18-10-2016 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Na het gigantische succes van ‘Afscheid’ brengt hetzelfde team een tweede pareltje: Weerzien.

Het verhaal:
Walter Vermeiren ontmoet in het ziekenhuis Jos Laenen. Ze zaten zes jaar lang in dezelfde klas, maar waren geen vrienden. Integendeel! Jos terroriseerde Walter.
Voor Walter is dit een moeilijke confrontatie met de man die zijn lagere schooltijd tot een hel maakte.
Maar de jaren zijn verstreken en elk heeft zijn problemen al gekend. Zo ligt de vrouw van Walter al vier weken in coma en is de kleinzoon van Jos neergestoken op school.
Als blijkt dat de vrouw van Jos er met al zijn spaargeld vandoor is en kleinzoon Tommeke een pester is bundelen de twee mannen hun krachten…

Gerd de Ley vertolkt schilder Jos Laenen. Hij zit steeds naar adem te happen met een puffer en draagt nu zorg voor zijn kleinzoon Tommeke, aangezien zijn vader in de cel zit en zijn moeder vele jaren geleden verdween.

Jos beweert dat er in zijn gsm geen functie is om hem op stil te zetten, enkel een trilfunctie. Hij leest luidop voor uit Dag Allemaal en laat vallen dat mensen denken dat hij dokter is. Omdat zijn schilderspak uit hetzelfde materiaal als een doktersjas is gemaakt.

In het begin beseft hij niet goed wat hij Walter heeft aangedaan. “Als dat waar, zie je er nog goed uit”, zegt hij, maar stelselmatig dringt het toch tot hem door, dat wat hij gedaan heeft niet kan.

Raymond De Bruyne figureert als Walter Vermeiren. Vermeiren was belastinginspecteur en dat heeft Jos bij elke belastingaangifte geweten. Maar hij is ook kinderloos. Zijn vrouw is het enige wat hij nog heeft.

Hij heeft het ook moeilijk met een boete die hij kreeg voor een snelheidsovertreding. Want hij is van mening dat de maximumsnelheid op die plek moeilijk is aangegeven.

Net als bij ‘Afscheid’, werd dit stuk geschreven en geregisseerd door Eddy Van Ginckel.

‘Weerzien’ handelt over de thema’s des levens: vriendschap, vreugde en verdriet in combinatie met actuele thema’s als discriminatie en verdraagzaamheid. Dit alles natuurlijk met een fijne dosis humor!

‘Weerzien’ staat garant voor een lach en een traan, vertolkt door twee topacteurs die het publiek weten te bekoren.

Ilyas Baert

Info & speeldata: www.paljas.be

29-01-2015 om 13:36 geschreven door Ilyas Baert

Op 7 december speelde ‘Double Act’ in Theater Elckerlyc. In deze heerlijke relatiekomedie zien we Myriam Bronzwaar en Erik Goris (ooit nog als Julia en Guy een koppel in ‘Thuis’) aan het werk.

Het verhaal:
Na 15 jaar scheiding ontmoeten Alexandra en George elkaar opnieuw op restaurant. Intussen zijn ze beide hertrouwd, zij met bankier Zjeff en hij met middenbladzijdemodel Sandra.
Maar de passie wakkert weer op en ze besluiten opnieuw af te spreken. Er bloeit weer iets mooi tussen de twee.
Maar dan probeert George stiekem te vertrekken naar Amerika. Op het nippertje besluit hij Alexandra toch mee te nemen. Ze maken er een huwelijksreis van, maar dan steken oude frustraties weer de kop op en hebben ze last van claustrofobie.
Dan blijkt Alexandra plots zwanger te zijn en van George kan het niet zijn, want die is onvruchtbaar. Wie is de vader? Zjeff? Of iemand anders?

Erik Goris zet de zelfzekere George neer. Hij noemt Zjeff een intellectuele analfabeet, omdat Alexandra de Playboy aan hem moet voorlezen en is tegen kinderen. Hij verkiest liever een hond, want dan hoor je ook vier voetjes in de kamer trappelen en ze luisteren tenminste als ze groot zijn.

De leukste scènes van Myriam Bronzwaar zijn die waarin ze dronken is. Over het huwelijk deelt ze mee: “Bloemen moet je water geven, anders gaan ze stinken.” En als ze over Sandra spreekt zingt ze spontaan: ‘Jolène Jolène Jolène’. Ze zegt ook begeledigen i.p.v. beledigen.

Zoals Piet Huysentruyt zegt Goris over hun huwelijk: “Schepen verwelken, bloemen vergaan, onze liefde zal niet blijven bestaan!” en Bronzwaar noemt Georges veroveringen dan weer Kitty, Katty en Kutty.

Rode draad in de voorstelling zijn de consultaties bij psychiater Marc Zimmer, beter bekend als ‘die homo’. George had zelfs enkele maanden een relatie met Marc en kreeg er koffiekoppen van , waar hij erg aan gehecht is.

Alexandra en theater gaan blijkbaar ook niet goed samen want ze vond dat in het stuk geen verhaal zat, het erg oppervlakkig was en er ook geen boodschap in stak.

Double Act werd geregisseerd door Jeroen Maes (Komen (Vr)Eten, Allo Alloo, Fawlty Towers,…) en herwerkt en vertaald door Ruud De Ridder (Echt Antwaarps Teater).

In een intieme setting werd een decor bestaande uit 2 deuren, 2 zetels en een tafel met stoelen neergepoot. Beide acteurs moeten tijdens de scèneovergangen zelf het decor herschikken.

Bij Paljas Producties kunt u Myriam Bronzwaar en Erik Goris ook solo aan het werk zien in respectievelijk ‘Shirley Valentine’ en ‘Boudewijn, le roi triste’.

Twee rasacteurs in dezelfde productie, u komt toch ook?!

Ilyas Baert

Double Act speelt nog op 12 januari 2015 in Heusden – Zolder en 26 januari 2015 in Asse.

Meer info & tickets: www.paljas.be

11-12-2014 om 15:30 geschreven door Ilyas Baert

Bijna 20 jaar na het succesvolle ‘Leopold den Twiede’ heeft Erik Goris met ‘Boudewijn, le roi triste en andere verhalen’, dat op 14 maart in première ging in het Fakkelteater, eindelijk het vervolg klaar.

Acteur Erik Goris vertelt gedurende twee uur het amusante verhaal van Boudewijn en al zijn verwanten, in een decor waar de zeven koningen van België zijn geprojecteerd.

Goris zet de Brusselaar Coiske Bonheur neer die heel wat verhalen weet over Boudewijn. Telkens eindigt hij een verhaal met dezelfde oneliner ‘Hoe dat dat juist gegaan is wete waalle nie. Maar wallle weten wel…’. Al vanaf de eerste minuut scandeert het publiek de zin naar hartenlust mee.

In de voorstelling zitten ook een paar liedjes verwerkt. Zo schreef Erik een nieuwe tekst op ‘Que sera sera’ en doopt hij ‘Let it be’ om tot ‘Mijn Fabi’, op dit nummer vroeg hij zelfs een dame uit het publiek ten dans. Naast een goed acteur weet hij ook vocaal te overtuigen.

Boudewijn heeft veel miserie gekend: overstromingen, mijnrampen, vliegtuigcrashes,.. en leerde in Congo een afgedankte facteur, Molumba, kennen. Ook stond hij bij de expo van 58, het begin van de Belgische tv en zag Stanneke Okkers de koers winnen.

Daarnaast komt ook de eerste ontmoeting tussen Boudewijn & Fabiola, ze speelden doktertje en vadertje en moedertje, aan bod alsook ‘Bon Vivant’ Albert, Paola, Laurent, Filip en ‘Den Dolf’ die “Lassen Sie mar kommen!” brulde.

Erik moedigt het publiek ook aan om de Brabançonne uit het hoofd en rechtstaand mee te zingen. Helaas kende niemand de tekst en weigerde iedereen om recht te staan…

Auteur Frans Depeuter schreef nogmaals een pittige, pakkende, hilarische en historische correcte tekst, die Goris volledig naar zijn hand zette.

‘Boudewijn, le roi triste’, staat garant voor een unieke humoristische avond met acteur en performer Erik Goris!

Ilyas Baert

Info & speeldata: www.paljas.be

15-03-2014 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Op 6 december ging Shirley Valentine, de allereerste theatermonoloog van ‘Thuis’-actrice Myriam Bronzwaar, in première in het Fakkelteater te Antwerpen. Het met prijzen overladen stuk van Willy Russell, met Shirley Valentine in de hoofdrol, werd in een hedendaagse kleedje gestoken door regisseur Jeroen Maes.

Het verhaal:
Shirley Valentine is de 45 gepasseerd en kent een droevig leventje. Haar kinderen zijn het huis uit, haar man ziet haar als een huishoudhulp en ze praat tegen de muren. Wanneer haar hartsvriendin een reis voor twee personen naar Griekenland wint, besluit Shirley stiekem te vertrekken. Ze hoopt daar te ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Maar ook in Griekenland loopt het mis! Tot Shirley een Griekse barman ontmoet en niet meer naar België wil terugkeren…

Gedurende 90 minuten geeft de veelzijdige comédienne Myriam Bronzwaar het beste van zichzelf op de bühne. Als enige houvast heeft ze de tekst. Het decor bestaat uit drie grote houten kasten die een koelkast, oven en wasbak dienen voor te stellen.

Al vanaf het begin is de komische noot aanwezig: de verkeerde uitspraak van Alex Daeseleire, het voordragen van gedichten van haar zoon en sterke oneliners als “Seks is hard werken, ik vul liever mijn belastingbrief in” of “Mijn man kwam één keer lachend binnen, ik herkende hem niet.” doen het goed. Ook een verwijzing naar mediafiguur Marc Reynebeau kon het publiek duidelijk smaken.

Na een iets te lange aanloop naar het uiteindelijke vertrek komt de voorstelling goed op dreef. Bronzwaar transformeert zelf het decor in een Griekse sfeer, terwijl in de keuken achtereenvolgens een taxi, luchthaven en vliegtuigreis de revue passeren. De stemmetjes die ze nadoet van de Griekse barman, vriendin Agnes en het koppel Marina & ‘varkenskop’ Marcel zijn hilarisch!.

Het stuk richt zich voornamelijk op vrouwen van boven de veertig. Maar ik denk dat alle leeftijden zich wel herkennen in de grappige, maar ook emotionele verhalen over familie, vrienden, buren, relaties en hun schooltijd.. Al kan dat ook moeilijk anders met een rasartieste als Myriam Bronzwaar en dat demonstreert ze overduidelijk in dit stuk.

Ilyas Baert

Voor meer info & speeldata: www.paljas.be

07-12-2013 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert