & Simon bezig aan een indrukwekkend parcours en staan een tiental nummer één hits in het collectieve geheugen van onze Noorderburen gegrift. Maar nu probeert het duo ook Vlaanderen voor zich te winnen en dat begint al aardig te lukken. Hun nieuwste album ‘Sterker’, het vijfde full album voor Nederland en het tweede voor Vlaanderen, stelden ze tijdens de Free Record Shop Live Showcase in Wilrijk dan ook onder massale belangstelling aan pers, publiek en een hele resem BV’s voor.

De talrijk opgekomen fans kregen allemaal de kans om met hun idolen op de foto te gaan. Achteraf grapte Nick nog dat de foto’s mislukt waren en dat alle aanwezigen opnieuw op de foto moesten. Maar het publiek had meteen door dat dit een grapje was en zelf voegde hij er aan toe “Grappen maken, dat is typisch Nick & Simon.”

‘Sterker’ bevat 12 gloednieuwe Nederlandstalige nummers, die helemaal eigen aan het duo zijn. Als een korte optelsom leert dat dit al het vijfde studioalbum is zit er duidelijk nog geen sleet op het muzikale duo. Dat bewezen de twee singles die deze plaat voorafgingen: ‘Vrij’ en de topper ‘Alles Overwinnen’, die afgelopen zomer beide op nummer 1 stonden in de hitlijsten. Naast deze twee liedjes speelden ze gedurende een halfuur enkele songs uit het nieuwe album en klassiekers als ‘Rosanne’, ‘Pak Maar Mijn Hand’ en ‘Lippen Op De Mijne’.

Dat eraan ‘Sterker’ twee jaar is gewerkt is duidelijk voelbaar. Nick, Simon en producer Gordon Groothedde schreven de tekst en muziek voor de 12 nummers, maar zoals ze zelf zeggen is dit eigenlijk ‘Nick & Simon versie 2.0’. Voor dit album hebben ze zich herontdekt, je hoort een sterkere sound dan bij hun vorige albums en de liedjes zijn meer popgeoriënteerd door middel van rock- en jazzinvloeden. Een goed voorbeeld hiervan is de track ‘Ze Lijkt Net Niet Op Jou’, een song die ze live brachten tijdens de showcase en opvalt door de speciale opbouw, het tempo en de klankkleur en die wordt vergeleken met de Duitse hit ‘House Am See’ van Peter Fox. Zeker en vast een terechte vergelijking!

‘Geluksmoment’ is een rocknummer, iets ongewoon voor het duo, maar ook hier bewijzen ze dat ze met gemak alle genres aankunnen. ‘Onweerstaanbaar’, met het aanstekelijke oh ohooh ohoooh, werd tijdens de showcase live gebracht en toen werd duidelijk dat het een krachtig en hitgevoelig nummer is. Voor wie meer houdt van de rustigere Nick & Simon sound zal ‘Een Nieuw Begin’ en het jazzy ‘Wat het Leven Je Brengt’ zeker kunnen smaken. Twee heel goede tracks. Door de mooie tekst, de speciale sound en de opvallende echo’s is ‘Pas Als De Zon’ ook een absolute aanrader van dit album.

Dé opvolger voor de nummer één hit ‘Rosanne’ staat ook op deze cd. De song is getiteld ‘Julia’, bevat slechts drie akkoorden maar is speciaal en vooral herkenbaar voor de luisteraar. De popsong ‘Sterker Dan De Wind’ en ‘Niemand Aan M’n Zij’ zijn leuke nummers, maar blijven niet meteen hangen. De slottrack ‘Zolang’ daarentegen is een waardige, rustige afsluiter van deze fantastische plaat.

Nick & Simon komen graag naar het Zuiden, zo staan Spanje en Frankrijk hoog op hun lijstje. Maar liefst van al komen ze naar Vlaanderen. Wat mij betreft mogen ze nog vaak naar ons land komen, want na vijf studioalbums is er nog volop progressie en originaliteit aanwezig bij het Voldendamse duo. Het werd hoe dan ook een sterke trip naar Vlaanderen met een al even sterke cd. En een sterke toekomst? Die duurt zolang ze zelf maar willen.

Tekst & foto's: Ilyas Baert

21-09-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Kate Ryan, de artiestennaam van Katrien Verbeeck (32), staat in 2012 alweer 10 jaar op de wereldwijde podia. Dat viert ze met het gloednieuwe album ‘Electroshock’, dit keer helemaal in het Engels en enkel eigen nummers (geen covers), dat sinds eind juni uit is. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad vooraleer het verscheen. Maar na 3 jaar intense arbeid, de vorige plaat dateerde van 2009, is het 14 tracks tellende schijfje een feit. Opmerkelijk is dat Kate liet vallen dat ‘Electroshock’ mogelijk het laatste album ooit is dat ze uitbrengt, aangezien de dancewereld steeds evolueert en ze meer gelooft in singles.

De cd-voorstelling tijdens de Free Record Shop Live Showcase in Antwerpen genoot ruime belangstelling. Het aanwezige publiek werd opgewarmd met het voorprogramma van de Waalse top-DJ Daddy K, zijn echte naam is Alain Deproost, die ruim een halfuur het beste van zich zelf gaf. Hij draaide de grootste hits van vroeger tot nu: van ‘We don’t speak Americano’ tot ‘Hello’ en van ‘We will rock you’ tot ‘Ai se eu te pego’, en toonde zijn coolste tricks: ik heb nog nooit een DJ met zijn mond en tong platen weten draaien. Op het einde van zijn optreden ontving hij een gouden plaat voor zijn twee eerdere mixalbums.

Na het gesmaakte voorprogramma was het dan eindelijk tijd voor Kate Ryan, die begeleid werd door een 4-koppige band: 2 keyboardspelers, een backing vocaliste en een drummer. Tijdens het optreden bracht ze zo’n 5 songs uit haar gloednieuwe album, dit aangevuld met hits uit haar vorige werken. En dat werkt! Als de eerste tonen klinken van songs als ‘Voyage Voyage’, ‘Elle Elle L’a’ en ‘Désenschantée’ wordt het publiek wild en doet het uitbundig mee.

Op ‘Electroshock’ staan al 3 eerder uitgebrachte singles. Het dansklare ‘Lovelife’ en ‘Broken’ (feat. Narco), een rap- en dancenummer met een krachtige bridge en refrein. Deze twee bracht ze dus live en die songs staan ér en ‘Robots’, de recente zomersingle waarin de backings hun stemmen in robotstemmen zijn vervormd, bracht ze dan weer niet live. Buiten deze drie hits staan er ook nog twee andere samenwerkingen op de plaat. ‘Run Away’ met DJ/producer Tim Berg (Avicii), dit wordt binnenkort trouwens de nieuwe single en is zeker hitgevoelig, en het Frans- en Engelstalige duet ‘Little Braveheart’ met Charlotte Perrelli, die in 1999 het Eurovisiesongfestival won, wat ik mede door het aanstekelijke ‘o o o’ hoog zie klimmen in de hitlijsten. In het duet zit trouwens ook een leuke zin: ‘Het leven gaat heel snel en is niet gratis’.

Heel het album staat vol songs met strakke beats en aanstekelijke zanglijnen. Goede voorbeelden hiervan zijn ‘Crazyville’ en ‘One More Time’. Ook de terechte titeltrack ‘Electroshock’, die een vette beat bevat, duurt juist 3 minuten. ‘Madness’, een nummer met een hiphop tintje, bracht ze live tijdens de showcase en weet ook auditief te scoren. Aangezien het een internationaal niveau haalt zal ook pers en publiek hiervan smullen.

Mijn favoriete nummer op het schijfje is ‘Leave It Alone’, een 3 minuten durend internationaal, hitgevoelig nummer dat La Ryan zelf schreef. Ook ‘Running Away’ (met het aanstekelijke oh oh oh in het refrein) en ‘Everytime’ zijn op en top dancenummers die een knappe opbouw bevatten. Twee andere nummers blijven na een luisterbeurt ook nazinderen: ‘Believer’ (met de oorwurm say eh-oh-oh-oh) en ‘Walk To The Beat’, dat zo’n simpel Engelstalig refrein bevat, dat het in een eventuele Nederlandse vertaling best goed kan scoren. Of er 14 topnummers op deze, in Stockholm opgenomen, plaat staan durf ik niet stellen, wel dat er gedurende de hele plaat een goede constante met nodige ampleur wordt gehouden. Er treedt ook geen enkel moment verveling op tijdens een intensieve luisterbeurt. Ook na 10 jaar weet ze nog goed te verrassen. Twijfel dus zeker niet om dit (waarschijnlijk) laatste album in huis te halen, want je zult het zeker niet beklagen. Ook met dit album continueert Kate Ryan haar constante aanwezigheid in de internationale muzikale scène.

Tot slot nog een leuke anekdote. Op het einde van het optreden sprak de platenbaas van Universal vol lof over het nieuwe album en zei hij: “Kate Ryan is het beste Belgische exportproduct, zelfs lekkerder dan chocolade en frieten.” Aan zo’n uitspraak waag ik me niet, maar als ik zeg dat Madonna en Kylie Minogue op hun hoede moeten blijven weet je het wel.

Ilyas Baert

26-06-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Ze begon bescheiden als backing vocaliste bij Flip Kowlier. Maar na 5 jaar intens werken is Eva Jacobs’ debuutplaat, die als titel haar naam draagt, eindelijk verschenen. Zelfs een korte tussenstop in ‘The Voice van Vlaanderen’, met een te vroege eliminatie, bracht haar niet van haar stuk.

‘Eva Jacobs’ bevat 12 songs die ze, op de Alicia Keys-cover ‘If I Ain’t Got You’ na, allemaal zelf schreef. Voor vier tracks werkte ze voor de compositie wel samen met het ‘Das Pop’-trio Bent Van Looy, Niek Meul en Reinhard Verbergen. De songs zijn stuk voor stuk pareltjes. Maar wat had je anders verwacht met ex-Idool-jurylid Wouter Van Belle als producer. En naast een goede zangeres, componiste en tekstschrijfster is ze ook een toppianiste en dit wordt bevestigd op de plaat. Ook de andere muzikanten zijn geen onbekenden in de Belgsiche muziekscène: Bent Van Looy, Wouter Van Belle, Marc Bonne, Wigbert Van Lierde,…

Tijdens de Free Record Shop Live Showcase in Antwerpen bracht Eva zowat de helft van de songs van het album live. Ze begeleidde zichzelf op piano en werd ondersteund door een drummer en een gitarist. Na een prachtige ouverture opende ze de showcase met ‘Shine’, haar debuutsingle die sinds juli 2011 (dus nog voor ‘The Voice’) digitaal te downloaden is. De song kon meteen op veel bijval rekenen. Ook het tweede nummer dat ze bracht, ‘Take Care Of You’, zorgde voor een magisch moment want het was alleen Eva en haar piano.

Ook de andere songs mogen er best wezen. ‘Stay With Me’ is een eerlijke, zuivere en vooral aanstekelijke popsong die een leuke overgang van opbouw naar refrein bevat en daarbovenop ook de welkomstsingle op haar website is. De nummers ‘Everything Everything’ en ‘Not This Way’ komen wat in elkaars vaarwater, aangezien ze beide een typische ‘Das Pop’-sound uitademen. Wat niet erg is, aangezien dit de nummers een internationale klankkleur doet uitademen.

Eva weet altijd mooie boodschappen in haar nummers te stoppen. ‘Best Friends For Life’, dat een frisse reggeasound etaleert, is daar een goed voorbeeld van. Maar ook de ballades ‘Can’t Go Back’, met een imponerende Hammond, en het slotnummer op het album ‘My One And Only’ zijn tracks die blijven nazinderen. ‘Nobody’ is dan weer een akoestisch, redelijk monotoon nummer dat zeker zijn publiek zal vinden. Songs die volgens mij instant hits kunnen worden zijn ‘Loss’, een mooi uitgebalanceerde track met een herkenbaar refrein en ‘Keep Your Head Up’, dat een leuk intermezzo bevat.

Conclusie: ‘Eva Jacobs’ is een hoopgevend debuutalbum geworden. Het is een topprestatie om op je 22^ste dit soort songs te brengen en jezelf te begeleiden op piano, zeker niet het meest evidente muziekinstrument. Wat mij ook verraste is dat Eva een deel van de songs die op het album staan reeds schreef op haar 15^de (!). Het is geen doordeweekse plaat, je moet er van houden. Even gaan zitten, je ogen sluiten en genieten. En als ik tot slot bedenk dat ze al volop aan het schrijven is aan een tweede album, mag ik hopen dat die nog intenser, persoonlijker en doorleefder zal zijn. Een injectie van een nieuw muzikaal talent.

Ilyas Baert

14-06-2012 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert